Последна прочитана книга и кратка критика

Hopeless - Colleen Hoover

Приказната е за Скај, необична девојка која нема мобилен телефон, телевизор, никаква технологија дома.Мајка и од мала ја учела па не одела ни на училиште.Најдобрата другарка Сикс живее веднаш до нејзината куќа и таа ја убедува да се запише на училиште.Но Сикс мора да замине во друго училиште на 6 месеци и ја остава Скај сама.Таа во училиштето се запознава со Брекин, геј кој и станува "the very bestest friend. in the whole wide world".
Скај била со момчиња но никогаш не почуствувала ништо се додека не го запознава Холдер.Ликот на Холдер ми се допадна, иако се носи со многу болка тој тоа не го покажува.Цело време беше покрај неа и беше силен само за таа да не се распадне, иако и на него му беше подеднакво тешко.Нивната врска е полна со емоции и ми се свиѓаше тоа што постепено се развиваше.
После 100те страни книгата не се остава, барем јас неможев, стално мислев што ќе се случи.Приказната беше многу непредвидлива, јас сосем друг расплет очекував и признавам дека овој ме изненади.После се што преживеала Скај добро се носеше со се што откри.Приказната беше и тажна и среќна, те остава да размислиш за некои работи во животот.

“The sky is always beautiful. Even when it's dark or rainy or cloudy, it's still beautiful to look at. It's my favourite thing because I know if I ever get lost or lonely or scared, I just have to look up and it'll be there no matter what...and I know it'll always be beautiful.” - Holder

"F**k all the firsts, Sky. The only thing that mathers to me with you, are forevers."

 

Тајните писма на калуѓерот што го продаде своето ферари
Прекрасна, поучна, книга за животот!!!
Критиката на корицата од книгата со малку зборови опишува што е суштината на „Тајните писма на калуѓерот што го продаде своето ферари“ ... открива изненадувачки сознанија што ќе Ви помогнат да си ја вратите моќта, да му бидете верни на своето вистинското јас и бестрашно да ги живеете своите соништа...

 

Снежана мора да умре - Неле Нојхаус

Многу ми се допадна. За тие кои сакаат трилери, топло ја препорачувам.Ќе заглавите со книгава

Мала рецензија
Навидум здодевното германско село Алтенхајн е најздодевното место на светот се до 1997 година кога исчезнуваат 2 девојки на 17 годишна возраст. Еден осомничен, а еден куп докази против него. Тобијас Сарториус е осуден на 10 години затвор.
После 10 години “убиецот” се враќа дома и почнуваат да се откриваат тајни кои засекогаш требало да останат сокриени.
Оддеднаш селото Алтенхајн е се само не здодевно...

Те држи во неизвесност цело време. И таман кога ќе претпоставиш што се случило, се случува нешто друго.
Малку и те замислува книгава. Понекогаш треба да се прочепка подлабоко во приказната, отколку да осудуваме според она што прво ни е на дофат.
10/10

 

Денес ја дочитав книгата Можеби некогаш- Колин Хувер и ми се допадна. Доста интересна приказна за девојката со име Сидни

 

1.Најубавата жена во градот-Буковски
Збирка раскази поврзани за теми како што се очајанието и осаменоста, бесмислените работи кои сме принудени да ги работиме, сексуалните перверзии и потребата за вистинска поврзаност и блискост со луѓето во длабоко нарушениот свет, во кој сме се поодалечени едни од други.
2. Безнадежно- Колин Хувер
Приказна навидум безнадежна средба помеѓу дваица млади луѓе која ќе ве остави без здив и ќе ве врати во времето на вашата прва љубов. Понекогаш осознавањето на вистината може да ве натера да се чувствувате побезнадежно отколку да продолжите да им верувате на лагите...лесен интетесен трилер

 

