Здраво, Ме интересира дали добивате помош околу домот и децата? Дали баби,дедовци,тетки,чичковци некогаш ги шетаат вашите деца после градинка или за викенд? Колку пати неделно/месечно се случува тоа? Дали добивате зготвен ручек, помош за средување дома, пазарење и слично? Повеќе ме интересира за оние каде бабите и дедовците се се уште вработени и таму каде што и двајцата родители работат. Да тргнам од себе(син ми е 4г), ние работиме и нашите родители работат. Во година дена детето вкупно 5 пати ми било земено од градинка, до сега 2 пати спиел кај баба, бил неколку пати чуван на 2-3 часа. Кога сакаме да искачаме доаѓаат не е проблем да го чуваат дури спие од 20:00ч до 23:00ч можеме да излеземе. За ручек од едните ако побарам, од другите знаат да се јават и тоа пак морам да доправам зошто не е доволно за 3ца. За пазарање никогаш не сум имала помош, за дома средување само еднаш во 4 години. Ако сакаат внукот да го видат одиме топтан и се осеќам overwhelmed дека никој не го чува и пак јас го анимирам по гости. Сакам да се споредам со вас, мислам дека треба малку повеќе да си имаат шетања и чувања со внукот. ПС Се што пишав е за баби дедовци. Чичковци и тетки никогаш не го прошетале ниту чувале.
Kako sebe da se citam nie ziveeme vo zaednica no na poseben sprat. Svekrvata cesto znae da se angazira okolu rucekot bidejki porano si doaga od rabota, i fala i okolu toa A okolu deteto i drugite obvrski isto kako tebe
Колкаво е детето? А кога треба да одиш негде го чуваат или се менувате со маж ти? Еднаш он да излезе еднаш ти? Јас ко разведена се осеќам малтене сами искачаме посебно.
Ние живееме во посебен град и кога сме таму во тек на годината се е на нас со мм. Летово сме кај свекорот и свекрвата два месеци ради да избегнеме жештини и не можам да се пожалам. Си играат со него дома и во двор, го пресоблакаат, ако излеземе и го оставиме го хранат и го бањаат. Јас работам од дома, они кога се втора смена го чуваат до 2 саат, истовремено свекрвата прави ручек додека му трае дремката. Одсабајле ако сум легнала касно а он стане многу рано, стануваат они седат со него ако не се на работа за да можам да поспијам колку толку пошо после работам 9 саати. Се на се многу помагаат кога сме кај нив и супер се слагаме, презадоволна сум.
Од никој, ако ја остајме не барат по 1h да се вратиме, и зато сегде ја носиме со нас. В градинка оди то време сум или дома или на работа, ако излезам на рает тогаш ја чува таткои. Се е на мене, кога мм не е на терен и е дома со него делиме обврски
Со неговите сме во иста куќа. Различен спрат ама не пак дека некои граници почитуваат свекорите, па слободно си движат и кај нас. За чување на дете излегуваат во пресрет кога е болна и не може да оди во градинка. Јас оставам средени алишта, храна за дете комплетно. Нивно само да ја чуваат. Кога оди во градинка, по нивна волја ја земаат порано да не седи последна додека јас стасам. Посебно кога маж е втора смена на работа. Помош во смисла на ручек, чистење не сум видела. Пазарење, ако ги замолам да земат нешто, купуваат, најчесто ситно нешто од типот на јогурт сме снемале пример или 1кг банани и сл. За поголеми пазарења ниту се понудиле, ни дале пари. Со маж не сме излезени заедно не знам од кога, ама по потреба и на попладне/вечер би чувале дете на неколку часа. Во 1,5 година, свекрва 3-4 пати испеглала алишта од ќерка и толку од страна на помош што не вклучува чување дете. Моите се подалеку, во ист град. Исто по потреба чуваат дете. За ручек не сум побарала. Може сами да не викнат со повод ама за дома не ми готвеле. Нема да направат проблем сигурно ама сум немала и некоја потреба. Моите работат, неговите се пензионери.
