Породување во Државна или Чаир?

Се согласувам. Не е поентата другите мајки да ги плашиме или да им ставаме во главата триста мисли. И на сите другарки им викам каков е твојот однос спрема нив, така и нивниот ќе биде спрема вас ( има и по некои идиоти ама тоа е што е ) ја све на смеење терав и со смеење излегов. Освен со еден доктор два пати у дуел што влегов ама не е тема на муабет тоа

 

Треба сите да поминат супер.Не е ова лотарија па кој како ке му се падне.

 

Дрска?
Што подразбираш под тоа?
Дека не ги лажам жениве дека е добро? Тогаш да, дрска сум.

 

Не не,сосема е во ред да си кажеш ако си поминала лошо ,сакам да кажам не сите поминуваат така ,а има многу плашливи трудници ( како јас што бев ) .

 

А каде е добро?

 

Доаѓам само за храната да искоментирам. Јас што седев сега 3-4 дена со крварење на патолошка (ама нели сите исто јадеме), храната беше врв и тоа ја пребирлива сум многу. Храната во смисла на ручеците, отидов на куварките директно да им кажам, заблагодарам и пофалам. Повкусни манџи никаде немам јадено. А доручек и вечера жалосни, кифли наутро, јајциња, кришки леб, маргарин и чај навечер.
Лани кога се породив иста беше храната, само немав апетит и желба за храна, плус со епизиотомијата преплашена бев да јадам од страв за голема нужда
За бебињата ги зимаа 2-3часа дали за храна, бањање и сл не знам ама имаше моменти кога пред нас им даваа шприц и тоа ми беше трауматично кога гледав, со брзина на светлината стискаа(не осудувам може така требало) и после тоа сите скоро цело го враќаа кога ни велеа тапкајте да жрдигне.
Имам пишувано, мене повеќе ми беше траума пораѓајот отколку тие два дена што останав таму. Ми помогнаа за бањање, ми носеа пумпа за молзење, ок беше. Иако и пораѓајот беше добар јас се утепав 3-4 часа од урлање никој А не ми кажа негативно освен совети дека ги вознемирувам другите и помош за дишење (без врски, ден денес не знам кои две женички ме породија). Само стручноста и испраќање на специјализанти ме разочара, со заматена вода специјализантот ме остави, за после да ме форсираат којзнае колку ми опнаа провокација зошто водата беше лом. И специјализантот кој ме шиел…дали е истиот па ме унаказил зошто го издадов дека не реагирал не знам…
Скоро 8 месец сум со второ и здравје планирам пак таму да одам.

 

Дека договорен царски бев ( мораше, неможев природно) само супа макарони и кифлите ги пробав имаше и друго за ручек ама дека царски ни рекоа подобро да не јадеме. Јас со врски па не видов некој посебен третман ( ма да и јас небарав ништо ). Имаше родилки што "досаѓаа" да им дојде сетстра детето да им го подаде плачело неможела да стане да го земе ја болело. Ама пак ќе кажам секакви пациенти и секаков персонал има. Има и такви сестри доктори што лечат комплелси, ама има и пациенти што мислат дека цел свет околу нив треба да се врти. Не оправдувам некоректен однос, ама па не оправдувам ни " разгаленост ".

 

Што е разгалено да не можеш да се мрднеш после царски, бебе да рика, а да нема кој да ти го подаде. Не се сите џитка подвижни после пораѓај.

 

А што е разгаленост за тебе?
Што и реков на сестрата да го пресоблече син ми кога се измоча цел, зашто бев со инфузија и не можев да ја вртам дланката боди да му облечам, зашто ќе ни рокнеше канилата?!
Или што и реков на болничарката да ја изџогира крвата која истече од мене кога станав од кревет после инфузијата со синто?
Или можда е разгаленост што втор ден после царски разбудена од 5 сабајле, во 11 вечер им реков да ги земат син ми кај бебињата, зашто ако го земам јас во раце, ќе паднам со се него?
Иначе да јас бев со тешки врски, блиско роднински врски на највисоко ниво на ГАК. И според тебе ова сум го барала зашто сум разгалена?
Не, ова се нормални барања за медицински персонал постоперативно. Исто нормално барање е да ти го подадат бебето ако не можеш да станеш зашто си опериран.
Апсолутно не ми е јасно како може да се оправдува лечење фрустрации од страна на медицински персонал врз пациенти???
Една болничарка на 20 била?! Па што ми е мене гајле тоа? И болничарката (една од ретките нормални) што ме стануваше беше една на 20 жени, па се зафркаваше и помагаше. За разлика од нејзе, колешка и во другата смена, најверојатно беше уживател на лесни или потешки дроги, па влагаше по соби во 5 ипол сабајле, мкнеше чаршафи и урлаше да не сме мрдале многу ги наместила креветите, визита имало, а визита во 8.
Размазени сме биле, бесплатно било државно, да се стиснеле заби. Секој месец по 30000 ми идат од плата на давачки кон државава.
Ниту е бесплатно, ниту сме размазени. Туку се во државава е наопаку и ненормалното е нормално. Ќе и се смешкам јас на некоја исфрустрирана што не отишла во Германија на време, заглавила на ГАК. Она треба да се смешка, од мој данок, плата зима.

 

Ми се случи заради црно млеко не можев да дојам, бебе во сред вечер рикаше, секако пробав да ја утешам не се смируваше, плус прво ми беше и бев уплашена од толку плачење. Сами не дојдоа, па станав со бебето го нишкав, отидов и до ходник што е екстремно опасно но тогаш не размислував и дојдоа ми го земаа, ниту ме навредија ниту па ме охрабрија. Цела вечер поминав во плач како сум лоша мајка и мислев дека го слушам моето бебе како плаче, за во 5 сабајле да ми ја донесат заспана а другото бебе уште го слушав како плаче (заради кое и јас бев уништена без да склопам око). Можеа да ме утешат и да ми кажат што се случува, ама дефинитивно можеа и да ме игнорираат или бетер, да ме навредат.
И цимерките катастрофа, една не се погоди..ни за помош ни за муабет.

