Породилни приказни

Rozevata · Jun 27, 2025 at 2:01 PM

Baby warrior said: ↑

После скоро 2недели седнувам да го испишам и мојот најсреќен ден во животот денот кога си ја добив мојата ќерка, мојата ѕвездичка
Рано наутро, топло јунско утро 5:40h во спална спиеме со мм и осеќам краток тап звук и топлина меѓу нозе која ме разбуди… бидејќи последните недели знаев и да си се подмочам од тежината на бебето си викам сега некако многу… станувам накај вц и гледам уште некоја капка… седнувам на шоља и мокрам … се бришам станувам и повторно тече… се мијам раце и осеќам како цели гакички ми се полнат со течност тоа е … пукна водењакот ова е денот што го чекав … денес ќе станам мајка! Ме облеа еуфорија и среќа… се насмевнав и отидов до спална да го разбудам маж ми, во меѓувреме ја досредив ташната со четка за заби и четка за коса уште тоа ми беше одтанато на чек листата и седнав на спална до маж ми нежно го разбудив …. Време е … пукна водењакот ни доаѓа нашето бебенце денес! Се потресе целиот иако толку мн го чекаше и он тој ден … срипа и почна да се облекува … се средив и јас и тргнавме накај систина … кога излегов од дома си посакав само да се вратам со живо и здраво дете

Во 7:00 бевме во систина, мојата докторка која ми ја водеше бременоста замина на одмор и ми рече доколку се случи да добијам болки или пукне водењак на ургентен. На ургентен ме прими др. Шуплиновска, млада и фина … ми вика ајде мама да видам до каде сме, мери вика 2-3 прста отворена на почеток сме ама ќе биде денес. Викна сестра да мери димензии и направи ехо. Потоа со маж ми не седна да ни каже дека сум релативно со мала конститусција а бебето е над 3.300, ни вика речиси е невозможно да биде пророден пораѓај … не може да влезе во карличната коска со главчето иако е наместена супер надоле. Се растажив и вознемирив ептен бидејќи од старт замислував дека ја раѓам спонтано. Маж ми ме фати за рака и ми рече можеш, ќе успееш ти си силна… докторката ме погледна и ми вика ќе следиме … ќе останам од дежурство да те породам ама 80% ќе биде царски. Цтг имаше веќе контракции и почнаа слаби болки.

Ме качија во соба поседов со маж ми и потоа дојде сестра за пополнување документи ми земаа крв и ме прочистија…се поздравив со маж ми и ме качија по предродилна. Почнаа поголеми болки и докторката реши да одиме со провокации за да видиме како ќе се отварам … цело време ми викаше дека мали се шансите ама ајде … за цело време се молев и и зборев на ќерка ми дека ќе успееме природно. Се отварав одлично и веќе околу 12 саат на пладне бев 7прсти и почнаа големи болки. Бидејќи веќе беше неиздржливо побарав епидурал. Акушерката и вика на анестезиологот ајде да пробаме ама не верувам да влезе под карчична коска високо е бебето ама упорна е мајката…. Јас со цела сила и мисла размислував како ја раѓам природно и како ја гушкам.

Во истиот ходник на бокс неколку соби подоле во февруари 2024та предвремено се породив со мојот прв син во 18та недела кој го изгубив и засекогаш останав да жалам и да копнеам по него. Таа вечер си ветив дека наредната година ќе родам здраво и живо дете на истиот бокс како таа кобна вечер… таа мисла ме водеше и дента нараѓањето на мојата ќерка. Многу пати имав спомнато и на форумов … денот на пороѓајот го чекав како триумф … за мене не постоеше поголема среќа и достигнување од тоа да си го видам ова бебе здраво и живо до мене.

Дојде 13:30 докторката влезе повторно да ме провери, болките од епидуралот се смирија а провокацијата уште повеќе ја покачија… ми вика 9прста … бебето е потспуштено… решена си да пробаш на бокс? Викам ДА! Ајде да видиме ако не бива одиме во сала и почнуваме царски. Буквално рипнав од креветот на количката и ме однесоа на бокс за пораѓај. Ме наместија и чекавме контракции. Го намалија епидуралот и почна туркањето … не ми текнува колку пати туркав … 6-7 можеби и 8 и последниот пат докторката рече ова бебе само сака да излезе решена е ајде мама уште еднаш силно ….. со цела сила ја избуткав и видов како излезе мојата убавица на овој свет.

Апгар 9 од 10 почна да плаче и ми ја дадоа на гради … мека, со смеѓа косичка и големи очиња, најубава моја се погушкавме и ја земаа да ја средат, уште два напони да излезе постелката, ми ставија локална анастезија и почна докторката со шиење. Успеав, се породив природно… слушнав кога ме се сецнаа и докторката рече само малку … ме сошија и ми го дадоа телефонот. Му заѕвонев на маж ми … имаме ќерка ни дојде нашата најголема радост! Му трепереше гласот ми рече идам ќе ве чекам во соба!!!

Полежавме по протокол уште 2h на бокс и не симнаа двете во соба. Таму беше тато, си ја чекаше неговата убавица. Се гушкавме до вечерта тројцата на еден кревет … баш како што замислувавме со години! Нашите убави животи засветкаа уште посилно и од тој ден сме најсреќното семејство на целиот свет, ние тројца!

Секоја родилна приказна има своја убавина … мојата траеше 9h, година ипол болка во срцето, безброј неспокојни мисли и солзи, многу непреспиени ноќи и едно силно и храбро срце кое силно реши да турка нанапред без разлика на се бидејќи денес се што имам вреди за секоја болка, за секоја солза и за секој немир
Click to expand...

Леле Бејби, чекав кога ќе раскажеш. Ме расплака. Се радувам за вас и се дивам на истрајноста и вербата. Животот сега резервиран само за убавини.

Log in or Sign up

Породилни приказни

Rozevata Истакнат член

Log in or Sign up

Породилни приказни

Rozevata Истакнат член

Useful Searches