Породилни приказни

Дајбоже и да не појави, внуката дома ја појави, после недела дена. Ама сите малтене добиваат, ништо страшно, само често цицање, да ја исчистите и додека може ставај ја на сонце дома, на прозор кај што има сонце па расоблеченка, ако ви е дома топличко, нормално ако фатите ви е ова совет. Внук ми снаата го чуваше на 40 степени во три слоја гардероба сонце да не го фати па затоа после на фототерапија го носеше и на инфузии, за жива глава не го стави на сонце, многу чурук карактер. Дајбоже да биде се ко песна и утре од дома да ни пишете

 

Сите бебиња имаат физиолошка жолтица, само кај некои е поизразена, а кај некои не. За цицање, најубаво е да се "буди" детето со компресии (стискања на градата кај жлездите за да потече млеко во устата на бебето), а не со штипење и кубење. Ели, ако не си член на соба за доење на ФБ, топло ти препорачувам да се зачлениш (мора друг да те додаде) и да си читнеш документи и постови, мене буквално очите ми се отворија за доењето како проблематика.

Честитки за бебуш, жив и здрав!

 

Ели, сѐ што те интересира за доење Каетана е дежурна на таа тема. Јас дека немам фејсбук скоро сите совети од неа ги добивав и практикував. И јас да се надоврзам на муабетот со штипење и кубење. Никогаш не сум го правела тоа. На почеток го потскокотнував под брадата, а после најуспешно беше со потегнување на градата како да ќе го тргнеш бебето од цицање. И тоа инстинктивно продолжуваше да цица.
Ви посакувам лесно и пријатно доење.
Живи и здрави

 

Ќерка ми фати јака жолтица трет ден во болница и лежевме 6 дена и нон стоп ми заспиваше на града ама најголем ефект имаше ако сакав да ја извадам градата,одма продолжуваше со цицање.И кога не пуштија дома не беше целосно исчистена,белките,носот и образите и беа жолти.Ама никако кубење и штипење,јас никогаш не го правев тоа и само така ми успеваше да ја разбудам па за неколку дена си фативме ред,почна сама да си бара на саат,два да цица. @Eli23 само стрпливо мамичке,без нервози и паника и полека ќе си го фатите редов,после доењето ќе ти биде уживање.И јас бев со царски и имав голем проблем со раната па само лежеечки можев да ја дојам ама кога фативме ритам ко песна одеше.Уживај во најубавиот период

 

Бебето може да не биде жолто, а да има жолтица. Докторите според изгледот проценуваат, еве другарка ми ја испуштија за 1ден ипол од болница, значи немаше ни 48 саати поминати, бебето успано дома дехидрираше, баш цицнуваше еднаш и одма заспиваше, среќа на време во болница го однесовме и со проверка преку крв испадна дека ТСБр е над 250 µmol/l, па го сунчаа неколку дена на клиника

 

Ау па ја не реков утепајте го бебето, велам нежно штипнете му го обравчето, како да го тргаш од града, баш така. Или со два прста протрлај му ја ушната ресичка. Таман работа штипење и кубење, тоа сирото мака си има ја да го штипам и кубам, скраја да е. Инаку бебе со жолтица да не го разбудиш и цел ден ќе спие, на снаата и спиеше по 20 саати, ради тоа ви кажувам, не ради друго

 

Различно е кај секое дете, син ми имаше продолжена жолтица до 2 месеци, супер цицаше, супер напредуваше и не спиеше повеќе од 3 саати
Нема правила, едно е теорија а друго е во пракса, и со цицањето и со спиењето
@AngelOfArh ќе видиш на своја кожа
Само да се живи и здрави, се друго е пролазно.

