Позитивци, негативци - во кои се пронаоѓате повеќе и зошто?

Меѓутоа мој омилен е Скар од кралот лав.
Нацртано според делото на Шекспир- Магбет.
Желбатаа за да си на престолот, за да си крал е толку голема што те тера да си го убиеш сопствениот брат. Aye man that is f***ed up !
Без да му трепне око поставува стапица за сопствениот брат и знае дека ќе му успее.
Наместо да му помогне го пушта да падне. Многу прашања како мала имав... Тогаш сфатив дека постојат добри и лоши луѓе.
Во книгата му става отров во виното и го остава да се отруе.

 

Како што созревам, сѐ повеќе сакам книги/филмови/серии во кои нема остра дистинкција на целосно позитивни и негативни ликови.
И се пронаоѓам, т.е. препознавам делови од себеси во ликови отсликани детално со својата психа и реално за својата возраст и позната ситуација во која се наоѓаат, ликови токму од такви литературни и филмски остварувања...

 

Alas! за умешните писатели кои злато вредат.

 

Јас сум во категорија негативци, затоа што сум параноичен и анксиозен. Екстремно, и тоа!
А ако веќе морам да се споредам со некој лик-негативец од филмовите, ќе ја изберам Малефисент, и покрај тоа што сум машко. Односно, станав лош „благодарение“ на другите.

 

Кога читам, никогаш не се пронаоѓам во ликови. Се пронаоѓам само во ситуации. Се пронаоѓам во описот на нечии чувства. Се пронаоѓам во описот на нечиј однос. Пронаоѓам свои мисли во нечии мисли. Наоѓам нешто што сум доживеала во некое доживување на ликовите. Или некоја желба. Во некој одреден лик никогаш целосно не се пронаоѓам. Барем досега не се случило.