Sabajle bev na ctg i vaginalen pregled 39+2. Se okej zaminav doma. Po nekolku casa se javija bolki na tri minuti i nazad remedika. Greska moja sto trpev bolki pred epidural... preporaka site sto se za priroden poragjaj epidural i nema potreba niso da se trpi... posle se cuvas za vo sala za turkanje... izlegov ligla epten.... pet minuti po polnokj ni se rodi jovana❤️
Sabajleto na ctg imav ama ne dovolno za da me ostai i dva prsta bev otvorena na vaginaniot toa bese 10h. 13:30 pocna zurkata , 15h stignav u remedika i pocna eventot, samo koj ste za priroden odma epiduralna odma i uzivancija e ... se zeznav cekav... Site da si docekate vakva ubavina, sto poskoro da se olesnite, polesno da pominete❤️
Утре нѐ пуштаат дома, еуфорично не можам да спијам, па си реков - право време да ја споделам моката породилна приказна Бебето во 38ма недела го мерат 3.870... јас до тогаш решена да чекам природен пораѓај, одеднаш почнувам да се премислувам.. докторот исто така ми вика - толку големо дете за природен пораѓај значи измачување на мајката, измачување нс бебето, процес што ќе трае со саати и на крај најверојатно ќе заврши со царски.. Јас толку се испаничив од големината на бебето што си реков - до термин ќе биде 4,5 кг Поминуваат неколку дена, бебе абер нема од спуштање, клоца во ребра, во желудник, не можам да јадам, не можам да спијам, се ми стана тешко.. Решив да договорам царски и да си се олеснам побрзо.. Договоривме царски за понеделник, 28.09. Дојдов сабајле во 8, ме качија горе, ми земаа крв, ставија канила, ме ставија на цтг и запишаа анамнеза. Во сала ме однесоа накај 12.. Најпрво анестезија, па во 12:33 си го запознав бебуш тежок 3.760, 54 цм висок највечи фраер у маало Се сликнавме, си поплакавме и продолживме - он со бањање и средување, јас уште саат ипол скоро на маса.. искочија некои компликации со крварење, па малце потешко излезе затварањето. Дополнително докторот забележа некаков проблем со тенкото црево, па викаа хирург да дојде да види што е и како е и дали треба веднаш да се интервенира. Среќа не беше страшно, па си продолжија со редовната процедура за затварање. На интензивна останав 4 саати - долго време требаше да ме пушти анестезијата. Конечно ме однесоа во соба накај 6:30 и брзо после ми го донесоа бебуш да се запознаеме Следниот ден ме станаа - очекував пострашно и поинтензивно да боли, но не беше за во несвест паѓање.. да напоменам дека постојано сме покриени со лекови против болки. Второто станување исто беше со помош и тогаш ми го извадија катетерот. Третото станување си го правиме сами.. Станувам постојано и се движам.. се туширам сама, си го земам бебето и си се чуваме сами.. се радувам што бев упорна и станував и се движев пошто тоа е клучен дел од заздравувањето на раната.. Општо задоволството од Ремедика ми е мноооогу позитивно и морам да кажам дека ми го направија цело искуство многу пријатно и среќно Утре си одиме дома и конечно тато ќе си го запознае синчето
Браво храбра мами, мило ми е што читам вакви позитивни приказни да си се гушкате и да си уживате и дома од утре Мене ме интересира, боли ли вадењето на катетерот?
Читајќи ја твојата приказна ме охрабри психички да сум спремна за тоа што ме следува, сепак прво раѓам и ми значат вашите искуства Драго ми е што супер си поминала, гушкајте се сега
Еве ме и мене конечно тука Дури ме држи меморија да раскажам. Сабајлето бев на цтг нема контракции, грло на матка високо затворено. Малце докторката ме подотвори и имав сукрвица после тоа. Од 14ч ме фатија менструални болки и се појачуваа. Немаа интервали туку само болки што не прекинуваат и мислиш ти се оди во вц. Наеднаш ме пресече јако и со мм пак назад во болница. Иако не се надевав многу мислев лажни се. Ме прими дежурна на преглед отворена 2 прста-ништо. И ајде на цтг. Одеднаш ми пукна водењак после прегледот. Да не се секирате нема шанси да не го приметите водењакот како мочање неконтролирано и се осеќа убаво млазот од вагина значи нема шанси да остане така. Мене ми течеше наредни 4ч можда. Ми напраја прием, чекавме бар 4 прста за епидурал. Епидуралот ме опушти. Осеќате менструални болки и со него(не е безболно) но има пауза за одмор меѓу болките. Со епидиралот се отворив многу брзо за 3-4 саати. Наеднаш фатија напони тие се како за вц и тука прекинуваат сите болки. Најбитно е да слушате и соработувате. 3 пати напнав, може и 2 пати и бебе излезе. Пораѓајот не ме болеше а шиењето малце иако бев под епидирал Дај боже сите вака да поминете и уште полесно! Само прајте како ќе ви кажат на бокс и се ќе биде
