Последна прочитана книга и кратка критика

Странецот - Албер Ками

Исто како и во ,,Недоразбирање‘‘ и овдека Ками не ме разочарува.Во стотина страници напишана книга, која потоа доста остава простор за размислување.

Мерсо ми е некако посложена личност, а сепак толку добро обработена.Некако и индифирентноста ми се проткајуваше.Де на моменти нему му е сеедно, де како одговор му служи кратката негација не, а некогаш и се воздржуваше од одговарање на глас, но во себе веќе си имаше формирано став.На одредени моменти смета дека умирањето на мајка му е сосем природна појава, а на други моменти како да му недостасува.Па уште и тоа негово повторување дека излез нема, кое произлегува од советот на болничарката.Тука се согласувам целосно, може и целиот проблем лежел во неговото семејство.Имаше и дел каде самиот кажува дека мајка му немала потреба од него, ниту тој самиот од нејзе.Оттука, се гледа дека му недостасува таа емоционална поврзаност, која никогаш не се надокнадила.Е токму ова, влијаело врз формирањето на неговата личност и поставување како човечка единка во општеството.

И времињата малку се измешуваа, кога таман ќе си помислиш дека е во сегашно, потоа веднаш следува некое минато време.Немам никаква замерка за ова, напротив, баш ми се допадна.

,,За да се заврши конечно се‘, за да не се чувствувам толку осамен, ми остана да посакам на денот на моето погубување да има многу гледачи и да ме дочекаат со повици на омраза...‘‘
Ако досега бил странец, сега барем на крајот копнее да биде опкружен со толпата луѓе.

Чиста 10-ка

 

Prikazna za edna zabraneta ljubov, za eden covek koj zaradi svojata sakana lugjeto nema da go vikaat po svoe ime tuku site go znaat kako Ludakot. Ona sto mene mi se dopadna se ubavite opisi na mesta, lugje i toa kako so zborovi avtorot go dolovuva sekoe cuvstvo, bolkata i tagata koja i dvajcata ja cuvstvuvaat.
Bi ja preporacala samo na onie koi sakaat ljubovni prikazni so dlaboki i cisti emocii.

 

Девојката со тетоважа на змеј - Стиг Ларсон
Книгата има 500 страни а јас ги смачкав за неполни 3 дена. Прекрасна книга, која што на почетокот не ветува многу но понатаму е навистина интересна. Една толку моќна девојка со тетоважа на земј на грбот, која што е исфрлена од општеството, а таа е многу храбра. Во план сум да го прочитам и вториот и третиот дел ме освои Лизабет.
Ви препорачувам на сите кои не сте ја прочитале, земете ја уште во првата прилика вреди многу.

 

Чекајќи го Годо - Семјуел Бекет

Трагикомедична драма, сместена во два чина.Се чека нешто, но што? Е богами, и двата лика (Естрагон и Владимир) не знаат Шала на страна, има доста интересни реплики од нив.Им се придружува и Поцо заедно со неговиот слуга.Не ми се допаѓаше однесувањето на Поцо, ко демек стоењето на повисоко скалиште му дава право на малтретирање врз неговиот слуга.Следи вториот чин, а овдека нема многу промени, претежно монотоното одвивање, истите ликови како и претходно, само со некои измени.

Малку да прокоментирам за исчекувањето.Од кажувањето на момчето и описот кој го дава (кое се појавува двапати, при крајот на секој чин), се аплаудира на Господ.Самите главни ликови, впрочем и ништо не прават.Самите чекаат од некој трет (во случајот Годо) да направи нешто.Комуникацијата меѓу нив, сведена и под просекот, а за останатите двајца би рекла дека и преку нив е прикажано она што го носи времето (неизбежната судбина на секој еден од нас).На оваа теза како поткрепа го издвојувам делот каде Пецо вели:
,,До кога мислите да ме давите со тоа ваше проклето време? Тоа е одвратно! Кога! Кога! Еден ден, зарем тоа не ви е доволно? Еден ден, како што се сите други, тој онеме; еден ден, јас ослепав; еден ден оглувевме; еден ден сме родени, еден ден ќе умреме, истиот ден и истиот час - зарем тоа не ви е доволно!?‘‘

10/10

 

London 1910
Petnaeset godisnata Belle zivee vo bordel koj go poseduva nejzinata majka. Taa e svedok na ubistvo koe sto se slucuva vo edna od sobite i toa ke ja iskomplicira situacijata.
Zivotot ke ja odvede vo New Orleans kade ke nauci da go uziva zivotot na kurtizana.
Dali ke go najde patot do doma i vistinskata sreka e na vas da otkriete....

