Поделба на имотот помеѓу децата во семејството

Ама не си останала со прстот во уста. Значи ти со 20.000 евра можеш да си земеш станче мало. И сепак станот пола е твој.

 

Ти кажаа веќе. Ако он сака да продолжи да живее во станот, нека ти го откупи твојот дел и нека живее.

 

треба да е преблагодарна за тоа, тешко тебе со тој памет срц

 

Тие 20.000 евра ги инвестирав во станот кој го купивме со маж ми.
И не е битно дали ќе останам на улица, или не.

За нив, не сум еднакво битна, за да бидам еднакво згрижена ко брат ми.
Мајка ми уште сметки му плаќа.

 

Ама брат и е 60.000 евра поскап и повреден.

 

Не ми кажувај прикаски за мали деца. Те прашав културно и убаво што кога станот е веќе поделен и братот се бутка у една соба а другата соба е спремна за ти да се вратиш недај боже. Тука веќе родителите не одлучуваат туку самите деца. Те молам не биди дрска и безобразна, правиме муабет не се воспалувај.

 

Значи толку да не можеш сама да размислиш и да ти се црта ко на 1во одделение. Родителите имаат стан, ако станот е мал родителите не го делат туку го продаваат и ги делат парите. Ај сега пак запни се ама ако братот нејќе да се продава. Братот не се прашува туку родителите

 

Секако дека ако живееш во друга држава нема да ги оставиш на милост и немилост. Или ќе платиш жена или последно решение во дом. Но при здрави прави деца што имаат слободно време. Не ми кажувај и барај изговори дека немаш слободно време. Еднаш во неделата место да отидеш на кафе ќе ги посетиш и ќе им испазариш/исчистиш.
Па ако треба и дома ќе ги земам. Тие ми поклониле стан или на брат ми а јад у дом ќе ги праќам? Логикава е.... верувај дека никој не сака да заврши у дом. А за дружење има пензионерски и други друштва што секојдневно можат да се дружат без да се у дом

Да се насмеам или да заплачам е работава. Абе не мешај баби и жаби. АКО значи ако родителите препишале после не се прашуваат тие. Јас многу добро разбирам не треба да ми црташ ти, ама не може вас да ви се каже одма ја вртите како вас шо ви одговара

Пак се фативте за парите. Океј нека е поскап, и сеа ти нема да живееш веќе со брат ти оти така одлучиле родителите?
Се знае дека машкото останува дома и иде снаа а ќерката се мажи и оди кај мажот и. Затоа и се остава на машкото. А ако се разведе ќерката ќе си се врати дома. На никој договор не пишува дека станот ако е на машкото крај на свет е и ќерката не може дома сќда си дојде.

 

@Lima24 А дали ти ако имаш син и ќерка и само еден стан се ќе му дадеш на синот, а ќерката ќе ја оставиш на милост и немилост да се снаоѓа?
И особено ме интересира дали сметаш дека машкото дете е повредно?

 

Девојче, темава е поделба меѓу децата значи тие од старт треба да подечат правилно. Таа се фатила што ако не поделат. Ако не поделат не те сакале исто ко брат ти и не биди наивна. Ако не поделат ти нема што да бараш од брат ти. На родителите ќе се лутиш не на брат ти.

 

Треба еднаква делба, ама не сите родители го прават тоа. Јас и сестра ми сме веќе поделени. Буквално....подеднакво. Денар повеќе нема земено едната. Да ме третира цел живот како ѓубре, очи нема да ми види.

 

Вака беше.
Моите во времето на СФРЈ изградија 'нова' 'планска' куќа од 350кв.
Претходно живеевме во 120кв куќа, која дедо ми ја изградил во 1965та.

Значи.
Аманет од дедо ми беше: Старата куќа за Вајлд, новата за брат и.
И јас со тоа бев задоволна.
Навистина задоволна.
Пред да ја продадат старата куќа, ме известија дека 'многу ми било' сите пари да ми ги дадат, оти 'уште не била направена оградата на новата и немало изолација'.
Заради 'мир во куќа', се согласив да ми дадат само пола од парите од продажбата.

Во меѓувреме продадовме стан, кој му беше наследство на маж ми и парите од таа продажба, и 20.000 евра од куќата, ни беа кнап за да купиме стан во Скопје.

