Ова веројатно се однесува на моето пишано бидејќи јас пишав дека два пати годишно ја гушкам. Љубовта не се искажува само преку гушкање! Или тапкање по рамо. Љубовта се искажува на 101 начин. Дали треба да и бакнува нозе на мајката што ја посвоила или не, не е мое да кажам. Ама во најмала рака треба да е БЛАГОДАРНА што не дозволила да оди во дом, туку својот дом го отворила за неа, менувала пелени, ја образовала, и дала се што сака. Еве можеби некој ќе ме осуди но сепак ќе речам дека не верувам дека била турната врз скршена чаша. Верувам дека некои луѓе имаат бујна фантазија. Дури и да била, уште потешко ми е да поверувам дека било намерно. Тука можеме да осудуваме колку сакаме, да веруваме или да не веруваме во тоа што е пишано, но може само да ви служи на чест кога прифаќате обвинување од размазена тинејџерка без притоа да ја сослушате и другата страна. Верувам дека да е приклучена на форумов мајка и, друга приказна ќе има. Секоја вистина има две страни, додека не ги сослушаме и двете, грев е да судиме. Разгалени, распрдени и какви уште не, ако боли вистината тогаш не мора да се чита. Разгалено дете е разгалено дете, а ако го боли вистината треба да се справи со тоа на подобар начин.
Јас мислам дека има разлика кога ке удри твојата биолошка моја и онаа кооја те посвоила...кога веке знаеш дека си посвоена автоматски ти се менат мислите и почнуваш од др агол да гледаш и сите луѓе на различни начни ги сваќаме тие работи...секој различно размилува има различен карактер и кога веќе ја знаеш вистина којзнае какви мисли и летаат низ глава..од каде да знаме ние што таа има проживеано лесно е од страна да кажеме те згрижиле ти дале топол дом и ред др работи ама ттреба да ја питаме како таа се чувствува.. ....според мене некој што не минува или не поминал низ таква ситуација не може да знае РАЗБЕРЕТЕ можеме само да се соочувтвуваме со личноста и да поделиме совети ако знаме нешто паметно да кажеме што ке и помогнат на личноста...
Баш напротив. Исто е која мајка и да те удри, посвоената или биолошката. Насилството е насилство, без разлика кој го извршува!!! Разликата може да биде само во главата на жртвата. Не верувам дека при татко кој ја сака, таа е жртва на домашно насилство. Да не дознаела дека е посвоена, ударот на мајката (која што сега излегува дека е мајка посвоител) ќе бил удар од биолошката мајка. Помалку боли? Не! Најмногу боли да живееш во лага цел живот. Ама помислил некој колку боли кога детето што го чуваш од парченце месо од 3-4 кила, ти се врти и ти вели дека не те сака?! Не те сака затоа што си мајка посвоител а не биолошка мајка.. Како демек да има разлика во љубовта кон мајката.. Сака да ја запознае, да види каква е. Што ако се разочара од биолошката мајка? Мајката посвоител треба да и рече - Епа сега кога реши да ме отфрлиш како мајка, слободно замини си кај биолошката мајка која што те фрлила како партал бидејќи била многу образована и амбициозна, па немало место за тебе во нејзиниот живот.. Ако таа имала пет грама мозок и била амбициозна, ќе си ја израснела од бебе, немало да ја даде на посвојување. Туку речи најчесто тие што си ги даваат децата, ги даваат затоа што немаат друг избор, а тие лица се далеку од амбициозни...За мене тие се пропалици. Кој амбициозен човек се откажува од своето дете?!
Ама ние незнаме зошто ја оставила биолошката мајка тоа што и го кажале дека била као демек образована убава ова она незнаме дали е точно ...не судете бе луѓе ..само можеме по цели денови да пишуваме овде безвеза кога си на тоа место друго размислуваш ..кога ке ја дознаеш вистината сите чувства ке ти се измешаат и нема да знаеш што е правилно што не...колку и да се ставаме во нејзина кожа не можеме да процениме како би ние реагирале....сега од другата страна кога пишуваме е многу лесно и се правиме паметни ама кога ке бидеме на нејзино место сигурно нема така да размислуваме ...