Мудроста на западот - Бертранд Расел

Книгава е испреплетена со претставници од филозофијата, математиката, просветителството, романтизмот..Ги опфаќа нивните начини на размислување, периодот во кои твореле и поттикнува на размислување.Вреди да се прочита, а притоа изобилува и со слики, графикони..
10/10

Дениција - Петре М. Андреевски

Повторно ја препрочитав, а колку и да се трудам не можам ни делче да издвојам како омилено.
Во секој случај, уникат ми е човекот.
10/10

 

Осаменоста на простите броеви - Паоло Џордано
Започнува интригантно, 7годишната Аличе паѓа на скијање и си ја крши потколеничната коска. Оттогаш го замразува својот татко и ја следи баксуз. Додека пак Матија има 8години и ментално болна сестра близначка. Кога се поканети на првата роденденска забава, тој ја остава сестра му во паркот, но кога се враќа неа ја нема и не ја наоѓаат никогаш. Овие два настана потполно ги одбележуваат умовите на Аличе и Матија. Тие ќе ги вкрстат своите патишта и ќе создадат блискост. Емотивна приказна за која искрено после добриот почеток очекував и уште подобра кулминација и расплет, но никогаш не ми го достигна врвот. Многу монотона и се изгубив во некои редови кои беа испишани за некои математички проблеми. Ми се допаѓаше делот каде се опишуваат миговите на Аличе додека фотографира. Едноставно не е my cup of tea, ја дочитав бидејќи мразам да оставам недовршени работи, но и се надевав дека нешто ќе се смени. Од мене 6/10
Шолја чај - Ејми Ефрон
Убаво, лесно читиво со неочекуван и неверојатен крај кој навистина замислува. 180 страници исполнети со едноставен стил на пишување, необични ликови, извонредно прикажани детали. Станува збор за девојка родена под среќна ѕведа, која наоѓа љубов во личност која цел живот се бори и основа сопствен бизнис. Но еден дождлив ден и една средба ќе и го смени целиот живот. Дејството се случува во Њујорк во времето на Првата Светска Војна. Книга која топло ја препорачувам на сите оние кои уживаат да го поминуваат неделното попладне со добра книга во рака, каква што е и оваа. 10/10

 

Последна прочитана книга ми беше Рингишпил-Јелена Бачиќ.
Нема да напишам рецензија бидејќи скоро на сите ви е позната. Ќе напишам само една мала критика за книгата.

Убава и лесна книга, се чита во еден здив. Не ми остави некој баш голем впечаток, се' ми беше како некој добро изрежисиран филм.
Ликовите и беа добро опишани, се внесуваш во книгата.
Мислам дека книгата имаше некој непотребни работи и на моменти ми беше досадна ама решив да ја довршам.
Не кубев коси, не плачев. (добро можеби малку) Многу се потресуваа по книгата демек најтажната што ја прочитале бла бла. НЕ.
Не ја хејтам книгата, баш напротив, ми се допадна. Лесна, викенд книга.

 

3.6/5
Devojka od edna bogara familija trga na pat vo Anglija. Tamu go zapoznava Ivo Duchess i se zaljubuva vo nego (taka od cista mira).
Malku spletki so svekrvata ( sto bi opisala kako poveke malograganski otkolku nalik na statutot) i negovata bivsa........
Dejstviata se dosta bavni.
Se na se kniga od 460st. bi mozela da se napise vo 250st.
Vo toj slucaj jas so sigurnost nemase da ja citam.
Poslednite 50st. ja napravija knigata pointeresna.
Ocekuvav istoriska no ova e poveke romansa.
Za onie koj sakaat romansi, bujrum, dobra e.

Obicno ne davam sansi na knigi koj na GR imaat reiting pod 4, ama ete nekogas ima i ostapka.
3.6/5 e moj rejtin. I tuka mislam deka bev mnogu darezliva.

