Fala ti za odgovorot da, taka e, na pochetokot mi beshe seedno, otkako ostanav trudna site se obrakjaa na bebeto so mashki pol i nekako mi se nashteluva mozokot taka da mislam a koga doktorkata reche zensko e ne mi se veruvase morav da pocnam da kupuvam rozevki raboti za da se ubedam deka e zensko i da si ja zamislam idninata so nea bidejki prethodno samo so masko mozev da se zamislam. A koga go poglednav maz mi koga ni soopsti doktorkata vidov deka ne e srekjen, ne se nasmea tuku vidov kako zagrizenost vo negovite ochi. Otkako mu dadov do znaenje deka ne mi se dopagjaat takvi komentari i toj se soochi so realnosta i sega vika ke bide tatina princeza
Prvo, toa shto se obrakjale na bebeto taka , jas ne bi dozvolila, nema shto da se obrakjaat i da mi nagagjaat polovi, na neroden petko kapa da mu krojat. Da si brkaat site svoja rabota. A mazh ti, normalno e deka i on imal nekoja zhelba, ne znaci deka nema da ja saka, ke ja saka najvekje na svet. I na mazh mi mu vidov vo oci deka ne mu beshe bash seedno za uste edno mashko iako vaka izgledashe srekjen ama se gledase i kaj nego gender disappointment. Mnogu sakashe kerka, a sepak so malovo se topi, pagja vo nesvest koga ke mu se nasmee samo. Ke vodis koga ke ja rodis, nema poubavo chuvstvo na svet od toa da si majka i edno glufce malo da ti e tebe cel svet
Ау што читам... Зарем постојат такви луѓе ни на шала тоа не се збори. Мм сакаше само дете ништо не му беше битно. Не сум видела човек како него.. Сите мажи седат на слави на родендени пијат јадат мојот игра со децата ги занимава... Јас сакав ќерка и ми се исполни желбата. И него да има дете хаха сите среќни задоволни
јас имав обратна ситуација, првиот пат кога бев трудна отидов на прв скрининг и воопшто не ни очекував пол да ми кажат, а уште од дете желба за ќерка и име смислено се, во мојата глава јас имам ќерка и не постои друга опција. и така одам јас на скрининг и гледа докторката се е во ред се и ова е син на мајка, леле не можам да ви опишам кој стрес го имав и викам сигурна си, па 99% посто, до сега не сум згрешила и искачам јас цела разочарана, ама како поминуваа деновите се помирував... во 18та недела го изгубив бебето и тогаш сфатив дека полот воопшто не е битен, битно е само да е живо и здраво. останав пак трудна после 6 месеци, си мислев дека пак ќе биде машко дури и сакав машко да биде, затоа што мислев дека ќе ми се надолни празнината, ама второто беше женско и ми се исполни желбата да имам ќерка. сега пак сум трудна и искрено не ни сакам да го знам полот, сакам само да биде се во ред и да се роди живо и здраво, маж ми е многу радознал иначе ја би терала и така. иако потполно те разбирам дека преферираш пол, ама верувај дете какво и да е ќе го сакаш најмногу на свет.
Ne daj Boze nikomu takva zaguba i trauma… da se zivi i zdravi dvete so lesno bremenosta. fala ti za spodelenoto mislenje, mi dadovte povekje samodoverba site sto spodelivte vashe iskustvo
не се секирај на работа исто имав колешка со голема желба за ќерка, носеше машко, до последен ден пред пораѓај викаше дека нема да го сака, второто и се погоди женско, на крај плачеше зашо и тоа не било машко не дај боже иначе кај никого. со лесно бременоста и на тебе
Убаво пиша членката, некој што одат по трнливиот пат сеедно им е каков ќе е полот, само да е здраво и живо. Ама секако секој си има желба. Јас познавам што се двајца браќа, дека не растеле со сестра повеќе сакаат женско, ама сите сме различни. Баш и тие што имаат синови се радуваат на женско.
