Шамар и закачи на родилката докторка додека ја прегледуваше колку прати колку е отворена. Родилката ја удри несакајќи од што ја има здоболе но. Се дерат какви мајки сте вие не сте способни деца да чувате. А ти немоќен истоштен после 30 саати болки не си способна да им вратиш… Ти викаат не се дери, не глуми, само ти ли имаш родено ајде станувај од кревет…
Jas imav realno loso iskustvo od strumickata bolnica prvo doktorite ne mi ja iscistile postelkata ubavo pri carskiot rez imav parcinja ostaveno I duri posle 1,2 meseci pocnav obilno da krvaram i me pratija itno na gak I dr trajanova mi dade antibiotik I kapki ergotil da se iscistat parcinjata od postelkata a I od sestrite imav loso iskustvo od strumickata bolnica na ednata smena bez da znam jas sestra mi Im dala mito nez tocno kolku pari Im dala ama mi kazaa oti im dala mito I me gledaa kako vo privatna bolnica e posle drugata smena nikoj ne im dade mito veruvajte nervite si gi sokinav od niv 5 saati nema koj mleko da mu dade na bebeto jas nemav mnogu mleko bebeto se odra placejki jas koga se razvikav edno ubavo odma ne pustija doma pred vreme potpisav dokumenti oti si odam na svoe baranje od sto nervite si gi sokinav tamu
Никогаш не сум размислувала за пораѓај во Чаир,уствари имам одбивност највеќе заради тоа што ги мотаат бебињата и можеш да им го видиш само лицето. Не ми се допаѓа воопшто тоа. На блиска кога се породи се јавив да и честитам и дека повраќаше до крај се смеевме,како сега викам има коса? А па не знам,не сум го видела замотано е. Да не можам да си го видам детето,да не му ги видам прстињата...а уште пострашно,сопствено дете да не смеам да пресоблечам кога е какано,а од друга страна персонал нема? Има на клоци да ги избркам да ми прокоментира некој нешто. Јас се породив на ГАК, исто како @LiquidLuna бев во исчекување да ми го дадат бебето од ноќта кога се породив 2:40 до другиот ден до 17:30 од прилика. Ај бев на бокс,бев во една соба,па чекај мајка треба да станеш да се измиеш,па чекај во друга соба ќе те префрлиме и се така лажги до попладне,а никој не кажува дали е се во ред со бебето. Дојдоа 2-3 "познаници врски" не се секирај ќе го донесат. Сестрите исто,ќе го донесеме. На крај отидов во собата за бебиња,сега ќе го донесеме. И по 1 саат ,јас веќе вознемирена и расплакана ми го донесоа. Една сестра повозрасна,ладна како камен еве ти го мајка,го тупна на кревет и си излезе. Јас првородка,ниту имав искуство во пресоблекување,ниту во држење,ниту во доење. Ама мајчинскиот инстинкт се ќе ти каже. Ја читам @Iris-1234 и се чудам околу негата. Јас пред 3год не ни знаев дека постојат тие опции. Особено за пумпата,јас си носев своја и дури ми беше непријатно да ја извадам да не ме караат, а немав млеко и сакав да стимулирам да надојде.
И јас не знаев дека имаат пумпа, носев своја рачна ама не ја ни употребив затоа што тие донесоа електрична на Медела. За физиотерапевт и масажи не се изненадив затоа што имав читано претходно на форумот дека има, мислам @Joraa имаше пишано дека добивала масажи после царскиот.
Пумпа??? Јас не видов сестра по пораѓај, а не па пумпа да добијам. Лошо искуство многу. Затоа Систина беше врв, само анестезиологот не ми се допадна, но ај кратко беше со мене.
Од пораѓај дури другиот ден ми го донесоа. После беше цело време со мене, два три пати го зимаа за прегледи и го враќаа. И ништо не кажуваа всушност што прегледи му направиле.
Не се. 18 саати врска неам кај беше детето. После тоа од ко ми ја донесоа, си ја земаа од време на време и само ми кажуваа "на преглед ја носиме". Какви прегледи, појма немам. Не дознав. А ги замарав да ми ја донесат да се учи на цицање. Ми викаше таа млеко немаш, како да имам кога бебето не е со мене. Шушимиги се. Чест на исклучоци.
Леле баш ми е жал за искуството со анестезиологот јас пак имам прекрасно искуство со таа што мене ми се погоди , толку ме смири .. а бев преплашена дека завршив на итен царски во 36та.. ама еве тебе некоја никаква ти се погодила , сега да имам среќа да не ми се трефне таа твојата со второво . Јас прекрасно искуство во секој поглед имав - дома не ми се одеше, ги молев да ме остават дека ќе си доплатам ама неќеа ме испишаа
читајќи ве значи сегде а катастрофа . наместо секоја жена да има убави спомени од денот кога родила и престојот во болница сите за жал имаме по некое негативно искуство од секаде. ама битно е бебињата да ни се здрави живи. во болница и онака се престојува два-три дена со царски можеби малку повеќе. дома со бебето се е поубаво и покомотно.