 

Еден линк од видео ќе ви ставам, интересно е
https://www.facebook.com/167820153243963/videos/1241551319204169/

 

Ah prvo ke recam gospod da ne cuva i nas i bebusite. Imam pisano kako pominav i sega koga citam dusa mi se trese. Znaci fakt e deka posle poragjajot nema personal sto treba da ti pruzi nega. Moze i ne e do niv zosto navistina se malku na tolku pacienti. I jas voopsto ne sum zadovolna znaci site od sestrite fini i nasmeani i samo vikaat a da zavrsam i ke dojdam i nikoj ziv nema. Posledniot den koga me pustaa beba od 9 mi ja donesoa 12 dojde nikij nema da i dade ad zosto uste ne cicase. Pocnav da vikam ko ulava izleguvam placam mm i moite me gledaat se cudat sto mi e.
Jas bev prirodno porodena ama tolku iznemostena sto koga ke stanev od lezecka vo sedecka pozicija disev ko maraton da sum trcala i svetki mi izleguvaa moze kenkava sum neznam ama dusa nemav ne pa beba da ja drzam da cica.
Nekoj prethodno pisal da sorabotuvas treba, pa jas ne se sekavam (ne bev svesna) poslednite dva saati sto sum pravela i zborela od tolku jaki bolki, nitu bolkite ne gi osekav samo blicevi imam od nekoi sceni iako posle mi rekoa deka se sto rekle sum pravela.
Ama navistina ne e covecno odnesuvanje vo 99% od slucaite. A nie ke si trpime i kutime. Do koga neznam.
Lele morav uste ova. Nokta me primaat i mi davaat spavaka od 2 ra svetska vojna so dupki izresetana cela. I vo predrodilna sala tie sestrite sto merat zapisuvaat mi se smejat lelee kaj ti ja dadoa ovaa.
A otkako se porodiv edna sestra cita adresa i mi vika auu komsika si mi i nisto. Me gleda vo hodnik i i vika na sestrata li sto i da e abe daj i od tie ubavite soavaki komsika mi e i ovaa i vika abe nema site gi skrile. No comment

 

Of bozeee, kaj se poragjase?

 

Na Gak, mislam ova kade na drugo mesto moze da go ima, samo sreka imav lesen poragaj.
Ajde samo gospod da ne cuva

 

Конечно и јас да ја пишам мојата породлина приказна,,,,после две недели влезена во деветти месец појдов на контрола како што си бев и договорена со докторката, ме прегледа и ми вика ти отворена си седум прсти зарем немаш болки? Јас ваква ,,,ајде одма на бокс тука ке се породиш, ме однеСАА МИ ставиа цтг тоа вришти јас болки ич. Тие болки биле внстрешни стомакот камен тоа било болките, чека чека болки немам ,ај рече да ти ставам провокација за побрзо да ти дојдат болки, ај ми стави за брзо почнаа болките за пола сат се заврши се еден напон,втор напон трет нспон о конечно излезе чудото од мене .. Malku бев пукната не сечена ме подспши со анестезија и после во соба со бебуш се гушкавме, пофалби до докторката мнпгу не гледаше , инаку зборувамза втората бременост бебуш се роди 3.750гр,за првата уште не сум пишивала пострашна ми беше и нејкам да се сеќавам

 

Daj boze site vaka lesno da pominuvame so sledni bebinja

 

Денеска добив желба за пишување а и бебе спие па да искористам прилика да ви ја раскажам мојата породилна приказна.Имав уште една недела до термин и си одев на 2-3 дена на тонови.Тој ден отидов наутро со мм беше викенд и едвај имаше една сестра да ми направи цтг.Легнав јас и жената се испаничи неможела да ги најде тоновите на бебето дека нешто се случувало.Јас се преплашив и се вкочанив а сестрата викна по докторот кој патем едвај дојде но кога виде дека и тој неможе да најде тонови се исплаши и ме викна на ехо.Таму фала богу бебето беше со срцева акција ама мораше хитен царски да ме прават,немало време за губење.И така фино лепо се собра екипа ме успаа со целосна анестезија и родив живо здраво бебенце.Се разбудив после 1 час од премногу возбуда не знаев ни што зборувам а керками лежеше до мене во креветче и беше најубавото нешто што сум го видела,љубов на прв поглед.Станав другиот ден и беше многу болно и мачно ама се поминува и се заборава.Докторот рече дека добро е што на време правевме царски бидејки бебето неможело да се храни од папочната врвца која била замотена неколку пати околу вратчето.Како и да е се брзо помина и веднаш се вратив во нормала.Не сакав царски ама ете бидна така

 

O па супер нормално дека ке имаш болки сепак тоа е операција, барем под тотална анестезија и не гледаш што се случува,, сепак мислам дека природниот поројѓај е потежок и помачен,, поарно царски

