Eve me I mene posle 6 m da napisam za najubaviot den vo mojot zivot.Termin 13.06 a se porodiv na 14.06.Mozam da kazam deka bremenosta mi bese najubavoto nesto sto mi se slucilo do togas.Imav lesna I ubava bremenost bez gadenje I bez macnini.Vo 9 ti mesec pocnav da razmisluvam mnogu za poragajot sto I Kako ke bidi...si pravev filmovi vo glavata,ama edno si imav receno deka NEMA da se plasam..deka to e najubaviot moment I deka Kako I da e mora da se sluci..mora da se izdrzi.Psihicki mnogu se spremav I taka NE se plasev tuku odvaj cekav da se porodam.Sekoj den se spremav se kapev nekolku pati vo denot kosa sreduvav da sum bila ubava na poragaj.Odev na ctg poslednite denovi na dva dena I me vrakaja rano bilo ,Ctg ke pokazese po Edna taka pojaka kontrakcija I tolku,a Jas bolki taka minimalno vo polovinata Kako za menstruacija.Pomina I terminot , ctg posledno mirno I si vikam mojava bebka tolku ja cekam a ne I se izleguva uste.Znaci na sekoe odenie na ctg se molev vo sebe da me zadrzat I bev nonstop spremna torbata spremna od 36 nedela.14.06 dogovorena so doktorkata da odam popladne na ctg.Se spremiv Jas se doterav I mu vikam na soprugot odnesime do bolnica I prodolzi to na rabota Jas sigurno NEMA da ragam I Denes ako treba ke ti zvonam da mi donesis torba ama ne mi se veruva nemam voopsto bolki I ke se vratam peski mu vikam da se razmrdam bidenki blisku mi e bolnicata epten.I taka me odnese do bolnica odam na ctg prava linija NEMA nisto I se nerviram ama trebase da cekam da me vidi doktorkata.Cekav mozebi Eden cas I poveke I ne mozev veke I Taman si rekov da si odam I da se vratam vecerta Pak Eve ja doktorkata idi I mi vika ajde da vidime do kaj si ti .Jas vikam do nikade .Me pogledna na eho mi vika ovde pokazuva bolki ajde da vidime vaginalno I ooop mi vika ostanuvas.Denes ke ragas otvorena si skoro 4 sm.Lele se vozbudiv I vikam Jas ne bev spremna za Denes ,nemam Nikoj so Mene lelee vozbudi radostiii.Mu se javiv na soprugot mu vikam nosi ja brzo torbicata Jas ke ragam .Dojde toj so brzinata na svetlinata se pozdravivme se izguskavme I Jas do usi nasmeana zaminav vo predrodilna.Mi stavija klizma toa bese nekade 16 h I mi vikaat prvorotka si ke potrae ova .Arno ama ctg kontrakcii odma do 100 Jas nisto ne osekam.Sestrite vikaat bravos ako ova ne go osekas super.Arno ama mi go puknaja vodenjakot e togas gospod go vidov zimi se so disenje probav da gi kontroliram bolkite I pomagase vistina.Mnogu brzo se otvarav I doktorkata se cudese.Pregledot so raka mi bese najbolnoto nesto.Nekade nakaj 19 I 30 prejakii neizdrzlivi bolki, go Stegav krevetot gledam na saatot lele vikam jas koga ke ragam ne se izdrzuva ajde vikam bebevo pocna da izleguva go osekam sestrite se smeat.Babicata mi vika akoo taka treba me proveruva ajde mi vika gotovo odime na boks.Doaga doktorkata I site vikaat po Mene ajde napni sega Jas se gubam napnuvav ,tepav,mavtav , vikav I edno vreme slusam waa waa kuklata moja so cel glas izleze pevalka moja Jas vo istiot moment Kako da ne sum ragala, sveza I nasmeana do usi.Vo 20 I 43 se rodi,epten brzo.Mi dadoja da ja gusnam.Najubavoto nesto go doprev,angelceto moe I samo edno mozam da kazam Gospode pregolem si ,ti blagodaram za ovaj blagoslov I sekoj den da se zablagodaruvam malku e za vakvo bogatstvo lesno pominav a vie da pominite uste polesno Na dolgo raskazav da ne propustam nesto
Се изначитав породилни приказни (носталгија за бременоста ме фаќа ) па решив и мојата да ја пишам. Бременост преубава и физички и психички прелесна. Бебушко мирен во меше, функционирав до последниот ден пред да се породам без никакви проблеми. Цтг почнав од 36та недела, мирни. Не чувстував ни лажни контракции, немав поим што да очекувам. Бебуш голем на ехо го гледа докторката и ми вика преку 4 кила ќе биде, мајка како сакаш да раѓаш? Јас викам ќе пробаме природно, ако не иде царски не бега. И така опуштено ден за ден на последниот преглед ден пред 39 недела, ме провери докторката вагинално