Пост-породилна депресија

@Emila11 Бебето треба да е со мајката! Мораш да си го земеш и да биде со тебе, а бабата е на баба место тоа треба да и е јасно... Каква си такава си - мајка си! Секоја мајка си знае што е најдобро за своето дете и .

 

@Emila11
Да си го земеш детето одма, ако толку сака да помогне и да ти покаже, ќе се качува кај вас и ќе покаже како треба 2-3 пати и после сама да тераш, а не таа мајка да изиграва. Ако си несигурна има сега милион видеа по јутуб. Ќе се навикнеш за 2-3 дена не се плаши. Ќе има напорни моменти, нормално е, бебе ќе плаче, нема да сака да јаде или спие.. тоа е дел од приказната да се биде мајка.

Како така, таа искусна била демек кога родила? И нејзе свекрва и го земала детето и не го враќала?
Маж ти подбери го, тој е највиновен за се, не се земал со тебе за инкубатор да му бидеш само, а после тој со мајка му фамилија да изигруваат. Или него му е полесно остај бебе доле и уживај, прчи си го. Каков татко е тоа?!

И јас немав појма, и со бебе во инкубатор лежев во болница еден месец и пелени менував на бебе од 1300гр, и давав преку сонда млеко, кога дојдовме дома со 1700гр со мм и бањавме и раневме и се заедно правевме.

Наоштри канџите, ти си мајка!

Мене вака да ми направеле би си ги собрала парталите и детето и џом да ме нема. Ова сега што го доживуваш е психичка тортура, затоа не ти е добро.

 

@Emila11 да си го земеш детето СЕГА, веднаш и како што ти рекоа, ако свекрвата сака да помага, нека зачисти, запегла, ручек нека направи. И обавезно посети матичен доктор, да поразговараш со него и да те упати на психолог ако има потреба. Тоа што детето го осеќаш како туѓо е сериозен знак на пост-породилна депресија, можеби придонело и тоа што ти не се гржиш за него, туку свекрвата. И јас верувам дека се ќе си дојде на место кога сама ќе се грижиш за детето. Инаку тоа што си била болна не е оправдување свекрвата да го земе малото, колку не има што со цезареа сме породени, не сме можеле од кревет лесно да стануваме, ама детето има двајца родители и тие треба да се грижат за него, а не бабата.

 

Ќе се средиш полека откако ќе си фатиш темпо со бебенцето. Еве и други членки ти дале многу корисни совети.

 

@Emila11 Мајка толку убав епитет е тоа.Многу си исплашена мила.Како мислиш дека нема да се снајдеш?Да не мислиш свекрва ти паметеи како било пред 30 години.Немој да се плашиш бебе не може да биде шинато не се толку меки.Еве јас кога се породив мајка ми беше овде не и дадов да го допре детето за да се научам.После една недела дојде свеќи.Ќе го земеше и го нишаше во раци и кога немаше да престане бебето ќе кажеше земи го дај му цицка.Така да и они не знаат.Ние сами во странство од 3 недела сама со мм си ја чувам.Ако не престанува да плака и ако е најадено , наспано и смената пелена ,тогаш на др не ти требат баби.Земи си го и гушкај си го.Срамота е бебе од мајка да се земе.Не и го давај.Никоја мајка не се родила да знае се ниту пак учела за мајка.Самото тоа што ќе бидеш до бебето му даваш сигурност и безгрижност.
ТИ СИ НАЈДОБРАТА МАЈКА ЗА ТВОЕТО БЕБЕ-вака не учеа нас на предпородилните часови и имај го ова секогаш на ум.
Со среќа

 

Фала ти многу и на сите фала ви на советите. Толку лошо се чуствувам мислам дека премногу работи и чуства се собрани можда и љубомора и замисла моја ама свекрвами се замислува како нејзино да е бар ја така чуствувам. Не ми дава ни да го соблечам иако нрколку пати и е речено да ми покаже и даде она се трча она да направи не дозволува и многу у раце да го држам она ништо ми нема речено ама се она го зима и слабо попушта не ми се оди доле со секое мое одење таму мислам се влошувам повеќе можда се и мои замисли и помешани чуства у момнетов. Пред некој ден требаше да мете средува доле и бебето за тоа време да биде горе она како за инат да чекаше да дојде викенд и золва ми да го чува у др соба. Ако има нешо работа чрка да дојдат севекорот или золва ми ј нив им го остава за да срабпти а мене не ме вика нз дали се мои замисли или стварно е така. Неможанм веќе да издржам ќе полудам мислам премоногу работи се. Си го сакам бебето а од др страна почна паника да ме фаќа за како ќе се справам ако ми плаче одма ќе рече она дека нз да го чувам нрзнам кај да барам помош

