Породилни приказни

9 месеци имало живот во твоето тело, 9 месеци било корисно и хранело еден мал живот. Не мисли така. Вредиш! А на тоа буце му требаш и физички и психички здрава. Тоа што си родила царски не те прави помалку мајка. Мајка си, вака или онака. Имаш за што да се будиш, имаш за што да живееш

 

И јас не ги разбирам теориитр како ако родиш царски си помалку мајка. Јас имав контракции цели 2 дена со силни болки за да завршам на царскини потоа на уште една операциј порафи крварењето позади матката. Животот ми беше на конец. Единствено како помалку мајка се осеќав поради немоќта, неспособноста да се грижам за своето дете , а самиот порагај ако е природен воопшто не те прави по мајка.

 

Наметната бизарност од искомплексирани жени.
Само незадоволна особа од сопствен живот може да убедува друга жена дека е "помалку мајка".

 

Draga, raduvaj se na toa sto go imas, prekrasno malo covece, zivo i zdravo.
Niti doenjeto niti nacinot na raganje ne te pravat poveke ili pomalku majka. Majka te pravi ljubovta kon deteto i seta onaa griza i posvetenost sto niz zivotot ke i ja pruzis.
Pa sto da recat roditeli, majki, koi posvoile deca? Pomalku bitni se, pomalku vredni se? Apsolutno ne, bezgranicnata ljubov kon deteto e ona sto site nas ne pravi majki.
Bidi gorda na sebesi, i beskrajno srekjna so bebusot.

 

Извини ако малку бидам груба ама што не можеш да си простиш? Што ја донесе жива и здрава на овој свет? Затоа што не дај Боже можело со неа да не биде нешто во ред? Или со тебе (мислам физички со тешки последици) ?! Мила природата налага да донесеме живот на овој свет,а тоа воедно е и најголемата жртва која ја правиме за нашите деца, ги рагаме свесни дека го ризикуваме сопствениот живот. Те читав погоре велиш си била отворена,а те пратиле на царски?! Па можеби имало зошто се одлучиле на тој чекор а не ти каажале баш за да не испаничиш уште толку.
Разбирам дека периодот е тежок,депресијата е неподнослива и најмалку посакувана,ама од неа мораш да излезеш како победник.Доколку неможеш сама, побарај помош од терапевт. Намали антидепресиви,излези надвор со бебето секогаш кога ке имаш тешки мисли. Не е лесно се согласувам ама не е и невозможно.
Царскиот е операција како и секоја друга,создадена за да ни се олесни состојбата. Остави ги настрана коментарите дека не си мајка ако родиш со царски, тоа доага од искомплексирани луге кои самите себе си се тешат што сеат такви глупи муабети.
Еве јас сум царски со првото,ке бидам и со второто,не го хранев првото поради негова лична безбедност,пиев терапија за крв која преку млекото можеше да дојде и до него и да има последици по неговото здравје.И сум му мајка бидејки нема друга,јас го носев 9 месеци. Ти посакувам брзо закрепнување

 

@Be-yO-nCe мајка жива, здрава и од Бога благословена да ти е ќеркичката. ❤️
Зошто толку лоши мисли на толкава борба бе мама? Како тоа не си мајка оти нит на роди, нит ја доиш? Па таа е душа од твојата душа и срце од твоето срце. Секако дека ја роди. Види, имаш и траги кои цел живот ќе те потсетуваат колку прекрасно суштество излезе од тебе.
И шо ако не ја доиш? Ти не ја доиш со млеко, ама затоа ја доиш со љубов, со топлина само мајка шо може да ја даде.
Те памтам уште од поддршка и знам колкав борец си. Немој да не ги уживаш овие моменти заради нечуе нехумано однесување.