Мајка ми го чуваше 5-6 месеци додека тргне во градинка и сум преблагодарна за тоа. Не оди на работа. Откако тргна во градинка од март па до сега моите го земаа 2 пати така нешто. Свекорот и свекрвата 0 до сега за помагање. Гледам дека на сопругот не му е баш сеедно, јас да бев ќе им побарав директно помош ама не можам да се мешам тука. Сестра ми и зет ми го имаат чувано неколку пати ако требало да одиме негде или да искочиме демек (а ако го оставиме да искочиме можеме саат два да издржиме максимум). За дома не сакам никаква помош ни мајка ми кога го чуваше не ѝ дозволував да прави било што друго по дома. И мене ме интересира како функционираат другите и дали јас сум "разгалена" зашто и покрај таа помош немам баш време за себе, уморна сум итн.
Помош за дома не сакам и не барам, ручeк си правам сама, дома не ми носат, свекрва ми ич не, кај мајка ми доста одиме и секогаш има направено, претходно ќе не праша што сакаме.. За децата купуваат, ако одиме негде секако ги чува мајка ми, мн ретко свекрва ми за навечер. Кога не се во градинка ги чуваат поделено, едната баба и другата баба. На спиење знаам да останат ако негде заглавиме со искачање, ама тоа е ретко. Помагаат кога имаме потреба, секогаш. Доволно е, не ми треба мн мешање
Мене пазарењето ме асоцираше едно време на тежина, па тоа ми се темнеше кога требаше да се „товарам“. А верувам е потешко кога е за фамилија и се нема помош. Наизменично да се менувате по дома околу пазарење, да ти пушта барем една перална во месецот и да ја закачи многу позитивно ќе ти се осети.
Некаде има повеќе, некаде помалку секој со коцката, доаѓаш се испукуваш овде или ќе си проплачеш и продолжуваш.
Ние со свекорот и свекрвата сме во иста куќа, и до сега не можам да се пожалам, ајде свекрвата е болна и не може да го гледа, ама свекорот нон стоп го чува, дали кога треба да излеземе негде, или да пазариме, они двајца си се другари. Сега се многу повеќе заедно затоа што пред еден месец стана пензионер и е дома. Додека одеше на работа, и беше во 3 смени, исто и јас во 3 и многу ми беше напорно кога се погодуваме во иста смена за кој да го носи, кој да го зема од градинка. Па често и другарки сум праќала да го земат затоа што немало кој. Мајка ми уште работи, го чува и она ама само по потреба, ама за шетање почесто се шетаат заедно. Од почеток додека беше по мал, и кога требаше да тргне детето во градинка не го примија одма, па додека почне 2-3 месеца, го чуваше тетка ми, некогаш го носев од вечер и таму спиеше со нејзе. Е она кога го гледаше во тој период, многу одбиваше храна, само кај нејзе кога беше, мислам дека само тогаш беше најадено детето. А околу домот немам помош никаква, сама си готвам, спремам, чистам, перам, а некогаш ако не ми се готви, одам кај мама и таму си ручаме.
Јас не ни пазарам тоа мм прави, го спомнав како пример. Највеќе ми пречи тоа што не можеме да излеземе. 2 пати во годината ќе излеземе во 8 и трчај до 10ипол веќе да се враќаш. Секако дека ми е приоритет детето ама ако сум родила не значи дека животот сакам да ми биде кујна и машина за алишта. Сакам да излегувам на забави. И мислам дека се толку себични околу мене, како да јас не пораснав кај баба ми а и маж ми. Се тресеме ако се разболи зошто ќе почнеме да се караме кој да остане. Ниту мене работата не ми дозволува, ниту него да отсуствуваме. Цело лето малтене едната баба беше слободна, ослободена од работа и дојде само 3-4 дена на 3 часа , мене ми е тоа ужас. Ме плаши што ќе правиме во школо кога ќе оди допрва, школото едвај до 3ипол-4 работи Не знам, мене ме фаќа нервоза веќе цело време сум на љуљашки со другите баби и ме дават со старински муабети ми се лоши веќе кога ќе видам...еднаш не дојде некој да го симне.
А зошто до 10 ипол за искачање, само? Поседете повеќе и нека се успијат со баба или дедо, нека седат кај вас за почеток да го чуваат, после може и детенцето кај нив да отспие. Спомнете им вие, ако на нив не им текнува. Работите во смени со мт или?
