Поезија или Проза?

Проза-и за читање и за пишување ја бирам прозата.

 

На прозата и' давам предност, но понекогаш полесно ми е да се искажам преку парче поезија.
А уметност е поезијата во облик на проза, во стилот на Тагоре.

Не секоја поезија е добро сварлива.
Има некои го тупат, и поим немаат ни самите што сакале да кажат.
Ама од друга страна, и прозни (лепрозни) парчиња има еден куп, без врска.

 

Преферирам проза иако има исклучителни поети чии дела одземаат здив, јас сепак го сакам наративниот дел на прозата кој се протега по цела страница визуелно и ми е симболика за книга!!! Книга која има свој мирис, големина на букви, година на печатење, специфична изработка, специгичен шум при вртењето страници и сето тоа за мене се поврзува повеќе со прозни дела. Со сета должна почит кон големите поети, но јас сум фан на прозата ама не на лепрозната ќе ја цитирам Трендафилка, .

 

Читам и проза и поезија, подеднакво ги сакам и уживам кога читам. А, сум се обидела често пати и самата да пишувам и проза и поезија. Во секој случај читањето ме исполнува.

 

Кога се работи за читање си преферирам проза. Не дека поезијата не ја сакам, напротив-посебно кога јас ќе се распишам ама ќе си кажам дека освен оние задолжителни дела кои МОРАЛЕ да се прочитаат за друго и не сум имала желба.
Читањето ми е ок се додека она што го читам е навистина квалитетна литература која изобилува со животни приказни, искуства, поуки и мудрости. Додека поезијата многу ја ценам и мислам дека поетите пишуваат со својата душа и тука е потребна многу повеќе инспирација отколку само фантазија која ќе се претвори во интересна приказна.

 

Проза дефинитивно ми се чини дека немам нерви за поезија

 

Дефинитивно проза, ја обожавам, иако има некои дела како Градинарот од Тагоре кои ме оставиле без здив. Сакам да читам,тоа ме исполнува,а и да напишам нешто за своја душа.

 

Јас ги сакам и двете. И за читање и за пишување...

 

Прозата ми дава повеќе простор да се искажам кога пишувам.
А и за читање ми е далеку подобра од поезијата.

 

Проза. Некако,си има ставено во главата дека поезијата треба да биде кратка ( ова најверојатно од школските стихотворби ми е,шо секако не мора да биде така),али јас не умеам со малку зборови да кажам се. Да,има уметност и талент во тоа да измислиш соодветна рима,но што знам. Прозата е она нешто во кое јас целосно се пронаоѓам.

 

Дефинитивно прозата ми лежи повеќе и за читање и за пишување! Поезија не дека не сакам,напротив уживам кога ќе прочитам нешто што е добро,ама уште од основно школо повеќе сум по прозата! Песни одсекогаш ме мрзело да ги тумачам шо сакал писателот да каже,па метафори симболи и триста чуда..затоа и ме нервира малце..не дека у прозата нема загатки!

 

Поезија - за пишување. Проза - за читање
Кога имам инспирација најчесто пишувам песни, некако подобро ми оди со римата, а и во песната можам повеќе да се ослонам на метафората. За читање дефинитивно преферирам проза, и тоа големи романи кои подолго време ќе ме држат во неизвесност и ќе ми го привлекуваат вниманието.

 

Проза!..повеќе читам а и повеќе ми лежи да ја пишувам. Но, и позијата сакам да ја читам, едноставно уживам додека го правам тоа

 

Дефинитивно проза
Поезија ниту сакам да читам ниту да пишувам. Кога некој сака да пишува за нешто зошто да се тесни, да бара рима, па каков да биде стихот па она па ова, кога може да си пишува слободно, без никакви ограничувања, рими, слогови, стихови, итн итн.

 

нешто неможам да направам нова група а сакам да прашам дали некој има писмена работа за делата ,,Страдањата на младиот Вертер’’, ,,Странствувањата на Чајлд Хоралд’’ и ,,Клетници‘‘ ...извинете што пишувам во не соодветна група но итно ми е .. благодарам

 

Проза
Што знам поезијата не ја сфаќам некако

 

Проза. Едноставно затоа што иако незнам зошто поезијата од никогаш не сум ја сакала

 

Кратко и јасно проза.

 

ПРОЗА!
И повеќе сакам да читам , поинтересна ми е а и повеќе ми оди во пишувањето!

 

мене повеке ме бидува за пишување поезија...исто така и сакам да читам поезија