Поделба на имотот помеѓу децата во семејството

Многу си 'фина' значи
иначе.. па да речам.. ако е и на двата пишано.. Нема да те мислам

 

Зошто се карате кога и да добиете пари од пола имот (поделен еднакво со братот) од родителите, треба да го дадете на золвата. Оти нели, по таа логика сАпругот ваш треба да и' исплати пола на сеста му за куќата во која живеете. Значи? Како ќе ви користат тие пари при развод?

 

Како-како?
Демек пола од полата ќе оди за золвата?
Шо ако оди?
треба да оди.. жена му е

 

Во меѓувреме па и лото ако се паднат милиони и као вицот со брачниот пар- жено/мажу ( сеедно кој) пакувај се , добив на лото. - Јуху стварно?? Кај ке одиме??? - Не знам кај ке одиш ама да те нема од овде.
Груб виц, секако. Ама колку луге што од немаштија и немање каде живеат заедно , страшно. Наследство не е најдобро решение. Најдобро е со работа да стекнеш и да пропадне, запали, изгори нешто да знаеш дека пак ке направиш и ти и твоите деца. Само здравје и воља. А да се закрвувам, нема. Односите се градат со години. И золва сум и снаа и имам снаа па пробувам од сите агли да замислам. Замислам не е исто што и "знам" ама, помага за објективност.
Плус сите се мажиме/жениме со различни карактери . Партнерот е примарен а не папочната врвца.

 

Јас само пишувам за она што го читам последниве страници. Сите се свесни дека треба да добијат пола од имотот на родителите, што е ок, ама не прочитав некоја да рече -Еве штедиме или земавме кредит за да и' исплатиме на золвата пола од куќата во која што живееме. Им смета на гости што им доаѓа не пак пари да штедат за исплата.

 

По муабетиве што ги прочитав тука, треба да заклучиме дека не е во ред да си лаком во однос на имот од родителите, но во ред е да бидеш лаком кон имотот на сопругот, купен со средства од неговите родители. Поштено, нема што.
Не знам зошто се убедувате и трошите енергија непотребно, се знае како треба да се дели имотот и како треба да се постапува кон децата, без оглед на пол.
Никогаш не може баш со сатар да се пресече на половина, но родителите треба да се трудат да бидат правични. Некое дете ќе учи повеќе, ќе се вложува повеќе во образование, друго рано ќе формира семејство, па ќе се помага околу внуци на пример, но никогаш не смее да се оштети едно дете на сметка на другото, па сигурно не само дека едното е машко, а другото женско.
И наследството, според мене, треба да се остави на законот, па после ако некој има желба нека се откажува или подарува.

 

Еве јас пишував некоја страна поназад. Наместо да делиме со брат ми по пола, он ми даде пари за мојата половина. Мене кеш, него му остана станот. Јас со маж ми имам стан на кредит, он со снаата си живее во станот. Секој си доби еднакво од родителите.

 

Што точно ти значи тоа 'ве поттурнале'? Ви дале кеш за да купите плац, ви дале пари за градење/ ви дале кеш за учество за стан? Ме интересира поттурнувањето колку евра е, а колку евра е куќата која ке ја наследи брат ти.

Ти си била задоволена, ама бил и брат ти, нели? Или нему му ускратуваа? Дали низ годините само ти уживаше во луксузи, дали само ти одеше по одмори? Дали само ти јадеше од најдобрата храна? Дали само ти студираше а брат ти не затоа што родителите ви кажаа - Оцицка ке се школува и ке седи во стан, а не во дом, а брат ти нема да студира јер утре ке наследи имот?

Дали имотот за кој збориш дека сте го купиле со маж ти од пари наследени од неговите буквално пишува дека е на името на двајцата или ти по дифолт знаеш дека во случај на развод имот стекнат во брак се дели на пола? Има огромна разлика дали маж ти купил имот и твоето име го ставил до неговото од љубов или ти знаеш дека во случај на развод имотот по автоматизам ке се подели на пола и скроз е небитно од каде се парите?

Во сеќавање ми има останато уште една ваква дискусија во која маж ти ти рекол дека би ја препишал куќата и на твое име бидејќи те сака премногу, но сепак не го направил тоа, сеуште. Ни тогаш не ни кажа зошто маж ти едноставно не го направи тоа, туку збори што би правел. А сите ние би правеле многу нешта. Пример, јас би купила јахта.

 

Жени, дај олабајте се.
Маж ти вака, татко ти вака, мајка ти вака. Одлучивте дека брат и' го сакале, нејзе не. Супер.
Нејзин избор бил, доброволен. Штом не се осеќа обесправено, не знам какво решение сакате да најдете кога таа не си гледа проблем.
За нејзиниот случај сметала дека тоа е праведно, вие како сакате кај вас.
И што има врска ова со свекрви и снаи?

 

Ако продолжат вака може ќе ја убедат и дел да си бара, којзнае...

Се додека меѓу нив децата одлучиле дека вака е ок и никој не се буни си е нивна одлука, а кога родителите сами ќе одлучат дека се оди на едното дете без никакви консултации од двете страни е тогаш е себичност од нивна страна.
Јас како родител искрено не би можела вака. Да го оставам едното без ништо без претходно тоа да се изјасни дека не му треба.

