Постои ли граница во пријателствата со колегите?

Треба да постои граница за ваше добро и доброто на работата. Не дека не треба да испиете по некое кафе и да сврзете некој муабет но секој викенд одење по забави, кажување на лични работи и сл. ми е целосно непотребно. Кај мене со исклучок на 1-2 колешки што ми се пријатни за дружба со другите немам многу заедничко па избегнувам да разговарам на приватни теми.

 

Не сум блиска со колешките. Муабет исклучиво поврзан со работата. Избегнувам кафиња, ручеци, прослави, и др.

 

Си имам муабет со колешките, сепак пола ден поминувам со нив. Ама најдобра другарка тешко.
За некој да е толку добар пријател треба да се со многу слични размислувања, заеднички интереси и слично. Не дека е невозможно таква личност да сретнеш на работа, ама е помалку веројатно. Поблиска сум со другарките со кои се дружам од средно.

 

Постои. Досега барем, сите ги гледам само како колеги, некои поблиски некои не, но далеку се од најдобри пријатели со кои ќе споделам нешто лично, приватно. А возможно е, зошто да не. Некој може си нашол сродна душа (како пријател) на работното место.

 

Јас мислам дека треба да постој. Но, денес со сите социјални мрежи некако почнува да бледнее таа граница.

 

Имав колега кој што ги имаше сите карактеристики кои што ги наброја погоре а + беше вработен за да ги кодоши другите работници од "тимот"

Beat thaT!

 

Постои граница.
Се прекршува.

 

Зависи од многу фактори, како на пример големина на фирма, број на вработени, хиерархиската поставеност на фирмата ...

Сум работела во мала фирма, каде бевме само две вработени, со колешката одлично се надополнувавме, станавме многу блиски пријателки, во контакт сме и ден денес.

Сега сум во работен однос со многу вработени, е тука потешко некако оди спријателувањето, тука и ѕидовите имаат уши, многу кодоши, сплетки, не се бира начин за да се истакне од толпата, преокупирани се со кој колку плата зема за да се споредуваат....

Според мене убаво е да колегите во исто време се и пријатели, така и попријатна е работната атмосфера, има поголем напредок, тимска работа, поубава енергија ама тоа е кога живееме во нездраво општество

 

Мора да постои. Не сум иницирала и нема да иницирам пријателства надвор од работата.

Спојлер

Од змијарник ли да земам да се дружам..

 

Зависи најмногу од работното место. Јас лично, и тоа со голем ќеиф и гордост, на работа покрај парите "заработив" и две прекрасни пријателства, кои ден денес траат. Не се интензивни како порано поради животните околности, ама се трајни пријателства. Имав и партнер/дечко/колега, и тоа фино се тркалаше, иако не беше баш најпаметна идеја. На работа поминувам најмалку 50% од времето, најчесто многу повеќе, мене лично важно ми е да бидам раат. Среќа работам исклучиво во приватен сектор и уште поголема среќа, не сум наишла на "змијарник" досега. Здравата атмосфера е половина завршена работа.

 

служба е служба, дружба е дружба... треба соработка заади интересот на службата, но премногу близина знае да се врати како бумеранг... кодошење, подметнувања, судир на интереси... а ако дојде до тоа да мора да се скрати персоналот,.... колегите меѓу вас и себеси што мислите кого би одбрале?

 

Вакви муабети искрено се само доказ зошто човештвото е тотално нефункционално и стварно за џабе ние мислиме добро за себе кога делата ни се ниски ко црната земја. Во нормални фирми кои се надевам постојат, колега не може и не смее на никаков начин да влијае, уште помалку да одлучува или да одбира за туѓото работно место, освен за сопственото.

 

да, баш штета, денешново општество и економија да налага скратување на работни места заради поголем профит на газдите... ако се страда треба да се сподели маката... а само со добрина и добродетелство би се ширело доброто позитивно расположение и неминовен пат кон остварување на општествена среќа.
штета што никој не е пожртвуван и нема сложност и што попрво мислат на себеси отколку на другите.
прави добро и чекај добро, а ако не дојде доброто, имај си во себеси дека си добар/добра и дека е тоа доволно награда само за себе.

 

Зошто колегите да одбираат, ако фирмата има менаџмент да одлучи?

 

Може да се спроведе анкета (местена) за да се искажат вработените без кого би можело да се работи или кој не е доволно продуктивен или со кого не се согласуваат па таборите меѓу нив (обично најголеми неработници) да решат дека некој/а треба да замине под изговор дека не ги бива... а не е така, туку не се во “мафијата“... а секако има и местенки за некои непожелни.

слично како на интернет форум... не им се допаѓаш со ставовите и се трудат да те прогласат за непожелна личност.

иако, тоа не е начин за ширење добрина меѓу луѓето... треба сите да се однесуваат добро, пријатно и со разбирање... само тоа е начинот за ширење на добро меѓу луѓето и павење подобро почовечно општество.

 

Или гледаш многу филмови, или си трол или не си работела пет минути во животот. Фирма да спроведува анкета меѓу вработените за они да кажуваат за другите кој е продуктивен а кој не. Малце си фантазирате.

 

Реткост е, но знам примери кои не би ги именувала.

Околу вашето мислење за мене, ваше право да си го имате, но морам да ви укажам дека грешите.
Ви пожелувам добро.

 

Од која причина не би ги именувала на анонимен форум? И кои сме тоа "вие"?

 

Бидејќи со мали делчиња се открива и целата информација и се губи анонимноста.
Со "вие" е ознака персонификација на соговорникот, лично тебе.

Имајте пријатен ден.
Пожелувам добро на сите и ширење на добрината низ општеството.

 

Персонификација? Недајбоже да сум персонификација.