Породилни приказни

Cudno mi je za voda, mora da imalo nekakov problem, posto jas koga bev, imase i topla voda i klima vo noviot den, se porodiv kraj na juni. A inaku se drugo se slagam imav isto prijatno iskustvo kako leona. Mrne spinalna me fati od prva i me porodia za 15 min so se lepenje na rana.

 

Значи дека било сплет околности... Ама пак, 5 дена без вода е срамота... Инаку 5ка за се остало.

 

Po

Poradi nevremeto imaat defekt kako i da e do dekemvri ke se sredi inaku navistina personalot e super

 

Aman be, moze defekt imalo stvarno, inace vodata treba da ja pustis ubavo da istece i doagja topla voda, da ne ne si znaela toa toa sekade e taka, duri i na detska klinika i na infektivno... Tamu imam lezeno i vodata treba da tece edno 2m i doagja duri i zeska voda, neznam sto finta e toa so vodata Jas pa kakva srekja imav od 12 do 9 sabajle bev vo rodilna i predrodilna i ni pred mene, ni posle mene nemase zena da se poragja Inaku cestitki za bebceto, brzo oporavuvanje!

 

не не сигурно немаше вода ... ни кажаа од таму п дури и вработениве беа напнати пд тоа мислам како си дозволиле 5 дена ( дур бев јас само ) да нема вода ...

 

Здраво породена пред месец дена конечно најдов време да ја раскажам мојата породилна приказна.Чепот ми падна петокот вечерта кај 2о часот.Не испаничив знаев што е тоа иако сум првородка.Во саботата ме примија во ку-во во болница со само 3 прста отворена дента пред да се породам уште во 15:30 часот добро(ми ставија клизма,иако се противев но тоа е) во почетокот океј немав јас болки но на цтг покажуваше дека имам многу силни болки докторката кажа до вечерот ќе се породам со овие болки но јас ништо не чувствував,се така си течеше времето некаде кај 19часот почнав да се губам и да молам да ми стават некоја провокација било што само да пројде побргу но за жал добив само инекција едвај некако и инфузија да се освежам јадење НИШТО!!! се така на неколку часа цтг преглед добар но ноќта кај 2-3 часот јас потполно снемав болки ниту на цтг ниту јас да чуувстувам нешто пак само 4 прста отворена иако добив провокација за да се отворам побргу....се така се мачев мачев дури сабајлето кај 6 часот веќе почнав да се виткам од толку силни болки што едвај стоев кога ми доаѓаа ...тогаш ми пукна и водењакот .....едни викаат шетај други сестри легни и јас самата не знам што да направам кого да слушам.....дури кај 10 часот кога последен пат ме прегледаа вагинално кажаа дека ќе се пораѓам за некоја минута и така бидна синко се роди за само 4 минути не болеше пораѓајот ниту пак шиењето како што мора да се истрпат тие последните 3-4 часа највеќе 5 од чинот да се случи...сепак би одела пак на второ дури можеби и трето дете бидејќи децата се се на светот а пораѓајот се памти и се заборава болките поминуваат....сепак не се откажувајте до кога мислите и можете раѓајте.

 

Еве и јас да ја раскажам мојата породилна приказна. Со првото сум царски поради компликации, за второто многу сакав природно. Бременоста беше следена внимателно поради ризик да се искомплицира и со ова. Контракции имаб уште од 32-33та недела, нормално слаби. како одминуваше бременоста беа се појаки што ми даваше надеж дека можеби ќе биде природен пораѓај. Недела дена пред пораѓај почнаа редовни контракции без болки. Докторот ми рече дека почнало да се спрема телото, го бутка плодот надолу, и дека за некој ден ќе се породам. Ни милиметар отворена. Два дена пред пораѓај почна кафеав исцедок, знаев дека сум блиску до гушкање со бебушка. Контракциите не престануваа, веќе со болка овде онде. Сабајлето одам на контрола, и понатаму ни милиметар отворена, веќе со болки. Почнав да се сомневам дека нема да се отворам што значеше повторно царски. Но до вечерта почнаа редовни болки кои беа на се помал интервал. На пет минути отидовме во болница, пет прсти отворена.Следуваше олеснување, конечно дојде време. Ме примија, и после 5 - 6 саати кои за чудо ми поминаа многу брзо, дојде време за на бокс. 9 Минути и три напнувања и бебушка беше сега на мојот стомак. Главчето го имаше кренато и со очињата право во мене гледаше.
Шиењето следеше кое не е баш пријатно.
И само што го испратив
докторот, следуваше
телефонирање кај сите,
дирекно информирање од бокс
Болките беа подносливи, но да не се лажеме боли. Важно е да се соработува со бабицата за полесен пораѓај.
Ви посакувам на сите мешиња со лесно.