 

ajde i jas dasi ja napisam mojata prikazna. imav mnogu lesna bremenost vo celata bremenost samo tri pati povrativ na pocetok imavmalku gadenje i bev pospana i toa bese se. termin ima za 12.05.2015 i jas fino lepo za prvi maj navor od drzavava izlegovme so mm. sledniot den pravev generalka kako da znaev deka ke dojde denot. na 03.05 dobiv bolki site mi velea prvo ke bidat na rastojanie od poveke vreme a mene mi doagaa na sekoj 5 min taka terav cel den vecerta si legnav da spijam i kako za cud odspav nekolku casa. utroto pak gi imav istite bolki a jas pred toa si zamisluvav vodenjakot deka ke mi pukne doma i si cekam da pukne ama kga stanav se istusirav i mu vikam na mm da bide spremen sreka rabotase tuka blisku. namestiv sto namestiv niz doma i veke nakaj 10 casot pocnaa jaki bolki i mu se javuvam na mm mu vikam ajde kaj ginekologot neka me pregleda ako nema nisto kese vratime toj me prati vednas na porodilishte i mi vika ima dvajca na smena maz ili zena sto sakas i jas odma zena me primi me pregleda i mi vika auu tisi 7 prsti otvorena ke ragas a jas sweat: zrem dojde vreme. me stavija na ctg i potoa dojde doktorkata i mui go pukna vodenjakot toj kako eksplozija ke napravi i niv lom mi stavija klizma i na boks. tamu imase edna zena pred mene sto se porodila ja izvadija nea mi stvija infuzija i mi vika koga ke dobies napon davaj i ti i si sedna pred mene na masa jas uiram taa sise smeska kako da ne me gleda dojdoa i sestrite i babicata si pravat muabeti koj kako pominal za praznikot a jas dsa nemam si velev vo sebe a ne jas nema da mozam, ova nema da zavarsi i as kako pprvo rotka od kade da znam sto kako odi mise razvikaa pa ti rgu prekinuvas vaka nema da mozis i s sednaa pak jas davam sama napon i tie sise smeat na strana togas dojde i drugiot doktor im se razvika i zastana i toj tuka se sobraa site i mi kazuvase toj kako sto i za kratko vreme rodiv dodusa jas celo vreme prasuvav uste kolku ima i koga izleze bebus jas uste prasuvam uste kolku i mi vikaat gotovo rodi i togas se podignav i go vidov moeto angelce celo modro i ne placese i pocnav da panicam zosto neplace go zedoa na strana i togas go slusnav za prv pat me sosija bidejki puknav i me ostavija da odmoram a sinko vo inkubator malku podaleku od mene. toj celo vreme placese jas od umor me fati dremka ama dojde edna postara cistacka i mi vika babe nemoj da spies i celo vreme me magleduvase samo taa bese covek od el personal. inaku od 11 do 12;30 zavrsi se. potoa me prefrlija vo soba i za kratko migo donesoa sinko i nikoj ne dojde dami kaze sto kako samo mi vika stajgo na grada. jas od prethodno od snaami sepak imav nekoj iskustva.moevo placko golem bese celi dva dena so sedevme tamu i tri noki oko nesklopiv celo vremebarase da cica nemav pomos od nikoj. znam samo deka pati dojdoa go presobleko. vtorata vecer sinko kakan bese placenikoj ne doaga i jas sama stanav igo presoblekov a toj do 1mesec ne sakase dago slekuvas golo vristese kornese i togas dojde edna sestra sigurno se razbudi i pocna dase dere sto mu pravis sto place i jas i kazuvav go presoblekuvam i pocna da mi se dere pa fatigo gusnigo a jas maka macam dago obleca. pred da pomine vizita samo togas trcaa site sreduvaa ni davaa cisti spavaki inaku nikoj so oko nete gleda. aa=ma pomina dojdovme doma i eve veke 7 i pol eseci kako son mi pominaa so mojata sreka sekj den e se popalavo i sekij den otvora se nesto novo. na sekog mu posakuvam vakva sreka i lesen porogaj i bremenost kako mojata

 

Se izvinuvam za greskite od mob sum.a i sinko tipka zaedno so mene hehehe

 