 

Немам искуство со раѓање на ГАк, ама имам друго искуство со операција и сто пати реков да знам дека ќе умрам моја нога не стапнува таму. Јас кога неможев да се грижам за бебето викнав сестра дојдоа го земаа дур не го побарав не ми го донесоа. И јас со завршена инфузија и канилата се шетав низ ходник па ќе ме видеше некоја сестра или болничарка ќе ми викнеа ама ја на шала им викав дека дур стигнам на ред да ми ја извадат дома ќе треба да си одам и ќе се насмее и ќе ми ја извадат. Кога идеше визита болничарка редеше и фрлаше празни шишиња што имавме на шкафчето останато. Незнам дали имав среќа да ми се паднат добри сестри или болничарки или па ја не очекував многу и не се разочарав. Гледав да бидам подвижна најмногу што можам за да си одам побрзо дома. А верувај со царски и фатен нерв господ у пижами го гледав, незнам што повеќе ме болеше. Станував со цела десна нога укочена од колк до прсти, мислев дека ако згазам ќе ми се скршеше, кога ќе легнував ѕвезди броев ни сестра ни болничарка не ми се гледаа. Барав само да ми дадат од таа " убавата " дрога што ми ја дадоа за време на царскиот ама не ми ја даваа и така малку се смеев со нив, малку плачев, малку офкав. И кога ќе почнев во исто време од болка да ми течат солзи и да се смеам на маките и они со мене се смееа зошто немаше начин да ми помогнат. И капак на се кога ме префрлале од шок соба во родилна ме имаа удрено од страна ( несакајки ) зошто уште не ми беше скроз пуштена анастезијата и тоа ме болеше. Така да кога ќе ме прашаа дали ме боли јас викав сестра излеа мене прстов ме боли, кај ќе се допрам таму болка осеќам . Мој совет ( не е шала пораѓаат далеку од тоа ) ама во ваква ненормална држава со вакви ненормални услуги и здравство само смеењето и позитивноста ќе не држат, ако почнеме да се нервираме бетер ќе се уништиме себе си

 

Porodena sum na 17.11.2023,carski na Gak.Iskreno odlicno pominav,cistacki,sestri I doktorki mi se pogodija.Edna psihicki mi pomogna koga me vide Kako placam(bebeto 5 dena ne bese so mene)I sedna do mene da me tesi.

 

ги оставаа со нас ама последниот ден ипол моето мораше малку на сончање (неколку часа беше) и буквално никој не дојде ништо да ми каже, станав у сред ноќ и отодпв да прашам што се случува..откако ме видоа вознемирена и бистра во исто време, после сменија однос педијатрите, културно ќе влезеа да ми кажат како е малото, и така додека не си заминавме.
Тогаш имаше термини на вратата за посети од мајките, нз сега како е…ги земаа за прегледи навечер, буквално никаква комуникација со педијатрите, барем моево искуство.
И да, кога ќе му шибнеа со шприц млеко и кога ќе видев како векни леб ги носат виснати по 3 во рака - сфатив дека не сите треба тоа да го работат…
Освен првото станување, друго се сама правев, дури и одев да ми стават фластери нови, ги мерев ходниците накрајот лош момемт беше и пред одење за среќа, градите ми беа отечени а не го доев, им побарав ма сестрите нешто пумпа зошто имав болки и беа такви 2 дема, ми кажаа немале на чаршав да се одмолзувам со раце, па се снаогав, среќа дента не испуштија, јавив дома да набават и избегнав мака.
Најмногу помош барав за да ме откачат од канила да појдам по мала и пак да ме закачат, инфузиите тераа на мала нужда, барем мене
Но, навистина се забораваат брзо тие моменти, среќата е неспоредлива…условите и те како може и мора да се оправат, а ние секако само храбро и позитивно зошто мајка стануваш, раѓаш нов живот на овој свет и нема простор за страв, паника и сл



здравје боже, со второ пак ист доктор Адела и Гак

 

Јас кога се пораѓав 2021ва до ќерката ма ГАК како да се пораѓав на друго место за разлика од сега. Дали беа уплашени од ковид сите или не знам што беше ама ред имаше.
Јас не пројдов лошо ни тогаш ни сега. Ама да се правам дека коректен однос имал нижи персонал, нема. Доза човечност немаа, секоја чест на 3 4 сестри и 2 болничарки. На 100 жени вработени на тој оддел, најдобар впечаток и најчовечен беше единствениот маж, физиотрапевтот.
Језиво е колку, жена со жена не може да се поднесе.

 

Zdravo nekoj da spodeli iskustvo poragaj vo Cair kaj Neriman Ademovska? Dali nekoj ja poznava?

 

Јас имав впечаток дека колку пониско ниво се персоналот, толку по дрско се однесуваат. Со доктори немав толку проблем како со болничарките што се занесуваа

 

Без навреда доколку има некоја што е тука болничарка, ама дефинитивно на која и да се клиника/ оддел , они се најбезобразни.

 

Апсолутно точно. Докторите се топ, сите со кои имав контакт. Болничарки 2 беа ок, сестри 2,3.

 

Имам уште време, ама не можам да се одлучам дали Гак или Чаир, во Гак сум била 100 пати, Чаир не знам ни кај се наоѓа. Не знам каде би ми препорачале?

 

Јас се породив во државна ,и пак да останам бремена пак таму би се породила. Ме породи бившата директорка што беше др Викторија Јовановска .