Делумно добиваме помош, ама додека сме на работа ако се важи тоа . После 16ч и викенди - 0 помош. 2ипол години е, не се десило до сега. За вечерни излегувања се случило 3-4 пати во овие 2 ипол години. Еднаш за свадба од 8 до 11, еднаш за деловен службен настан кај што моравме двајцата да одиме исто 3-4 саати, еднаш за Глумците Пеат , еднаш со друштво што не живее во мк кога дојдоа излеговме и еден колега од странство кога дојде со него излеговме . Ете на една рака ни се бројат искачанките. Ми фали и мене, театар, кино, концерт и сл. Е сега кај нас е специфично пошто немаме кој, дедовци нема, баба една згрижена, баба друга во друг град и најблизу ни е еден чичко кој си има фамилија работа деца. Имаме жена, сме ја викале навечер да дојде. Јас сметам уште дека е мала, ама после 5 години мислам дека можам и кај другарче да ја оставам и со братучетка и чичко и да одат на одмор пример, па тогаш мислам дека би било по лабаво. Дома ми е чисто, ама е нон стоп неред, ручек кога имам кога немам, некогаш правам повеќе па замрзнувам, често знаеме и да купиме од надвор и така се снаоѓаме. Искрено, да беше мајка ми добра, маста ќе и ја вадев . Од свекрва ми, не знам, глупаво ми е да барам. Ама ја гледам другарка ми со 2 деца, 2 баби на работа и дедо, ручек нема направено, секој ден поминува она или маж и и земаат од кај бабите, за викенд обавезно кога едното кога двете им ги оставаат. Така да земи реорагнизирај си ја фамилијата и користи ги, нормално ако нив не им смета. Лани кога почна во градинка ние слободни денови земавме, да одмориме, до толку сме.
дома никој не ми помага за средување, моите се починати млади, така да од таа страна немаме баба и дедо, со свекот ми и свекрва ми живееме во исти двор, а со нив живее и сестрата на сопругот, искрено околу детето она најмногу ми помага и со нејзе малата поминува секој ден по неколку саати, свекрва ми сама не сака да ја чува, свекор ми никогаш не ја пипнал. од градинка никој никогаш не ја земал, освен ја и сопругот, кога е болна ние си седиме дома со нејзе, е сеа за ручек, свекрва ми е во пензија, често ручаме таму и искрено тоа ми е многу од помош пошо ја не сум многу по готвењето. за спиење, 2 ипол години е малата, до сега два викенди има преспано кај тетка ми, исто ако искачаме негде заедно(читај многу ретко) тетка ми доаѓа кај нас и ја чува или братучетките, искрено се снаоѓаме, едно бебе е од сите страни па сва среќа има многу тетки ангажирани околу нејзе, сега прв пат ќе одиме на патување сами со сопругот на 5 дена и малце има натегање од сите страни, сите креваат раце и никој не сака да ја чува 5 дена, свекрва ми секој ден прашува дали сме биле ние нормални, како сме мислеле така да го остаиме детето 5 дена
Не мислев само на бабите него општо и чичковци тетки па и комшии... it takes a village а некако овие генерации се сме сами и растргани на сите страни меѓу бизниси, школи,градинки,домаќинства. Факт е дека не растевме така. Сигурна сум дека повеќето од овде оделе летен распуст по села кај фамилии. Сега не знам дали станавме себични како луѓе ...Децава се само со нас, а и тоа не чини да се нон стоп со родителите
Не сме во смени до 4ипол па и 5 сме на работа. Он и рано легнува во 9 после само треба да седат. Сме кажале ама не знам како да кажам не се нафаќаат. Се одбегнуваат. Нон стоп потенцираат како се зафатени, а зафатеноста е што да кажам ништо конкретно. Стандард домашни работи. За седење пред некој месец се искарав со мојте зошто прв пат беше кај нив на спиење и ми го дадоа на телефон, почна да плаче да дојдам, секако не отидов ама цела ноќ ми се расипа. Како намерно да ми се јавува на телефон не знам што да мислам, глупости. Не ме ни спомнал да ме побара, се јави мајка ми да ме праша нешто и чекај еве те бара на телефон. И после на вибер се спукав Се е со такво тегнење и со карање Сигурно и кај мене е проблемот превише сум мека
