Пост-породилна депресија

@FreeMind @Kitten & @Girly90 гушкање за сите.... Ви благодарам за одговорите .... Се трудам, свесна сум дека не е во ред така... Ама хормониве ме убиваат, особено ова плачењебо ќе помине се надевам, период е....

 

Појди си на лекар не чекај да ти се влоши уште повеќе состојбата.
И ја со првото така бев ни јадев ни пијав ни спијав па ни со бебе можев да се поврзам. Испадна дека имав пост породилна депресија и инсомнија. Со медицина инсомнијата брзо се среди а депресијата ме држеше повеќе од 3 месеци.

И малце по строго со свекрвата па и со мажот ти. Ти не си ни пробала дали можеш да си ги вршиш обврските околу детето туку одма си се предала, како ќе научиш ако не пробаш. Убаво е што свекрвата сака да помогне но ти си и дозволила да влезе во улога на мајка а тебе те ставила во позадина некаде на опашката , не си ни на второ место по што велиш кога и треба и неа помош околу детето вика по свекор ти или золва ти.
Стегни заби, не е лесно да се биде мајка но кога веќе си родила превземиси ја одговорноста и не дозволувај свекрвата да гази по тебе, утре други ден па ќе ти префрла дека ти го изгледала детето.
Чудна ми си велиш не знаеш како да појдиш и да си го земеш сопственото дете, многу е лесно и едноставно, влегуваш в соба го земаш детето и заминуваш и толку, никој ништо не смее да прпне, ако прпни имаш уста и и кажуваш која е нејзината улога а која е твојата, ако прави проблеми и не го дава детето ќе ја пријавиш.
Зошто и се плашиш?
А за маж ти не ни ми се зборува, само кратко ќе речам срам да му е.

 

Девојки да ве прашам кај кој лекар треба да се јавам кај матичен општ или кај матичен гинеколог морам негде да најдам помош апетитов секој ден ми е помал спиење слабо расположение кога како премногу сум чуствителна се ме повредува нервира. Немам мерак за нишо бебе е со мене ама сепак чуствава и понатаму ги има не е исто како пред тоа ама сепак се уште не сум добро. Мн работи се имаат собрано и може се е последица тешка бременост примав големо количество на прогестерон скоро цела бременост по 3 на ден земав до 9ти месец.

 

Кај матичен општ лекар. Инаку, сосема нормално е тоа што го чувствуваш, од влијанието на хормоните е. Сите сме поминале низ тоа, со тек на време ќе биде подобро. Потребно е да се стабилизираат хормоните. Но ако не поминува после месец дена, па и подолго, тогаш ти треба стручна помош.

 

Од хормоните ли е и љубоморава што ми се јавува кога ќе го земе мекој друг бебето посебно сверкавами дека со неа беше цело време и сеа кога ќе го земе пак ми се јавува истото чуство ме нервира љубомора ми се јавува посебмо кога ќе го земат доле кај нив ми се јавува тоа чуство како некој да ми го земал детето
И мм кога ќе си дојде од работа кога ќе рече ќе одиме доле кај дедо ме неривара зш сакам ја и он сами да бидеме со бебето мн чуства ми се јавуваат знам сите им е мерак во куќава ама дека беше одвоено од мене доле со свекравми нз дали е последица на тоа или и од хормоните е и ова. Она го зима за бањање кај неа онив бирааат шо да му се облече мн работи шо ја ги сакам не му се ни облечени немам мерак веќе нишо да му купам незнам може се детски овие мисли ама се ми е хаос у главава. Сакам само се побрзо да помине да се вратам у нормала неможам да ја поднесам оваа ситуација со зимање шетање на бебво горе доле сакам се кај мене да му се прави ама ако речам за ова нешо пак ќе бидам ја крива сеа бар бебето е ноќе и дење со мене со мм и да пробам да разговарам џабе пак ја ќе бидам крива неможам да се навикнам на ситуацијава а и не замислував дека вака ќе биде си имав замисла дека ќе си биде кај нас се кој сака да го видо слободно да дојде нека седи да го види игра се а не вака горе доле го шетаме. Ми фали и мм и он е мн сменет кон мене само ме прашува дојде ли мама дојде ли сестрами а не идат онив и затоа он вика за доле вика сите да му се радуваме и сеа повторно подголтувам. Дали ја го гледам како сопственост како само мое дали е од хормони ама знам дека не сум добра мислам ќе се мрднам. И ако спомнам нешо за темава за долу додека беше дека мн време одвоено од мене одма мм ми вика доста ќути нека не те слушаат. Му зборам за проблемов за мене шо ни се дешава вика ете не било дека бебетк не било со мене дека и сеа пак така ми е да сум отишла на лекар а ја сакам само подршка од него ама некако слабо

 

Progesteronot e najgolem vinovnik za depresijata I jas primav progesteron depo I utrogestan I jas uste ja imam taa postporodilna depresija ama ne e dotolku veke Kako sto bese

 