 

@џунџуле прво царски второ природно..Јас кога го прашав докторот дали после царски може пак природно тој ми рече не дека било ризик..

 

Зависи колку време е поминато, кај мене многу, како е зарасната раната. Не е пожелно провокации од розик нели да не дојде до пукање на матката од што сеплашат најмногу докторите. Ама дури и на гак ако првото е царски внимаваат доколку со второто се одлучиш природно. Малку да згусне одма те носат на операција. И за мене беа спремни, ама ете среќа се беше во ред. јас бев пресреќна, иако се изнаплакав на бокс одкако заврши се, можев конечно да си ја олеснам душата која ми беше во грч цела бременост.

 

Ајде и јас да ја кажам мојата..Петок ми беше термин денот и кога родив..Но јас си имав болки колку 10 дена пред термин..Сабајлето кај 9часот отидовме кај докторот...Ме прегледа се во ред и тој знаеше дека сакам природно бидејки со првото сум природно,но не излезе така...Рече дека главчето некој цм било поголемо и затоа имав болки...Рече дека може да чека но само време ке сме губеле бидејки пак ке морало царски..Бидејки главчето удирало на коската и неможело да се спушти под коската во каналот за природно да родам...И така се растажив малку плачки и се согласив на царски бидејки докторот ни беше пријател а за два часа му завршуваше смената...И така кај 10 и 30 ме качија во сала а во 10 и 55 е роден синко..После тешко иде малку и опоравување рана сепак сечено но сепак се издржува..На сите ви посакувам лесен и брз порагај..

 

И јас да си раскажам породилна приказна..
Терминот ми беше на 23 септември, а се породив на 4 септември.
Значи сабота спрема недела ние со маж ми сами дома и си се договараме во недела да правиме гулаш за ручек. Изгледавме филм и околу 12 вечерта си легнавме. Јас си се вртев по кревет како и претходно сон не ме фаќаше. Око не склопив. 2 пати бев во вц и така околу 03:45 станав за во вц но одеднаш ми потече нешто низ нозе и викам лел што е работава сега?? Да не мочам?? И си отидов во вц и сеуште прскаше ама ај викам ништо сигурно ми е пуна бешика и не сум издржала. На бришење на тоалетна видов розеее ??
И си викам сигурно ке се порааѓам ,.. почнав да се тресам ,ептен се возбудив.
Се вратив во спална , легнав и почнаа и болови слаби ама на неопределен временски интервал ..па си помислив дека може се лажни.. Но кога се зачестија го разбудив маж ми и целите изгубени се спремивме се појдовме пешки до болница. Болница ни е на 15 минути од дома и така на секоја контракција стоев и дишев. Кога ке поминеше продолжував да одам.

Стигнавме во болница и јас им викам ,Добро утро јас изгледа ке раѓам,
Ме примија на цтг и маж ми до мене седи и вика ке те вратат дома немаш некои болови сигурно се лажни..Викам аха да ке ме вратат..
И така дојде докторката да ме види колку сум отворена ,, кога кажа 8 прста не ми се веруваше..
Облеков спаваќа се поздравив со маж ми и викам ајде сигурно за 1 саат ке се породам пошто сум отворена ..
Во претпородилна ме фатија болови и тоа јаки ,почнав да вриштам не се издржуваше ..
Ама бебето високо горе не се спушта и тие ме чекаат , а јас умирам од болки
Ме чекаа до 9 часот и видоа дека не се спушта бебето па ми дадоа инфузија и со помош на инфузија и на докторката која буквално скокаше врз стомакот излезе моето бебе
Ја ставија спроти мене и двете плачевме и се гледавме.
Потоа ме шиеја бидејќи јас испукав и плус ме сечеа ..сега малце тешко седам имам болки ама ке помине се. Вредеше се за моето бебенце..

 

Zdravo I zivo da ti e!

