Потеклото на притисокот врз жената да биде мајка

Aлал ни е, кај ќе најдеш друго општество каде генот за јасновидност е толку доминантен.
Со вакви јасновидци само светла иднина не чека.

Со последното не би се согласила, без да се додаде зборчето не е неопходно оправдан и позитивен.
Не можеме да отфрлиме се што сме, и што не довело во оваа точка во име на тоа дека сме вишо еволуирани суштества.
Особено не мајчинскиот инстинкт, што сметам дека може да биде, и е еден од најсилните и најубавите движечки сили во универзумот.

И не, не мислам дека жени кои во една точка чувствуваат исконска потреба, да посебно кога покрај нив имаат вистински сопатник, да со него создадат детуле како плод на љубов и досегнување една нова етапа, и чувствуваат дека без тоа детуле, како нешто да им "фали" во светот, иако на страна од тоа се успешни и исполнети, дека не се не-доволно вишо еволуирани, туку само се луѓе, и нема врска со општеството од кое доаѓаат.

Убаво памтам Вајлдка ја читав и запамтив, дека ако не го нашла мажот што сега го има покрај неа, со друг никогаш не би помислила да има дете. @WildMk
Иста сум и јас, само пред тоа знам имам и сама со себе многу работа.

Нормално, можеш да имаш и дете од милијарда погрешни причини, бебе не е алатка за фиксирање брак, или начин да пополниш дупки во себе што настанале од други, многу подлабоки причини. Е, тука општеството и те како игра улога.

Секој треба себе си да си се познава, и да прави како што него лично му одговара. Како што мрдаме од една точка, така се помалку и помалку млади се замараат што ќе рече било фамилијата, било општеството. И фала богу.

 

Се дружиме 4 другарки одамна, една веќе има поголемо дете, другата сега се породи и буквално ни еден муабет не може да помине без да не исмеваат онака индиректно со другава
"неродилка".

-Времево е ладно воопшто не личи на пролет, еве и лето дојде.
-Хах ќе те видам јас тебе мајка кога ќе бидеш дали лето ќе чекаш, сега гајле ти е се печеш на лежалка цел ден, ама ќе те видам тогаш.
-Гледав еден филм, на крајот не ми се допадна смртта на тој и тој.
- А не си мајка затоа така мислиш, да имаше дете одма мајчинските иснтикти ќе ти проработеа, ако беше негативец, тој беше нечие дете, што ако твоето дете беше тоа? Не смееш така. А нема ни еден филм да гледаш тогаш, сега само тоа правиш.
-Види што салце сум пуштила тука.
-Ааа ти сега се жалиш на салце ами кога ќе родиш?

И тоа што најмногу ме нервира е кога ќе има убава жена одма коментарите се а ќе ја видам јас кога ќе роди деца како мене, вака тие што не родиле убави се (најчесто мрзата и незаинтересираноста за себе ја оправудваат со ова) и ред други работи со кои прават јас "немајка" да се осеќам како непожелна во светот, како полуформена личност, небитна, недостојна за никаков муабет...

 

Не е муабетот за другарките, еден куп жени овој муабет го прават откако ќе станат мајки. Како животот сега да започнал, а јас живеам во заблуди и магла, неисполнет и празен живот, па кога ќе родам ако родам ќе почнам да го живеам животот, а ако не тогаш ќе умрам како шуплива тиква.

 

@Swatt

 

Не е тоа намерно Дани.
Несвесно и без намера да ја навредат.

Сум се нашла во слични ситуации со најдобрата моја, идна старосватица.

Да не се разбереме погрешно, знам колку ме сака и знам какво е нашето другарство, беблакот нејзин го обожавам и што почесто сакам да го гледам.

Ама на пример ќе правиме муабет за обврски, работа... и ќе кажам пример дека сум имала напорна недела или премногу сум уморна...
и знае да каже пример - ех, и јас, ама тек да видиш со дете како ееее...

Не ми мисли лошо, ниту е злонамерно, само секој трга од себе и да, најчесто сите така коментираат

 

Јас не знам некој да родил дете поради општествен притисок
Раѓаш ,затоа што сакаш дете,имаш вистински партнер покрај себе, ќе знаеш дека ќе имаш обврски спрема тоа дете,и дека ќе биде врвен приоритет во животот.

