MeU epten gi utesi prvorotkive,forko ni e ziva panika jas delam poblagi prikazni ti vadenje matki ova- ona Loki dobro utro nie denov od sabajle da go fatime
ќе се деси по грешка како кај мене ќе утепав некој ако ми речеше за второ немаше шанса да се решам уште долгоооооо , се уште имам кошмари и трауми од првото . ама сега со душа го посакувам ова ама на пораѓај ниту мислам зошто инаку готова сум [/quote] Маж ми постојано ме зафркава кога ќе му речам дека не сакам второ дете. Ми вика - ако ти го збиберам и се фати, што ќе правиш?
Маж ми постојано ме зафркава кога ќе му речам дека не сакам второ дете. Ми вика - ако ти го збиберам и се фати, што ќе правиш? [/quote] хахахха абе првото годинаипол го правевме ова второво плукни и залепи излезе да секав второ немаше да се фати одма така требало да биде
бременоста и породуванјето се најлесниот дел.не паничете залудно.тешкиот и напорниот дел после тоа следува сите што имаат века дете и што сами го одгледуваат верувам ке се сложат со мене.
Женски најубаво нешто на свет е да донесете бебенце така да без паника без ништо се ке си дојде и се ке си пројде...нема потреба од никаков страв кога доага момент за рагање и бебето помага Ве сакам сите и пепита 89 до кај си како е? малку поретко влегувам сега во форумов али не ве заборавам поздрав до сите и со лесно
ecapereca, jaс болките ги доживеав како тапи. Немаше остри болки, како расекување или слично. Значи во првата фаза болките беа како менструални,тапи болки, повеќе како грч, кој полека надоаѓа, па има кулминација и полека се смирува. А во втората фаза болките исто ми беа тапи, но веќе беа нагони (како за во веце само малце појаки)... Јас такви болки имав. Немојте да се плашите. Форко, џабе се секираш. Нашите тела се створени за раѓање. Немој ни да помислуваш дека болките се неиздржливи. Ако се неиздржливи како сите ги издржавме,незнам . Болка ко болка, ништо страшно. И тоа не е константна болка...фаќа па пушта...Значи имаш време за да си собереш сила... Јас скоро сама се породив, значи не е никаков баук пороѓајот. Можеш и сам . Кога све ќе помине ќе сфатиш дека сите филмови кои ние си ги снимаме во глава се бесмислени. Мене породувањето не ми беше болно. Ајде со лесно...
Форко специјално за тебе мојата приказна од породувањето Бев 35 та недела точно полни 35 си се спремив и отидов до кај гинекологот за последни брисеви , Се беше во ред ги зема човекот брисевите и ми рече ехеее ова грло ќе држи имаш уште многу да тераш . Јас му реков во ред , но сепак следната недела (тоа беше влезот во 9ти месец )сакам да го отворам породилното бидејќи сум уморна од работа ( тоа лето не користев годишен и работев 11 месеци ). Следеше кусо убедување да го отворам подоцна но штом слушна уморна се сложи .Се вратив на работа денот не беше напорен .Во 14 и30 ми се приоде во вц Отидов и во текот на уринирањето како нешто да сепрекина повеќе како кога сами полека си скубнуваме само едно влакно или како кога се кине конче .Хм си реков ми падна чудно ,но не обратив внимание .Си дојдов до канцеларијата немаше луѓе и си седев пред компјутер Почнав да се чувствувам мокро после само 5 мин како да не сум додржала мокрача . Повторно до вц повторно напон за уринирање и излегуваше проѕирна течност ( ама бидејќи пиев многу вода во тоа време и мокрачата ми беше скоро порѕирна и не ја воочив разликата . Повторно назад во канцеларија , повторно истото чувство и така уште 2 пати одев до вц.Пред одење (14 и45) една колешка ми влезе и ме замоли нешто да и внесам на компјутер и ми рече : -Ајде оди си порано .Неее а викам не за 10 мин не излагам иако ме копкаше сето ова . Му се јавив на мм и муреков дојди по мене тргни одма ( има пола саат возење до кај мене на работа ). Во 15 часот културно се облеков се поздравив , работите не си ги зедов туку ги оставив во шкафчето се куцнав на апаратчето и заминав . Во кола муреков на мм „ Мислам дека ми пукна водењак“ - следеше некој муабет од типот сигурна ли си ау паника што ќе праиме кај да те носам - кај матичниот . Не викам него му е завршена смената одиме дома ( следеше бунење ама ме послуша ) дома се истуширав ( бев средена ама сакав да се истуширам полека си го спремив ранчето и се упативме кон болница . Настан на денот ниту он ниту јас знаеме каде е гинекологија чаир па вртевме околу и на крај се јавивме на негов пријател да ни објасни . Стигнавме во 17 часот ЦТг ми правена до 17 и30 . Дојде една млада докторка во 18 часот и ме прегледа 4 прста отворена . Ме однесе на ехо апаратот не чинеше апаратот Болките ми почнаа уште во кола значи во 15 часот веднаш на 5 мин исклучиво во кичмата како кога си фатен од промаја баш така не многу силни . Со младата докторка се смеевме и ми викаше кога ќе дојдат напред ќе имаш уште малку . Со време стануваа посилни како некој да ме мава по кичмата јас конкретно болки од матката не чувствував .