Помош за лица со психички проблеми

Дали има здруженија, организации или активисти кои помагаат на лица да се вратат во социјален живот после претрпени трауми, анксиозни, панични напади, депресија и други психички состојби.

Како да се помогне на такви лица на кои и те како им е битно да почнат да се социјализираат и да се вклучат активно во социјален живот.

 

Можеби психолог....? А можеби и психијатар, во зависност кој е степенот на длабочината на проблемот... Има многу варијанти, пред се е волјата на самата личност.

 

Мислев нешто како работа или некоја активност која ќе им пружи постепено враќање во општеството и нормално функционирање.

 

Има во мојот град, некакво здружение за такви лица, со аутизам, даунов синдром итн... гледам ги носат да шетат, да рециклираат, такви работи, ги дружат во некоја установа , им дават да цртат итн... се обидуват да им помогнат да се осеќат корисни.
А дел од тие луѓе ми беа и соученици , немаше посебни паралелки за нив, стварно беше греота шо на некои родители им пречеа тие деца као сметале на час па овие другиве немале ништо да научат... треба да има повеќе такви здруженија но за жал државата не се грижи за нив.
Ништо чудно , они ги испоставија и болните од рак....
Немаме ние до толку развиена свест дека и тие се луѓе, ние сме прости, до толку прости шо мислиме дека тоа е заразно

 

Ги има и во Скопје сигурно и во други градови такви организации, меѓутоа членот мислам дека алудираше на прашањето дали постојат организации/места кадешто луѓе кои имаат претрпено разни психички трауми имаат можност да работат одредена работа за да можат полесно да се вратат како претходно.
Пример, ако имам сеа панични напади и социјална анксиозност (што впрочем и имам во реалноста), кога би ги завршила сеансите на психолог, дали би имала место каде ќе можам безбедно да работам и да се социјализирам постепено (да неам страв од гужви).
Или друг пример, затвореници кои се неправдено осудени, секако претрпуваат психички проблеми, па дали после кога би излегле, би имале можност во некоја организација да работат/волонтираат, за да не чувствуваат некој притисок.
Јас вака го разбрав.

 

Психички проблеми е широк поим и не треба да се манипулира со незнаење.
Ако се работи за обична анксиозност може само со психолог меѓутоа многу состојби што долго време траат се за на доктор.
За лица со "психички проблеми" прво се индицира терапија од психијатар - специјалист доктор со лекови кои го стабилизираат пациентот.
После пралелно или во вториот чекор и долгорочно се работи со психолог за лицето да се врати во секојдневно живеење.
Ако средината во која се наоѓа е истата од претходно пример има домашни проблеми потребна е промена на средината.

За лица со психички проблеми прво треба доброволно да се разговара и да се упатат на клиника за психијатрија со упат и да се обави детален разговор со доктор.

 

Да се надоврзам и јас со едно прашање. Дали постои некоја група за поддршка? Се сомневам дека имаме вакво нешто, но баш добро би било.

Инаку мислам дека насловот не е баш соодветен. Лошо звучи тоа "проблеми", затоа што анксиозноста и депресијата се стања, а не проблеми. Последици од тоа може да бидат одредени проблеми, но не е во ред да кажеме дека пример лице кое е психички растроено има психички проблем.

 

Тоа се здруженија за лица со посебни потреби. Нема врска со тоа што бара членот.

Јас колку што знам не постојат такви здруженија,а потребни се реално и психичките проблеми во тој случај би биле на минимум,депресија анксиозност и слично…. @Ице1981

 

Анксиозност и депресија се во принцип состојби што перзистираат кај голем дел од популацијата.
Постојат други компулсии како нарушувања на пример биполарно или афективно растројство.
Понатаму паранои и психози за кои се индицира обавезно лекување.
Доживотни болести од типот на шизофренија.
Сите овие состојби и проблеми може да бидат акутни и хронични и кај сите може да се индицира лекување од психијатар.

А оваа тема е многу сложена и треба внимателно да се објасни оти секое лице со долгорочен психички проблем мора да оди на лекар.