и на ехо, вика мирно е нема за брзо да биде. Така и јас осеќав, до термин и над термин дека ќе идам, нооо од тој преглед како искочив од болница така некои контракции ми почнаа. Поучена дека треба да се во точен интервал, викам ааа ете овие се тие лажните, конечно да ги осетам. И така цел ден наваму натаму, по продавници со маж ми. Оди оди, некоја контракција ќе ме здрма ама пошто нема болка, нема гајле. Се прошетавме поштено тек вечерта дома се прибравме. Си легнав ми се смирија "лажните" контракции. Цела вечер ме будеа, ама пак нерамномерни беа. Де на 15 мин, де на 7 мин, па на 20. Сабајлето наспана се будам накај 8 и осеќам ко нешто да ми крцна во стомакот, буквално ко ковче да се скрши. Ете го водењакот пукна и се изнатече. Јас влегувам под туш, мм у паники, ајде брзо, ќе се породиш дома. Викам не ме паничи, ни болки имам ни па така ко у филмовите се раѓа дома со две напнувања Се спремив и ајде накај болница. Ме провери докторката 3 прсти отворена, ајде на цтг, тоа тече ли тече вода не сопира. Мене незгодно у земја да пропаднам. Сестрата ме теши вика, уживај се е тоа нормално, ич да не се стегаш дури и ако ти се вика, викни си, офни си. Ме префрлија во пред породилна соба и ми викаат ќе чекаме да видиме како ќе се отвараш. Од отварање до 13 ч. уште истото 3 прста, а веќе почнуваа појаки болки. Ми ставија епидурал викам добро е дојде спасот, во него се крстев. Намалија за неколку нијанси болките, не е дека исчезнаа. Појачаа доза, пак исто. Како зголемуваат болките така појачуваат доза. Дојде 15ч. 6 прста отворена со провокација. Рече докторката до 17ч. ако не се доотвориш и бебе не се спушти во канал ќе одиме царски. Не сакам да ризикувам, големо е бебето да не заглавиме на пола пат па итен царски да треба. И си реков ок што е тоа е, подобро отворено да ми ги каже опциите и уште колку ќе чекаме него да се изнамачам и до последно да стрептам. За се у животот сакам отворени карти и опции па и за ова Чекавме до 17 само уште еден прст се доотворив и ми вика докторката мајка твоја е одлуката. Одиме на царски викам да завршиме со болкиве и да се запознаеме со бебуш. И така во 17:48 на светот се роди уште едно бебе од 56 см и 4480 гр. ама се родив и јас како мајка После 5 месеци веќе имам заборавено колку ме болела раната, опоравувањето е песна кога може да ја држите во раце причината Со лесно на сите идни мајки. Верувајте нема поголем благослов, а породувањето е последниот чекор што ве дели од доживотна среќа
И јас додека ми е тазе да раскажам, породена пред месец дена царски. Бебе од 31ва недела ми беше карлично, имав надеж дека ќе се сврти, сите ме тешеа дека има време но синко го мрзеше Па во 37ма недела на контрола закажавме царски на влез во 39та недела. Искрено ми беше криво и жал ( неможам да кажам декс сеуште не ми е ) што ем прво ем царски, и воопшто не искусив природен пораѓај, но за овие очиња маслинчиња и овој поглед од бебчо се се заборава. И премногу страв ми беше, два дена дома претходно се тресев и не спиев, секакви филмови низ глава ми се вртеа. Да не должам Идеме со мм вечерта пред да ме пораѓаат за прием, ми правеа кратко цтг, со мм тука си се гушкаме на секое од возбуда дури си поплакавме во собата за цтг Горе во собите кога се качив кога видов бебиња уште толку возбуда ме фати Цела вечер ме приклучуваа на цтг, на секои 2-3 часа, едно приклучување се исплашив бебчо спиеше па цтгто неколку пати свиреше па ајде сестрите доаѓаа и на крај го затресоа мешко и се разбуди и после и клизма помина. Доаѓа сабајле, јас одвај спиена од трема, возбуда, страв.. башка неможев ни до тоалет да идам ми ставија инфузија. Ме викаат сабајле ајде на ред си, јас ги молам за тоалет да одам ми викаат на катетар ќе те приклучиме па си трпев до сала. Влегувам во сала, цела потресена и во мене си зборам ако продолжам вака на целосна имфузија ќе завршам па ајде некако се смирував.. Ми ставија спинална (од втор обид, пак зошто бев стегната цела) и ајде ме легнуваат. Тука јас