Во меѓувреме ме прегледа специјалист во 20 часот и ми рече до 12 ќе се породиш . Во 9часот наеднаш болките стана поинакви не посилни меѓутоа како да ми се иде незадржливо во вц . Сама се стрчнав према боксовите . Човекот доктор беше до мене и и викаше на акушерката нека седи тука сигурно е рано ама за да ни биде пред очи . Јас само што се качив на бокс дадов напон како за одење во вц и слушам комнтар од д-р ааааа не било рано таман на време, следно што слушам е не треба ножици греота да сечеме , вака не делува дека ќе се скине меѓичката . Така на третиот напон во 9 и30 ми се роди бепчето тешко 2570 ( одлична тежина за нејзина 35 гн возраст). Јас немав епизиотомија меѓутоа мораше да ми стават 2 кончиња . Младата докторка ми понуди со и без анестезија но ми вети дека и да одберам без бидејќи се е на лигавица а не на кожа нема ич да боли . Одбрав без и второто конче малку го осетив и навистина беа две се траше едвам 3 мин . Девојчето ми беше една недела во инкубатор без никакви проблеми и потоа си дојдовме дома . Сега со развојот одговара како да не е недоносена . Искрено од пороѓајот немам што да заборавам се ми беше прекрасно само сакав барем уште една недела да издржеше цуцкава ама тоа е .Затоа уживај П.С Болките никогаш не ми се префрлија напред
Срцка Фала ти најмногу!Да сте живи и здрави Сакав само да те прашам пошто си се пораѓала во Шаир.Дали ми треба нешто за во Чаир освен упут,дали треба на цтг да одам во Чаир место кај матичниот зошто слушнав дека ако отидеш на бафтана може да ти кажат дека нема место и да те пратат на ГАк што не сакам.
Ахам да многу е битно да си се јавиш и ако сакаш кај одреден лекар да прашаш кој ден е во амбуланта и да му се нацрташ за да не те одбијат ( одбиваат само ако имаат многу гужва во денот инаку не вака во ниту еден случај) успат со него ќе се договориш околу породувањето ако ептен запнеш царски никој нема да рече не мада по мое немаш потреба од тоа . Јас ова не го правев зашто се породив изненадно а и не ме вратија зашто тогаш немаше топла вода па сите бегаа на ГАК инаку немаше топла вода ако ти текнува загина еден лекар од струја од бојлер па сите бојлери беа исклучени правеа некои поправки исл - сега би требало да има. Мене ми се погоди такво време ама од персоналот особено лекарите сум презадоволна така да и второ да раѓам би одела таму само се надевам претходно би се виделасо истиов лекар што ме породи зашто не би го мењала за жива глава каква среќа имав првиот пат од туку така на него да налетам
Еве срцки мои фала му на господ и на персоналот на клиника можам да споделам уште една убава породилна приказна со вас на 16 значи вторникот требаше да одам на второто цтг ама искрено се мислев му реков на мм да не одиме да чекам таму ред ке отидам директно кога ке ме фатат болки ,ама мм инсистираше и отидовме некаде околу 13 часот додуша немаше гужва дојде докторката го виде наодот од цтг то и ме викна преку ред ,ајде вика на ехо и ме прашува дали го чувствувам бебето ме прегледа вагинално и ми вика јас ке те примам 4 прста си отворена ,мм го фати паника вика не ке се вратиме прво дома ,ама мене веке ми отворија историја ми донесоа спавака и докторкта ме фати под рака и ме качи горе во предпородилна сала дозволи и мм и керка ми да ме испратат ,мм беше во невидена паника ,а јас не можев да верувам дека ке си го видам за неколку часа бебушот , на докторката само и реков зошто ке ме пораѓате јас немам болки , јас си таа се насмевна и вика ке ти направиме болки не е проблем , така и бидна ,ми уклучија инфузија ,вагинално апче за да омекне грлото на матката ,една провокација за неполни час и половина 7 прсти , ми го пукнаа водењакот и ајде на бокс со вториот напон излезе моето мало кукленце бело ,со црна косичка и оштар поглед ,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
Зошто бе локи јас ете супеав со осум прсти отворена со помош на ножички ми направија еден рез, Само сака да потенцирам мора да имаш помош од сестрите таму како на пример кај мене, треба да напинаш со главата накај гушата т.е надолу нели да какаш јас неможев никако надолу да ја терам главата самата ми бегаше наназат се додека не ме фати една сестра на крајот да ми ја држи главата за да можам јас да напинам ( се извинувам на детали ама се надевам дека ке ви користат на некој )