Ајде и јас да ја раскажам мојата приказна на точно 6 месеци по пораѓај
Прво немав појма дека ќе се пораѓам, пошто болки ме фатија две недели пред термин и поарно зш ќе бев поише успаничена.Два дена пред пораѓај бев на второ ЦТГ и ми кажа докторката дека у следни две недели нема шанси да се породам пошо немав ни болки ни контракции. Па си се развреднив по дома. Да исперам и испеглам за бебуш се. Си се изнашетав по неколку километри пошто така ми кажаа.Дента пред пораѓај дури и бев да ја видам новата фонтана на плоштад. Си се спремав другиот ден да се фарбам и депилирам. Арно ама вечерта околу 1 саат осетив ко менструални болки и си викам рано е. Кога не можам да додржам за во ВЦ по мала нужда. Си завршив работа и се вратив да спијам.Арно ама болките си продужија. Се мислев дали да кажам на маж ми или не. Да го будам или халуцинирам. Видов не видов го разбудив и ми вика да идеме на лекар. Се мислев и си викам ај ама да се истуширам прво. Се враќам у соба он спремен. Тргнавме кон болница кај 2 саат сабајле и не сопре полиција ко на филм. Бараа документи а од возбуда муж ми само сообраќајна им даде. Стигнавме и ме ставија на ЦТГ. Пошто прворотка појма немав за ништо. Дојде докторот виде резултати од ЦТГ и ми вика мора да останеш. Уредни контракции и 1цм отворена. Ја се надевав вечерта дека ќе останам и сабајлето ќе ме пуштат. Докторот ми вика пошто прворотка за 12-13 саати ќе се породишИ јас цела у прашалници си викам дојде денот ја не издепилирана и исфарбана. Му пораачав на маж ми шампон да ми донесе да се средам пред пораѓај. Аха секако. Болките стануваа се појаки, не се осмелив да се туширам. Кај 12 саат на пладне бев 3 цм отворена а во 14:30 почна шоуто.Си шетав низ соба за да се спуштело побрзо бебето а јас мислам ќе ја откорнев страницата од креветот. Кај 15:30 h со 6 прсти отворена ми ставија епидурална - ЕДВАЈ. На 3 пати ме боцкаа и ако не фатеше од 3та ќе си останев без анестезија. Со епидурална ги осеќав болките, како напон за голема нужда ама се трпеше. ЦТГ то збесна. Цело време до 100 одеше. Пукна и водењакот и во 17h ме спремија за во сала. На одење му реков на маж ми ај да видиме шо сме напраиле Само што ме ставија на бокс ми намалија епидурална анестезија и ги осеќав болките доста. Во сала имаше нова акушерка на која и даваа шеќер и вода пошо ќе им се онесвестеше. Ја си викам којзнае шо се случува чим оваа се препотува. Си окапав на бокс 2 саата пошо немав веќе сила за буткање. Како се спушта бебето подоле така е се потешко за туркање. Боли мислиш коски ти кршат.На стомак ми се качи докторката, акушерката па викаа уште еден доктор за да помогне но употребија и излезен вакум
Само што излезе бебуш во 19:10h не го чув да плаче а педијатарката само викаше што направивте, што направивте. Мислев ќе умрам пошто не знаев што се случува. Си помислив синко починал Го средуваа синко и заплака после 1 минута а мене ми се стори година. Згора на се ми кажаа дека следните 24 часа се критични и ме прашаа дали сакам да го видам бебуш
Нормално дека си го побарав синко да го видам, го гушнав и бакнав но ми ѕвонеа во уши зборовите за 24 часа критични. Не можев цела ноќ да заспијам од мисли да не му се случи нешто на синко. Но поминаа и тие 24 часа, се беше ок. Сега сме 6 месеци и си се смешкаме и уживаме еден со друг.
Се на се тежок пораѓај имав, не бев многу задоволна од тимот кој ме пораѓаше, посебно од педијатарот. Ама тоа е. Здравје со следна бременост пак би одела природно, веќе знам што ме чека но со друг тим и пак приватно. Не дај боже тоа што се случи во приватна болница да се случеше во државна. Или јас или детето ќе не немаше. Боли многу, ама се заборава со првиот плач и поглед на бебето. Колку и да се плашите, колку и да боли.....при самиот пораѓај добивате неверојатна сила и стравот исчезнува. Се надевам ќе ги осетам тие болки барем уште два пати. Што повеќе дечиња толку поголемо богатство. Животот ви се менува со првиот плач на бебето. Повеќе не сте вие центарот на внимание
п.с.Извинете на долгиот пост