А сега земи си го светот во рацете, гушни си го најсилно и помирисај го. Него му треба среќна мама за да е среќна женска. Можеш ти сѐ за неа! ❤️

 

Мајка честитки. Уживај во мајчинството.. Родив царски.. Дијамантчето е со мене, мајка сум му. Радувај се, ние сме мајки.. Заради некоја причина сме со царски рез. Среќна сум што имам мало дијамантче во раце. Бебето ќе ти помогне се да надминеш.. Верувај.. Гушки и уживај мила моја

 

Можеби не ми е местото тука, ама ја читав одамна темава и сеуште ја читам зошто ми буди убави емоции што се трудам со сите сили да се поприсутни. Мојата породилна приказна не ја раскажав од причина што немаше среќен крај, знаете повеќето.

Џабе е што јас се породив природно, кога на крај рацете ми се празни. Не сакам сожалување и не сакам да ме сфатите погрешно. Сакам само да кажам дека начинот на кој ќе го донесете на свет вашето дете е најспоредната работа во целиот процес. Важен е крајниот исход, важно е дека вашето тело создало нов живот, нова надеж, причина зошто да се будите и радувате секој следен ден.

Јас иако немам таква причина, никогаш нема да и се предадам на анксиозноста зошто не е посилна од мене. Зошто сакам да живеам и сакам на син ми да му родам брат или сестра што ќе си ги чува од горе. А за тоа морам прво јас да бидам добро.

Истото важи и за тебе @Be-yO-nCe
Победи го стравот, победи ги сите лоши мисли. Му требаш на тоа мало душиче, ти си за него се на светов моментално. Ти си му мајка и ниедна друга. Биди среќна што си благословена да го имаш живо и здраво и заборави на сѐ друго!

 

Од ваквите приказни не сакав да пишувам пошто е многу неблагодарно спрема тие што страдаат и би избрале од гради до долу да ги сечат само да го имаат чедото здраво и живо.
Ме пресече твојата приказна и се ставив во твоја кожа тогаш бидеќи и јас не знаев што ќе биде со моето бебче и затоа се решив да се изборам со себе и своите демони тогаш и да го донесам безбедно и живо и здраво на свет.
Криво ми е и душа ме боли што се ми се врати како бумеранг и што овие денови нема да ми се вратат никогаш а јас нема по убаво да го паметам доаѓањето на свет на мојата среќа што ја оплакував со месеци и се молев што подолго да остани во мене..
Биди благословена со 2 наеднаш и ви се извинувам на сите вас кои врвите низ истото и би сменале место со мене во било кое време.

 

Мила моја, господ да ти подари благослов во брзо време, да уживаш во бременоста, помалку стресови и нервози. Само храбро, сме се читале ние... Никој не знае што го чека во животот, ама мора да сме истрајни, да веруваме и да сме борбени. Гушки мила од мене и моето дијамантче, и дај боже да ти се полни рацете со ваква радост во брзо време..

 

@Be-yO-nCe прво честитки мами! Да е жива и здрава
Те паметам од поддршка и труднички. И само ќе те потсетам дека до бременост дојде по трнлив пат. Уште потрнлив додека беше бремена, убаво си кажуваш до крај не се знаеше ништо. И сега ја имаш жива и здрава до тебе. Тоа по кое копнееше оддамна. И како тоа не си мајка бе? Најмајка си!
Ако сакаш да знаеш, јас цела бременост се мислев да одам свесно без индикација на царски па тоа не ме прави немајка.
И што ако не ја доиш? Гладно е бебето? Не! Сите потреби му ги задоволуваш, најадено, чиста пелена, избањато, наспано. И тек ќе го правиш тоа цел живот!
Многу ми е жал што не уживаш во овие мигови целосно, но штом си свесна за тоа и бараш помош и работиш на себе си на прав пат.
Секој пат кога ќе ти надојдат лоши мисли, земи си ја беба во раце, гушни си ја, бакни си ја и заблагодари му се на Господ.

