Култура- 1. Севкупност на духовни и материјални вредности на човештвото. Според оваа дефиниција, прашањето што се поставува е: кој ги одредува вредностите на човештвото? Ваљда самото човештво. И ова е многу променлива работа и може да варира локално. Всушност со текот на времето овие вредности се шират во различни правци и еволуираат. Пред 4 000 години (според Бајбл) скоро сите општествени заедници биле полигамни. Ако не треба да се менува културолошкото минато сега ќе требаше да му бидеш втора или трета жена на лик 20 години постар од тебе. Изгледа моногамијата со тек на време нѐ асимилирала? 2. Степен и специфичности на развојот во духовната и материјалната сфера во определена епоха или на еден народ. - и во оваа дефиниција е јасно дека културата е определена за едно време или место и е менлива работа. Културолошкото минато е - минато. Да не беше, сега ќе се носеа народни носии а не хеланки и панталони, и ќе беше срамота семејството да не е составено од барем 10 деца. Ама кондомите не имаат асимилирано и сме забегле од културното минато. 3. Ниво, ширина во развојот на една заедница и на поединецот во определена област од животот. - може ова е и најдобрата дефиниција за култура која остава простор за личен развој на ставовите на поединецот. Во општеството може да сме различни, но не смееме да си поставуваме ограничувања доколку тие не ги повредуваат другите. Ако една жена може сама да чува дете (детето вез разлика дали машко или женско цел живот ќе биде изложено на родител од еден пол), тогаш зошто да не можат две жени да чуваат едно дете? Тоа што детето го растат две лица од ист пол не го менува фактот дека тоа настанало од сперматозоид и јајце клетка. Така да "културолошки" не е "асимилирано" детето бидејќи секако не настанало со делба на едноклеточен организам. Од друга страна, хетеросексуалните врски сами по себе не значат дека се добра околина за самото дете. Впрочем, да било поинаку, немаше да има толку деца за посвојување. Дали по логиката дека посвоени деца од хомосексуалци, самите ќе станат хомосексуалци - тоа значи дека децата од дом кога ќе пораснат ќе имаат деца кои ќе ги пратат во дом? И верувам дека малку потпораснати деца од дом, кога би ги прашале дали сакаат да останат во домот или да станат дел од семејството на две жени или двајца мажи - мислам дека ќе ги одберат нив. На крај краева, битно е да им се покаже грижа, љубов, и да ја осетат топлината на домот. Која е разликата? После ќе ги делиме ли децата на природни и вештачки? Значи и мене некогаш помислата на двајца родители од ист пол ми е чудна. Порано уште повеќе, ваљда бев и против... Ама објективно, логички не можам да најдам причина зошто две лица од било кој пол не би можеле да израснат дете ако средината во која расте е здрава во емоционален поглед. А шом неможам да најдам причина зошто да не е така, значи треба да си работам на мојот став оти ми е субјективен, неиздржан, и изграден на темел на традиции.
Од општествена и државна важност е да нема деца за посвојување туку сите да бидат згрижени во домови на граѓаните. Со оглед на тоа колку бодибилдери откриваат дека се геј, не знам кој ќе смее да му се смее на детето.