паничам мислам спиналната не фатила, им викам ама јас мрдам прсти од нозе а докторката ми вика да ти ќе осеќаш притисок ама без болка. Па ми збори еве на местото кај што ќе работам и само осетив ладна течност што ме бришеше, и после чекав.... Ми ставија маска со кислород, јас си помислив толку еве целосна анестезија - дури си прашав ми рекоа да имаме план Б И за 15мин викаат еве го бебчо докторката само што го извади преку завесата горе ми го покажа Па се изнаплакав тука, додека го гледав како го спремаат, ми го допреа до лице си го бацив и го однесоа. Е сега после ова почнав да чувствувам како силно штипење доле, и само го прашував анестезиологот до каде се, и се жалев ме боли... Ама цело време мислев дека за саат време ќе ги видам и мм и бебчо Заврши се, докторката му се јави на мм, ме префрлија во рековери собата, тука еден медицински брат тропаше глупости на секое и се смеев само, па и влошки кога ми менуваше срам на секое ниво Ииии моментот кога слушнав дека ќе ме качуваат добив и сила и нозе да кренам за да видат дали ми е пуштена анестезијата, им викам толку добра сум може да се качувам Собрав сила и два пати од кревет на кревет да се преместам. Додека ме средуваат ете го мм одма влегува Се исгушкавме.. И за некоја минутка ни го донесоа нашето најголемо злато со дупчиња на образи Па мм повозбуден од мене одма и вика на сестрата може ли да го земам во раце После ми го ставија одма на града, тој плаче јас го бацувам Тука пак си поплакавме со мм И така.. малце подолго сакав цела еуфорија да ја опишам
Ех, @Speechless, јас уште девојче те мислам, ти мама си станала. Нека ви се живи и здрави на сите бебушките. По сите постови нешто што се забележува е емотивната разделба со мажите. Има нешто кога се гледате пред пораѓајот последниот пат, зашто на следниот пат веќе и двајцата сте со плус уште една улога и ништо веќе нема да е исто... Емотивно е навистина.
Na tolku pisuvanje sega citam sum go utnala saatot.Vo 20 I 30 me odnesoja na boks a vo 20:43 se rodi mojata kukla ,znaci poragajot traese samo 13 min zatoa pisav brzo deka bese
Леле стварно има..И сега се наежив кога те прочитав, се сетив кога ме задржаа, со докторката одиме во ходник, она оди напред со приемниот лист во рака, јас по неа, му соопштува на мм дека ќе останувам и мене некако ми се насолзија очите..Не дека помислив еј последен пат сме само ние двајца, туку така ми дојде Се гушнавме ама не сакав да се лигавам пред докторката па си ги голтнав солзите
Хаха исто и јас Ми кажуваат да облечам спаваќа,излегуваме со сестрата, на мм му вика оди отвори историја,јас готова да се расплачам си мислам зарем готово дојде крајот...се погледнавме,гушнавме,па го викнаа после горе да купи и да донесе клизма Ме подруже 30мин и му рекоа да си оди да не чека,може утре ќе биде пораѓајот,се гушнавме и растреперена цела влегов внатре...е после кога почнаа болките само му пишував на месинџер леле боли,леле колку болиии а тој мирно си спиел
Lele i mene me rasplakaa vasite razdelbi...nemozam da ja docekam i nasata razdelba a uste povekje i momentot koga ke dojde po nas
Првиот пат сакав нормален природен пораѓај...од страв или незнам од што ама никако не се отварав...после 9 саати чекање и провокации и незнам уште што не , почна да му паѓа пулсот на бебето бидејќи претходно ми го пукнаа водењакот а бебето во позиција високо горе .На крај ,на пладне завршив на царски со целосна анестезија. За второто не сакав ни да помислам да пробувам природно директива на царски со епидурална . Си поминав баш царски бидејќи си бев и психички спремна за тоа што ме очекува отпосле Не дека царскиот не боли се влечеш ко зомби две недели ама тоа е ....нема лесен начин
И ве молам не се оптеретувајте со тоа на кој начин сте се породиле . Тоа нема да ве направи ни повеќе ни помалку вредни во очите на другите. Мајчинството не е само раѓање и не се вреднува по тоа која колку се измачила и на каков начин се породила. Респект за сите сегашни и идни мамички .
