Дефинитивно проза, поезијата премногу ме заморува. Треба да е не знам колку интересна да ми го задржи вниманието. На пример Shilea мислам дека се викаше, се извинувам ако грешам што на форумов сподели неколку нејзини песни, неа со задоволство би ја читала, или некој таков сличен стил на пишување.
Лелее каква поезија... досеа ниедна песна не сум разбрала, мнооогу прочитав(не дека сакав, туку морав) Обожавам проза.. Се ште ќе си прочиташ да разбереш а не да бараш што сакал да каже поетот со овие или оние два стиха
Ги сакам и двете но прозата повеќе.. се пронаоѓам повеќе во неа, и имам поголемо задоволство да ја читам отколку поезијата
Дефинитивно проза!И да пишувам и да читам сакам.Кога имам инспирација можам цела книга да напишам А,за читање да не зборувам,понекогаш ако се занесам во некое преубаво дело заборавам да си легнам и да ја оставам книгата. Додека пак,поезијата едноставно неможам да ја сфатам...неможам да се замарам да размислувам што е суштинта на една песна...едноставно неможам!А,за пишување не сум се ни обидела зошто знам дека нема да успеам Мене дајте ми само проза,нема да се одделам додека не прочитам се,а поезија читам само за на школо, но иако ја читам исто како да не сум прочитала ништо!
Проза дефинитвно. Имам многу книги прочитано, а и ме бива да пишувам проза повеќе отколку поезија. Поезија ме нервира, зашто се во метафори се пишувани па да откриеш што значи, што стилски средства се употребени и разни ствари. Онака ако ми е интересна песната ќе си ја читам иако не ја разбирам Многу ми се допаѓаат песните на Shelea, многу и се убави иако баш не ги сваќам а и сеуште сум мала да ги сватам.. Најчесто пишувам раскази кога ќе ми дојде некоја инспирација, ненадејна и пишувам за љубовта.. Другото некако не ми е интересно. Обожавам романи и ги сакам повеќе од расказите ама неможам толку долго да ја оддржам инспирацијата да пишувам за едно исто 200 страни, ќе ми здосади.
Сакам да читам дефинитивно проза повеќе, и исто така да пишувам проза... Песните ми се слаба страна и за читање , а не сум се обидела да пишувам и не сакам. Сигурна сум дека не сум способна за тоа
Немора да имаш талент или дарба за пишување на проза или поезија,едноставно пробај се што чувствуваш да го изесеш на парче хартија,или гледаш некој пејзаж и ти надоаѓаат зборови,запишувај ги... Мене повеќе ми лежи поезијата,но и со прозата се држам добро..
Луѓе помош може ли некој од вас да ми напише состави на темите: 1.мојата идна професија (нешто со медицинските струки) 2.екологијата 3.дрогата и нејзиното штетно влијание јас за состави врски си немам, незнам ништо да составам ми требаат најкасно до утре
Дефинитивно проза. Се имам трудено да читам и поезија, но златни исклучоци ми се имаат допаднато. Можеби некогаш ќе почнам да читам и поезија, но во овој период од животот, сигурно не.
Сакам да читам се` што е убаво напишано. Многу ми е поважна текстурата, компактноста на делото отколку видот. Сум била трогната и од песни, (збирката „Дениција“ од Петре М. Андреевски ја знам наизуст, волшебно дело), но и од одредени парчиња проза (тука се веќе повеќе, да не набројувам). Сакам кога авторот пред се` е уметник, а не пишува ради - реда. Во последно време гледам дека многу девојки (а и момчиња) се самопрогласуваат за писатели, мислат дека ако имаат богат речник можат и да пишуваат. И тоа најчесто се некои шкрабаници во стилот на „Жена сум, Крварам и појма неам Зошто некои зборови Ги пишувам со голема Буква, ама го љубам Вторник“. Иако секој може да фати пенкало во рака, не секој може да биде писател.
Читам се што ми се допаѓа.Од весник - до бестселер ,од аматери до врвни писатели...Не ми игра голема улога дали е оезија или проза,подеднакви ги сакам. Што се однесува на пишувањето,почесто пишувам поезија,но гледам да не ја занемарам ни прозата.
За читање сакам и поезија и проза а за пишување предност има прозата иако често знам да напишам и поезија