 

Да ти е здрава и жива малата.
Те знам на форумов од друга тема.
Ако ти треба разговор од некој кој со години се бореше со анкс и тешка депресија,која ги роди двете со царски ради истите стравови,која беше со првото 5 месеци со постпородилна,тука сум.
Ама тоа мина...веќе 4 год.сум мајка лавица.Која речиси сама ги гледа двете девојчиња.
Ќе се накренеш мајка..дај си време.
Помош и разбирање имаш.Јас немав.

 

@kostovaivana баш за тоа ми е најкриво дека цел живот ја чекав и ми беше најголемата желба и страв дали некогаш ќе се остварам како мајка и сега ете..
Неблагодарно се осеќам ептен ама се надевам дека ќе помини..

Малечка да, од друга тема се знаеме разговор секогаш е потребен не можам да ти пишам лп..
Поддршка и разбирање имам во изобилство,благодарна сум што имам срце од маж и што уште ме трпи..
Ќе работам на себе,секогаш ќе се прашувам што ќе беше ако беше ама си велам нема толку мака да ми биди потаму..

 

Живо и здраво да ти е бебето.
Само нешто кратко ќе ти пишам . Жените што посвоиле не се мајки? Не, мајки се, најмајки. Зошто ти да не си? Доењето не те прави не мајка, важно е да се грижиш за бебето со многу гушкање, бакнежи и сакање.Не си губи време во самообвинување, животот е прекраток, времето ита.
Прочитав вчера една убава изрека: Гушкајте ги децата, тие се лекот за вашата душа.

 

Мајка честитки. Го имаш најубавиот дар од Бога во твојот живот. Кога јас се породив, кога ме задржаа никаков страв немав и скроз позитивна бев дека за неколку часа ќе си ја запознам ќеркичката, ама за жал јас добив паничен напад на бокс, нешто со притисокот ми се случи и се онесвестив, при што бебето не заплака одма и неонатологот ме искара дека за малку сме избегнале белја. Знаеш како се осеќав тогаш? Кога викаат ‘господ дава сила во тие моменти’, а јас ја изгубив таа сила? Телото буквално ме предаде, иако се породив природно и доев. Ја доев ќерка ми и се прашував дали ѝ е мозочето трајно повредено, дали ќе има последици, дали можеби ќе биде инвалид-е до таму ми одеа мислите и првите 2 недели воопшто не уживав во мајчинството. Никаква конекција никаков мајчински инстинкт на почеток. Еве ја наполни годинка и веќе оди. Не е важно како и на кој начин си ја донела на свет. Ниту дали ја доиш или пие ад. Во приватните е така-твојот збор се почитува, ако им речеш сакам царски и на 9 прста отворена ќе те внесат во сала. За жал тука кај нас никој не обрнува внимание на кревкоста на мајката после породување и никој не прашува како е таа, дали е психички добро. Никој не зборува за тоа, а и те како е потребно зошто секоја втора се соочува со некаква си барем минимална постпородилна анксиозност, депресија или baby blues како сакате кажете го. Ти си најдобрата мајка на твоето дете, не заборавај. Ти си сѐ во нејзиниот малечок свет. Побарај стручна помош и почни да уживаш во мајчинството зошто е навистина преубав период и детето ќе ти порасне пребрзо

 

Mnogu majki kako tebe ne mozele da go donesat po priroden pat.Ne zaradi toa sto ne sakale tuku poradi medicinska prichini.
Isto taka nemale mleko,pa gi hranele so veshtachko, vklucuvajki me I mene no sepak sme majki I se grizime za decata.Ne se optovaruvaj so toa.Decata ja cuvstvuvaat majchinskata ljubov.

