Оваа година беше најтурбулентна до сега. Во повеќе полиња мислам. Микс од убавини и неубавини, од среќа и тага. Почна убаво, мислев дека конечно некои работи останаа зад мене, но не, упорно ме прогонува една чума од минатото и никако не ми дава внатрешен мир, туку ме исполнува со вознемиреност и немир. Кулминацијата е овие последните неколку месеци, бев на раб на тешка депресија, но никако не попуштив, имам малку ама највредни на свет мои најмили луѓе кои во секој дел од денот и ноќта се тука да ме кренат и да ми помогнат, да ме успокојат и да ме смират. А тука се и моите најдобри родители (секој така си вели за своите, дај боже да се сите најдобри!), кои се секогаш тука за мене и кои се трудат да животот ми го олеснат иако некои работи мора сами да ги надминеме, сами да се соочиме со нив, а нив тоа ги болеше страшно многу, што беа едноставно немоќни на тоа поле, и се што можеа е да чекат и да се тука за мене, и ќе им бидам вечно благодарна, и секогаш ќе ми се на место број 1, незнам како ќе им се оддолжам некогаш за се што направиле за мене и брат ми. Ако почнам да пишам за ова, ќе ми дојдат и солзи и ќе се распишувам па да скратам. Имавме една најцрна ноќ во оваа година, најцрна до сега во нашите животи, татко ми имаше инфаркт, но имаше среќа, Господ го чувал да не заврше како татко му кој во сон имал инфаркт и починал... Докторите ни рекоа дека ова е само среќа што е жив, дека по логика на лице место можел да почине, морници ме лазат кога го пишувам ова, но фала ти Господе што не го зема, што има шанса и среќа да го промени начинот на живот, да води подобра грижа се себе и за својот организам а ние сите му помагаме во тоа, а воедно и сите сменивме исхрана дома, не може човек што цел живот водел нездрав живот сам да се бори во нова насока по здрава патека, а ние да се ујдисуваме од страна, сите заради него, и заради наше здравје, почнавме да практикуваме нови, здрави навики во врска со исхраната и животот. Од екстремност во екстремност годинава, не излуде. Јас годинава дипломирав, го имав првото разочарување со нашиот заебан систем за вработување, па второ разочарување имав во потрага по работа уште додека обуката ми траеше и напуштив, па додека да завршам со мастерот решив да одам на пракса во адвокатска канцеларија (и одам веќе 2 и пол месеци), нормално додека успат си барам работа. Или па ако адвокатот стане нотар (се надевам!) имаме договор веднаш да ме вработи, пошто уште еден адвокат не му треба, туку приправник кој ќе му помага и кој успат ќе се уче, па конечно почнав да го применувам во пракса тоа што го учев, и ми е многу интересно. Воедно тој ми е братучед, и сум му крајно благодарна пошто многу добро се грижи за мене, се разбираме и комуницираме, јас имам одено на пракса кај него и пред 2 години, ама тогаш бев тапа за газ, врска немав, и само по судења ме носеше и ми објаснуваше иако врска немав! Ептен пријатна атмосфера има во канцеларијата, лабаво ни е, можам некогаш ако немаме судење, ако имаме само да куцаме и во патики да дојдам,за се си се договараме, многу внимание ми посветува, ми објаснува и големи одговорности ми дава. Оваа година патував страшно многу, не мислам на патување околу светот, ајде тоа во 2015 ќе си го посакам, ами Скопје-дома, дома-Скопје, пошто праксата ми е дома, а мастерот во Скопје, а воедно и заедно живеам со дечко ми, па морам баланс да држам. Брзо темпо на живот, многу обврски, многу компромиси, многу нервози, многу успеси и неуспеси, мешана чудна година, како да ми ја тестираше психата, незнам, да заокружам, не ја памтам по добро, тоа што му се случи на тато, го надвладува целото добро што мене ми се случи, и сакам да заврше, некако сакам јануар да дојде, мислам дека полесно ќе дишам, и сакам нова комфорт зона, пошто не ми е пријатно во оваа од 2014. Уште многу работи сакам да кажам, ама доста е, претерав, одам да се опуштам со серијата Лас Вегас.
Fala mu na Boga samo ke recam. Si rodiv prekrasna kerkicka koja mi go ispolnuva zivotot. Momenti ispolneti so neizmerna srekja. Prvoto guskanje posle poragjaj, prvite zapcinja,krstevka itn. Oficijalno sednavme vo stanot i si kupivme kola. Samo ke si posakam Bog da mi go cuva i blagoslovuva semejstvoto.
2014? Ќе ја паметам по многу нешта. Ќе ја паметам по зли луѓе, луѓе кои немаат свој живот и се грижат за туѓиот. Ќе ја памтам дека оваа година немав некакво разбирање со луѓето некако комуникацијата ми беше слаба и не се снаоѓав многу. Обично секогаш се снаоѓам ама оваа година се некако послабо оди. Оваа година ќе ја памтам и по лошите финасии ама ептен лошите. Абе пари да се немало ич еј. Љубов? Љубов некако ми беше мисловна именка оваа година. Или јас не ги разбирам луѓево или тие не ме разбираат мене. Усвари не се разбираме воопшто. Некако како кула од карти. Гради,градиш и на крајот сосема ништо. Некој само поминал дувнал и нема ништо. Но 2014 ќе ја памтам и по друго нешто-дека имам надеж. Од онаа ГОЛЕМАТА за 2015. ВЕРУВАМ ДЕКА СИТЕ ВИЕ.