Знам со матичниот гинеколог кога ми ја зголеми дозата кажа демек сеа не е штетно и поголема доза ама после пораѓај ќе видиме ми вратија зборовите негови исто промав прогетерон депо плус утрогестан по 3 пати на ден

 

Jas od 20 Ned od bremenosta ja imam eve veke tri meseci Kako sum porodena I uste mi trae samo mislam oti sega mnogu mi pomogna omega 3 sto pijam I ponekogas pijam magnezan po potreba

 

Јас кажав дека детето е со мене го зимаат доле за да го видат и бањаат ја сакам се да му правам ама у куќава никој не ме разбира и нс сакам повеќе кавги да сѕварам зш немам живци да поднесам затоа ќутам и молчам. За депресијата кажав дека имам мн чуства помешано немам апетит неможам да спијам расположение променливо едноставно секој ден се полошо се чуствувам мн работи ми сметаат нервираат а немам подршка од мм слабо и него го чуствувам се подалечен од мене не е истиот како шо беше со мене. Сакам да уживам во мајчинството ама неможам ако речам дека и ова не ми чини мм нема знам да ме подржи. Додека чекав она да мј покаже шо како она нишо не ми дозволи да направам. Најпосле сама една ноќ здмав го пресоблрков и облеков целото бебе сама мх сменив памперс како знам и умеам и сама си реков следрн пат подобро ќе биде.Психички се оптеретив се правам смешкам пред другиве демек се е ок а нишо не е ок. Љубоморава ќе ме полуди се чуствувам изномоштена а око неможам да склопам дремнувам 15 мин и толку а мислам кој знае колку сум спиела. Апетит нула ми се гади од јадење

 

@Emila11
Верувам дека голем дел од нас никогаш претходно не менувале памперси, пред да го сторат тоа на свое дете. Една од нив сум и јас. Не знаев на која страна се става за да го залепам. Првата ноќ можеби половина час ја пресоблекувавме со мм, зашто поврати, а јас не знаев како тоа мало раче да го протнам во боди, па во шпихозни. Сѐ се учи и нека ти биде тоа единствената мисла во глава! Го пресоблече еднаш, после уште еднаш и веќе третиот пат нема да ти биде никаков проблем.
Добро е што признаваш дека имаш проблем, но сметам дека кај тебе поголем извор на сето ова е малата самодоверба и слабиот карактер. Не мора да си дрска кон свекрва ти, мм или други, едноставно кажи си го своето и биди ти таа што доминира. Ако покажеш малку став, никој нормален нема да ти противречи за нешто што е дел од тебе.
Почна со едно нешто, па така продолжи си и со другите работи. Облечи го во она што ти е мерак, па утредента во друго. Играј си со него, прошетај, купи му нешто ново и со мерак испери го и дотерај го! Никој не ја оспорува желбата на другите да го видат, но ти си таа што треба да воспитува и да дава правци во понатамошниот живот. Стисни заби!!!

 

тоа шо ти го чуствиваш не е депресија
тоа е незадоволство
незадоволна од својот живот ,незадоволна од мажот ти шо не те подржава
бебето ке се качат они да го видат и ке се бања кај тебе горе јасно?
така ке се поставиш ако сакате речи да дојдете ако не не морате
покажи заби не кути така само ек те газат
намерно те провоцирам за да се жежиш и бориш
а модераторите нека не си играат пиши бриши оти неам ја фазла време да пишам а они да ме бришат и веке коа бришат нека пракат известување

 

Значи вака прво да не се сватиме погрешно,пошто ко го опишав маж ти беше сватено како навреда према тебе,ти си супер ко и секоја родилка!! Само сакав да те прашам,а истиво и на една друга членка ја прашав,та куќа од на улица појде,сираче си,немаш никој на светов...па некој се земат за право да се изживуват над тебе?? Абе тој мрсулкото твој требит ко капка вода да те гледат,а не да те нервитат!!! Земи таму изврескај се на сите отерај ги у пичку материну!!!

 

Mila moze li da mi pises licna poraka da si spodelime iskustva jas I ti oti toj sto ne e pominal postporodilna depresija neznae kako e a I neznae kako e da se zivee pod ist pokriva so svekor I svekrva

 

Duso priberi SE, reci si na ova Bebe NE my treba vakva majka, mozebi od strana SE gleda deka NE si psihicki stabilna pa SE plasat da NE to padne ili NE znam Sto, Sto sekako NE e opravdu Anne svekrviaue taka da SE osnesuva.
Imav I Jas nekakvi epizodi, Arno ama Eden den mi pukna filmot si kazav Sto mi tezi I posle druga pesna. Kriva NE kriva kakva sakam nekade bidam pred drugite, Jas go mozev, Jas povrakjav po8 pati vi 24 Saati, Jas stavav dur sum zaspala da stavam utrogestan, pa AJ da povrakjav AJ na mocanje, pa odi oprci SE na boks I rodi go I so Edna Nova v grove budi, e NE moze da si bad mene. NE sporam deka nekakvi iskustvo imaat, od pomos SE ama SE Babi a NE majkici, SE znae Koja e majka. Za mazot NE razgovaram.
Taka duso put pod note svesti SE I zimaj guskaj I raduvaj SE na toa Bebe, brzo Pomona periodot koga sebtolku Mali za da troais vreme.
Go ahead!