 

И така сите среќно си живееја.

 

А сепак постојат многу деца депривирани од љубов, занемарени, малтретирани...

 

Никој не родил поради притисок можеби, ама затоа пак на секој чекор притисоци се вршат. И најтажно што од дома почнува притисок да родиш, па се до таксистот што те вози до работа.

Ок без тоа исмевање, мада не мислев на такво класично исмевање со навреди. Сигурно не го прават тоа да ме вреѓаат и лошо да се осеќам, едноставно откако се мајки станаа такви.

 

Точно така би требало да биде.

Да има ,ама тоа што некој не успеал да биде добар родител нема врска со притисокот од средината за да се раѓа.
Не упеал поради многу други причини.

 

Не, никако исмевање.

Камо сите толку добри пријатели да беа како неа.
Тоа што нејзиниот живот се промени драстично, само повеќе не' зближи. Колку поддршка од неа за се' добивам, крвно блиски можат вода да и' носат само.

Инаку, сите други другарки што родија, секој втор муабет им е "што чекаш ајде"
Само таа не.
Само таа знае "што чекам" и вистински ми верува и ме поддржува

 

Или зошто не сакал да биде родител, in the first place.
Секако, можеби мислел дека сака или правел тоа што е "нормално" да се направи на одредена возраст.

 

Ками извини што се плеткам каде не ми е место.
Бебе воопшто не сакаш или не сакаш сега?

 

Патријархатот е крив.
Тој е крив и што се раѓаат деца кои не можат да се одгледуваат. Тој е крив и што се раѓаат деца не од љубов, туку од сосема други причини. Лично знам неколку што останале трудни само за да ги земат дечковците.
Еве, во религија вчера се начна темата дека бракот бил битен за да имало кој да те гледа.
Истите тие го прават и детето неопходно во таа заедница.
Мене ми е незгодно и кога знам дека некој е труден да прашам. Ако каже - супер. Ако не ми каже, пак супер. А кога мене ми зборат сѐ се претвора во статика.
28 ќе сум полнела, дечко ми бил 35. Што сум мислела, наместо деца јас животни чувам.
Не ми смета. Статика, или што вика дечко ми "бзззз". Имам побитни работи во животот. Не ме повредуваат нечии зборови, повеќе ме повредуваат нечии дела. Наместо да се борам за дали некој треба да ми кажува дали да сум трудна или не, едноставно ќе го исклучам тој човек од животот и ќе се борам да не се бркаат жени од работа затоа што останале трудни. Оти и тоа го има. А тоа боли многу повеќе од зборови на некој што очигледно од обѕир нема ни "о".

 

Во моментов и минативе 15 години воопшто, ни еднаш не сум посакала.
Се радувам на туѓи деца, ама искрено, не се гледам како родител.

Секако, тоа може и да се смени. Оставам на времето. Ако посакам, супер, ако не посакам, пак супер

 

Само да се надоврзам : 33 години имам, ај здравје во Декември годинава 34 , машала , а за имање деца не ми чуе.

Премногу трпение, нерви, време, посветување треба за дете, а јас живци немам.

Притисок од моиве дома е качен на 100 % , тие нека си продолжат да напнуваат за мажење , деца, фамилија, а јас ќе си терам по мое.

Нема шанси да раѓам ради реда оти моиве така сакале , епа не може. Толку се напнати од дома што мислам да дојди до караница засекогаш ке ги отпишам од живите моиве оти не може на сила да ме тераат нешто што јас не сакам.

Јас попрво ќе си чувам куче отколку дете, а за маж има време, нема да ми избегаат мажите така да навистина не гледам причина што толку треба да брзам за мажење.

Моменталната ситуација ми е повеќе од одлична на љубовно поле, нека трае периодов оти вака ни одговара и на двајцата.

 

Патем, воопшто не се плеткаш кај што не ти е место.
Одамна коментирав и на една друга тема, "брак без деца"
https://forum.femina.mk/threads/Брак-без-деца.1650/
@fana