Мене сите 3 пораѓаи кај маж... поарно. Првиот во Чаир ми беше, иако тежок пораѓај.. докторот беше океј, позитивен, расположен, лош збор не ми кажа.. Дежурен, шеташе на сите страни (празник, Велигден сабота према недела и празно во болница). Едино што некое време ме оставаа сама и броев плочки од што немав веќе што да направам за да си олеснам. Втор во Ремедика исто кај машко, трет сега пак кај него. Некако како повеќе разбирање да имаат маживе. Може дека баш не се јачаат дека и тие поминале низ ова
Zenive iskacaat pogolemo zlo od mazive,nemaat ni empatija ni cuvstva kako dase sitat tamu koga ke otides.Strasno da nenade gospod na nikogo,sve zavisi kako keti se pogodi
Приказната ќе ја напишам следен пат, само сакав да прокоментирам дека се породив во Гак со второто, Кочовски на смена ( да беше друг може ќе ме земеа итен царски), но толку лесно поминав што сега сум среќна што не бев царски. Не знам дали е до смената, дали е до нас, дали е до тоа нив каков им е денот ама во овие три дена не начекав никој со лошо однесување, дрско, незаинтересирано (освен кон припаднички на ромската националност, што иако жена што родила не заслужува лош однос, ама ситуациите сами ги правеа да добиваат таков однос). Од доктор, акушер, бабица, сестри, чистачки, па и тие кај Оинт немам лош збор. Не очекував премногу, отидов со мислење дека ќе ми биде полошо од Чаир (од првото дете), испадна да е во некои рабпти подобро. Чаир молев за сестра, пораѓајот ужасен, специјализанти учеа на мене од старт до крај доктор не дојде, хигиена иста, во Чаир поминуваа само подови почесто, а Гак два пати ама па се комплет. Едино храната во Чаир ми е во срце хаха, а Гак ми беше жална, ништо не ни пробав.
Jas pa se cudam na vasite prikazni. Ne veruvam deka do Gak ili Cair, poveke smetam deka se odnesuva na licnosta kakva e. Jas vikav se derev Cair, pa mislam carcafi skinav od steganje nikoj nisto ne mi rece samo eden doktor mi rece ne da vikas tuku disi koga ke imas bolki, da be doktore ama so provokacii bev 14 saati imav bolki pa ne mi bese do disenjeto. Edinstveno toj rece a iskreno sega koga ke se prisetam kolku vikav site okolu mene mirni muabet pravea si rabotea hahahha
Мојот трет филмски пороѓај Мораше со наслов да биде хахха. Тие што ме читкаа низ темиве на форумов знаат колку јас само се жалев од оваа моја бременост. Повраќав до самиот крај дури и на денот на пороѓај НОРМАЛНО не ќе беше интересно инаку. Бев гладна и жедна цели девет месеци бидејќи јадев само неколку одбрани видови храна кои не ми правеа гадење и повраѓање. Среда 10 јули прв ден од 39 та недела се откажав од идеата дека моево трето дете ќе се роди барем порано зошто од сите тоа го слушав ајде па трето дете порано ќе е и дури си викав како ќе издржам замисли 40та недела да го родам ама тоа е тоа си ги чекав болките за природно породување. Да почнеме вака значи 10 ти јули во 6 наутро станувам и имам некои чудни киселини како да ми гори хранопровод а во бременост немав киселини воопшто може еднаш два пати. Трчам накај купатило добивам нагони на повраќање страшно зарем фатив вирус ми е првата помисла зошто претходните денови девојките имаа некои симптоми. Ајде реков тоа е мора пак да се повраќа. Повраќам 3 пати на некои пола час и му викам на маш ми додека да стане алармантно да си заминеме на инфузија зошто се знае јас одма ќе дехидрирам. Ме примаат во предродилна викам луѓе можно е вирус да одам сама во друга соба да не дојде трудница некоја да ја префати не не вика дежирната едно цтг да видам и ќе ти дадам инфузија да се освежиш. Во ред викам како ќе речете. Завршува инфузијата си заминувам дома немам ни болки ни ништо на цтг линијата е рамна Господе си викам само да не е 42 ра недела не се издржува веќе. Околу 13 часот добивам некои болки менструални ќе ги наречам си викам не се вакви болките нека почнат ќе мерам на колку време се. А во меѓувреме и нон стоп одам по голема нужда.Се беше на разнични интервали де на две минути па после на пола час па на 5 минути. Во секој случај се издржуваа болките. Веќе дојде 17 часот и ја почуствував првата посилна болка ајде си викам треторотка сум да се спремам полека да одам ќе почекам и таму посилни болки. Се јавувам кај мојата докторка викам имам некој болки ајде иди одма те чекам од сабајле дежурна сум. Почнав да се спремам си се капев торбица проверив и ми пукна водењак. Ајде вика маш ми да одиме да не ми се породиш во кола. Часот беше 17 и 35 кога излегуваме од дома. Во кола добивам неколку силни болки и нагони за поголема нужда. Стигнувам во болница во 17 и 55 и кажувам на докторката дека мора да какам зошто цел ден имам пролив и одам почесто во вц. Таа вика по сестрите одма на бокс Ивана ќе раѓа готова е. Абе чекајте викам срамота е да какам на бокс абе смешки сум целата хаххаха. Одма на бокс две напнувања и во 18 часот се роди мојата трета среќа мојата Калина. Маш ми стои пред врата целиот во шок се тресе леле вика ако закасневме 1 минута ќе требеше да те пораѓам во кола. Е ако де ќе беше првата бабица хаххахах Воопшто не ме сечеја воопшто не распукав па и немаше време искрено ххахха. Сестрите бабицата мојата докторка сите беа феноменални немам зборови 100 пати им се заблагодарив и дури ми рекоја ние вас треба да ви заблагодариме што доаѓате да раѓате и што имаме работа а не ти нас. Инаку се породив во државната болница во Охрид. Најлесен најубав најбрз пороѓај баш ист како мојов ви посакувам на сите идни жени мајки кралици да си имате.
Мојата докторка Јас немам породилна приказна сеуште, ама си ја читкам понекогаш темава, и кога го видов името на Др Кате убаво ми дојде, златна е Посакувам уште мн вакви приказни позитивни да има во темава
Поминало доста време кај тебе Мене сите ми викаат " рано е, се се заборава" И мене тоа од такт ме вади. Не сум амеба па да заборавам. Никогаш не се заборава само сум среќна што излеговме живи и здрави. Години уназад знам дека сакам 1 дете е сеа не знам што би ме предомислило али еве ај давам 1% дека ќе се предомислам