1. А зошто да си се соберат геј и лезбејски пар? Што е проблемот ако се измешаат геј со стрејт лица? Која културолошка позадина се менува? Ќе повторам: По што се разликува бебе добиено од маж и жена и бебе добиено преку сурогатство или слично од хомосексуален пар? (културолошки) 2. Не може сè да е мешање во лични семејни работи. Ако беше така, немаше да постојат ни закони, ни права кои важат за сите, за секој проблем ќе се повикувавме на семејни работи, па дури и физичкото насилство врз децата. Нема што јас да пишувам прирачник: науката, т.е. психологијата, социологијата итн точно кажува и упатува кои се психички повреди на индивидуите. Тоа ги вклучува и некои религиски обичаи, традиции и толкувања на светот. 3. Јас пак ќе повторам: Со други зборови, има многу стрејт родители кои ги учат децата дека е во ред другите деца да имаат родители од ист пол, а верувам и дека особено во Македонија, повеќето луѓе кои ги прифатиле ЛГБТ и како дел од таква врска и како родители, потекнуваат од семејства, т.е. родители кои се изразено против ЛГБТ. Што доведува до фактот дека културолошка позадина за ова прашање не е 100% репер за понатамошните ставови на детето, дури и да се „испитуваат“ ставовите по ова прашање на родителите кои го даваат детето на посвојување, што само по себе е апсурд. Ако некој не е ЛГБТ, не е не-ЛГБТ по дифолт. Значи ќе треба да ги испитуваме родителите кои го даваат детето на посвојување како се изразуваат по ова прашање. Не знам за која пропаганда зборуваш, „пропагандата“ е да бидат прифатени во општеството. Ако ти си ги прифатил/а, односно немаш ништо против нив и не сметаш дека не треба да се мешаш со нив (да се дружиш итн), тогаш веќе си ги прифатил/а барањата на „пропагандата“. Не се бара децата да ги тераш да бидат ЛГБТ; никој не може да те тера - или си или не си. 4. Последниот пасус ќе го резимирам во повеќе точки: - Луѓето не постојат за да ѝ служат на државата, туку државата постои за да им служи ним. Како што кажав, државата е фиктивно ограничување на група на луѓе. - Дали некој ќе има „пород“ или не треба да е резултат на внатрешно чувство на желба, не на копирање на општеството, затоа што тоа резултира со несреќни семејства, каде родителот ги истура своите фрустрации врз детето. - Ако веќе аргументот ти е дека детето требало да гледа пример за свој „пород“, тогаш самиот факт што тоа дете има родители, теоретски, по твоја логика, би бил доволен за тоа дете во иднина да сака да создаде свое потомство. А самиот начин како ќе дојде до тоа потомство, не зависи од тоа дали детето било посвоено или не, затоа што и онака не било свесно присутно на чинот на неговото создавање, па да му значи дали тоа дете самото ќе сака биолошки да создава дете или да посвојува. - Џабе му се биолошки деца на државата, ако не може да им овозможи достојни услови за живот и кои и онака ќе ги избрка од својата држава. 5. Имам чувство дека размножувањето, и општо опстанокот на луѓето го гледаш строго од аспект на корист за државата, што се гледа и по твојот избор на зборови со кои се објаснуваш. Се чувствувам како да зборуваме за создавање на луѓе, чијашто примарна цел ќе им биде служба на државата, како некои роботи, како да живееме во диктатура. Постои и нешто како лични цели и желби, емоции и право на слободен избор независно од интересите на држвата, независно од локацијата каде сум имала среќа да се родам и која не била мој избор. Не постојам за туѓи цели.
*Продолжува да образложува во километарски пост како да се трампаат и преупатуваат деца според "културолошки" постабилна средина за нив.*
Ај сега да не се лажеме. Се движиме во нагорна линија, да, ама уште сме далеку од прифаќање на таква врска. Особено па во помали места, ќе го изедат детето од омаловажување.