 

Нема што да влошуваш, оди земи си го, оти вака само полошо си правиш, и себеси и на бебето. Ќе се навикне на неа и нејзиниот мирис ќе плаче и од тебе. Што побрзо си го земеш, тоа подобро. И да плаче, а ќе плаче, сите бебиња се такви, плачат, оти нема како да кажат што сакаат. А сакаат мајка, а не баба.

 

Помош и поддршка од сопругот, никој друг не ти ни треба. Разговарај до сопругот и веднаш земете го бебето! Покажете им кои му се родители, зашто ако ова продолжи тогаш тешко вас.
Немој така несигурно да настапуваш као-што ќе му правам ако плаче. Не им покажувај слабост уште веднаш, па сепак си мајка за прв пат, сѐ ќе научиш, а јас и верувам дека ќе се снајдеш и без нив.

 

Мајка, не се плаши. Бебето е твое и тоа треба да биде со тебе. И да плаче, бебе е. Ќе успееш да го смириш. Вака ќе го изгубиш млекото. Не смееш да се нервираш.

Мојот совет, како и сите членки кои претходно ти пишале и те охрабриле, е да си го земеш бебето со тебе.
Верувам дека во болница ти покажале како се менува пелена и како се одржува хигиена. Патронажна сестра ви дојде? Може да викнете повторно да дојде и се да ти објасни.
Бебето треба да расте со својата мајка и никој нема право да ти го земе. Дали твоите родители знаат за ситацијата?

 

Секоја ден разговараме со мм и знае во каква ситуација се наоѓам и ми вика ќе си го земеме само без кавги да било и затоа трпам не сакам пак јас кавги да направам иако у душава мислам ќе експлодирам. И не сакам веќе да му зборам вака така за мајкаму зш ќе испаднам крива знам јас само подголтувам. А он највеќе направи он дозволи да дојде вака он и даде слобода и затоа е вака му го ррков тоа он ми рече ја мислев добро ќе ти направам демек ти треба време да закрепнеш од болница да одмориш и ќе ти треба помош и дека има од кого да научам. Имам чуство дека не ми дозволуваат да бидам мајка на сопственото дете свекрвами зема преголема слобода врз него а пред тоа кога сме правеле муабет за кога ќе имаме дете дали ќе го чува акк одам на работа викала аа неможам толку мало кога ќе биде пофолемо а сеа испадна обратно.сваќам баба му е прво внуче огромен мерак ама ја сум му мајка а уште ниту папмерс му немам сменето ниту сум го кбчекла по моја желба. Трпам и чекам да видам до кога ќе биде тоа ќе си го земеме. Не сакам кавги да направам пак зш прв пат кога реков настанаа кавги и испаднав крива јас не сакам пак кавги сакам да живееме мирно како фамилија ама со тоа што јас ќе му бидам мајка

 

Па едноставно оди кажи и фала (како ја вимаш), јас сум подобра се опоравив од пораѓајот и сакам да си ги преземам обврските на мој грб.Ако ми треба помош ќе те прашам .Нема зошто да се караш.Секое бебе плаче тоа е нормално немој да мислиш што ќе рече .Ако дојде во тој момент кажии сакаш сама да успееш да го смириш.Нема потреба што да ти покаже можеш на јутуб да најдеш видеа како се соблекува ,облекува и бања бебе.Маж ти нека ти помага околу бањањето.

