Постојат ли вистински пријатели?

Постојат , јас ги имам 4 , уште од забавиште (и еден од средно) ги најдов и до ден денес ги имам , се надевам до крај на мојот живот ќе бидат тука .

 

Интересна тема за размсилување.
Постојат, но некако слабо можеме да ги видиме.

Насловот ме натера малку подлабоко да ја анализирам темава и навистина е интересна за размсилување. Постојат безброј агли од каде можеш да анализираш и да го воочиш истото.
Првенствено најважниот фактор сме самите себе. Ако бидеш искрен, ќе допреш до нечие срце и ќе добиеш искрено пријателство.
Но со оглед на нашава динамична денешница, сите се плашат од таа искреност, сите се затвораат и не дозволуваат никој да им пријде поблиску. Тука се првенствено оние помисли кои секој човек го изначуваат внатрешно, дека што ако тој човек понатаму се промени, дали било тоа од завист или слично и се оттргне од него?! Така се раѓа конфузноста и затвореноста на скоро сите. Но и тоа да дојде еден ден, сепак постои и за тоа лек. Нашата искреност и понатаму може извесен период ќе биде злоупотребувана, ама таа никогаш не останала исфрлена и изгазена. Ако се пристапува и се прави се’ со чисто срце, еден ден ќе победи добрината. Така и на другиот ќе му се даде една голема животна лекција.
Значи...
Од нас зависи дали ќе ги стекнеме.

За себе...
Ги имам и тоа премногу и не им знам број.
Слава на Бог што ми ги дарил .

 

Дали постојат вистински пријатели или не, зависи од вашата перцепција и од искушенијата во кои ќе западнете во текот на животот. Ако постојано сте сомничави кон лугето и за секој нивни гест се запрашувате, а што е задната намера, што ли очекува за возврат, сигурно дека и да го имате нај идеалниот пријател на светот ќе живеете во уверување дека го немате и дека се е од корист.
Исто се случува и кога сте наивни па на се гледате добронамерно, па се додека не западнете во некоја невоља ќе верувате дека имате вистински пријатели а всушност имате само паразити кои ве цицаат и матрејално и духовно.
Вербата во пријателите е слична како она во бога, можеш цел живот да бидеш убеден дека постои и едното и другото а само една ситуација може да ве разубеди дека всушност сте живееле во илузија, исто како што можете да умрете со тоа уверување а да тоа не е вистина.
Јас на пријателството не гледам фанатички туку многу реално. Да, имам пријатели но секој ден во себе го анализирам и преиспитувам колку е тоа вистинско и колку може некому да му се верува.
Никогаш човек не треба да се предаде некому целосно и секогаш треба да има на ум дека довербата понекогаш може скапо да го чини.
Единствен верен пријател кој никогаш нема да ве изневери па макар по цена на својот живот е сестра или брат. Тоа е човекот кој никогаш нема да ве изневери и на кого искрено ќе му биде жал кога еден ден ќе ве снема, се останато треба да се земе со голема резерва.
Колку е поголема вербата во пријателството, толку на крајот разочарувањето е поголемо.

 

постојат вистински другарки ама се многу ретки. јас имам 2 надобри другарки и со нив сум од прво одделение па се до денес, а имам 23 години и мислам дека цел живот ќе бидеме најдобри другарки. До сега не направиле било што со што би ме разочарале или повредиле. Не велам дека не сме се карале, ама тие кавги биле како оние кога се караат мајка и ќерка или две сестри и утре пак ќе се сакаат и ќе бидат тука една за друга.
И мислам дека невозможно е да имаш повеќе од 3 најдобри другарки, тешко е да имаш една а не па повеќе од 3. Јас сум многу среќна што животот ми ги днел до мене и ми овозможил да ги сретнам. Некои спомнаа барање, другарки не можеш да бараш, тие сами си доаѓаат, и да дојдат и да се вистински можеби ти нема да ги видиш и нема да дозвилиш да ти се приближат ради разни муабети да речеме што си ги слушнала и стереотиони сфаќања. Па на крај краишта можеби ти не му се допаѓаш како личност на човек кој знае да биде добар пријател и така не усоевате да оствсрите поблизок конакт. Јас еднаш помислив дека можам да имам и други другарки исто толку добри како овие 2, ама се изгорев и сфатив дека преголема е случајноста и среќата живптот да ти пружи имаш повеќе добри другарки. А и невозможно е. Колку повеќе толку поголем хаос. следуваат љубомора, па си излегувала со едната а со другата не, па на некоја и смета друга и ти зворува ваква таква била што си барала со неа. Така да, убаво е да имаш многу, премногу пријатели, но во најтесниот круг на најдобри не дозволувај да се мешаат оние обичните пријатели и познаници оти ќе си расипеш се што имаш и што си градел претходно. А и никако, ама никако не смеете да дозволите да се меша дечкото во другарството или да ве убедува дека не ви требаат пријатели оти го имате него. Шо акп тој утре си замине? Сами ќе останете? Не е исто пријател и дечко, затоа постојат различни нзиви. Пријателот и дечкото не смеат да се мешаат. И дечкото НЕ СМЕЕ да знае за она што ви се доверила другарката!!! Едноставно тоа не е негов проблем и нема што да го интересира тоа.