 

Јас бев сосема сама кога се породив, во друга држава без сакана и ичија помош од никого освен јас и маж ми.
Таква одлука сосема свесно донесов...
Не знаев ден два три, имаше кршлуси по дома хаоси...
Недела дена око немав склопено плус згора на се се враќав и сама во болница ради икс ситуации од премор превенствено

И замисли во ниту еден момент не попуштив едноставно и покрај сите хормони и солзи лека полека ден по ден се исправив храбро напред, трпение научив се , си створив ред, рутина и веќе беше полесно после неколку дена, после месец 2 веќе беше песна...

Зборот ми е скоро никој кога родил не знаел ништо пансе научил и одел напред стварал рутина некоја
Тоа е сосема природно и нормално

Ми беше страв од бањање пресоблакање итн но научив се.

Секоја мајка доживува хаос после породувањето и баш секоја мајка лека полека ден по ден се прилагодува и се учи со потребите на бебето
Нит прва нит последна

Доброто е што јес да пост породилните хормони тресат на максимум во сем почеток но после некоја недела е се подруго и да поминува.

 

Нели ти во свекрви пишуваше и кажа дека си замина?!
Како и да е, до тебе е.
Свекрва не ти треба да му смени пелена. Имаш јутјуб. И за бањање, и за хранење. Млада жена со вакви прашања многу ми е чудно.
Љубовта према детето од желбата да те прифати и сака свекрва ти треба да ти биде поголема. Ти се однесуваш како дете желно за внимание. Мајка си, жена, опасуљи се и сосредоточи се. Многу енергија губиш на прашања за чувствата на свекрва ти.

 

Mene Denes mi kazaa oti mozam da pijam neoleksan dodeka dojam I da pijam vit b12 I omega 3 6 I 9

 

Ќе пробам накратко само да ја опишам мојата состојба... иако не сум сигурна дали е или не е ппд..

Значи помина една година од како родив. Прво се опседнував со килажа,се срамев од маж ми ради вишокот и сите тие глупости.. намалив килажа, пак не сум задоволна.
Многу , ама премногу сум нервозна, лесно избувлива, се расправам со сите а највеќе со маж ми.
Различни смени сме на работа и едвај се гледаме, и тој пола саат коа ќе се видиме јас си наоѓам нешто за расправија.
Значи од ништо не сум задоволна,ништо не ми праи ќејф на душичкава.
Се осеќам недоволна добра сопруга,ниту мајка.
Едноставно ко да не знам што да правам со бебево,луѓе,не бев вака.
Од како тргнав на работа и оставив бебе на свекрва,во мене се јави некоја несигурносг, па и љубомора..
Таа ја чува подобро од мене,ја анимира цел ден, бебе е весело и насмеано.
Јас кога си идам стално сум преморена, сакам да полежам, па бебе се нервира и плаче, мислам и е досадно кога сме заедно.
Немам мерак за ништо.
Мислам дека можам цел ден лежејќи да го поминам.
Немам мерак да зготвам.
Немам мерак да чистам.
Ништо.
Се со сила ко да правам.
Почна свекрва ми и за бебе да готви, и тоа малку што сум го правела за неа, сега го прави она.. ко ѓубре некое се осеќам.
Се ми е напорно.
Кога ја прашав докторката дали смеам нешто со маточина да земам за смирување, дека многу сум нервозна и се осеќам анксиозно, ми се изнасмеа, како тоа јас стално позитивна и насмеана, а барам Лунерба да пијам...
Тоа ми е маска пред сите, среќна и насмеана.. а во себе тонам.. тонам во некоја бездна и никој не може да ме извлече..

 

Појди на психолог мајче, мора да се почне од некаде и да се реши проблемот од корен, сигурно има почетна вистинска причина за сево ова и само се нафрлаат повеќе со текот на времето

Но не ретко е и до нашето секојдневие, монотоност, премор и тешко вклопување во новите обврски. Ништо срамно и ништо несекојдневно, но мора да се признаат и поправаат.

Почни и од моментот што прво засакај се себеси, смени фризура, направи нокти, купи ново парче облека кое си мислела дека не би било удобно и не е за тебе, пробај нов стил и прошетај со мт и бебе можеби. Почни да се гледаш од друг агол, секоја жена е убава на свој начин, а себеси си е најубава

Чувствата за свеки ти ги сваќам, иако не сум ги искусила, но само прифати ги како помош, нема потреба од љубомора. Бебе знае која и е мајка, но факт е дека со баба минува квалитетно време, па самото тоа си ја прави близината и посесивноста една кон друга. Јас сум за тоа дека убаво е баба и внуче да се чуваат и сакаат.
Но ако ова толку ти смета, градинка секогаш ти е опција