 

Ќерката на Сиена - Марина Фиорато
Италија 18 век, Сиена, трките со коњи „Палио“, заговори, интриги, љубов... Една млада жена, еден коњаник, една вдовица од познатото семејство Медичи... И многу ликови желни за власт...
Прекрасно напишана приказна која ќе Ве мами што побрзо да ја свртите следната страница!!!

 

A Man Called Ove

Книгава ја раскажува приказната на Ove - средовечен човек кој живее по своите принципи, има строго утврдени рутини кои не сака да ги менува, тивок е и никогаш не дава комплименти, секогаш е во право, а соседите го сметаат за намќор. Но, сето тоа е само една фасада позади која се крие голема тага. А неговиот живот се менува кога во соседството се доселува едно весело семејство.

Во текот на читањето неколку пати сменив мислење за книгава. Прво имав високи очекувања заради оценките и позитивните коментари на goodreads, почетокот некако ми делуваше бавен и неинтересен, па потоа некако почнав да се приврзувам за ликот на Ove и да го чувствувам за поблизок, на моменти ми беше малку досадна затоа што се повторуваа некои работи, на моменти искрено ме насмеа на глас, за на крајот да ме расплаче.

Ove е лик кој е обработен до срж. На почетокот ми беше одбивен, ама како што течеше приказната, така сè повеќе го разбирав. И ми стана мил. Ме освои со неговата топла душа која вешто ја криеше позади надворешната крутост. Некои делови ме допреа толку многу, што си пуштив некоја солза. А откако ја дочитав, си размислував за некои од убавите цитати што ми останаа во глава. Ќе издвојам само дел од нив:

„Loving someone is like moving into a house. At first you fall in love with all the new things, amazed every morning that all this belongs to you, as if fearing that someone would suddenly come rushing in through the door to explain that a terrible mistake had been made, you weren't actually supposed to live in a wonderful place like this. Then over the years the walls become weathered, the wood splinters here and there, and you start to love that house not so much because of all its perfections, but rather for its imperpections. You get to know all the nooks and crannies. How to avoid getting the key caught in the lock when it's cold outside. Which of the floorboards flex slightly when one steps on them or exactly how to open the wardrobe doors without them creaking. These are the little secrets that make it your home.“

„Death is a strange thing. People live their whole lives as if it does not exist, and yet it’s often one of the great motivations for living. Some of us, in time, become so conscious of it that we live harder, more obstinately, with more fury. Some need its constant presence to even be aware of its antithesis. Others become so preoccupied with it that they go into the waiting room long before it has announced its arrival. We fear it, yet most of us fear more than anything that it may take someone other than ourselves. For the greatest fear of death is always that it will pass us by. And leave us there alone.“

„People said Ove saw the world in black and white. But she was color. All the color he had.“

Да бидам искрена, неколку пати помислив да ја оставам. Ама ете, имаше нешто што ме натера да продолжам да ја читам. А сметајте дека не ми е толку тешко да оставам книга ако не ми се допаѓа.
Оваа планирам уште еднаш да ја прочитам, чисто заради отсуството на внимание што го имав на почетокот кога не ми делуваше дека ветува добра приказна.

 

Затоа што те љубам - Гијом Мисо 10/10, почнав со книгите на Мисо, па за почеток оваа. Ми остави огромен впечаток, се сомневам дека може да ја надмине, некако ми беше кратка, сакав уште . Неизвесна до самиот крај а крајот едноставно ве остава со подзината уста. Ми се допадна стилот и едвај чекам да прочитам се од авторов.

 

Ајнштајновата девојка - Филип Сингтон

Спојлер: Википедија

У Новом Саду, крајем јануара или почетком фебруара 1902. Милева је родила кћерку Лизерл. У својој 27. години, са незавршеним факултетом и ванбрачним дететом, почела је да се осећа као срамота за породицу. У међувремену, Алберт је у добио посао у патентном заводу у Берну. Алберт и Милева су се венчали у Берну 6 јануара 1903. Неко време пре венчања Лизерл је оболела од шарлаха. Није познато да ли је умрла или је дата на усвајање. Када се Милева придружила Алберту у Берну, дете није било са њом.