Мислам дека да ! Во магла ми е ама затоа што бев во шок од тоа што завршив таму а отидов на прво ЦТГ без никакви индикации ама така ми е во сеќавање како плава да беше . Господ здравје да и дава во тие моменти ми беше најголема подршка и мн ме смири
Ако е истата, мене не ме смири. Јас со болни контракции, она ми рече на дрзок тон "Не мрдајте" додека ме боцкаше.
Daa jas sum prezadovolna od GAK ako bev sve spremna da se poroda vo Remedika zaradi vakvi losi iskustva na kraj zakaciv korona i zavrsiv itno vo GAK… I stvarno dobiv mnoguu dobra usluga vo sve od GAK , duri podobra od REmedika ( tamu oraev serklaz) site sestri bea ljubezni celo vreme nasmenai duri vo wc ne brisea tie… e sega ne zna sto da reca valjda koj kako ke najdit na sreka.
Za drskiot ton neopravduvam nikako mozela ponormalno da objasni koj e rizikot od mrdanje dodeka se stava spinalnata. E jas nemav kontrakcii ama se plasev od vbrizguvanjeto na spinalnata jas gi molev da me drzat ubavo za da ne se pomrdnam slucajno dodeka mi ja stavaat , ona mi objasnuvase se cekor po cekor i me smiruvase . Zal mi e sto si imala takvo neubavo iskustvo ama mozebi i ona se isplasila dodeka ti ja stavala deka nedaj Boze moze da ti napravi belja ako mrdnes ..
Mene edno 6 ,7 pati me bockaa duri da mi ja stavat spinalnata dodeka da pogodat kade treba da me bocnat
Ah ova isto i mene 5 pati me bocka, a zgora na sve taa sto ke bockase me prasa kolku kg mori imas kaceno na bremenost ( dur me bockase) ja mu vika pa okolu 12 i mi rece auu se gledat toa. Pa posle ko e pobraa doktorot sto se ovie prasanja i zakjute
На ова уплав со паѓањето, ме потсети, со првото, мене многу ми беше страв да не ја лупнат од рамката за врата. Може смешно звучи, ама како ги носеа, при влез во соба, така повеќе бебиња, цело време таму ми беше паметот кога доаѓаа. Плус дека мојата беше голема, може и затоа стравот. Којзнае што ми се вртело тогаш во глава
Конечно да ја раскажам и јас мојата втора приказна. Пред НГ закажана контрола кај докторката што ќе ме пораѓа, за мирни празници. На ехо се изгледа уредно, освен грлото што беше паднато на 17мм, ама со оглед на тоа дека бев 35+, не беше толку страшно. Како ме ставаат на ЦТГ така ми се случува де жа ву. Контракции кои јас не ги осеќам (немам болки) и нормално пак почна да ме фаќа паника. Ми даваат прогестерон депо и диазепам па да повториме ЦТГ. За жал резултат ист па ми предлагаат атосибан и зреење и ме хоспитализираат. После атосибанот ЦТГ се смирува, ама утредента, пак покажува знаци на контракции и веќе 1цм отворена. Цел ден така променливо цтг, ама пошто немаше сигнали за пораѓај и тоа можеше да трае со денови па ги молев да ме пуштат дома. Ако ништо друго научив да ги препознавам контракциите, зошто кај мене не беа болни. Дома на строго мирување не дека ми беше убаво, ама бар си бев со детето и мм за нг. Првите два дена беше мирно, веќе наредните имав повторно контракции и тоа ми се активираа ноќе, ама со б6, магнезиум и топол туш успевав, да ги смирам за да добуткаме уште некој ден. Бебе од флостеронот беше прилично смирено, ама осеќав по некое благо ударче. На контрола после НГ, ЦТГ помирно, ама се појави друг проблем, бебе на ЦТГ многу летаргично. Константно срцебиење без осцилации. Ајде пак ме пуштија да јадам благо и кока кола. ЦТГ пак исто. Е веќе тука почнувам јас да се препорувам и да ме фаќа паника. Пак преглед со рака, отворена исто, само 1цм. Ајде пак на ехо, плодова вода веќе покажува знаци на зрелост и згора на се резот од првиот царски премногу истенчен, со ризик ако фатат јаки контракции да распука матката. После ова веќе на докторката не и се ризикува и ме спремаат пак за итен царски. Така на свет дојде и мојата втора среќа во најдобар ред, со висок апгар. Ама добро што се одлучија за царскиот затоа што имаше мекониум во плодова вода. За среќа бебе се немаше напиено па помина без атб, само јас си заработи 3 дена венски. Пост оперативно се беше во ред. Малку потешко ми беше станувањето од првиот пат. Ама за поголемото дете кое едвај чекаше да ме види смогнав сили и се кренав 5 тиот ден. И од тогаш не сум седнала. Да овој пат ќе се сеќавам на болките за разлика од првиот пат, ама вредеше за уште еден пар очиња кои ме гледаат како са сум им се И дефинитивно мојата приказна со бремености завршува тука. После мачната бременост и целиот стрес последните денови, колку и да беше голема желбата за 3 деца, не би можела да го поминам повторно сето ова. Господ нека дава таму кај што треба, мене ми се доволни овие две сонца