Породилни приказни

Истото тотално 4 дојде сон неме фати.
Јас сум со првото царски, докторката вика не сакам да те сечам дај природно да одиме ако те фатат болки и епидурална ќе те боцнеме.
Почнав да плачам таму дека нема шанси.
Ајде ќе издржиме само да ни се живи и здрави.

 

Браво за некои доктори што не форсираат. Јас кога и спомнав на мојата дека со првото сум царски пред 5.5 год ми рече и ова мора така, ризикот е голем за мајката. И викам, ок како ќе кажете но сепак и велам има долг период поминато, што ако ме фатат природни болки? Е тогаш ќе видиме рече, мада не ме фатија ни со двете до 40 та - па да не ми е криво.

 

Јас вчера на преглед одам и ми вика грлово омекнато, ти 2-3 прста отворена си, мене паника ме фати а 37+ сум

 

Ма се гушкаме цело време сега. Нека ми е он жив и здрав
Иначе Чаир

 

Секоја ти чест! Ја сум јака на лежење, ама вакво нешто да истрпам, не сум способна... гушкајте се, секоја минута да ви е најубава ❤

 

Многу слично сме поминале, само што јас се уште имам последици од царскиот. Првото ми е родено природно и само сакам да споделам дека кога имате избор секогаш бирајте природно. Ги искусив и двете и знам што зборам. И со првото не беше се како подмачкано, имав епизотомија, се породив со провокација со силни болки, ама за 1 недела бев како нова. Не се споредува со царски ни по ризик ни по опоравување.
Од царскиот сега помина цел месец, таква траума ми направи за цел живот. И ми велат се заборава, е не се заборава, никогаш нема да заборавам. Нема да навлегувам во детали за да не исплашам некоја трудница, само ќе кажам дека главниот проблем ми е од анестезијата, ми го погодија нервот при боцкањето. За малку ќе бев инвалид сега. За среќа не сум, ама трпам ужасни болки што не знам кога и дали ќе поминат некогаш. Плус закачив тешка уринарна инфекција од катетарот. Завршив на итен царски заради големо бебе кое не се спушти, а баш пишував тука пред да се породам дека ми е страв дека нема да се спушти оти ми е многу виско стомакот и така бидна. Плус заматена плодова вода што се установи на бокс кога ми го пукнаа водењакот.
Се тешам со фактот дека бебето ми е златно, мирна е, си цица и супер напредува. Напатена од сестра и која душата ми ја извади сега како да немаме бебе дома.
Ви посакувам на сите најлесен пораѓај на свет и брзо закрепнување, дај боже да нема веќе вакви слични мислења во темава.

 

Храбара мајка херојка! Најважно е што сега добро двајцата! за тие очиња мали вреди све

 

@lady.N слично како мене со царскиот си поминала. Со помин нека е со нервот.
И кај мене не се спушташе и беше големо бебе родено 4100гр. Не знам докториве како ми велеа дека природно ќе раѓам а бебево толку големо, зошто одев на контроли секоја 2ра недела и ми ја кажуваа тежината да до сам ден пораѓај да ми велат природно дека ќе го родам. Да секако, тие нека родат толку големо бебе природно. Горе високо го носев цела бременост па и кога ме фатија болки не се спушти. И јас завршив со заматена плодова вода и инфекција која подоцна ни беше третирана со антибиотици и мене и на бебето. Уште не дојдени дома со антибиотици бебко. Ме тешеа дека на сите бебиња кои им се заматила водата им давале антибиотик по раѓањето. Мене ми се замати плодовата вода пошто 15 саати пробуваа природно да ме породат. Ги молев за царски последните неколку саати, веќе не можев да издржам,тие се запнале природно. На крај им кажав дека ќе ги тужам ако не ме породат царски, во цела таа агонија. Ќутеа сите, докторката излезе и се врати по 10 минути им кажа да ја спремаат салата.
Немав последици отпосле, раната брзо заздрави кај мене.

 

И мене ми беше заматена плодовата вода, исто бебето беше на пеницилин уште први ден

 

Точно. Сега веќе имам искуство и во двете и можам слободно да кажам дека е исто. Неможам да кажам ова е бетер или ова е подобро. Позитивна работа во чаир ми беше само докторот, стварно фер и ок човек.

