Spinalnata ne boli voopsto malku iglata i tolku,klizmata vejke ne e nisto vo mali tubenca tecnost mi ja vbrizga i tolku jas bev znaci so spinalna od pola nadolu deluva inaku svesna,bas denes zenite na intenzivna kazuvaja deka celosnata bila po losa poslem se te bolelo,vo plodnost se porodiv
Fala ti srcko i moja greshka ne mesto katetar sum poshala klizma me interesirashe katetarot dali e jezivo i bolno koga go stavaat.... a neznam kako ke odluchat za mene dali spinalna ili celosna poradi istorijata i site rezultati tek doprva ke mi kazat.
И јас бев спинал, катетер не осеќаш зашто ти ставаат додека си под анестезија, а го вадат лесно како тампон е и не се ни осеќа. Како и да биде нека е со помин и лесно.
Katetarot mi go stavija vednas po stavanje na spinalnata,megutoa mene uste ne mi bese zadrveno mestoto i go osetiv stavanjeto no ne kako bolka samo onaka ne lagodno, a do mene zenata na intenzivna nega sto bese ne go pocustvuvala .Denes mi go izvadoja vadenjeto isto ne e nisto bolno taka da na site bolki sega sto gi imam od operacijata toa so katetarot paga vo senka bez grizi i so les da ti bidi
Све је почело овако ... на 06.02 бев на ЦТГ кај матичната, таа ми кажа дека на плодот веќе не му е удобно и треба да се вади за 24 часа, второто ЦТГ го правев за еден час во државната болница кај нас... ја контактирав др. Снежана и и ги пратив двете ЦТГ на вибер, ми рече утре во 9 да бидеме во Скопје. Цела вечер око не склопив. На 07.02 во 9 часот бевме во Систина, ми направија ЦТГ и др ми рече дека нема ништо опасно, да прошетаме и да се вратиме после 18 часот за да не ме сместуваат уште веднаш на одделение (да не плаќаме +100 евра за еден ден). Се вративме во 18 ипол, цела вечер бев уклучена на ЦТГ и ништо не ми беше јасно, знаев дека нешто не е во ред и оваа вечер дежурав, сон не ме фана. Сабајлето ми кажаа дека сум прва за царски рез... Во 9 часот ме зедоа, бидејќи бев исплашена 3 пати ме буцнаа за спиналната анестезија, третиот пат ме држеа од двете страни. Од анестезијата осетив топлина, свесна бев, болка не осеќав, го чекав моментот да го видам синко, да знам дека е се во ред... Го слушав разговорот иако анестезиологот се обидуваше да ми го скрене вниманието, сврти го вака, сврти го така... Во 9 часот и 36 минути го слушнав најубавиот глас на цел свет, го ставија на моето лице, кога го видов почнав да плачам и веднаш реагираа и ми дадоа валјда нешто за смирување и се успав. Кога ме симнаа мм ме чекаше, па ни го донесија синчето. Од др. Снежана сум презадоволна, откако се заврши ми кажаа дека синко се измотал во папочната врвка, но фала му на Господ што не чуваше и сега еве домче си уживкаме
Mojata prikazna zapocna petok vecerta...Psihicki totalno nespremna... Si gi probuvav novite stikli,i taka navednuvajki se da gi zakopcam ,mi pukna vodenjakot..Ispanicena mu se javiv na doktorot,se spremiv i otidov u bolnica.Podgotovkata za carski bese podolga nego samoto raganje na sinko.Me bocnaa za spinalna,custvoto malku jezivo,ti se odzimaat nozete.Go izvadija bebus,zaplaka i mi go dadoa da go bacnam.Najubavite modri ocinja mudro me poglednaa,so tolku ljubov...Priceless moment,sto ne se zaborava!