 

Секако дека постојат искрени луѓе кои нудат вистинско пријателство и вложуваат љубов & почит во тој однос, но се премногу ретки. Многу повеќе се оние кои ќе ве побараат само тогаш кога имаат некоја потреба, од оние кои се јавиле само за да ви го слушнат гласот и ви го разубават денот. Но, и покрај сите проблеми кои ги носи секојдневието, и покрај тоа што сме растргнати на различни страни, постојат оние луѓе кои блескаат како најсветли ѕвезди на небото. Дури и да не го говорите истиот јазик, па наоѓате некој трет на кој што би можеле да комуницирате, дури и да припаѓате на различна вера и култура, сепак се разбирате. Дури ни океанот не е доволна причина да бидете раздалечени.... Барем така јас ги чувствувам моите вистински пријатели.

 

Да.
Иако се ретки, имало, има и секогаш ќе има личности кои ни се светла точка во она донекаде точно клише за отсуството на човечките вредности во денешно време.
И мeѓу сите оние познаници во нашето секојдневие кои се тука само кога имаат некоја потреба од нас, ќе се најдат луѓе кои навистина го оправдуваат епитетот пријател со сите букви на место. Луѓе коишто се секогаш тука за нас, пред кои можеш да бидеш свој и да не се срамиш во било какво издание и за кои си сигурна дека подеднакво се радуваат на твоите успеси како и на своите.
Е таквите треба да си ги чуваме...

 

Да, имам една.
Иако се ретки таквите треба да ги чуваме и да не се караме со нив.
Имам три "пријателки" кој само прават лице.

 

Мое мислење е дека постојат пријатели ама онакви какви што сме навикнати да гледаме по филмовите дефинитивно не. Можеби е премногу песимистички од моја страна но сметам дека сами сме дошле на овој свет и сами сме во него. Се разбира има многу луѓе кои ни го разубавуваат или разгрдуваат животот но на крајот секогаш сме сами

 

Постојат вистински пријатели. Но не онакви кои цело време ќе бидат искрени со тебе.

 

Postojat,imav 3 koi mislev deka mi se vistinski i po nivnoto predavstvo,zapoznav edna koja veke 2 godini e licnost so mi znaci poveke od se na svetot

 

Постојат вистински пријатели но за другите кои се од корист навистина нема што да кажеме секогаш се трудеш се да биде по нивно да им угодиш и на крајот ти крива и ти секогаш си таа што нешто расипува и на крајот тие биле повредени а уствари ти си повредената

 

Пријатели постојат а дали се вистински хм мислам она 80% , и само 2такви имам.
Останатите само онака минливи ми се

 

Мора многу да се внимава кого се одбира за пријател. Такво време дојде што секој гледа да те искористи. Со моите другарки не се гледам често. Немам многу време. И кај нив е исто. Дружбата ни е супер и се надевам дека така ќе продолжи и во иднина.

 

Пријатели имам многу. А вистински пријатели 2-3ца. Тоа и толку може да се има.
Јас сум прибирлив кога бирам вистински пријатели.

 

Постојат ама многу се ретки еве мене пред месец дена ми се случи нешто што ме извади од кожа.Со дечкото се дружиме со неколку парови повеќе години и го негуваме тоа пријателство,но имаме др .пар што се како да кажам убутуваат и почнаа да се дружат со нашиве и да им одат по гзот што се вика на гости да ги викаат,а јас знаејќи какви се немам срце да имкажам на луѓево затоа што пак ќе излезам на крај крива и можда ќе си речат љубоморна а пред мене лично од тие луѓе имам погрдни зборови слушнато за првиве.Сали вие сте се нашле во ваква ситуација и дајте ми совет.

 

Ретко...Постојат ама ретки се тие среќници да имаат вистински пријател покрај себе.
Колку и да ти е добар, кога тогаш ќе ти го забоди ножот без да сетиш.
Од некаква корист и интерест ќе се врткаат околу тебе, и кога не им требаш одеднаш ќе исчезнат.

Затоа викаат дека вистинските другари се како дијаманти...скапоцени, ама многу ретки.

 

постојат навистина верни другари

 

Не постојат. Кога-тогаш ќе паднат маските и ќе се изненадите негативно. Или пак самиот живот ќе ве оддалечи. Како и да е, верувам во тоа да му посакуваш добро некому и да чувствуваш позитивни вибрации кон некој, и тоа да се огледа на другата личност.
Имав другарки и другари кои до ден денес ми лајкуваат на ФБ но за жал на тоа останува, па какво е тоа пријателство, во лајкови ли ќе мериме? Келтите верувале во анам кара - пријател на душата, еден и единствен. Долго верував во овој концепт се додека човекот ме остави во тешко време. Оти сите си се сакаме додека е се убаво.