По некои убави моменти од летово, но најмногу по испуштените шанси. По тоа што конечно се освестив какви луѓе имав покрај себе, што им допуштив многу. Се на се никакви драстични промени, но многу научени лекции за понатаму.
po sto ke ja pametam????????? pa za 365 dena ima mnogu raboti so bi gi izdvoila ali 1.nova vrska podobra ponova pozrela 2. prva godina na faks iscistena so oldicen prosek 3.po toa sto nauciv mnogu stanav po samouverena stkenav novi poznanstva i iskustva
Ништо посебно што би се издвоило, беше интересна година но не доволна за било што да се памети. Се надевам новата ќе донесе убави и вредни работи .
-по тоа што оваа година си ја посветив на себе -ќе ја памтам по потрошените пари за козметика -по ретките но искрени пријатели -мн среќни моменти поминати со дечкоми
Ќе пробам да ја памтам по убавите работи. Од лошите нема бегање, само ми се собраа периодов. Еве тазе вработена да си ја почнам 2015та, па поубава се надевам ќе ми биде.
- Летото и се што се случи во него. - Новите пријатели. - Италија. - Преминување во последна година средно. - Пропуштениот рок за полагање тест англиски и сл.
Rabotite po koi sakam da ja pametam zapocnaa bas na badnik.Zapocna za mene ama bas sosema poiakov zivot.Godina vo koja dosta svoistravovi go pobediv no mora da spomnav deka naidov na novi.Za nisto ne bi gi smeniila.Celosna transforacija na samata sebe.Nikogas ne znaev sto sum nosela vo sebe.Ima raboti po koi i ne sakam da ja pametam ama se dur potesnoto semejstvo mie zdravo i zivo se drugo e nebitno.
1. По првите интервјуа и првата работа 2. По ''враќањето'' на една личност од минатото во мојот живот. Го знаете она чувство кога во себе си мислите ќе ме бараш еден ден, во глава ти се врти онаа за година - две и ете се исполнува тоа навистина за година - две. Да, убаво е чувството кога ќе увидите дека единствено нешто на што се сеќавате се неколку спомени, повеќе за вас истата личност нема значење и сте рамнодушни 3. По првите пристапувања кон дечки кои ми се допаѓале. Не многу успешни но подобро е да се направи прв чекор отколку да се седи и да се мисли има ли нешто повеќе. 4. По многу нови познаства и прекрасни забави 5. По тоа што почнав да согледувам со какви (не)луѓе сум опкружена
Од една страна годината ми започна многу лошо - со смрт на многу драга, многу мила и многу скапоцена личност во мојот живот, а од друга страна многу добро бидејќи најдов исто така драга, мила и скапоцена личност - мојот дечко со кој во оваа година многу се поврзав, изградивме волшебни спомени и се надевам ќе градиме уште многу спомени. Потоа следеа првите испити, ги паметам првите разочарувања од оние професори од кои највеќе си очекувал, и ја паметам среќата кога добиваш повеќе од оние од кои воопшто не си ја очекувал. Сепак, успешно завршен прв семестар, започнат втор, исполнет со многу учење за на крај да се радувам на резултатите. Памтам каква бев, и каква станав во текот на претходната година. Отстранив личности од мојот живот што ми носеа само немир на душава... Потоа, ја паметам годината по еден тежок за мене период кога имав многу ниска самодоверба, и со дечко ми успешно го поминавме и тој период. Ја паметам годината по пекањето за дома, по чудењето на татко ми кога го гушкам со сета сила после еден месец отсуство од дома, од нив...ги паметам оние ноќи...со него, кога седевме до изгрејсонце, гушнати под ќебето, ги паметам сите насмевки, сите солзи, сите прегратки...
Внимавај што посакуваш можеби ке ти се оствари.... Ја лани си посакав една желба за неполн месец ми се оствари по тоа ке ја памтам...
Кога почна многу ветуваше али добро не се жалам повеќето се случи Оваа година ќе ја паметам по мојата матура иако не беше нешто нај нај, после сестра ми се омажи ја чија свадба јас бев деверица и прекрасно си поминав , бев на одмор во Охрид и Струга и ок си поминав, запишав факултет и тоа ме исполни онака на личен план е сега дали се положив... но има и лоши работи болести и сл на кои не ни сакам да се секавам сакам да останам позитивна за наредната да ја пречекам без лоши мисли и со насмевка.
Некои велат како ќе ти почне НГ така ќе ти тера...Е, не е точно. Мене ми почна супер. Цел месец Јануари ми беше среќен и исполнет, а после Март ми фати удолница се до денес. Најтапа година ми беше. Одвај чекам што завршува.
