Колку се почитувате себеси, а колку другите и што мислите околу оваа тема. Моето мислење е дека навистина треба да постои и те како взаемно почитување.
Мислам дека почитувањето е најбитната работа во секој однос. Без разлика дали се работи за однос родител-дете, другарка-другар,дечко-девојка, меѓу сопружници,помеѓу сограѓани мора да постои почитување за нормален однос. Со дечко ми и двата сме истомисленици на оваа тема дека љубовта некогаш ке исчезни по многу години ќе избледни и останува смао почитувањето. Едноставно мислам дека секој е должен да го почитува онај другиот значи мислам дека е должност да се почитуваме помеѓу себе да го почитуваш мислењето на другиот и сл. А за самопочитувањето кој ќе ме почитува ако не се почитувам самата себеси ? :roll:
Се почитувам себеди,но ги почитувам и другите што се околу мене.Мислам дека почитувањето е многу важна работа и дека најпрво треба да имаш почитување кој една личност,а потоа да следат сите други работи.
Ako не се почитуваш самоит,никој нема да те почитува! Значи се почитувам себеси,доволно за да не бидам арогантна,туку да си имам свое јас.А ги почитувам сите околу мене,моите дома,дечко ми,неговите,пријателите,роднини,сите,и секогаш се обидувам да му покажам колку ги почитувам.Ама и треба да се почитуваат и нивните одлуки,мислења,дела,а не само тие како личности,ако се над нас или постари од нас. Но,исто така за да почитуваш некој тој истиот треба да заслужи да биде почитуван.
За самопочит и нема баш што да се каже, ако не се почитуваш самиот себе тогаш ќе имаш и проблеми. Почитувам посебно постари лица, бидејќи поминале многу и имаат многу што да кажат и да не поучат. Почитувам луѓе коишто имаат свое јас, достоинство и си стојат на својот збор. И почитта треба да се заслужи, исто како и довербата.
Прво и основно: ако не се почитуваш самиот себеси - тури си пепел. Така да за самопочитувањето немам повеќе што да кажам. Почит кон другите мора да постои, затоа што на тој начин ја покажуваш својата култура на однесување и својата созреаност и интелигенција. Почитувам најмногу луѓе што се постари од мене, затоа што (како што кажа Реинбоу) имаат повеќе искуство и можат да не поучат. Ги почитувам луѓето кои знаат што сакаат и кои не трчаат слепо кон целта, туку имаат обзири и за другите луѓе. Секако дека не ги почитувам оние луѓе кои не ме почитуваат мене, па колку сака нека се стари и со богато животно искуство.
Се почитувам самата себе, ако не се почитуваш сам од кого ќе очекуваш да те почитва.Имам свое Јас и не дозволувам никој да ми го уништи иако сега сум во фаза да се пронаоѓам самата себе некако за мои години мислам дека сум доста зрела личност, исто знам дека од година во година мислењата ми се поразлични, но не верувам дека многу ќе ми се изменат од сега.Сум далеку позрела од многу врсници и бла бла да не должам многу. Се сложувамо со тебе дека почитувањето треба да биде взаемно инаку ништо од бизнисот Почитувањето е доблест на паметните луѓе и луѓе кои имаат култура. Убавоо имаа кажано погоре се сложувам со сите. Ги почитувам родителите, постарите од мене, и сите кои ме почитуваат и заслужуваат моја почит. Почитувај за да те почитуваат,ако не почитуваш небарај да бидеш почитуван !
Прво и најважно-САМОПОЧИТ -нешто кое секој човек треба да го има за да си обезбеди убав живот и да ги оствари своите цели.Секако,тоа нема да го постигнеш ако не ги почитуваш и другите.Треба да знеш да ги цениш и почитуваш најблиските и оние кои ти значат како и оние од кои ти зависат многу нешта во животот.Јас се трудам да ги почитувам другите и нивните ставови,но често знам и да им се спротиставувам кога сум сигурна дека сум во право и кога тоа можам да го докажам
Ако не се почитуваш себеси како мислиш другите да те почитуват Значи самопочит па после почит спрема другите
Бескрајно самокритичен човек, со потреба да се себе тортурира за да се движи. Така што, можеби не баш се почитувам себе си, бидејќи функционирам како две личности, едната која делува и едната која критикува. Секогаш се натпреварувам со самата себе, никогаш другите не ми се конкуранција, бидејќи и на 28 години една од работите, што не успеав да ги научам е колку е доволно. Но, тоа е тоа што ме прави јас, ако беше нешто поинаку ова ќе беше друг човек, немаше да делува онака како што делува се она што јас правам пред другите. Бидејќи другите и те како поинаку ме перцепираат од сето она што се случува внатре во мене. За почит кон другите?!? Секогаш имам и одвишок, колку и да ми згрешиле не сакам мојата битка да премине во лична пресметка и навреди.
имам почитт за сите поединечно, ноо... некои лица кои знам колку вредат, и колку вредам за нив, имам поголема почитт. А и за себе имам почитт, така да-кога ке се бранам, луѓето ме викаат агресивна, ама...
Една од најважните работи во животот е почитувањето. Најважно е почитувањето кон самиот себе-самопочит. Човек мора да се цени себеси и да биде свесен за тоа колку вреди, со еден збор да се почитува себеси за другите да го почитуваат. Многу е важно и почитувањето кон другите, кон најблиските, кон пријателите, кон постарите... Ги почитувам сите оние кои мене ме почитуваат.
Најпрво јас сум прва на листата за почитување. Си се почитувам себеси, а после десет места.. почнува листата на други личности што ги почитувам. И само тој што ме испочитувал, него ке го почитувам, тука се исклучок постарите, професорите.
Потполно исто! Се почитувам самата себе, но не секогаш. Не за сите одлуки. Многу често си давам сама на себе критики и се чувствувам како будала влезена во цртан филм. Oд едната страна си зборувам со ангелче, од другата со ѓавол. Во однос на другите околу мене, ги почитувам толку-колку што заслужиле.
Кој, како и колку мене ме почитувал толку и јас него...(се разбира тука не спаѓаат родителите тие се посебна приказна)
Себе си се почитувам толку колку што заслижувам,а другите колку што заслижуваат(колку тие мене толку јас нив).