Приказна за керќата на генијот на 20 век Алберт Ајнштајн и неговата прва жена Милева Мариќ. Елизабет или Лизерл била родена пред да се венчаат нејзините родители, што во тоа време било „голем срам“ за семејството... Под претпоставка дека го преживеала шарлахот и е дадена на посвојување, авторот ја гради приказната за нејзиниот живот.
Лизерл, братот Едвард , докторот Мартин Кирш, психијатриски клиники, првите години од нацистичка Германија и генијалецот Ајнштајн, се само дел од испреплетената приказна на овој интересен трилер!!!

Спојлер

Не постојат податоци што точно се случило со Лизерл, керката на Ајнштајн и Милева!!!

 

1. White Gardenia - Belinda Alexandra​

Една емотивна и потресна драма во која е прикажана разделбата на една ќерка од својата мајка, за време на Вторта светска војна, и долгото патување години подоцна до нивна повторна средба. Во целата приказна е одлично прикажана нераскинливата врска на релација мајка - ќерка, без оглед на се, прикажана е љубовта, силата, предавството во еден бурен историски период, но најголем акцент е ставен на копнежот и надежта во потрагата по најсветото нешто. Книга која изобилува со многу историски детали за кои воопшто не знаев, одличен стил на пишување, добро осмислени ликови. 4/5

2. The Girl On The Train - Paula Hawkins ​

Прелоша копија на Gone Girl, се чудам на успехот кој го доживеа книгава. Идејата можеби добра, но не вреди кога реализација е еднаква на нула. Почетокот да кажам беше ветувачки, ме заинтигира... Но, потоа се беше апсолутно предвидливо, патетично, депресивно што одвај ја дочитав. Еден нормален лик немаше во книгата, мислам дека во тоа ми беше најголемиот проблем. 1/5

3. Central Park - Guillaume Musso
​

Втора книга што ја читам од Мисо, после Затоа што те љубам и морам да признаам одличен избор беше книгава, ми ги надмина очекувањата. Прекрасни цитати на почетокот на секое поглавје, динамичен плот, елементи на фантазија кои ја прават целата приказна интересна, напната и непредвидлива, но се во доволна мера, без претерување и без да изгледа нереално и бајковито. Солиден психолошки трилер, со одличен крај. Препорачувам! 5/5

 

Девојката од хартија - Гијом Мисо

Долго време немав читано нешто на македонски, па овојпат се решив за Девојката од хартија. Ова е втора книга од Мисо која ја читам. Прва негова книга што ми падна во раце беше Затоа што те љубам и ја читав далечната 2009та. Како низ магла се сеќавам на настаните, ама ми текнува дека ја читав на плажа и изгорев заради неа Толку ми беше интересна, што се подзаборавив на сонцето

Што се однесува до Девојката од хартија, уште кога го прочитав насловот имав некаква идеја во глава. Мислам дека не ја доживеав како повеќето што ја читале, бидејќи пред да ја читам го имав изгледано филмот Ruby Sparks. Настаните се слични, мене дури во филмот приказната ми е поинтересна, а пораката посилна. Како што ја читав книгата, така ја споредував со филмот, па мислам дека тоа ми ги расипа импресиите.

Девојката од хартија ја раскажува приказната за светски познатиот писател Том Бојд, кој поради љубовна болка запаѓа во деспресија и престанува да пишува. Откако нема да успее да стави крај на животот предозирајќи се со апчиња, Том се буди во својата вила во Малибу каде го чека Били - женски лик од неговиот популарен роман. Од тој момент целиот негов живот се менува.