Се согласувам со тебе дека кај нас тоа дете би било многу изложено на исмевање, макар што мислам дека поголем дел од децата од новите генерации се послободоумни по тоа прашање за разлика од порано. Мене прашањето би ми било: како би се сменило општото мислење ако луѓето не гледаат позитивни примери во непосредна околина? Во смисла: еве да речеме дека некогаш веројатно мислењето на луѓето било дека жените доктори се помалку способни од мажите доктори, па поради тоа избегнувале да се лечат кај жените. Дали тоа би значело дека жените требало да се откажат од бидењето доктори сè додека мажите некако не сфатиле дека и жените се еднакво способни? Патем, како би го сфатиле тоа, од нигде-никаде? Би требало да гледаат примери околу себе каде што жените доктори добро се справиле со своите пациенти, и така преку директен пример, со дела да го сменат своето мислење. По таа логика, доколку луѓето гледаат хомосексуални парови почесто во својата непосредна околина, односно доколку гледаат реални луѓе (не на телевизија), и тоа ако ги гледаат плус со деца, како се однесуваат, како функционираат итн, мислам дека повеќе луѓе ќе сфатат дека идејата за такво семејство не е толку страшна во реалноста како што си ја замислувале во главите... Е сега, тоа значи дека да, нема баш сите да ги прифатат (но од друга страна, и ние обичните луѓе за едно или друго нешто не се чувствуваме прифатени од другите, се чувствуваме отфрлени или исмеани) и првите што ќе се охрабрат да истапат на тој начин ќе бидат жустро нападнати, односно ќе се жртвено јагне. И јасно ми е дека не секој сака и има храброст да го направи тоа, ниту пак би осудила некого ако сака да избегне такви ситуации. Но има и доста жилави луѓе кои не дозволуваат да бидат „голтнати“ од средината. Всушност, мислам и дека таквите ќе го износат „товарот“ на првичен шок од околината. Не те напаѓам, туку онака, само размислувам гласно. Не знам дали има некој подобар начин да се среди работата; според мене вака се случуваат промените во ставовите и мислењата на луѓето, преку директна изложеност. Слободно нека се надоврзи некој ако има подобра идеја.
Се согласувам дека како се раѓаат новите генерации, така и се послободоумни(што и не мислам дека е најдобро, за други ситуации). Па според тоа, мислам дека за околу 50тина години, кај нас нема да се гледа на хомо-врските како нешто страшно(освен исклучоци де). Додека се живи генерациите родени пред 1990, тоа мислам дека не е возможно, и нема да функционира. Еве почнуваме со тоа што се повеќе имаме јавни хомосекусалци, сите познаваме барем некој, гледаме дека е човек исто како нас. Ама ти да одиш да му објасниш на дедо ми, или на дедо ти, дека хомосексуалноста е нормална- е благо речено невозможно. А тој дедо со тоа размислување ги растел нашите родители, кои се помалце хомофоби- ама ете се растени така. Еве имам во блиска околима пријатели, чиј син е геј. И сега луѓево, современи, идеа и на геј парадата, и поддржуваат и се, ама кога син му доаѓа со дечкото на собири, со кој што идат 3 години, овие го претставуваат како другарче. Значи они прифаќаат, го сакаат и се, ама уште не им е сеедно, и очигледно осеќаат малце срам. Мислам дека за се треба време, ама среќна сум што барем се движиме во нагорна линија. Не е во ред да жртвуваме некое детенце, на кое животот ќе му го загорчат деца растени од хомофоби, за да покажеме пример. Ете јас така размислувам.
Зошто да не посвојат дете ако вистински сакаат и можат? Зошто да не им се даде шанса за подобар живот на веќе постоечки деца? Зошто сексуалната определба ја гледате како главен критериум за посвојување? Посебно ме интересира последново прашање, бидејќи гледам најмногу заради сексуалната определба сте против тие да посвојат дете. Зар мислите дека би имале секс пред детето доколку се од различна сексуална определба? Луѓето на Марс почнаа да се искачуваат, вие тука тестаменти пишувате за да не посвојат дете, да му пружат љубов и внимание како што треба.
Хомосексуалните парови кои се очајни за основање на своја фамилија и деца, подобро ги третираат посвоените дечиња во споредба со милион неблагодарни стрејт родители кои ги малтретираат. Само сакам да се пружи детство со љубов и грижа, а дали тоа иде од два мужи или две жени ич не е ни битно.
Повеќе пати се коментираше во стил - децата ќе им се смеат на школо или сеедно, нека пројде време други генерации да дојдат. Не, луѓе. Коа се прават промени се почнува од одма. Од дома, од своето. А не да оставаме ајде некоја идна генерација ќе се договори. Значи децата денес се смеат и на деца без еден родител и ги нарекуваат погрдно. Децата ќе им се смеат и на тие деца шо се во дом без родители. Децата им се смеат и на тие деца шо се посвоени. Децата им се смеат и на тие деца што се посиромашни. Нека се смеат така еднаш два пати, нека се дигне фама, нека се дигнат медиуми, нека го однесе Стево Пендаровски детето фатено за рака до школо. Нека се засрамат јавно родителите шо им дозволуваат на своите деца да се однесуваат лошо кон другарчињата... па да видиме тогаш утре дали некое дете ќе му се смее во школо.