Прочитав претходно дека на некоја и било криво што не можела да се породи нормално...затоа го напишав тоа... За одлучување можеш и сама се разбира во консултација со Др. Вториот царски сама го одлучив, првиот ко бајаги нормален по мислење на Др. па едвај живи останавме со бебето и не можев да ја видам првите 6-7 часа а да не зборувам дека чувството е како да си станал од умрените(после целосна анестезија) ....значи лоша проценка од страна на докторите.... Не мораш одма да се расправаш со мене....Ни еден лош збор нема во тоа што го напишав
Закажан царски ради гестациски дијабет. Брзо, без паника, лесно. Екстра задоволна од анестезиологот, цел царски ми го раскажуваше чекор по чекор. Докторките позитивни, бебуш го извадија за 10мин, мене ме шиеја 1ч, пажливо, мала рана, везено сошиена. Втор ден на нозе, со болки во раната, тред ден одлична.
Da ja raskazham i jas mojata porodilna prikazna koja se sluchi pred 2 meseci i 23 dena. Poradi gestaciski dijabet vo bremenost na klinika odlucija da me porodat vo 39ta nedela da ne cekame ni termin ni nad termin,poragjajot kje bide so provokacija. 04 oktomvri bas denta vlegov vo 39ta nedela, me hospitalizira mojata omilena dr Chibisheva na patoloska. Reche kje odmarash denes od utre startuvame so provokacija.Ponedelnikot na patoloshka si otspav, si zapoznav prekrasni dve vrsnichki cimerki, so koi do den denes sme vo kontakt, so ednata vo isti den rodivme duri. Imav ctg kontrola ali mirno. Sabajleto na 05 oktomvri dojde vizita koj sto kako edno drugo, me zemaat za pregled i mi stavaat vaginaleta prostin.Pregled i apliciranjeto bea uzasni od strana na medicinska sestra(pol mashki) posle pregled do soba si priplakuvav. Za nepolni 2 chasa fatija bolki.Iako rekoa deka treba da pominat 4 chasa za da deluva. Izvestena pritoa mojata doktorka deka sum imala grub pregled najavuva dolu na patoloshka deka ona chim dojde kje me pregleduva drug da ne me chepka. 14h doagjaat da ne vidat, istoto medicinsko lice pak mi pravi grub pregled. Otvorena nikako nishto. 15h primam vaginaleta prostin ushte edna. Vecherta okolu 20h primam apaurin poshto imav nenormalni bolki za da vo 20.40 mi puka vodenjak, bolki premnogu,mislam deka kilometri napraiv niz soba. Molev da me zemat za carski,molev prekolnuvav. Dr Kalchovski bese dezuren odma dojde rece ajde na pregled, odlicen vnimatelen doktor, ni pregled da osetis ni nisto,i op tuka sum 2 prsta otvorena.Odi legni spi ke se vidime na sledno ctg.Legnav da spijam so glavata zakopana vo dushek a gazot isprchen. Da vi kazham dishenjeto mnogu mi pomogna. Mnogu znachi toa da kontroliras bolka so disenje.Bolki na 8min,10min,13min pa na 5min. Si velam nema sansi da ragjam ke se macam uste. Sabajleto na 06 oktomvri, me pregleduva mojata dr Chibiseva, veli 3/4 prsta,ama ajde vo predrodilna. Jas spakuvana uste od nokjta. Doagja sestra veli pakuvaj se, velam ajde gotova sum jas spakuvana. Odime predrodilna. Legnuvam na ctg, edna mi zema informacii,druga mi krena noga turi chepche,jas ofnav vikam ajt me ebaa sho mi bidna sea. Me stavija na venska provokacija oksitocin. Dojdoa prashaa dali mi se odi vo wc poso neli treba da se procistis.Rekov da mnogu. A nemase vrska, tuku od bolki od venskata izbegav na toj nachin do wc i sedev na sholja ko zadnji debil 20min. A nemav sho da se prochistam posho ne bev jadena nisho prethodniot den. Se vrativ nazad pak, kje begash kje begash ama nema kade. Me pregleduva shef Kochovski, vika 5 prsta otvorena.Lezam pak primam venska. Bolki do nemaj kade, nemozam da disham a ne da ragjam. Pak pregled na chelo so Kochovski i Chibisheva i plus publika od 30tina dushi medicinski personal. Boksot ushte go pamtam,mislis za lugje nad 200 kg. Nebitno. 