Ајде и јас да си ја раскажам втората породилна приказна. Бременост уредна и со надеж дека после прв царски ќе имам шанси за да пробам природен пораѓај и цела бременост си се убедував така. Арно ама грлото мое тврдо како камен, веќе бев 38+3 без никакви знаци за природно да тргне, ниедна контракција исто како и првата бременост и докторката сепак ме советуваше да одиме со царски. И така и бидна за два дена од последен преглед т.е 38+5. Сабајлето стигнав во 7:15 во Ремедика, прочистување, цтг и околу 8:30 ме викнаа за во сала. Со доктор Афродита веќе имам одличен однос од после првиот пораѓај, ме изнагушка дека се ќе биде ок, а јас бела ко крпа. Се гушнавме со маж ми и влегов во сала. Преплашена бев морам да признаам. Цел тим во сала беше супер расположен, ми ставија спинал и за брзо почна царскиот. Сечи сечи тегни тегни цело сраснато од првиот и оп што да видат женскава моја со нозе се свртила, се изнасмеаа слатко ја изнасликаа. 09:08 мин ја извадија, 3420 грама и 51 цм. Бела и мека како памукче Овојпат полесно ја извадија неа за разлика од првото дека беше поголем тој мислев ребрата ќе ми ги скршат тогаш. Шиењето ми се виде некако долго иако не беше ама ко цела вечност да траеше. Се видовме со мм некоја минутка и ме однесоа на интензивна. Овојпат имав многу поголеми болки од првиот царски. Мислам дека беше дека многу сврзно ткиво се имало направено и ептен сечеа и тегнеа. 3 саати останав таму и не знам колку морфиум промив, почнав да пропаѓам и да ми се приспива. Искрено првиот ден ми беше ужасен, се пукнав од плачење и имав страшни болки. Вториот ден едвај станав мислев ќе се скршам, ама се убедив и станав 3-4 пати тој ден. Овој царски преголема траума ми остави во однос на болка и мислам тука ќе завршам со раѓање пошо оваа болка да ја трпам уште еднаш нема шанси. Сега сум добро, со огромен дијастаз и папочна кила и стомак како квазимодо. Но имам ќеркичка што толку многу ја посакував, другарка за цел живот. Преблагодарна што износев и родив 2 здрави деца, син и ќерка што уште како мала си замислував
Нема проблем и на сите им посакувам вака брз пораѓај, лесен нема ама брз и со љубезен персонал барем како човек да се осеќаш