 

Мoјaтa прикaзнa милички е смешки oкoлу 8:00 сaбaјлетo имaв слaби менструaлни бoлки и си седев дoмa дo 15:40 влегoв се истуширaв и oп чепoт летнaa дoјдoвме нa ГАК ми стaвијa ЦТГ и ме прегледaa кoгa ете 6 прстa oтвoренa , се кaжив вo предрoдилнa сaлa ми земaa пoдaтoци и пo 20 минути oд чепчетo се испрaзнив и ете Јoсиф ме викнa дa ми гo пукне вoдењaкoт и финo лепo ми се нaсмеa рече 8 ипoл прсти oтвoренa a тoлку смиренa aлaл дa ти е и oдмa нa бoкс сaмo штo се кaчив нaпнaв кo нa шaлa и oп глaвaтa уште пoдoле нaпнaв уште 2 пaти и Милaн летнa хaхaхa вaкoв брз и нaјубaв пoрaѓaј нa сите дo еднa ви пoсaкувaм oд се срце

 

Бебушот спие па да пишам и јас
На полна 40 недела бев на гак на контрола и веднаш ме задржаа на патолошка со дијагноза прееклампсија (притисок 160 со 100 , протеини во урина в таван, отоци ненормални) и ми рекоа утре ќе те пораѓаме со провокација бидеќи јас абер немав за такво нешто , а бебето во таа моја состојба страда во мене.

Утрото во 10:00 ми ставија вагинална провокација , јас не осетив никаква болка , и кога ме проверија отварањето само започнало , бев отворена 4 прста.
Во 18:00 ми ставија уште една вагинална провокација .
До 21:00 часот имав издржливи болки на интервал од 5 минути, но после тоа цели 8 часа имав јаки болки се до 5:00 часот , а сепак останав отворена само 4 прста.
После 5 часот интензитетот на болките се поднамали , прекина да делува провокацијата.
Докторот Тантуроски ми рече да одморам малку , ако можам да заспијам , да соберам сила, и ќе ви ставеле венска провокација.
Во 8 утрото ми ставија венска провокација која после половина час ме дрецна од земја, болки страшни , јас вриштам ко луда , ми се чинеше коските некој ми ги дроби со токмак.
Во 9 часот почнав нозете да не ги чуствувам и да ми се тресат неконтролирано како од студ , тогаш ми го дупнаа воденјакот.
Настапија уште поголеми болки мислам дека си го поткревав креветот на кој што лежев. Веќе бев отворена 8 прсти.
Ме однесоа некако во породилна , јас цела изнемоштена бидеќи цели 24 часа бев со провокација, докторката ми вели туркај , јас душа немам , туркам али слабо, повеќе се дерев од болка . После 5, 6 напнувања докторката ми се дере "не му е добро на бебето ајде туркај" , тоа кутро со папочната околу врат се измотало од провокациите, ко да ме исплаши со тие зборови и турнав многу силно (и хемороиди истерав) во тој момент ме пресече и во 10:05 мојата малечка се роди. (2740г.)
Ми ја ставија на гради едвај да е видов бидеќи почнав да ја губам свеста, се ми стана темно пред очи, а се слушав. Настапи паника веднаш ме приклучија на инфузиај ми ставија на уста кислород добив многу шамари и почнав да се враќам.
Ме оставија на бокс да лежам цели 4 часа до 14:00 часот бидеќи немало кревет. Јас цела премрзната се тресам , жедна , гладна, почнав да се бунам и да викам по сестрите да ме преместат во соба. Па мораше да вртам по телефони од бокс да го бараме луѓе блиски до Тантуроски за да ми дадат соба, бидеќи јас од друг град, познаници од сестрите немав за да ме спастрат. Па после ко попарени се растрчаа околу мене , едната со машка фризура ко да се подналути дури оти сум барала луѓе .