 

Тогаш јас ќе го посоветувам да си земе тоа што е негово бидејќи и да не му треба сега (во животот никогаш не се знае како ќе биде во иднина) можеби ќе му треба во иднина а парите не мувлосуваат туку замислете се ставаат во банка од од нив камата се зема.
Абе еден пример да дадевте каде што братот рекол, мене не ми треба се на сестра ми нека остане. Јас сум маж ќе се снајдам, ќе засукам ракави и ќе заработам. Сестра ми ако остане сама со деца, за женско е потешко. Амааааа неееее, од мали задоени така, на бате да му остане.

 

Auu, pazi da ne rece, a kamoli da napravi taka. Treba samo zenskoto da steknuva vo brak, maskoto neka uziva (nasledil od tate I od mama).

 

Се е до домашното воспитување. Можеби син ми ќе каже, син ти...
Тек доаѓаат тие генерации. До сега се воспитувало се да е на машкото , он ќе ги гледа бла бла. Задоени муабети.

Тетка ми и татко ми, разведени родители. Татко ми подели се на две. Без тестамент, млад и изненадно почина дедо ми.

 

За поделбата сметам дека се одговорни родителите. Не верувам дека некоја би одбила ако родителите и дадат дел.
Еве јас ќе се земам за пример.
Моите ни зборуваа уште од одамна. Да не сме му земале дел јас и сестра ми на брат ми.
Мајка ми не зела од нејзините и ред други глупости. За ако дошло до развод да сум можела да живеам кај брат ми, а вака ако сум зела дел не би имала кај да одам Не знам по која логика им е тоа ама ај.
Се договоривме со сестра ми да не им земаме ништо. Од причина што не сакам да се карам со нив. И да се замерувам.
Тие се одгледани така. Со тие убедувања. Кои според мене се тотално погрешни.
Сестра ми е омажена и на неа и помагаат доста финансиски. Знам дека утре и мене би ми помагале.
Ама за поделбата не ги оправдувам. Ете им нивен е имотот нека го дадат на кого сакаат.

А јас кога ќе имам деца, без разлика дали се машки или женски. Се на пола ќе им делам. Вака сигурно нема да им правам.
Се е до родителите.

 

A ne daj boze ti ili sestra ti da se razvedete, kade ke se vratite ds ziveete?
Majka ti od koj vek e ziti se.. Jas 2 deca imam i na dvete ke im dadam toa sto go imsm po pola.
Se nadevam samo deka nema da se sluci toa i dvete ke specalite za da vasite mazi vo idnina ne vi prefrlaat deka roditelite ne vi dale nisto..
A dokolku bevte sinovi na majka ke delevte na 3 dela ili samo toj ke zemese.

 

Tvoite kade ziveat izvini? Kako mozat da si gi dvojat decata?
Jas takvi roditeli ne bi gi ni poglednala vo idnina. T. e. tie za mene ne se roditeli.

 

Да си зимате што ви следува,никогаш не знаеш што ќе те снајде во живот.Татко ми пред да почине го подели имотот:станот во кој живееме да биде мој а нивите на моите браќа.Може еден ден ќе имам лош брак или којзнае што ќе се случи па барем да имам кров над глава.И го препишавме пред да се омажам за да не биде стекнат во брак.Колку мене да ми е убаво и совршено сега во брак никогаш не знаеш што ти носи животот.

 

Нема врска каде живеат. Така мислат тие дека е правилно.
И јас од страна кога гледам велам дека таков родител не би погледнал. НО тие се мои родители. Ги сакам многу, и ги почитувам. Бидејќи се бореле многу за нас.И не би зела ништо со кавги.
Е сега работата е што овде навистина сите така им оставаат на синовите. Најверојатно затоа што тој ќе остане да ги гледа. И да живеат заедно и да живеат посебно, тој ќе ги гледа.
И не,не сме од некое затуцано село да речам. Па да имаат такви сфаќања.
Татко ми биле 2 машки и една сестра. Сестрата не им зела ништо.
Да сме 3 машки на сите 3 би оставиле.
Ви велам не е правилно. Ама не вреди за мене куќата или парите за јас да не зборувам со нив.
Така јас не би направила на мои деца. Се би се делело на пола.
Сум купила сама кола. Баш поради тоа што сакав да имам нешто само мое. Не ми е потребно тие да ми дадат.

Ете и кај мажот на сестра ми е иста ситуација.
Дечко ми е од друг град па и кај него е иста ситуација.
До родителите е. Ова го пишав зашто се напнавте со едната членка што ќе оставела се на братот. Јас сум сигурна дека таа не би направила така кога се во прашање нејзините деца.

Не можат сите животот да го живеат по исти стандарди.
Во секоја куќа е различно. Секое семејство е различно.
Напаѓате некој што не го дели вашето мислење. Нејзин проблем е тоа.
Ете јас се согласувам со вас. И гледам тие грешки понатаму кога ќе имам деца да не им ги направам.
Ама да се замерам за пари, куќи и слични материјални работи со моите родители никогаш.

 

Јас на твое место не би се согласила ниту за пола.
Не сум помалку дете.

Нека добијам еднакво, па јас ќе си одлучам што ќе правам понатаму.

Нека сум материјалист, очигледно и тие што сакаат да ми скратат се.