Кај сите е различно срцка ,ама ме чуди за два прста ке се завршела работата , мене кога ми рече докторот 7 прста јас побарав да шетам уште за да можам повеке да се отворам ,ама ми рекоа шетањето ти завши ајде на бокс една инфузија една провокација и 5 души околу мене една ме туркаше од позади кај грбот друга за врат ,една стискаше на стомакот ,чистачката ме држеше за рака мижев не знам кој што беше мислам бабица ,доктор ,ама за разлика од првиот пат кога се породив речиси сама ,сега некако полесно е со толку помош ,и малку рез ,и се заврши работа ,и докторката што ме шиеше беше срцка кога заврши со работа и викам да ви се позлатат рацете на цела екипа се изнасмеа
Конечно и јас да пишам во породилни приказни На 08.04. докторот ми закажа вагинален преглед,од прегледот ни П,ме виде на ехо и ми вика -Спремна си да одиме во сала? Останав ваква му велам па како бе докторе,не сум психички спремна. А тој ми вели- Е како бе не си,па 9 месеци нели ти беа доволни да се спремиш??? Си викам у себе што му е на докторов да не дрмнал од сабајле дупла доза ракија,нозе почнаа да ми се тресат,пребледев цела а мм го гледам се смешка ко да одај чекаше да ме однесат во сала.Од страв и возбуда занемев,заборавив да го прашам зошто ми закажува термин кога болку немам сеуште,но за тоа потоа. Се изјасни докторот, на 10 во 8 да дојдам за породување имал слободен ден а дома да си се средам со чепче. Си заминавме со мм,мислам дека немав крв во мене од пусти страв,ми се мотаа триста прашања во главата а на ни едно одговор.Му велам на мм остај ме да се излуфтирам на воздух не ме носи дома, сакав да ги средам емоциите. Две вечери ми поминаа без сон,чепче не ми ни требаше,психата си го правеше своето Во средата се појавив на Гак,таман ме легнаа на Цтг,мм отиде да ми отворат историја,кога оп доаѓа мм ми вика докторот се налутил сме касмеле 10 минути, му искочило нешто да презакажеме за четврток. Оф ми олесна некако, многу сакав да одложам бар на ден. Ајде вечерта пак иста процедура ставај клизми средувај се... Во четвртокот на 11.04 предвреме станав уште во 7 бев спремна,кога сигнавме чекавме можда цел саат да дојде докторот,ми дадоа спавача и со мм ми рекоа да се качам горе во пред породилна.Уште незнаев што ме чека мислам највеќе од тоа стравува дали ќе биде природно или царски иако бев во 40 недела. Се поздравивме со мм кога го слушам докторот како ме вика. Ме седна и ми вика па не си многу оторена 2 прста ама постелката е зрела,нема време за чекање. Се наредија околу мене еден куп сестри кој ти знае што беа тргнаа маките со пукање водењак од тоа највеќе се плашев и навистина беше болно одвај изджав да не се продерам. Ме средија и ме легнаа на Цтг да добијам болки. Кога се појавија две сестри да ми ја завршат историјата од толку што бев вознемирана заборавив колку години сум во брак со мм,која год. е роден и слични безвезни прашања,ко првпат да се пораѓам. Кога после еден саат ми дојде да одам во тоалет.Ме прашаа дали имам болки одвај изустив дека се минимални скоро ич.Отдов да се олеснам,одвај станав неможев да престанам да уринирам кога од таму ги слушам -Ајде .... готова ли си? Излегов и чека да видам што ме чека кога ни а ни б ајде во сала. Ме седнаа на бокс и ко да си во хорор филм еден по еден почнаа да доаѓаат повеќе се исплашив од нив неголи од тоа што ќе се случи,кога ги слушам од таму -Ајде спремете ја Цезареа Од толку што ми играа нервите анестезиологот се исплаши да не ми е нешто. Па ми шибнаа Б6.Почна да ми објаснува за спинална кои се процедурите итн.Веќе почнав да не ги осеќам нозете кога ете го на врата докторот ме покрија преку да негледам и после не толку долго време го слушнав мојот јунак како плаче. Како планина да симнав од мене. Се роди Христијан 4250 долг 55 сантима со многу коса ,душа мамина ми го покажаа и правец на интензивна. Имав една цимерка која вечерта ја породиле и беше 100 на саат таман ме фаќаше дремка,срцка се расприкажала се намуабетивме.Морам да кажам дека персоналот на интензивна беше одличен за разлика од пред 3 год на старата гинекологија,уште вечерта ме симнаа на одделение поради немање место. Доле е како ти се погоди,ми го донесоа синко да го видам на уште не изваден катетар, мошам да кашам дека се не ажурни поготово стариот персонал. Но тоа и толку не е битно, се на се не поминав толку страшно како некои други мајки. Дури и пред време побарав да си одам дома зошто ми фалеше мојата принцезичка. Поздрав до сите идни мамички кои се во исчекување,само напред и не се плашете како мене ,кога ке го мириснете вашето најмило заборавате на се
