Ја попуштам, кој е разумен ќе сфати од прва/втора, кога гледам дека не сака и воопшто не се труди да сфати се откажувам или ако е обратна ситуација ако јас од прва не се согласувам со нешто почнувам да размислувам дали воопшто имам познавање на таа тема ако заклучам дека немам доволно, си признавам.
Ја сум будала и не попуштам, мастер сум за карање, објаснување и аргументирање.Дур не е по мое, не пуштам. На моите, или професор/ка знам да преќутам за општи добро.На други не. Така краток фитиљ иам, не знам да одбијам на глупост за жал.