Ubava erotska kniga so silni emocii i opisi na sceni, ponekogas upotrebeni i vulgarnosti opisani na povisoko nivo.
Knigata e malku podolga, okolu 600st., lesna za citanje, polna so interesni nastani koj se pretopuvaat eden vo drug.
Mojot rejting e 4.7/5

 

Вероника реши да умре - Пауло Коелјо

Забележав дека сите мислите дека книгава е одлична. Мене не ми остави толку впечаток, можеби бидејќи приказната не ме заинтересира многу, а и досадниот почеток, поради кој ми беше ставена на пауза книгава долго време. Мислам дека оваа книга не требаше да ја читам сега, туку малку понатаму кога ќе пораснам повеќе Сепак вчера запнав да ја завршам и ете денес сум готова, и морам да признаам дека не е толку лоша како што мислев. Интересен пресврт има на крајот, а и приказната на шизофреничарот Едвард ми го задржа вниманието, мислам дека само за да ја дознаам неговата приказна ја довршив книгата И не сум згрешила.
Добра идеја има книгата, дека треба да го живееме секој миг, не се знае кога смртта ќе ни затропа на врата. И дека поинакви (луди) се оние кои не се приспособиле на „нормалното“, кое пак е предмет на договор, на мислењето на мнозинството.
Си извадив неколку добри цитати од книгава, интересно дело воглавно, само не е my cup of tea и е малку развлечена.
Инаку, не би земала нешто друго од Коелјо, барем не во блиска иднина.

 

ќерката на мојата најдобра пријателка-Дороти Кумсон

ремек дело! уште една прекрасна книга од Дороти жената ми е омилена .
книгава е тест на пријателството и довербата
две другарки што се заедно од мали нозе пораснуваат и стануваат успешни жени подоцна настапува кулминацијата кога дечкото ќе ја изневери со нејзината најдобра другарка и ќе остане бремена во меѓувреме ,таа е тешко болн..
да можеше 15/10 би и дала

 

Само што ја завршив "Само најсекси маж што постои" од Џули Џејмс.Лесна книга за пополнување на времето и "ладење " на мозокот. Не сум многу воодушевена од книгата поради стилот на пишување-премногу предвидлив,а и плус се разочарав од крајот. Ги замислував ликовите многу помлади

Пред неа ја прочитав "Скриена во најмрачниот агол" од Елизабет Хејнс.За целото дејство да е поинтересно, според мене,слободно можат 100 страници да се исфрлат, а содржината да не е изгубена.Добар пример за љубовните илузии на жените

 

Приказната за Мурасаки - Лајза Делби
Воопшто не ми се допадна!!! Премногу еднолична, спора, без акција... Има убави описи, но премногу... Целата приказна можела да се раскаже на 50 страници, па неморала авторката да напише дури 500!!!
Ја прочитав до крај затоа што никогаш не оставам книга недочитана!!!

 

Најдоброто од мене од најдобриот Николас Спаркс
Дали љубовта е вечна?Дали таа може да живее и после смртта?Дали две души можат да се пронајдат каде и да се?Дали можеш да го дадеш најдоброто од себе?
Да,може се и тоа како.Прочитајте ја оваа книга и ви гарантирам ќе ви остани во долго сеќавање и ќе сакате повторно и повторно да ја читате.А потоа погледнете ја и филмската верзија на книгата.
Како и секогаш,ми се допаѓа се што ќе напише најдобриот според мене автор на љубовни книги,Николас Спаркс.Секоја му чест за оваа книга.
Одвај ја очекувам и на македонски превод Најдолгото патување,според која е и снимен филм кој го гледав засега 2 пати и уште многу пати ќе го гледам-The Longest ride со улога на Скот Иствуд и Брит Робертсон,но и 13ти октомври ќе излезе во продажба и неговата најнова книга See me

 

^ Мене и женската од Still Missing ми беше премлитав лик некако... убава приказна, драматична се` тоа, ама градењето на ликовите малку е утнато. Мајка и` и другарката сто пати подоловени ми делуваа.

Он топик: „Лолита“ од Набоков. Одамна сакав да ја прочитам, ја меркав, истражував за приказната којашто служела како инспирација, ама баш книгата не ја фатив во раце. Jа прочитав во два дена, а обично се влечкам со книгиве, тоа ми е како некој ритуал. Неверојатно е како е напишана, со оглед на тоа што англискиот не му бил мајчин јазик. Многу ми беше впечатлив оној момент на крајот

Спојлер

кога Х.Х. реши за првпат да прекрши сообраќајно правило без некоја посебна причина и колку иронично, за тоа и го фаќаат на крај. Слични моменти сум приметила во повеќе книги кадешто главните ликови се злосторниц.

 

Little Black Lies - Sharon Bolton


Мирниот и идиличен живот на еден од Фолкландските острови се претвора во кошмар кога исчезнува мало дете. За брзо потоа да им се изгуби трага на уште две деца. Жителите на островот се убедени дека случаите се поврзани и дека меѓу нив има сериски убиец.

Книгата е поделена на три дела, а приказната е раскажана од три ликови. Има некои делови што се повторуваат, но главно раскажувањата се надополнуваат.

Одамна немав читано некој добар трилер, ми требаше нешто вакво. Жал ми е што премногу ја развлеков заради обврски, вакви книги заслужуваат целосно да им се препуштиш и да ги прочиташ во еден ден. Можеби ќе најдев некои нелогичности, можеби и ќе предвидев некои работи, ама не можев толку да ја анализирам и да фаќам забелешки во глава бидејќи ја цепкав. Единствено последната третина ја прочитав во еден здив, ме остави без спиење до сабајле. Ама морав да прочитам што ќе се случи, премногу беше интересно и неизвесно!

Ја препорачувам на сите љубители на трилери.