Мојата приказна започнува од 09.02 тој ден ми рекоја мора да лежам на болница искрено само за пари беше тоа,бидејки освен едно цтг и мерњње притисок др ништо не се случуваше,вечерта психички се изедов ,цела нок плачев за синко и за се ,инаку да напоменам за првото дете во иста болница исто со закажан царски бев закажана сабајле за разлика од сега.Аледниот ден започна процедурата за царски,за време на операцијата само болка што не осетив инаку сите допири ги чуствував што не беше случај првиот пат,бев преплашена фала богу се помина ок.Овај пат безо се опоравив одма станав и уште од интензивна кога ме преместија им реков катетарот да ми го извадат.Околу персонал не сум задооволна, не сум кралица ама парите не се малку за да не добиеш убав третман,и можеле барем за бебушите са спремат по некое поклонче сега бар има се и сешто.Ѕоа е главно мојата приказна и оак ке речам фала на господ само тој да не има во раце инаку друго не битно дали ке е државно или приватно.Поздрав мили мој
Еве и јас да ја напишам мојата приказна На 06.02.2017 отидов на преглед кај докторката кај што планирав да се породам.Ме прегледа и ми рече дека сум почната да се отворам и дека ке ме задржи на болница за да ме породи.И така јас без болки и никакви знаци за порагање ме примија на болница во 10:30.Тој ден имаше многу гужва во предродилна ,дури седум родилки си го чекаа редот а јас бев последна.И така додека сите офкаа и лелекаа од болки јас се смешкав и си го чекав редот.Една по една трудниците ги земаа во родилна а јас ништо ни б од болки.Така се некаде до 14 часот кога доктпрката не ми го пукна водењакот и ми кажа дека сум отворена 4прста.И тогаш ја зедоа во родилна и претпоследната трудница и јас останав сама.Почнаа болки кои многу брзо се зголемуваа и додека се породи жената јас добив напон за рагање.Уште таа неслезена од боксот отидов и јас во родилна.Се беше брзо во 15:20 на свет дојде втората принцеза Андреа.Лесно и брзо помина порагајот за разлика од првото.Ви посакувам таков порагај на сите
Да ви ја раскажам втората породилна приказна. Терминот ми беше на 2.04. Бебето си беше поставено со главата на доле. Си бевме спремни за природен пораѓај. Очекував да помине лесно како и првиот. На 2ри сабајлето околу 11 почнаа болките на 10мин ама слаби и си велам има време до вечер да не брзам уште сега во болница. А маж ми знаеше дека и да не добиев болки ќе моравме да идеме до болницата бидејќи тогаш ми беше терминот. И околу 15 часот ми вика ај да отидеме до болницата ако е се во ред ќе се вратиме. Отидовме во болницата, јас сеуште имав болки ама се издржуваше. Ме ставија на цтг, бебето беше многу активно. Ме прегледаа вагинално 5-6 прста отворена и ми вели сестрата јас овде осеќам дека има или рака или нога. И велам си беше завртено со главата надоле како сега тоа. Донесоа апаратот за ехо и гледат главата горе на бебето а нозите доле Итен царски! Воопшто несакав и не бев спремна психички. Целата во паника и солзи почнаа да не спремаат. Ми ставија спинална анестезија, катетар, апарати приклучија и го внесоа и маж ми со мене. Среќа што можеше да биде со мене. Притисок ми паѓаше, срце ми забрзуваше, ми се гадеше, повраќав.. ама на крај се помина добро. Се роди ќерками 3780гр. 54цм. Гинекологот до 3кг и даваше, а она мома голема Сите се чудеа како може толку големо да се заврти во последен момент. Ама еве се е можно. Многу стресно го доживеав ова. Бев многу против царски и во право сум била. Болки имам уште, одвај станувам до вц. Ама здравје мора да се истрпи затоа сме мајки. Топло препорачувам на секоја идна мајка ако е се во ред да се породат по природен пат!