Еден ден, мајка ми ми се јави на телефон и ми кажа дека и 20.000 евра 'ми биле многу', па ќе ми даеле 18.000.
Разликата беше само 2.000 евра, ама толку ме изреволтира односот, што после 2 пати попуштање, уште гледа да ми скрати, плус кнап ни беа парите за купување стан, и веќе во тек ни беа преговори за станот, што и' се откачив и ја отерав у пичку матер.

И' го кажав сето ова од погоре, и колку пати поппуштив 'за да си живееме со брат ми', иако практично тие го правеа несогласувањето, а јас им го покривав газот!

И' реков, ако не ми дадете 20.000 евра како што се договоривме, кога ќе умрите и двајцата со тато, посмртно ќе барам пола од цел имот. И старата и новата куќа и колата што ќе му ја оставите на брат ми.
Се испокаравме до даске, исклучивме телефон... и по неколку дена, мајка ми ми се јави да ми каже дека: 'Размислувала' за темата и 'заклучила дека не било фер' и дека ќе ми даеле 20.000 евра како што се 'договоривме'.

Моја вина е што уште од старт се нафаќав да им прогледувам низ прсти и уште од старт не реков: Сакам пола од се'!


Не е заради парите. 2000 евра ќе позајмев од негде ако требаше.
Ама односот, чувството дека за брат ми се грижат повеќе отколку за мене, и ден-денес ми остана во душава.
Нели и јас сум им дете? Нели и мене ме сакаат? Нели исто не сакаат?
Не се кажува со зборови љубов, туку се покажува.

 

Пишува на сите договори. Ако не е твој на договорот ти си гостинка и може и на клоци да те избрка ако сака. Се знаело дека женското заминува ахахахаха. Замини си од дома пошо си женско. После ако се разведеш пак ти ќе заминеш. Шетај по куќи цел живот и раскажувај мама и тато колку те сакале.

 

Да тука си потполно во право. Требало или да ти ја остават куќата или сите пари да ти ги дадат што ја продале. Ти си поминала и го кажуваш тоа, не е празен муабет. Јас кажувам како мислам на темава.

 

Да пишува. Ако куќата е препишана на синот, има право и да не ја прими назад ако не сака.

И што е тоа се знае машкото носи дома снаа. Ни на крај памет не ми е некој да донесам додека сестра ми и родителите се уште тука. Ако на некој до толку му е до женење како што кажав наназад, тој е тој што треба да си бара чаре, а не сите околу него.

 

Многу си безобразна, па ако не заминеш од дома тогаш ќе имате домазет

Значи додека сите не се исчистат од куќата ти нема да се жениш. Ова го немам слушнато до сега

 

Да имам брат не би се откажала од имотот. Освен ако не одлучат поинаку. Ако отидам кај мажот не значи тоа дека имотот е мој. Познавам многу жени што се имаат откажано заради мир со бате. Они имаат право на имотот на мажот. Кое право? Ако мажот ги избрка кај ќе одат? Ќе треба да бидат на милост на бате. Колку само жени има што седат во токсични бракови затоа што немаат кај да се вратат.

 

Епа тоа е, односот. Тебе нема да те збогатат тие 2000 евра, ама не е убаво.

Изговор на родителите на мајка ми е „Ти имаш пари, а сестра ти нема. Затоа едната куќа е за неа (новата) а од старата куќа 2 спрата исто за неа, и 2 спрата за тебе”
Значи мајка ми добива само таван, и еден спрат, а тетка ми технички добива 2 куќи, и плус цел живот ја финансира, на децата све им плаќа, факултети, одмори и слично, а мене пари само за роденден ми дава.

 

Лима ти гледај да не го расипеш односот со брат ти, со твоите, ќути ништо не буни се за мир, а они за тебе баш ги заболе дали твојот мир ќе го нарушат. Ова не е хуманост ова е наивност. Ако сакам и домазет да го земам ќе го земам. И брат ми нека бара жена со пари.. Или јас треба да барам маж со пари сепак пари носи мажот. Чекај цел живот да те прибере некој. Маж ти ќе те рани цел живот што има ти да размислуваш со своја глава.

 

Не бе, ќе ги избркам за раатот да си го терам.