 

Zivo i zdravo neka e bebce majka eve i jas ke ja spodelam mojata prikazna. Od 27ned imav slabi kontrakciii pa me zadrzaa vo bolnica 1den na smena se pogodi edna luda doktorka sho poveke stres i nervozi mi sozdade namesto da me utesi i pomogne vo takva situacija cela den placev ajde pomina toa.pa od togas se do kraj imav slabi bolki dolu vo stomakot se cinev deka moeto malecko nema da izdrzii. Od den za den se molev na boga da izdzi samo uste malku samo lezev i primav utrogestan 2pati vo denot. Se si velev barem do 34ned da izdrzii denovite mi bea stresni no pokraj se bev hrabra i izdrzav za moeto malecko i taka minuva denovite minuva nedelite stignav do 40ned togas si rekov fala mu na boga sega sme vo sigurna zona. Pocna porodilnite bolki i toa bea mn jaki jas ne mozev da se otvoram samo 2prsta i na kraj se odluciv za carski spored doktorkata deka mora carski bidejki cekavme 2dena i nemase nikakov napredok. Vo sala go slusnav placot na moeto bebe mi do doprea do liceto go baknav i 100pati bev blagodarna sto pomina se vo najdobar red na operacija i sto se rodi zivo i zdravo bebce. Na pocetokot ne cicase vo bolnica no koga si otidovme doma pocna po malku da cica i jas nekogas se odlozuvav i mu davav da pie isto taka si pie i vestacko sega i cica i pie formula pa fala mu boga e dobro i se guskame. I mene prvite 2ned me fati posporodilna depresija za toa sto carski se porodiv pa nemav dovolno mleko no se pomina. Zatoa majka opusti se i uzivaj so tvoeto malecko bidejki brzo rastat guski do vas❤️

 

Колку само ги читав вашите породилни приказни и си мислев како е секоја жена посебна,па сега дојде ред да ја раскажам и мојата иако се уште не ми се верува ... На 15ти во 20h ми пукна водењакот, кога виде маж ми почна да паничи а јас да го тешам како се ке биде во ред... Ја зема торбицата за во болница и почна да вика ајдеее тргаме, јас побарав да ми направи кафе а јас за тоа време да се истуширам и спремам бидејќи немав никакви болки знаев дека е рано. Откако се средив тргнавме иако немав никакви болки затоа што не сум од Скопје па да не заглавиме по пат. Стасав кај 22h во Систина ме прими доктор Палчевски потврди дека е водењакот само не бев воопшто отворена цтг мирно. Рече морам да те задржам заради водењакот. Ми земаа тест ме сместија во соба ми направија пак цтг ништо. Ми објаснија дека е рано,да се одморам и дека ке се видам со мојот доктор сабајле па ке видиме со него што ке правиме да не го бараме ноќта затоа што нема шанси да се породам, ке се породам нареден ден кај пладне па ми наместија се да се наспијам тоа беше веќе накај 00. За само еден час почнав да осеќам болки во половината и нагон за какање,зазвонив дојде докторот кога ме прегледа 5прсти отворена па одма клизма и во породилна да ме донесат нареди. Ме однесоа во породилна во 2:30 па додека ме прегледаа па епидирална па ЕКГ... И дојде докторот цтг пак мирно до 30 само рече ај да видам до кај си кога јас скроз отворена, рече осеќаш ли нешто а јас од епидуралот ништо не осекав па ми го исклучи скроз и рече спремна си ке го родиш ,така и беше со неколку напони се роди мојата принцеза тешка 3050 во 3:55, а јас поминав без епизиотомија и без ни еден конец. Сите беа пријатно изненадени највеќе затоа што сум прворотка. Ми ја дадоа на бокс одма остана со мене некое време па ја однесоа. После 2h ме симнаа и мене во соба мажот ми веќе беше таму па ни ја донесоа и бебушката... На сите ви посакувам едно вакво убаво искуство одма да си станете на нозе и да си ги држите бебињата. Од персоналот и од целиот третман сум презадоволна. Среќно мајки

 

Прекрасна приказна мами, гушкајте се и уживајте со вашата принцеза. Колку само топлина ми направи на душата

 

Кај тебе да биде уште полесно кај сите нека дава госпот леснотија и здрави прави бебушки да не радуваат цел живот