Vo prviot post napisav toa sto go znam za nea,bezrazlika kakva e jas sakam da ja vidam samo ednas.Najverojatno ima familija,no kako i da e jas nema da otidam da se vidam so nejzinata familija za da i go narusam mirot i spokojot.Bi sakala da se vidime dvete nasamo da porazgovarame i ke si otidam doma i ke prodolzam da ziveam kako sega. Zosto nemozes da poveruvas za slucajot so casata?Ja nemam popametna rabota ke pisuvam pisuvam tuka i ke lazam.Spomnav deka go napraviv profilot za da vi raskazam za mojata situacija.Koga se sluci toa so casata prisutna bese mojata baba koja piskase na cel glas.Nemam pricina da si go pravam zivotot los pred vas koi citate i da preuvelicuvam
Eve ti od mene eden prijatelski sovet.Pokusaj so ljubov, ako sejes ljubov toa I ke dobijes.Nemoj da im se lutis .Oprosti im I bidi dobra , poslusna I uci .Ako ti bide srceto polno so dobrina dobro I ke dobijes .Pokusaj eve sega e praznik ,napravi nekoje iznenaduvanje , nacrtaj nesto napisi bilo sto pokazi postovanje.Ako ima srce majkati I taa ke bide podobra.Nemoj da se lutis na niv mozebi ne znaat poinaku ucite zajedno I trudite se da vi bide ubavo.A koga ke bides polnoletna ako uste sakas da ja najdes bioloskata msjka togas pokusaj .Moram da ti kazam deka mnogu tesko odat tie raboti.Trudi se da bides ubava , intelegentna I pametna.Tatkoti e mnogu mudar covek slusaj go nego toj ke te usmeri na prav pat.Samo pazi zenite se malku ljubomorni mozda majkati osetila deka poveke go sakas nego ,pa zaradi toa I gresi.Ti si pametna devojcica koga uspea ns site ovie uvredi da stois cvrsto I da ne vleguvas vo rasprava ja ti cestitam. Pazi ima nesto I sto se vika sudbina Veruvaj deka eden den sve ke si dojde na svoje mesto a dotogas trudi se da uzivas vo zivotot I bidi radosna I srekna.Pa ti ne si za nisto kriva taka posmatraj gi rabotite zaboravi sve sto bilo loso I trudi se da sve ponatamu bide dobro.Tebe ti posakuvam da bides sekogas srekna I zadovolna.A na drugite Feminki im posakuvam sekoj sto saka toa da im se ostvari.Koj saka da pronajde nekogo neka im se ispolnat zelbite.A na drugite isto im posakuvam da bidat srekni I zdravi pa boze moj , kako vikaat ziv covek pogresi jas bi sakala da vie nikogas ne pogresite.A na site zaedno SRECNA NOVA GODINA OD SE SRCE .Pozdrav I ubav docek.♥♥♥♥♥♡♡♡♡♡
zavisi koja godina si rodena,jas imam informacii deka za deca rodeni od 80 godina natamu se dokumentite vo socijalnoto i ako si polnoletna mozes sama da prasas.I jas sum posvoena samo nisto seuste ne znam i nemam provereno vo socijalnoto inace sum rodena 12-02-1982
Колку што сфатиш имаш само 14 години, така? Нема да ти дадам некој посебен совет, ниту пак ќе се осудам ако сакаш да си ја бараш мајката, зошто искрено ете тргнувам од себе јас кога би дознала дека сум посвоена и јас би сакала да ги знам причините чиво дете сум и зошто ме оставиле. Иако шансите се големи да наидам на нешто лошо, болно да се разочарам но сепак знам дека би ме копкало нешто од внатре и би ме интересирало. Иако сум свесна дека е себично по толку години некому да му тропнеш на врата со изговор "еј јас сум ти била ќерка", на некој кој одамна те можеби заборавил и почнал нов живот, сепак тие работи се некогаш посилни од самиот човек и верувам дека секој би сакал да си го знае потеклото, "родителите", браќа, сестри, братучеди итн. ако има. Јас ќе ти кажам да почекаш да пораснеш (воедно и созрееш како што треба) и тогаш убаво да размислиш што и како ќе направиш. Не оправдувам насилство, ниту груби зборови, најмалку од мајка кон дете но сепак тие луѓе се твои родители. Тие те чувале, те хранеле, те бањале, пишувале заедно домашна со тебе, те шетале биле секогаш покрај тебе, но реално животот не е розев може некогаш те повредиле, навредиле, удриле но верувај дека сето тоа не било ниту намерно, ниту злонамерно, ниту пак тоа ги прави