 

Себесложувалка организираат група за личен развој. Околу 10 луѓе се во групата и мислам дека еднаш неделно се собира групата. Две психотерапевтки се вклучени. Подетални информации не знам, ова споделувам што сум видела на инстаграм

 

Јас како што го разбрав прашањето е на веќе дијагностициран и во лечење пациент од психички проблем ( состојба) да се врати во социјалниот живот.
Мислам дека бара како еден вид група на подршка.
Мислам дека не бара каде да се упати на лечење.
Еве пример ќе ти го дадам мојот свекор. Си има дијагноза, терапија. разговара редовно со стручно лица но сепак ни треба и некоја група со постепено враќање во социјален живот.

 

Иди во Црква, почни да посетуваш литургија и побарај муабет со свештеник односно да имаш духовен водач. Читај ја библијата и друг вид на световна литература. Ова се е безпари (освен книгите нели) па пробај ништо не губиш

 

Строго против. Муабет со близок повеќе мир ке ти донесе во животот отколку религија на луѓе со сериозни ментални нарушувања.

На темата, се сложувам. Убаво би било да има повеќе активности и организации, миленичиња за поддршка, мислам дека полека се движиме натаму, не доволно брзо. За сега, не сум свесен дека постојат некои во моја близина активности/здруженија.

 

Да така е.
Лица со психички нарушувања во кои спаѓа и многу голем дел од сите нас затоа што и анксиозноста и депресијата за кои веќе сите чуле се лечат и со лекови но единствен начин долгорочно да функционираат е да ја променат средината во која живеат.
Психолог и некои друштва од типот на волонтирање се добар почеток ама ако средината во која се наоѓа лицето е иста со истите навики и опкружувања промените нема да си дојдат.

 

Го имам видено и јас тоа ама мислам дека е малку општо за темава, такви групи за личен развој можат да помогнат на луѓе што се генерално здрави или со полесни симптоми. Мислењето на членот во темава е за посериозни состојби кога човек не може да биде функционален и проблемот/растројството го прави баш инвалид.
Колку што знам, такви support groups не постојат, единствено работа со психолог и/или психијатар. Иако, да треба да се формираат.

 

Мене ме чуди како ниедна невладина до сега не организира. Ама баш ни една?

Да има би се вклучила искрено, и како волонтер, а и како корисник.

Анксиозноста/депресијата, заедно и посебно, ја изолираат личноста и се многу тешки посебно на почетокот, секако дека покрај психијатар/психолог, потребни се и работни групи со точно контролирани услови.

Ова се состојби што не секогаш можат да се надминат, но секогаш можат да се подобрат симтомите и да се живее нормален живот.

Од свој грб знам колку тешка и недостапна е квалитетна психотерапија, а државна е речиси непостоечка.

Да не се разбереме погрешно, психијатарката мене и те како ми помогна и ми помага, меѓутоа психотерапија е нешто друго, а е потребна и за лица кај кои не ни има дијагноза.

 

Јас од искуство знам дека зависно од индикациите некои се директно за психолог други прво за на психијатар па после тоа на психотерапија.
За жал многу се такви што бегаат од доктор и бидејќи е ова сензитивна тема сепак мора да се каже дека со сила мора да бидат однесени. Психолозите не се доктори, хронични проблеми од типот на анксиозност или депресија се за на доктор, па дури понатаму други психички работи
Јас сум на мислењето од лично искуство дека се треба да се проба. Има лекови што можат да помогнат ако пациентот е во фаза во која може и сака да ги зема односно и да има дома кој да го контролира.

 

Бегаат затоа што кај нас психошките проблеми се табу тема.
Ке те гледаат ко чудак ако кажиш оти посетуваш психолог.

 

Па затоа и треба да се избориме со стигмата.
Не е почудно да имаш депресија од висок притисок, лаички мислам дека процентуално тука се негде.

 

Да ама прво треба сам себе са си признаеш шо се случува со тебе.
За да можеш после на друг да му кажиш шо те мачи.