 

Фала ти, се молам секој ден да закрепнам целосно и да можам повторно да функционирам нормално.
Исто е и мојата 4100 родена. И исто и дадоа антибиотик превентивно иако не фати инфекција. Јас се отрув со антибиотици, 3 дози испив за уринарната а бебе цица, и најлошо е што уште ја имам, само се ублажија симптомите. Ама кога мора - мора. Сега ќе пробувам со народна медицина се додека можам.
Со раната и јас немав проблем, освен што не ми е паднат конецот уште, а ми рекоа дека за месец најмногу треба да падне.

 

Јас се извинувам што ќе ти се уфрлам во муабетот, и мене ми рекоа сам ќе падне али после скоро месец ипол на туширање и при бришење на раната сама го извлеков(малку по малку го притеглував нежно). Не боли воопшто слободно притеглувај по малку. Мене ми беше страв од толку стоење да не ми се инфицира дупчето кај што е конецот. Го извадив сама и за 2 дена се затвори и дупчето.

 

И јас неколку дена му се мислам дали да го извлечам. Пробав пред недела дена ама не излезе, го извлеков 3-4цм, ама некаде затегаше и го пуштив. И исто имам дупче кај што излегува и ми е страв да не навлезат бактерии преку него. Ај баш утре ќе пробам пак. Не знам дали може да извлечам неколу цм и да го пресечам, остатокот ќе си влезе пак внатре за барем да се затвори дупчето.

 

Не, не не го сечи потегли и јас така извлеков ми заглави и го оставив и така 2 3 дена по малку по малку и излезе. Мислев дека е долг конецот ама кога го извадив малку е. Потеглај додека е мокро местото и со крпата бриши ја раната ама во насоката кај што го влечеш конецот.

 

Си те читам и си се враќам на мојата прва породилна приказна, истите маки ги имав, поминаа... Со исклучок на односот од персоналот, со мене беа префини, мажена сум во фамилија доктори па затоа.
Никој не веруваше дека ќе родам второ, а јас по нецела година почнав да пекам по уште едно.
Со второто да видиш колку лесно поминав, неможам ни да поверувам.
Ќе помине се, нема никогаш да заборавиме што се случувало, ама поважни се милиони други моменти што ќе ги имаме со нашите деца од тој еден ужасен ден.

 

Не влечи ништо сама, оди на лекар нека ти го извадат.
Конец од рана во стомакот е, не е трнче на прстот, не си играјте играчки

 

Исто и на мене заматенаплодоцата вида а еден ден пред да се породам ми викаат довра е водата бела и исто бебето ми беше 2 дена на кислрод и 8 дена со антибиотик

 

Завршив работа веќе. Само малку повлеков и излезе цел конец, внатрешниот дел се ронеше кога го извадив, значи веќе пред распаѓање бил секако. Ништо страшно, раната е веќе заздравена надворешно.

 

Моја роднина во странство роди природно и тоа карлично после 4 години откако го роди првото царски.Докторката што ја пораѓала не и ни рекла дека бебето е карлично, и на крајот и рекла "не ти кажав зошто ке ми изгубеше волја за да раѓаш природно"

 

Е мајки дочекав и јас да пишам тука. Вчера ме примија во болница без болки, само заради цтг, што покажало дека имам породилни болки. Ме држеа вчера цел ден така и денес ми пуштија провокација течеше 2 саати, бебчо слабо се мрда, болките си почнаа ама јас не се отварам. И бидејќи беше веќе 5ти ден после термин на докторката и беше ризично да ја држи уште во стомак и ми вика имаш 20мин да одлучиш за царски. И јас тука 15мин си плачев на камера со мажотми и викам ај за нејзино добро е нека биде царски. Не сакам да опишувам што како се дешаваше, тоа е едно болно и страшно искуство. Се губев, се освестував, ги молев да ме успијат ама не. Дури и кога ја извадија јас не се сеќавам, само ми рекоа да се свртам да ја видам и ми повторуваа колку е тешка и голема. А јас од толку што бев изгубена дури матно ја гледав, не можев убаво да ја видам. Нејсе, како и да е сето тоа помина и се обидувам да заборавам што се случуваше и башка односот на персоналот во салата беше никаков. Еве не сега јас во кревет несмеам да се мрдам, бебка си спие во друга соба, не ми ја оставија, ама барем си се погушкавме може еден саат. И сум заљубена во нејзе.
Се надевам дека утре ќе биде подобро и ќе ми ја дадат на подолго време.