помалку твои родители. Верувај ми дека родител не се станува само ако родиш дете, треба тоа дете да го изведеш и на прав пат. Нема да ја осудам ниту твојата мајка, може била малолетна, може починала, може родителите не и дозволиле да те задржи има сто и една причина, ама може да е и нешто и многу ама многу полошо. Да не пишувам сега се и сешто, несакам да те повредам сепак си само дете. И годините ти се такви, во пубертет си и може сешто да ти се мота во главата затоа ти реков да не избрзуваш. Дури и да ја најдеш вистинската мајка сега, никој и ништо не ти гарантира дека таа ќе биде подобра од мајка ти. Самоќе отвориш стари рано и повеќе ќе страдаш. И јас на тие години навредував, викав, колнев колку пати само им реков дека не ги сакам и не ми се мајка и татко, се лутев на се и сешто ама дури денес сфаќам дека сето тоа било еден вид на родителска грижа и за мое добро на крај. Да, секој има право да ја знае вистината ама мислам дека треба да се стрпиш. Фокусирај се на учењето и да ги подобриш односите со твоите. Јас верувам дека откако ќе пораснеш и ќе созрееш со тек на време ќе ти кажат која ти е твоја мајка. Но и да ја пронајдеш мајка ти, никогаш немој да ги заборавиш или отфрлиш они кои те пораснаа тоест постапија како твои вистински родители.
imam polni 18 pred nekoj den napolniv i zatoa ne sum mnogu zapoznata... i prasuvav po lugje ama mi kazhaa deka nema shansi da dojdam do informacii oti bile strogo doverlivi informacii a nekoj vikaat deka mozham da doznaam..
На 14 години сите родители ни се никакви... ние многу сме големи и паметни, а тие злобни заостанати суштества што само не малтретираат. Којзнае колку им префрлаш дека си посвоена, и сигурно преку глава им е дојдено на секое нивно воспитување тинејџерски да се раздереш и да ги потсетиш дека си посвоена и дека затоа така се понашаат. Па сигурно им се закануваш секогаш кога ќе те прекорат дека ќе си одиш од кај нив, или дека ќе си ја бараш другата мајка, или дека ќе ти било поубаво ако не те посвоеле. Па на мајка ти и е преку глава и те потсетува како е по домовите и слично. Очекувате ако сте посвоени тие да ве распрдат до степен кај што ќе им стане животот неподнослив од вас, и да ви се тресат и галат како да сте не дај Боже. Е не може!!! Сакате да ве третираат како биолошки родители, ќе трпите и потчукнување, и подвикнување, и казни и забрани. Тоа значи да се биде родител....
Не се нарекуваат родители оние кои само те направиле и те оставиле, родители се оние кои ќе те израснат и ќе те научат на вистинските вредности во животот. Убаво е што изразуваш желба да ја запознаеш својата биолошка мајка ама зошто?? Што би и кажала? Од каде знаеш како ќе реагира она? Може она си има свое семејство, деца си живее во хармонија. Не треба само да ја напаѓаш мајка ти треба да се ставиш малце и на нејзино место, а не да се понашаш ко размазено детиште. Сите нас кога сме биле непослушни не удреле тоа не значи дека сите родители се лоши. Утре и ти кога ќе имаш деца и твоето кога ќе претера ќе го удриш. За тоа што таа е 50 год и не те остава до покасно има и право 14 години имаш, не брзај да пораснеш има време ќе проживиш се. Колку покасно ќе почнеш да излегуваш толку поинтересно ќе ти биде. И моите се постари и во некои работи ме нервирале ама сега сфаќам дека ништо не направиле лошо, се било за мое добро. Имам во комшии дете кое посвоено и верувам дека е најсреќното дете. Иако родителите се постари се гледа дека се трудат на сите можни начини да му удоволат се. Потруди се малце и ти околу нив покажи им дека ги сакаш и верувам дека ќе добиеш многу. @glamgurl Ниеден совет не мораш да прифатиш ти најубаво си знаеш како се чувствуваш и што сакаш, ама не брзај за подоцна да не се каеш.
Belarosa poznava Belarosa poznavam osoba so takvi datumi ako si zainteresirana javi se.Posvojena e I mnogu draga ...Pozdrav.
