Не е исто. И јас сум вујна или тетка. И сум се грижела за внуци. Не знам зошто контра одиш и сакаш да докажеш дека е исто. -Платата за внуците ја трошиш? -Ги земаш од школо или градинка? -Им правиш ли секојдневно доручек, ручек, вечера? Ужинки? Некогаш и по 5 пати, бидејќи до вчера јаделе едно, денес решиле да јадат нешто што не ни знаеш што е. -Како се справуваш со тантруми? -Ги воспитуваш? -Ги бањаш? -Ги носиш по доктори, по лаборатории? -Доиш или приготвуваш АД? -Што правиш навечер кога имаат ноќни терори? - Како се справуваше со грчеви? Кои капки ги даваше? Да продолжам, или пак не може да се докажеме?
@ArabellaStarfall реков, најмајки сте. А сè што било потребно било обезбедено од моја страна и ништо не фалело. Дали за анимирање, облека и сето останато.
Што ти е со најмајка? Ај дефинирај жена што нема деца, што е. Нема ова врска со стерилитет кај жени, што имаат посвоено. На документ и на тоа дете се мајки.
Не, не сум мајка. Не се вреѓам што не сум мајка. Сум го имала искуството и сум пружила сè што вие мајките пружите.
Како бе не е туѓо? Твое сигурно не е. Еве ако не е туѓо што се расправате дали било должност, дали требало да ни чуваат деца? Еве и јас сум и тетка и мајка, значи сум х2 најмајка, што и да ти значи тоа.
На деца им требаат деца, социјализација, дружба со деца, ама најмногу им требаат родители за да ги воспитаат и насочат, да поминат квалитетно време заедно и да создаваат спомени. И фамилија треба, ама не со степен тие да ти го пораснат и превоспитаат детето, баш фамилија разгалува (посебно баба и дедо) и ако долго време поминуваат со нив се руши цел авторитет од родителите и оди се низ вода, после оди оправај се.
Се дискутира за викенди, за цели одмори без дете, па преку недела од градинка да се земе, па навечер на журче да се отиде до ниедно време, и.т.н. За мене тоа е премногу. Кога ја читам темава, како во мачилиште да сте кога сте со децата, таков впечаток оставате.
Кај го прочита сѐ ова жити Господ? И за мене е премногу тоа. И да си го прочитала, кој излегува секој ден на журка, те молам? Само една мајка беше пишала за одмор. Овде се зборува, како што јас разбрав од воведниот дел за повремено чување од страна на некој друг од фамилијата, за да имаме 5 минути време за нас.
Тоа што ти си помогнала одреден период е за пофалба. Ама е одреден период. Кој трае месец, два, три, година. Ти знаеш дека кога мајката после одреден период ке го земе тоа дете назад. Ти ке мислиш за тоа дете одреден период и понатаму повторно ке ја добиеш улогата тетка, или која и да е. Ти имаш искуство. Мајка од две линии е одговорна за тоа дете во неа. Таткото исто, но во одредена доза има помал товар во бременоста. Ако реши денес да се напие 10 ракии, ке се отрезни. Мајката нема таква опција. Храна движење испитувања пораѓај доење заби хранење проодување говор детска соба училиште друштво факултет... Кога некоја жена не е дел од овие фази, не е мајка. И нека е посвоено, откако ке го земе детето во раце, таа е негов родител до крај на животот. Освен ако ти сега не си старател на тоа дете, кое ја изгубило мајка си, коректно е да ти посочиме дека не си мајка.
На почетокот на темата прочитав: А тие што се во странство? Уффф тешко, многу е тешко. Буквално нема кој 5 минути да ти помогне. Кога ќе ми текне дека со бебе од 7 дена и царски рез отидов во банка. Некогаш ми е криво дека секаде со нас го водиме...Во банки, општини, маркети, на доктор,буквално секаде. Доаѓаат бабите,ама јас не сум за тоа да им ги менуваме животите на 60 години, и да го тераме да доаѓаат по два-три месеци да седат. Сепак секој си има свој ред, своја рутина, што на посериозни години не би сакал да му биде менета. Сами сме избрале, сами ќе се снаоѓаме. Овде несмееш ни болен да бидеш, бидејќи си сам и знаеш дека друг немаш. И со мигренозни болки станувам и вршам работа. Но многу е убаво луѓе да знаеш дека си сакан, дека некој се грижи за тебе. Дека имаш фамилија и блиски кои безрезервно те сакаат. Барем за мене е важно, ме исчувала баба ми, и фала и. Најубавите детски спомени ми се со баба и дедо. Секако и со родителите, ама баба и дедо беа мојот свет, во кој "се" беше дозволено, во кој имаше љубов и топлина. Сакам кога моето дете поминува време со бабите и дедовците, тетките, вујко. Знам дека и тој сака да поминува време со нив. А во врска со помагањето, кога се овде мајка ми или свекрва ми, максимално се опуштам. Они готват, перат, пеглаат. Ништо не ми смета, и во шкафови да бркаат и во фиоки и во кујна.... Да редат, чистат, местат... Немам проблем, едвај чекам да имам малце време за мене. Кога си одат ни џеѕвето не знам кај ми е. Блазе си им на тие што имаат помош, и на тие што имаат такви личности во фамилијата, што им нудат помош, и им излегуваат во пресрет.
Вистина, не им е должност на бабите и дедовците да ги причуваат внуците, исто на децата не им е должност во старост да се грижат за немоќните родители! Немаме должност едни спрема други! Што не врзува?!?! Ништо! Нели, секој сам за себе... младите нека си организираат со децата и обврските без да очекуваат помош, бабите и дедовците нека си мислат за старост и немоќ без да оставаат обврски на децата. Отпосле ќе се прашуваме какви луѓе сме станале, какви генеарции одгледуваме... Не станува збор за должност, не се тоа зацртени правила по кои мора да се придржуваме нити ние , нити бабите и дедовците... тоа е човечност, свест, љубов кон внучето и кон своето чедо...
Никој не рече дека сме безчовечни. На другаркава моја мајка и е инвалид. Татко и, не сака обврски. Од по мажот и страната, мајка и го гледа внучето ама им кажала си сака слободен живот. Пошто има да речам другар со кој излегува, она е разведена. Мислам сопругот е починат мислам. И сеа? Нечовечно? Ма немој. Кој колку може и кој колку сака.
Можеби имаме различно разбирање за значењето на зборот ,,човечно'' Ете, мене ми е човечно да му се најдам некому кога му е тешко, особено кога станува збор за семејство. А за тоа ,,кој колку може и сака'' скроз се сложувам. Оти некогаш има невозможни ситуации во кои не може да придонесеме со наша помош. И пак истото, нема правило како треба да биде... народски кажано ,,од срце треба да ти иде '' тоа да причуваш внуче и да си помогнеш на своето чедо.
