Знам дека е ранлива тема, но имам едно прашање поради исправност. Дискутирав со дечко ми на тема доколку би имале едно посвоено дете, и едно не посвоено дете, дали е исправно да му се кажи дека е посвоено или не? Кога порано зборувавме само за посвоено дете доколку не сме во можност да имаме деца, се согласивме на идеа да му се кажи на детето дека е посвоено уште кога е мало за тоа да стани негова/ нејзина реалност и кога ќе биди доволно старо да размисли, да не биди како шок, туку да го знае тоа како факт за себе и доколку реши да бара вистински родители ние да седиме покрај него. Но, кога разговаравме на малку поинаква ситуација наидовме на „проблем“. Јас сепак мислам дека подобро е да му се кажи на детето дур е мало, за тоа да стани негова реалност, но што ако од старт ние тргниме некоја граница меѓу децата која можеби ние нема да ја гледаме, но тие ќе ја гледаат? Што ако се чувстува поразлично, помалку сакано? Знајме дека сите деца во пубертет се помалку или повеќе агресивни, па што ако детето во пубертет карањето поради негова нетолерантност и непослушност ја сфаќа и ја препишува на тоа дека е помалку сакано зошто е посвоено? Јас сум свесна дека темата е ранлива, но многу често со дечко ми разговараме за хипотетички ситуации, и дури и да имаме наше дете, уште кога прв пат го имавме разговорот за некаква иднина, посвоено дете беше на листата одејќи по логиката дека да се створи нов живот е дар, но да се спаси живот е поголем дар. Лани имав шанса да разговарам со професор, кој се согласи со моето мислење, дека е добро да се кажи на дете додека е најмало дека е посвоено, но никогаш не сум размислила на опција кога би имала некаква комбинација и како таа би го загрозила или збогатила животот на едното, па и на двете деца. Доколку некој има некое свое гледиште на темава многу би била среќна. На сите кои си ги барате родителите, се надевам дека ќе наидите на тоа што го сакате! Се најдобро и се надевам дека не отворам некакви рани отворајќи ја темава за ваква дискусија.
Здраво на сите во потрага сум на биолошки родители или било какви роднински врски на татко ми роден 26.09.1975 даден на посвојубање во домот за деца без родители во Битола . Ако некој трага по него ве молам да ме исконтактирате .
Јас мислам тρеба да му се κаже деκа е посвоено ама κога ќе биде доволно возρасно. Инаκу и јас сум во дилема гледајќи κолκу си ги баρаат биолошκите ρодители, не би посвоила дете. После ќе се појави вистинсκиот ρодител, па ќе ни досадува можеби циρκус ќе биде. Κога би посвојувала κога ќе наполни 30 год би му κажала поρано не. Јас не саκам да посвојувам тоκму од таа пρичина сепаκ κρвта е κρв и ниκој не може да ја замени.
Доволно возрасно е дискутабилно, некој е доволно возрасен на 15 некој ниту на 30 не е. Ако родителите не му кажат на детето дека е посвоено како мало обично потоа дознава од некоја рандом личност на улица, сосед, од деца на школо па е уште по болно дека некоја трета личност знае работи за тебе што ти не ги знаеш. Речиси сите деца си ги бараат билошките родители и тоа е најнормална љубопитност, но ниту едено посвоено дете не ги бара нив за да оди да живее со нив или за да ги замени посвоителите, тоа треба да биде јасно како ден и нема никаква причина за плашење, секое дете си знае кој го исчувал и кој му е родител во правата смисла на зборот. А дека крвта си е крв нема врска колку деца на стари години ги малтертираат родителите ги оставаат без нега и грижа па им се родени деца, тоа е прашање на воспитување а не на крв.
Ве прочитав и на одредено членки им се чудам на напишаните постови. А на други им се восхитувам. Еве да речеме да ќе му кажете на детето дека е посвоено што е сосема исправно. Јас на моето му кажав му кажав кога во моментот со психолог одлучивме дека треба и дека е сосема зрело за да разбере. И да речеме дека кога ќе порасне ќе изрази желба да ги запознае биолошките родители,што би му рекле тие,зошто било оставено во сиропиталиште. Дека мајка му била премлада и незнаела како се прават деца па оп останала бремена и неможела да се грижи за него,дека татко му не го сакал и и рекол на мајкаму да се ослободи од бебето штом го роди. И така натаму и така натаму милион причини. Еве и ден денес да го прашате моето дете ќе ви каже""Не е битно кој те родил битно е кој те исчувал""
Темава не е многу активна ,претпоставувам нема многу членови со ваква проблематика ,@NepoznataX дали успеа да најдеш тоа што бараш ?