Книгата брзо се чита, страниците летаат една по друга, нема досадни моменти, ниту застој во приказната. Малку преводот ми бодеше очи на моменти, имаше грешки кои прво ме нервираа, ама после почнав да ги игнорирам. Можеби крајот би го променила, некако имав чувство дека Мисо се исплашил од целата фантазија во книгата, па решил така да ја заврши. И малку изгубив трпение во последните глави, цело време си викав ајде нека се разреши приказната, ама наместо тоа добив еден куп нови ликови
Во секој случај, интересна книга. Јас случајно ги одбрав првите најчитани и најпофалени книги на Мисо, па сега страв ми е да почнам некоја друга од него, за да не се разочарам. Врати ми се ја имам на полица, ама ќе ја оставам за понатаму

 

Девојката која си играше со оган - Стиг Ларсон
Нема да дадам оцена на книгава, затоа што мислам дека книгиве се преголеми за каква и да било оценка! Како и првиот дел, книгава е ремек дело! Ремек дело на криминилистиката и на литературата воопшто според мене! Едвај чекав да продолжам со трилогијава и едвај ја најдов книгата. Ме израдува што приказната се заврте накај Лизбет, нејзиниот живот и минато. Првиот дел ме разочара во таа смисла, но мислам дека во овој имаше доволно информации за една целосна слика на Лизбет. Конечно ми се разјасни мистеријата и ми се исчисти облакот магла што го чувствував околу Лизбет во првиот дел. Единствено не ми се поклопуваше е дека

Спојлер: крајот

излезе од гробот сосема жива со три куршуми во телото од кои едниот во главата. Едноставно - it doesn't add up.

Но сепак, тој мал детал не ми го расипа впечатокот. Како и во првиот дел, многу детали, многу копање, многу возбуда.. (како беа опишани само мртвите тела не го читајте тој дел во 12.00 вечерта ). Инаку за убиецот

Спојлер: убиецот

Знаев дека русокосиот џин е убиецот, некако премногу внимание му обрати на почетокот, но исто така мислев дека тој е Зала - каква грешка. А двете главни случки дека тие двајца се најблиското семејство на Лизбет

Како и да е знам дека нардниот дел ќе биде уште повозбудлив и не знам како ќе се разделам од книгиве и од Микаел . Филмовите не знам дали да ги гледам се плашам дека ќе ми ја расипат целата слика што сум ја добила од книгите, но ќе размислам

 

Ејми ја нема- Џилијан Флин (Gone girl- Gillian Flynn)

Книгата дефинитвно не е од мојот тип на книги кои преферирам да ги читам. Се крена голема прашина пред извесен преиод за книгава, и се уште се крева, и искрено се плашев да не испадне нешто како 50 Shades Of Grey. Но бидејќи ја имаше во мини библиотеката на една моја роднина, решив да ја прифатам понудата да ја земам и да ја прочитам.
На почетокот книгата ми беше разочарувачка, најискрено. Стилот на пишување пак и не е нешто посебно. Сум читала и книги со подобра содржина. Се опишуваат случки, беше досадно и монотоно. Тоа траеше се до 150-те страници, односно додека не започнува второто поглавје во книгата. И тогаш... Бум. Се случува заплетот на приказната. А малку понатаму и главниот пресврт. Книгата дефинитивно ме крена во облаци и ме тресна од земја.
Ниту во еден миг не можеш да предпоставиш што ќе се случи, затоа што испаѓа обратното. Спој на мала доза криминал, психопатија, манипулација, претопена во трилер.
Од една страна и се восхитувам на Ејми. На нејзината остроумност, интелегенција, начинот на размислувње, донесувањето на логички заклучоци. Скоро се. Но во исто време во тебе побудува и чуство на гадење и одвртност. Да размислуваш за тоа до кои крајности се можат да одат луѓето.
Ник како лик воопшто не ми се допадна. Неодлучен, незаинтересиран, без свое јас. Се однесува како „мува да не го лази" за тоа што се случува околу него. Се додека тој самиот не е загрозен.
Дефинитивно ја препорачувам. Ама сепак имаше нешто што ми фалеше во целата приказна за да биде совршена. Од мене 9/10.