Ние сме 3 најдобри другарки.Во последно време почнаа двете да ме одбегнуваат ,они ми пишуваат на фејсбук ко ниедна од нив не ми вика да испаднеме навечер.Си испаѓаат они двете сами во кафич каде јас не одам (имам причина) Мене ми е многу тешко,цело време сум дома си седам и се нервираммм Што да направам да ги прашам што е работата или.. ? Некој совет...
Јас верувам дека постојат. Еве јас сум толку благодарна со другарките што ги имам. Знам дека можам да им верувам за се. Можам да им кажам се што ми лежи на душата. Секогаш се тука за мене. Едноставно сме како сестри и јас ги сакам како такви
Исто и јас мислам дека не постојат. До пред некое време мислев да. Бев убедена во тоа Но се сменија сите. Сите се од корист.
Според мене постојат, но многу се ретки. Јас со мојата најдобра другарка се дружам од пелени шо се вика, многу пати се имаме карано за глупости, ама секогаш се смирувавме за 2 до 3 дена највеќе. Едноставно неможеме една без друга..
Постојат. Имам милион другарки од кои само две најдобри. Заслужено си ја носат придавката најдобри. Премногу сум среќна што ги имам. Порано имавме некои недоразбирања,ама сега тоа е зад нас и многуте прекрасни моменти што ги доживеавме не ни даваат да се сеќаваме на лошите работи. Ако почнам да пишувам за нивните особини ќе напишам роман,зошто премногу добро ги познавам,а и тие мене Само ќе кажам дека кога пишував за едната од нив,состав на англиски ги добив сите можни поени(што никогаш не ми се случило претходно) и добив коментар доле "Полно со емоции.Прекрасно вклопено. Добра граматика... "
Девојка можеби и може да ти биде вистинска другарка/пријателка но машко никако посебно ако сте згодни тогаш ке ти се прави другар а фсушнос те скенира преку облека и мастурбира на тебе навечер. Јас имав неколку другари кои ги сметав за другари во вистинска смисла на зборот, кога и да ги прашав за некој совет (како тест што ке ми одговорат) колку и да беше банална причината што ке им ја кажев (секако измислена) тие секогаш тргнуваа жестоко во напад на мојот дечко со зборови од типот: Ма раскини му нели гледаш што ти прави, како можеш да го трпиш, ти си убава ќе си фатиш некој што ќе те цени. И секогаш завршуваа со познатата реченица: Јас да бев на негово место никогаш немаше тоа да ти го направам. Ако ја слушнете оваа реченица бегајте како од ѓавол доколку не сакате да се доведете во непријатна ситуација. Велам непријатна, затоа што ако се доведеш во ситуација да ти се пушти а ти го одбиеш, веднаш рачунај дека си создаваш непријател плус. А дали пријателството може да помине во вистинска љубов: Да, може и тоа многу искрена бидејки тој те знае во секаква ситуација и сигурно те прифатил таква каква што си. Те знае кога си бушава, ненаспана кога си испотена едноставо те знае без маски и фасади кои сите ние ги правиме кога влегуваме со некого во врска а претходно не сме се знаеле. Гледаме да сме секогаш средени нашминкани...... а мора да признаеме дека некои луге се сосема поинакви со шминка и карактерна фасада отколку што се реално, па така може да се деси еден ден кога ќе се опуштиш и помислиш дека треба да се покажеш во право светло, да ве праша: А каде е девојками?
Значи девојко имаш тема машко-женско пријателство. Овде прашањето е дали постојат личности кои се вистински пријатели,кои секогаш ќе бидат до тебе.
Не,не и не. Денеска вистински пријател не постои. Генерализирам од причина што јас вистински пријатели немам. Со сите имам коректен однос,ама едноставно нешто повеќе,во смисла зближување,не. Не знам дали поради фактот што како личност сум многу затворена,па нема простор да ми пријдат. Имам доста другари/ки,ама на дистанца сме сите.Онака не дека е формално пријателството,ама не е ни длабоко,искрено. Најверојатно и они го делат моето мислење дека не постои вистинско пријателство.
Секако дека постојат, но многу е тешко да се пронајдат, уште потешко е да се изгубат, но е невозможно да се заборават.
Одамна го немам чуството во некој да имам бескрајна љубов и доверба,со сите другарки од порано се гледам често ама некако изгубен е жарот од порано,едноставно секој си тргна по свој пат онака несвесно,знам на секоја средба да кажам дека не сме веќе оние деца невини од порано ,а на тоа никој не коментира ништо. е со сила убавина нема
и уште еднаш на оваа тема ќе напишам дека непостојат и не, секој ден сум се поубедена во тоа. ех бе кога најмногу и требав бев со неа, бев рамо за плачење,бев советник за љубовни и домашни проблеми, позајмувај и алишта,посветувај и време оти и требала мојата помош и сега не се ни сеќава на мене....кој те е*а работата, ах бе каква будала бев јас ама ако Господ гледа.
Секогаш кога ќе речете дека некој не е вистински пријател...замислете се дали и вие сте биле вистински пријател? Дали некогаш сте го излажале пријателот? Сте му свртиле грб? На моменти сте му биле љубоморни? На моменти не ви било грижа за него? Не сте го разбирале? Тишината била непријатна пoмеѓу вас? Сте биле принудени да бидете дволични кон него? Кога викате дека на овој свет не постојат вистински пријатели, тогаш всушност велите дека и ВИЕ сте еден од нив. Затоа гледај ти да бидеш вистински пријател и некогаш ќе има некој кој ќе го цени тоа, но некогаш за жал и нема. Ако било пишано ќе си останете пријатели долги години...