Ова е во секој случај комплексна тема. Мое лично мислење е дека на детето треба да му се кажува дека е посвоено од најмала возраст од неколку причини. Ако дознае во пубертет ќе изреагира бурно, а ако дознае како возрасна личност можи да настани недоверба во себе и своето минато и запоставување на работата (врста на депресија). Кога на детето од најрана возраст му се кажува дека „Јас не те родив, ама јас ти сум мама“, детето тоа подсвесно ќе го памти. Сите сме свесни дека постои детска амнезија до одредена возраст, како ништо да не постои пример пред 6тата година, ама работите кои сме ги учеле тогаш како сеуште да постојат. Исто и ова. Кога на детето му се кажува на таков или сличен начин како кој го кажав погоре, после детската амнезија, детето буквално ќе знај дека „ти не ме роди, ама ти ми си мама“ и толку. Ќе биди општоприфатен факт за кој ќе праша некогаш во иднина кога ќе се чувства спремно. Читав на назад, а и ќе кажам некои примери што ги учевме на факултет. Ќе почнам од примерот кој ми е поблизок мене, односно на куќни пријатели и пример на пријател на мој колега кој го сподели за време на дискусијата кога учевме за посвојување и однос кон посвоени деца. Нашите пријатели беа постари, неможеа да имаат деца и имаа само едно дете. Девојче. Вистина е дека со тек на време срединскиот фактор си го прави своето и девојчето премногу личеше на нејзините. Чисто ради срединскиот фактор, сепак и тоа си има свое влијание. Јас за време на дискусијата на факултет поддржував она што го кажав погоре и стоев зад тоа поради овој пример. Мајката, од најмала возраст ѝ велеше на девојчето дека е посвоено, ама дека таа ја сака најмногу, дека таа ѝ е животот и дека таа ѝ е мајка покрај се. Родител. Човек кој ја сака безрезервно. Можам да ви гарантирам дека девојчето е сега едно од најпринципиелните девојчиња. Успешно е. Не знам дали трага по своите биолошки родители, ама и да трага, тоа е сосем нејзино право, не? Ама кога и да ги видам овие пријатели, или само девојчето, постојано е весело, често ја гледам дека излегува со татко ѝ. Во неа е вложено се нивно и баш зошто таа е свесна дека е посвоена одамна, тоа веќе во неа е нормално, да биди посвоена. Знај дека ја сакаат и тоа не го прашува повторно. Примерот на колегата беше сосем спротивен. Она што јас имав претпоставено дека е „грешно“. Можеби и не е, ама лошо влијае на единката. Премногу. Детето пораснало на едно 15-16 години и неговите родители сметале дека е време да му кажат. Прво му кажале на пријателите за да го спремат (колегава), па потоа да му кажат. Вика колегата, пак ќе го спомнам срединскиот фактор, многу си личеше со родителите. Зборуваа со него од околу на теми, абер немало детето, не ни помислувало да биди посвоено, ама во секој случај беше во пубертет, адолесцент. Најлош период да му се кажи на дете дека е посвоено, а сепак тогаш многу родители сметаат дека е исправно зошто тогаш било „зрело“. Откако родителите му ја кажале вистината, детето почна да гледа назад на своите 15-16 години како на нешто нереално, како нешто да фали и тоа беше сосем нормално. Не продолжи да ја бара мајка си, но се затвори целосно во себе. Сеуште најлоша варијанта стои да дознае детето од трета личност. Накратко, за да се избегнат несакани емотивни напади, тагувања, депресии, фрустрации, најдобро е постепено, лагано да му се кажува на детето вистината кога ќе почни да разбира малку повеќе и постепено. Потоа за него тоа ќе стани вистина. За него ќе биди факт дека е посвоено ама дека тие родители што ги има му се мама и тато и секогаш ќе му бидат и ќе го сакаат најмногу. Да дознаам јас дека сум посвоена сега, ќе му се заблагодарам на моите што ме одгледале. Веројатно ќе му речам „секогаш знаев зошто ми играте многу мајтап“ ама то ќе биди на шега зошто држам таков однос со татко ми колку и да е закашкана ситуацијата. Дали ќе сакам да знам кои ми се родители? Па да. Чиста љубопитност да видам дали личам на нив, ама дека емотивно ќе се сврзам за туѓинец како кон родител - не. Родителот кој би го оставил детето би бил туѓинец сепак, не го знае. Славиме Нова Година на плоштад и таа биолошка мајка можеби стои до тебе, не? Ако некогаш посвојам дете, а навистина сакам покрај мои деца да имам и едно посвоено, би применила ова што го кажав погоре. Децата заслужуваат да бидат среќни и не секоја ситуација треба да биди земена на шега и да се обиди да се истурка колку години се можи повеќе без детето да знае. Детето заслужува да знае кое е и што е за да нема фрустрации подоцна во животот кога ќе се губи себеси. Детето, било посвоено или не, заслужува најголемо внимание и посебен пристап.