7prsti otvorena me nosat vo rodilna. Merat pritisok bla bla,i mi stavaat epidural, ja beter osekam bolki. Eden pojdi butni raka,drug pojdi butni raka. Vikam bomboni zimaat garant. Dojde pak Chibisheva so Kochovski za pregled. Kochovski vika, kako osekjash bolki od 1 do 10? vikam 200 I gi prasha dali e popushtena epidural i dali voopshto mi stavile, vikam jas beter gi osekjam. Epidural ne reagira. Me pregleduva i vika na Chibisheva,nosi na carski bebe e zaglaveno u kanal,da ne se macime. Jas sva radosna potpishuvam me nosat na carski bolki nema vishe ischeznaa. Me namestija sve, taman me legnaa, anesteziologot vika so epidural osekase bolki, na koja jacina od 1 do 10? Pak vikam 200. Brzo vika stanuvajte ja da i stavame spinal. Da skratam, vo 13.35 Chibisheva go raseche moeto meshe i go izvadi mojot altan najvreden za cel zhivot, mojot Luka. Mali se rodi 48cm dolg 2860gr tezok.Bese sladok i malecok i dobi golem aplauz. Ostanatoto projde kako shto projde (mislam ok nemav bolki nishto ni rana ni butur) valjda od radost i srekja, od tolku ljubov i volja stanav sama do wc odma posle 24h, me izbanjaa me sredija, i posle si shetav samo za da mi go nosat mali. Se na se, kako shto chitav i zborea za GAK, blage veze nema. Pominav prekrasno na dvata oddela,so isklucoci na nekoi desavki. Nemozea odma da me zemat na carski,morase da se pomine protokol, vredese. Osetiv i prirodno na nekoj nacin i zavrsiv carski. Mojot Luka, altan najvreden 13.35h 06.10.2021, sreda srekjen najsrekjen den.
Не ми се верува дека споделувам породилна приказна….уште не сум свесна дека станав мајка Два дена пред пораѓај бев кај матичната упут да земам за крвна слика и ај викам чисто едно ехо да види ….се супер вика рано ти е ке си терап до термин (уште 10 дена имав ) идам дома и му кажувам на мм вака о вака не одиме во петок кај др што ке ме пораѓа на преглед ке одиме во пон секако не се пораѓам пред термин петокот бебка цел ден активна (немирно бебче уште во стомак беше бтв) си легнувам на кај 11 часот и слушам бап ми пука водењакот почнува да ми тече ко чешма викам по мм го бара др јас влагам да се бањам и правец во болница Стигаме таму иде др ми вика болки имаш викам не ај преглед вагинален аа па ти 4-ри прсти отворена си сакаш тука да седиш или дома па кога ке те фатат јаки болки да дојдеш ,тука викам ке седам и ми објасни како да дишам кога ке имам болки што да правам и ми вика тек сабајле после 7 демек ке родиш ….ок викам си ме сместија и од 00 почнаа благи болки во 2:30 имав болки кои ме тераа ко за во вц и таа со мене ми вика кажи и на сестрата …одам и ксжувам ме прегледува и вика ти спремна за раѓање си …. го викаме др иде пред 3 ме пикнаа во сала е таму ме фати паника искрено пошто ми пуштија и провокација мслце тие болки неможев да ги поднесам почнав да си барам царски ко секоја родилка хаха па почнав да се карам пошто ме караа не сум давала нап како што треба и во 3:50 се роди дундето мое искрено лесно поминав освен последниот сат време кој искрено сега и заборавен е ,никогаш не сум верувала во мусбетот демек се заборава ама испадна дека ств така е на сите идни мами им посакувам брз и лесен пораѓај ко мојот
