Последните 5 години во 1 реченица

Сите ми станавте јасни а и банални

 

Ми се роди внука,го прошетав светот,ја запознав мојата љубов но за жал убавото тука застана,го изгубив мојот 24 годишен брат...

 

Го запознав него , дипломирав, положив правосуден, земав возачка си купив автомобил запознав прекрасни луѓе од кои многу научив, го загубив него засекогаш.

 

Долга борба во која еден ден ќе бидам победник

 

Веридба, купување и вселување во нов стан, венчавка, многу многу љубов , но и бесконечно шетање по болници, операција и секакви други интервенции .
Долга борба за бебче, во која веке се сомневам дека ке испаднеме победници .
Дигам јас раце веке

 

Сум успеала да се качам на повисоко ниво,со големи маки и невидени притисоци од сите, сум успеала да си ја задржам автентичноста и она нешто што од секогаш ме правело да бидам јас и сум зачекорила чекор напред со тоа што дозволив некои луѓе да ми станат поблиски во животот,им се доверив и со ум и со душа,и најважно од се согледав дека колку пати и да паднам, знам дека секогаш ќе станам исправено и гордо!

 

Во еден збор, може?
Монотонија

 

Немам коментар

 

Прво заљубување,прво неверство и кршење на срце на милијарда парчиња, нова љубов-крунисување со брак, доаѓа бебе на свет.

Од најлошо до најдобро

 

Љубовта е мојата движечка сила.

 

Веќе 5 години сум во врска, дипломирав, се вработив, се запишав на мастер, добив унапредување, се оддалечив од токсични луѓе, дознав што е вистинско пријателство (од факс и работа), патувам повеќе.

Those were some good 5 years, се надевам идните ќе бидат уште подобри.

 

Раскинување, дипломирање, вработување, нов партнер, мажење, преселба.

По секое лошо следи добро. Само трпение.

 

Ролеркостер.

 

Кај се родив кај се запустив,лака ми душа.

 

Ме запроси маж ми,следеше свадбата, па заминавме во најубавата земја (за нас) Австралија, запишав таму мастер студии и сретнав луѓе од целиот свет.Се беше супер до пред некој месец се додека не разбрав дека мајка ми има рак и набрзо почина....Живот...последнава година ме скрши

 

Три чекори напред, два назад, два напред, три назад и така во недоглед...

 

Иста сум и јас, имав убави моменти, венчавки на блиски, вработување, мојата свадба... ама и многу лоши меѓу која моментот кога го изгубивме бебето што го чекавме 3+ години.
И јас немам надеж веќе.. се изнадававме пари, нерви, солзи се по болници сме и се одново и се во круг... абе какви има значи ќе легнат за кејф и трудни остануваат бе, цел живот мислев дека од прва ќе фати и кај мене, здрава права жена сум не ми се верува што муабет правам

 

Преминав од средно во факултет, прошетав 60% од државите во Европа, изградив цврсти пријателства со феноменални луѓе, волонтирав, јадев шпагети со најразлични сосови, се смеев до 4 сабајле

 

My dreams comes true.

 

Завршив средно, упишав факс, ме фати паника дека нема да најдам работа по струка, се помирив со тоа и сега се молам во следните 4 години да си заминам.