Samo da ve obavestam, Deka povtorno e otvorena grupata SE BARA .Pa koj saka neka se zacleni I neka proba.Uspeh na site..Tolku.... A da se izvinuvam na Facebook.. Kristina impresiji I golemo postovanje .ova e edno najubavo mislenje..sreka da te prati sekogas.pozdrav.. Da prostis...Znaci...Da pronajdes dobrina vo sebe...Da prostis nekogase mnogu tesko..No toa e edinstveniot pat kon mirot vo dusata.Vo ova nedela I neboto I prostuva na zemjata.A covekot bi trebalo na covekot.Prostete mnogu sum zgresila..Nekogas zivotot sam ve nanenese na grev.Sakale vie ili ne No prostete si.Golem e onoj koj prostuva a mali onoj ko oprost bara..Nikoj ne znae sto go ceka vo zivotot.Se vrti trkaloto mozebi veke utre vie ke barate nekoj da vi prosti...Oprostite od Gospod je..
@samonka па мислам дека комисијата се менува? Ако ти треба во врска со некаква информација, мислам дека се менува. Инаку и јас еве барам веќе 3-4 години ама ништо. Не дека сакам да те разочарам, можеби ќе дознаеш.
Која е разликата? Јас лично оправдувам ќотече како воспитна мерка за децата, без оглед дали биле биолошки или посвоени. Да објаснам веднаш дека под ќотече не подразбирам клоцање, шутирање, фрлање низ прозор, давење и слични измачувачки методи, туку шлапаница по газето колку за ум. И јас сум кркала такви заради непослушност, некогаш и влашки, пред да направам белја. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Во комшилукот имаме родители со посвоено дете, и тоа од мало знае дека е посвоено (сега има преку 20 години) и многу убаво се сложуваат и функционираат како нормална фамилија. Односно, тие СЕ нормална фамилија. Еднаш се расправаа нешто во дворот, и тој и вика на мајка си: „Знам јас зошто ме караш, затоа што сум посвоен“. А таа му возврати:„Да, те карам затоа што си посвоен, да беше мој, ќе те изгазев од ќотек“. (фигуративно) -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Што се однесува до 14 годишното девојче, не би сакала да ја нарекувам лажга или не знам што, но мислам дека на таа возраст кога зовриваат хормоните некои работи знаат да изгледаат доста страшни. Мојата родена мајка мене ме споредуваше со комшиските девојчиња, затоа што беа постари од мене, па ајде као, ќе ми даде пример како треба. Ако добро се сеќавам, мислам дека беше „па види Марија како сама си го тресе ќебето, уште ли јас ќе го тресам твоето?“ Па не се трескам од земја дека мајка ми ги фаворизира нив повеќе или не знам што. -------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Деверот и јатрвата на тетка ми се бореа со неплодноста долги години (7- за да пред година дена посвојат бебенце од ромска националност. Јас не можам да ви опишам какво мило створење е тоа. Го гледаат ко капка на дланка, го опсипуваат со нежности, а тоа трчка кај сите за да се гушка. Луѓето се преродени откако го зедоа малиот. Пресреќни се. Тешко ми е да поверувам дека маж и жена кои долго се бореле да добијат детенце, би можеле да постапуваат бесно или со омраза кон нив.
Se bara zenska osoba rodena 1979 god vo Stip .Nejzinata sestra ja bara na site nacini pa da probame da i pomogneme i na ovoj nacin. Za zal majkata i pocinala posle 15 dena po nejzinoto radjanje . .No sestrinskata ljubov ne prestanala so toa pa zatoa se moli da se pronajdat,.
