Мене прв пат ми го донесоа плачејќи. Мене прво ми е незнаев како да го наместам да цица,цимерката што беше со мене имаше врски со една сестра па и се јави да дојде да ми помогне
Ако е Беса таа повозрасната, од неа колку сум задоволна, ауууу... Царица! И кажав за искуството со баткото одма отиде да провери, отишла да ме бара во Шок соба да ми соопшти, ме најде горе кај родилките и ми кажа и советите што ги добив од неа ми беа највредни. Мислам дека таа беше. Неважно дали е она уствари, од педијатарките сум презадоволна. Мислам дека 3 докторки педијатарки видов.
Мене таквото понашање на првиот пораѓај ме уништи. Така лошо значи буквално никој се нема однесувано со мене во животот. Дури си размислувам тироидната од тогаш да не ми е пореметена дека сето тоа беше за мене ужас, мачење, малтретирање. Буквално полошо не ми било во животот од првиот пораѓај. Не самиот пораѓај како пораѓај туку целиот персонал во болницата односно тие со кои имав контакт нели не знам како се викаат што доаѓаат да те видат, проверат пред пораѓај и после пораѓај, и анестезиологот пред царски, значи скоро сите ми создадоа едно ужасно искуство. Си викам подобро да фалат, да фали персонал, отколку да ги има што повеќе во таков број. Жени што еден ден и тие ќе станат мајки, што мајка ги родила, ама никаков однос спрема родилка немаат.
6-7 педијатарки најмалку има . И да , сите се стварно добри докторки. Јас не знам што не ги затегнат малку сестрите во Чаир . Јас не сум слушнала некој да се пофали од сестра во Чаир , а за од доктор стварно скоро па само и пофалби да слушам .
Апсолутно така е. Првата цимерка што беше со мене не беше од Ск, неа и беше трет пораѓај и сите три пораѓаи и биле на ГАК и рече била многу задоволна, после неа имав друга цимерка, неа и беше втор пораѓај и таа беше задоволна. Пак ќе речам, дека може нам така ни се погодило инаку апсолутно се сложувам дека на пораѓај не треба да одиш со страв како ќе поминеш, треба секој да добие човечки третман. Инаку, колку што читам докторите нигде не се проблем, проблемот е во сестрите и крајно време е тоа да се смени.
Не разбирам, зашо мора да има сестра тука за да се преслече бебе? Зашо мора сестра да преслече бебе? Па странство нас никој не не гледа, се пораѓаш, ти го даваат одма ако си природно, сабајле е прво покажување како се преслекува и крај, имаш во шкафчето пелени, туферчиња за бришење и облека, сам од прв ден се секираш за свое дете.
Леле не знам , јас така си мислам оти мора да има сестра до родилките . Навистина не знам како треба и како е правилно . Ама јас сум ти жива тресулајка , паничарка , малце и нетаман сум , признавам . Лично јас во 100 животи не ќе се осмелев да земам сама да преоблекувам новороденче . Мош оти прво Ама Не . Еве и пак да родам, повеќе од сигурна сум дека нема шанси да земам да го одповијам , сменам пелена , облекувам... Јас главата ја вртвев настрана коа му даваа млеко со шприц . Страв ми беше да гледам , све мислев ќе се задави бебе скраја да е . А и маж ми наби страв многу . На секое јавување ме опоменуваше- немој без присуство на доктор да го креваш од креветчето Абе бог да чува
Јас кога се пораѓав со големите баш беа фини сестрите во Чаир, полоши ми беа доле на пораѓај , па со бебиња се работи да му се сневиди треба малку односот да се среди
Хаха епа тоа е изгледа затоа што знаеш дека ќе дојде некој да ти поможи, а кога мораш сама ќе го преслечиш без проблем, реално после 3 дена дома пак ти ќе мораш сама се. Ете јас дур не родив немав држено бебе помало од 6 месеци ама сабајлето само ми покажаа како и после ги снема, за млеко одевме сами да бараме, визита беше сабајле прво за нас, а после нашата само ќе викнеа по име кој е на ред за бебето преглед и голи од соба до собата за прегледи ги возевме сред јануар месец, тоа се тресеше, вриштеше ама така ни велеа и после преглед си ги облекувавме сами. И во ред ако ти е пример тебе страв, па ете да побараш помош ама они свесно да не те оставаат, а сакаш и плус имаш искуство е стварно чудно.
И тоа сакам да прашам пошо ме интересира стварно, какво понашање имаат сестрите на пораѓај и зошто секоја втора се плаши од третманот? Можеби јас не бев со никакви очекувања ама мене никој не ме погледна освен на цтг кога бев 2 пати, пукање водењак и бабица кога ме пораѓаше сама на крај, на сред напони ме остаде со маж ми да врискам од страв да не мора он да го вади пошо ја снема.. ако е во прашање вреѓање, тоа реално само нека проба да ми се раздери или да ме навреди, а за остатокот шо ќе то прај ако се мисли некој да се тинтри додека се има контракции. Стварно ме интересира зошто имаат страв и лошо искуство ете не дај Боже дур сум Мк на одмор да треба да се породам порано.
Не знам како е на спонтан пораѓај. Јас бев со договорен царски заради поставеноста на бебето, во сала сите беа прекрасни и сè се заврши многу брзо.
Пред 10 год во Чаир, имаше дерење зависи од која како, една женичка врескаше на бокс и проаѓа една и се дере, што викаш мори кути таму, јас додека шетав да се отворам онака насмеана си се шетав, ми вика немаш болки и викам имам, па што се смееш, крајот неможеше да и се фати
Исфрустрирани али тоа не е причина за да се плаши некоја како ќе и биде за време на пораѓаот, најбитно е каков кадар со искуство има во болницата, дали се добри докторите, дали при компликации се способни да се справат за трудницата и за бебе, а тоа дали некока ќе се дери или вреѓа е најмалу битно. Крај краева секоја се породила, без разлика дали со врски или без врски, дали со персонал намчори, игнор додека траат контракции или некој позитивни сестри/доктори. Доколку само тоа е негативно тогаш нема потреба од потресување пошо реално "тинтрење" никаде нема, а вреѓање не оправдувам под никоја цена.
Другото си беше таман, немам што да се пожалам, пак ќе одам таму, како и да е, секаде ќе се погоди по некоја таква на смена и тоа е тоа