 

Pa kazi si sto te maci ne molci a I ima tema svekrvite I snaite a postporodilna depresija e nesto sosema drugo kazi si se sto te maci na svekrvata ti jas na mojata Kako I kazav moe dete moi pravila

 

Леле жено јас досега скандал ке напраев невиден!! Јас сум со две мали деца,испоминавме и вируси и настинки и секакви чуда,дури мм од на работа коњуктивит префати го донесе дома ..па свекрва ми не се осмели да речит јас ке го чувам бебево дури да оздравите. На бебето местото му е до мајка му па ако сакаш ти краста имај( да не ме сватиш погрешно)значи на едно бебче му е потребна топлината на мајка му,а не на бабата!!! Земај го бебето и ич да не им се плашиш!! Да немало кавги,абе има да ме разберит цела македонија...

 

Де бре ко предмет на заем да сте дале па се нечкате кога да го земете.Толку имам да кажам!

Бебето престанало да цица оти не е со тебе, доволно си му скратила, сега оди земи го и биди му мајка, какво покажување за пресоблекување не е тоа виша математика ќе се снајдеш не си барај изговори мајка... од никој не ти треба одобрување за твое родено бебе.

 

Јас до сега ќе викнев полиција и ќе и го земев ако не ми го даваше. Не знам како стоиш со опции каде да отидеш, родители или брат сестра, но да знаеш дека таа лоша жена сама немада ти го даде детето ниту ќе ти помогне сигурна да се осетиш. Ти кажаа членките тука, биди свесна одговорноста за твое дете е само ТВОЈА. Со жалење несе решсвааат проблеми, биди храбра и земи си го детето да биде со мајка

 

Ноќеска беше со мене бебето сама му давав да јаде го пресоблеков се и заспавме сабајле кај 8 и станавме у 10 сеа отидов и реков за да го измиеме газето и така налутена ми одговори треба порано мн касно било и викам епа заспа и дури сеа стана викам ќе му дадам да јаде и ја додека спремав она дојде гк зема му даде да јаде и го затитка го симна доле ќе го миела и ми вика кога го пресоблекуваше викам сабајле кај 6 вика зш не ме викна никој не ја викал она чекала нз шо таму мислам дека чека да ме испровоцира да направам кавга а мм само ми ррче почека смирено брз кавги ама она како за инат ме провоцира дека и сами дома сме ја ќе испаднам крива. Сега незнам како пак ќе си го земам детево а му реков нс мм да го бања тука кај нас шо само ќе си играме надоле нагоре со детето. Женава не ми дава да му бидам мајка на сопственото дете неможам да издржам а мм не ми дава подршка веќе не сакам да му кажувам шо како прави зш пак ќе испаднам крива нз шо да направам. Цела ноќ око не склопив зш нз шо навики ми има сопсѕвеното дете. Женава не сака воопшто да ми покаже шо како зш знае дека тогаш ќе мора со мене да биде затоа почнав сама да си го зимам облекувам соблекувамж луѓе шо да направам како да се справам сакам да бидам фер знам мерак и е внуче и е ама она некако премногу се занесе за се треба да ја прашам шо како за детето мое.а додека беше детево со мене нрмав нилакбо чуствп на треперење сеа кога го зема еве пак се јавува сетоа тоа валјда од нервоза е почнаа рацеве да ми играат.

 

Оди земи го. Не треба никому да се правдаш ниту да мислиш како ќе го земеш, твое дете е. Не е од свекрва ти. Па нека се лути, ако и стои. Изгледала таа деца, што се меша сега?

 

Не ти е она крива него ти што немаш свое јас,немаш свој став и немаш доволно храброст да бидеш мајка.Шо си ја викала неа сабајле за миење?Демек ти неспособна па неможеш сама?Не си барај изговори и кривци туку заземи став.

 

Ја викнав неа за ајде да не се лути и со мм шравевме муабет она да го бања и ете ајде сакам да ја почитувам и се ама она детево го гледа го нејзина сопственост незнам дали се мои замисли и љубомора ама толку мн ме иритира нејзиново понашање тоа е чудо и ја гледам се лути зш синоќа го земавме со нас детето ставот начинот на разговор ако речам нешо ја ќе бидам крива неможам да ја издржам ситуација а мм највеќе дозволи за воа оти он и даде таква слобода. Јас имам став и затоа одам се преку мм оти ако земам ја и она да правиме само ќе се исполараме а после јас крива ќе бидам

 

па искрено гајле ми е и ако излезам крива у случајов.Детето ми е изнад сите