Da e zivo i zdravo bebeto..kaj se porodi ? Deka mazot obicno ne go pustaat sekade Btw ne e nisto strasno so carski, i jas trebase prirodno ispadna carski, ne bev spremna ama imam pozitivno iskustvo! Ke pomine se
Иако помина доста време од мојата породилна приказна еве сега да ја раскажам.Терминот ми беше на 31.07.2016.Мојот гинеколог рече тогаш ти е термин ќе тераш до крај и бебето нема да биде повеќе од 3400.И така и бидна.Три дена пред термин почна да паѓа чепот.отидовме со маж ми во Чаир на ЦТГ се ок нема болки јас отворена само сантим.ми рекоа оди дома дојди на тетминот.два дена по ред болки неспиење и на 30 ти веќе не се издржуваше пак во Чаир.ме ѕирна една докторка вика два сантиметри отворена до вечер ќе дојдеш ти пак оди дома шетај ќе се отвориш полесно.во седум отидов а болките на 15,7,9,4 минути ахах ме примија отворена 5 прста дури се качив горе 8.поубава смена не можеше да се падне доктор младен со Георгиевски.во соба сите плачат уфкаат јас си ќутам ќе чувам снага за пораѓај.докторите се смеат ме прашуваат абе ти имаш болки ќераѓаш ли викни бекни ама полесно ми беше така ќутејки во себе.пред мене 6 жени една по една ги пораѓаат.Ми го пукнаа водењакот и пак се вратив во соба.едно време ми вика др ајде Симона доле за тебе чекаат 4 ца,срце ми огреа.му викам абе кажете му на маж ми да си оди нека не чека толку од седум дреме а веќе стана 12 се насмеја и вика нејќе многу те сака ќе чекал.во 12 ме ставија на бокс јас отворена 9 прста ама бебуш не беше спуштен скроз.пробував ама џабе.едно време ми рекоа а можеш да станеш да прошеташ.ајдее пак станав шетав кога ќе ми дојдеа болките требаше да се фатаам за боксот и да чучнам.и Јово на ново пак се качив на бокс овој пат решени идеме до крај почнав да напнувам др стискаше стомакот и бебчо во 1:30 дојде на свет со најубави очиња косичка и полна устичка.го видов и почна некоја паника викав зошто не плаче ми вика бабицата ете ќе почне.. Заплака и јас само ја спуштив главата на бокс.После два саата почнаа со шиење ама недела пред тоа ми се појавија хемороиди.на шиење го пукнаа и дотрчаа двајца да ме шијат еден шие друг тампонира шиењето повеќе болеше од се.вечерта супер бев па и утредента по некое време почна да ме боли многу.се влечев да станам да го земам бебето.една недела маки невидени болки а не ни требало при природен пораѓај.мислев од хемороиди те е или дека бев сецната.и не мајки ни едното ни другото ми заборавиле внатре газа која излезе сама после една недела за среќа.припазувајте на тоа потсетуваме ги дека не сум единствена.презадоволна сум од се и од нивното однесување од цел персонал ама ете таа грешка можеше да биде фатална.инаку да се се заборава ете ја најголемата среќа нана до мене и ме бутка со газето за ова суштество вредеше да се помине низ сето ова едино ми е криво што се породив природно требаше веднаш да можам да трчам а не седум дена нит да спијам нит седам нит лежам
Сите што сме биле сецнати 7 дена сме биле на истите маки... ни перница најмека кога седнував да јадам не ми помагаше, неможев позиција за доење да најдам... Единствено лесно поминуваат оние кои не ги сецнале, а ретки се Живо здраво и право бебето, другото се се заборава, еве второ за 5,6м ќе раѓам и се осеќам како прв пат да ке одам да раѓам, се заборавено а го родив пред 2год првото
Па можеби така се чувствувам дека сите што беа со мене во соба исто беа сецнати а без мака си одеа стануваа.И кога излезе газата магично поминаа сите болки како и да е во право си се се заборава само живи здрави да се.Со лесно цела бременост..
Можеби таа ти правела притисок притискала и затоа болело, ццц како ја заборавиле бе, таа газа се вади уште на бокс пред да одиш во соба Ајде како и да е убаво си поминала, брзо пораѓање за првородка... со второ би требало уште полесно