Nema vrska ako si od bebence oni ti se pravi roditeli krfta ne igra tolkava uloga sepak vospitanie , ljubov i zivot e toa sho se vazhi isto kako da se 98 posto tvoi roditeli ako si posvoen SEPAK MOE MISLENJE !
Мораш јавно ,барем дата на раѓање и од каде си посвоена , пиши во групите на фб ако немаш линк ќе ти пратам
Baram devojka ili zena rodena 21.01.1987 vo valandovo i posvoena na 7miot den. Majkata i dala ime Marija.
Dobro vecer Slucajno se pustiv na forumov posle mnogu vreme ,a nekogas tuka bev 24/7so ovaa tema !Citam postovite nazad koi sum gi pisuvala pred poveke godini i se voshituvam sama sebesi od kade taa hrabrost da ja otvoram dushata do kraj a ne sum bas takov covek po priroda !I sega posle se sto procitav sakav samo da vi se zablagodaram na site koi ste bile so mene toj period . Mnogumina sto baraa ja doznaa vistinata samo upornost !
Да треба многу упорност во тоа како што гледам овде многу ја дознале вистината и има страна на фб потрага за биолошки родители, деца и преку таа страница многу луѓе ја дознаа вистината и си ги пронајдоа свите родители или деца.. Во се треба упорност и стрпливост.. Не можеш од еднаш да ги најдеш мајка ти или татко ти..
Синко не ме ни прашува за суровата вистина. Јас ја знам жената таа не ме знае мене. Ако некогаш посака не би му ја оспорила таа желба. Што би му рекла таа сине синко душо моја сонце што? Познавајќи се себеси јас никогаш не би сакала да дознам кој ми се биолошки родители. Родител не е човек само што ќе те роди родител е човек кој ќе се стара за своето дете во добро или во лошо.
Имаш само една мајка и татко-тие што те одгледале. Другите, не заслужуваат да ги наречеш така и не ја гледам плтребата да сакаш да ги запознаеш. И да ги запознаеш не заслужуваат да им со обратиш со мајко/татко. Прво бидејќи тоа е преболно за тие што те одгледале па потоа другите работи.
Јас само кажав општо за другите инаку си имам свои родители.. Но мислам дека тие барем што се посвоени сакаат еден ден да ги запознаат своите вистински родители иако не ги заслужуваат..
Da jas dojdov do vistinata pred 2godini,posle 11 godini baranje ! Се согласувам со вас дека родители се луѓето кои ќе го исчиваат детето,и незнам зошто се мешаат веднаш тие поими ,посвоено дете трага по Биолошко потекло а не по Мајка .Зар не заслужуваме да знаеме потекло ,зар цел живот треба да сме како дрво без корен ?Зар немаме право да се заштитиме од инцест? Жално е што тие што треба да ни дадат подршка кога бараме се плашат од некоја за нив позната причина !Еве јас сум такво дете Посвоено кое имало родителска љубов и цел живот ќе ја има обострано но чуствував потреба од биолошко потекло !Успев најдов и тоа не ми го промени односот со моите родители ,напротив среќна сум што и биолошкото семејство не ме разочара .Според мене љубовта се множи.....
Точно затоа и кажав ако изрази желба да ги запознае не би му ја оспорила желбата.Мада јас ја знам најубаво целата приказна.Секогаш трагаме по семејното дрво да знаеме од каде потекнуваме.Јас познавајќи си го карактерот да дознам дека сум посвоено дете никогаш не би сакала да си ги запознаам родителите.
И јас влегов на темата баш за тебе да видам што си направила, бидеќи пред неколку години кога ти ги читав постовите навистина сочуствував со тебе. Имаше еден пост, уште го паметам за твојот роден Охрид ( црниот бисер). Сега гледам си ги пронашла. Многу ми е мило. Но би било фер да пише на кој начин ги пронајде, сигурна сум дека на многу членови би им помогнало да знаат како успеа. Има ли некој полесен пат да се дојде до вистината. Поздрав и се најдобро