Вештачки матки е добар концепт за сите, не само за лгбт. А за посебни населби, самите тие бараат да си се групираат во одредени места. Слободно право на избор. Ако имаш пари, секако. А зошто пак да нема бесплатно доделување на станови на луѓето? Еден куп стојат празни непродадени. Нека им ги одземи државата на сите градежници ако не се продал станот во рок од неколку години и да се додели на оние кои не можат да приуштат, со било какви настројства да се.
Заклучок- децата им се невоспитани. Ти ако го научиш од дома дека не треба никој за ништо да исмејуба нема да го прави тоа.
Многу за одговор, ама ајде да видам. Еволуција на општества секогаш има во секој правец, било добар или лош а најчесто за контрола на луѓето од страна на елитите. Но, не смее да се наметнуваат своите убедувања на други групи кои не ги делат. Тоа е принцип на слободно општество и демократија, според мое размислување. Друг аспект е општествено добро и она што е исправно и фер. Во тој контекст мислам дека за посвојувања треба да се дадат деца кај оние лица кои се од иста позадина на убедувања - култура на хетеросексуалност, или пак култура на лгбт ако се деца од лгбт. Сите имаат право на слободен избор, па дали имале спарување со лица од плус или минус 20 год. или повеќе, тоа е нивно право ако се полнолетни. Кој како чува дете треба според мене да се запази историјата на родителите. Во смисол на нагони, инаку ќе испадне пропагирање дека хетеросексуалноста е болест и ненормално. Иначе, зошто не би им се укажувало на децата во развој на тоа? Ако има дете од хетеро родители, зарем ако се даде на лгбт лица ќе мора да се учи дека хетеросексуалноста е ненормалност и болест? Во тој смисол гледам асимилација. А планирање на семејство е друга работа. Не велам да се делат деца, дали е создадена на овој или оној начин, сепак е невино на овој свет и треба да се запазат правата, вклучително и правото да знае од каде и како потекнува. Асимилација е бришење на минатото и замена со друго. Никој нема право да го лишува друг од сопственото минато, па потоа со тие сознанија личнота нека прави како сака. Инаку, живее во лага.
Да, подобро е да се згрижени отколку да се во групни домови. Само, не е фер да им се брише минатото и да не знаат од каде потекнуваат.
Аааа значи ви прпа да не дојдете во позиција на хомосексуалците. Се сереш ти у гаќи некој правата да не ти ги одземе.
1. Се губи минатото односно се брише. Се доминира еден тип на настроеност над други. Зарем ќе мора да се учи детето дека хетеросексуалноста е неприродна? 2. Мешање во лични работи е предмет на ограничување. Не смее со практикување на некои работи што некои си ги земаат за право да се нарушат правото и достоинството на други. Тоа е како да земеш на некого да им натураш твоите убедувања иако тоа е асимилација. Не смее некој да те тера да веруваш во нешто што не сакаш или сметаш дека не е во ред. 3. Зависи како сметаш, а ова што го велиш делува како пропаганда дека „некои родители“ вака или онака сметале па така треба луѓето да се според нешто. А дека не е настроеноста вродено се согласувам, само проблемот е што се користи како пропаганда за асимилација тоа дека лгбт е вродено, па мора да се такви. Не, напротив, тоа се создава како настроеност по пубертет, кога се доизградила личноста на поле на полни настројства, можно е да варирале или не се нашле себеси во меѓувреме. За жал, се злоупотребува за пропагандни цели. 4. Никој никого не тера да прави или не прави нешто. За државата нештото што е пополезно, гледа да ти го тоа укаже и мотивира во тој правец. Ако не сакаш, твоја работа. А држава се гради и со човечки кадар, ако нема пород, нема да има посветла иднина. Ако е нивото пониско во меѓувреме, важно да има услови за живот. А реално сметам и не треба да се сите милијардери. 5. исто како бр.4 (овде погоре). 5.