 

Zdravo zenicki, nie seuste sme si vo bolnica zatoa sto ni e rano za doma, beba si spie pa mene mi e dosadno I sto da pravam ako ne vi raskazam kako pominavme.
Terminot mi bese 25.09.
09.09 cel den aktivna, niz doma, izlezena niz carsija po dukjani, po kafinja, pesacenje...
Bese okolu 19:30 koga uzlegovme so mm da pesacime, svrtivme eden prilicno golem krug, se pribravme, veceravme I se kacivme gore na sprat, si legnavme okolu 10, jas mn cesto stanuvav za vo wc po mala nuzda, bebeto nekako porazlicno mrdase, mn klocase, do kaj 23:45 imav otideno po mala nuzda moze 7-8 pati. A prethodno se dogovaravme so mm koga da si odi, a jas mu kazav deka ne sakam da si odi I deka najverojatno be eto ke se rodi mn brzo, toa mu go kazav koga pesacevme.Nikako ne mozev da zaspijam, ne razgovaravme so mm, toj se pravese deka spie. Edno vreme nesto napravi kako tik I nesto malku mi potece. Stanav, kako se ispraviv pocna da tece uste poveke, pravec vo wc a ono si prodolzi da tece, go viknav mm I mu kazav sto se slucuva I deka treba da odime vo bolnica. Recisi se mi bese sprrmno, zaminavme... tamu kazavme sto e kako e, me pregledaa vaginalno, malku sum bila otvorena pa mi vklucija provokacija. Da spomnam samo deka vodenjakot mi pukna vo 12. Jakite bolki pocnaa od 02:30, bese uzasno, takva bolka ne ni sonuvav...mm celo vreme bese so mene, me hrabrese mi davase sila volja, da ne bese do mene nezzzz kako ke izdrzev. Veke vo 05:45 pocnav da gi osrkjam naponite kako za vo wc a bolkata bese neopisliva, vo 06:00 se kaciv na boks, po tri napnuvanje bebeto izeleze, ocekuvavme masko se rodi zensko. Me pravea I revizija, uzas, sto da vi kazam, posle toa mr sieja, vo sporedba so se drugo sienjeto bese nula od bolka. Mi ja sadoa cuca, cuvstvoto neopislivo preubavo. Ja sakam povekje od se, vo 06:15 se rodi nasata princeza. Srga sme dobri I se guskame, iako nikogas nema da ja zaboravam ovaa bolka sepak vredese za nea!!!

 

А некоја на земјотресиве во СК да не се пораѓаше?

 

истото го помислив и викам тепко тие што се во болница сеа

 

Мамички, ја видов сликава и ми текна на вас
Па си викам ајде да Ве поздравам

 

12.09.16 термин, 26.08.16 петок, вечерта кај 00.30 седнуваме со мм да вечераме, завршуваме и си легнуваме. Си гледаме и двајцата на интернет на телефоните, јас си читам труднички муабети на фемина. 01.30h наеднаш осетив топлина, ми пукна водењакот, му викам на мм ми пукна водењакот, срипа наеднаш од креветот, се спремивме и тргнавме во болница. Болки немав никакви, вода ми течеше цело време. Стасавме во болница, ме ставија на цтг, ме проверија, еден прст само отворена. Шетав малце во болницата, сама бев, немаше никој, сестрите сите околу мене, беше петок према сабота. Бебето не ми беше спуштено, болки немав уште, ме проверија, пак исто, само еден прст. Ми ставија провокација, почнаа болките, беа издржливи, но јас не се отварав. Трпев болки, ме болеше стомакот и половината ама трпев сакав да се породам природно. Последен пат ме проверија во 15.00h уште сум била еден прст. Срцето ми се скрши, докторот ми рече џабе се мачиш, болки имаш, ги трпиш а не се отвараш, мора царски. Ме пресече, бев спремна психички и физички за природно, бев спремна да трпам уште ама залудно. Во 15.15 ме однесоа во сала, во 15.45 се роди моето бебенце 2.640 грама 49 цм. Тој ден бев зашеметена, следниот ден станав, раната ми заздраве за една недела, не осеќам веќе ништо. Не осетив многу мачнина за да речам се се заборава, маката моја беше со млекото, одма ми дојде и цело вребе бев со температура, помина и тоа сега сум добра. Со лесно на сите.

 

како ревизија зарем на живо ти правеа ?

 

Da.

 

Каде? И мене ми правеа во Чаир, со целосна анестезија...