Прашања и одговори поврзани со растот и развојот на децата

Кортисаки, почесто туширај ја, ќе престане да ја чеша за одредено време.
Имам искусено алергија од комарци, ама мене по цело тело и тогаш ме мачкаа со течна пудра (од глава до пети) Може да пробаш и ти со течната пудра, и обавезно откако ќе и се смират мачкај/прскај ја со аутан.

 

Детски Психолог

син ми е година и 2 месеци и сега е во фаза кога легнува на земја или оди на ѕидот и плачи (пишти) кога ќе му речиш НЕ, НЕМОЈ или кога ЌЕ ГО ИСКАРАШ.
незнам како да постапувам кога така прави. го кревам враце му зборувам, му објаснувам. имам пробано и да го искарам ама не помага ништо.
несакам да биди од тие деца да се трескаа од земја за секое НЕ.
имам видено таква слика ужасна е.

 

Детски Психолог

Nisto strasno stom e samo dva meseci,ubavo si pisala faza e i kje pomine samo trpelivost i istrajnost vo rabotite i kje se sredi.
Pozdrav

 

Детски Психолог

Ова го имав пишано во друга тема но ајде и тука...

Моето синче е премнооогу живо (3ипол годинки) знае и беља да направи и да искрши нешто и што уште не...јас понекогаш кога претерува знам да го удрам по газето,додека пак мм не,тој само му вика.
Кога ќе го искараме за нештој тој дури повраќа,се кара,тој бил во право требало така да прави,ние не треба да го караме...и мнооогу е нервозно.Ако нешто не му удоволиш одма почнува да се дере да вика...и во тој момент се надвикуваме еден на друг...веќе не знам како да посапувам со него,сум пробала и со добро и со мавање по газето ама ни така ни вака не оди...
Не дека сум лоша/строга мајка но се си има своја граница...ќе ми речат малечко е уште не знае..но од сега ако не го научам што како треба, и за почит на зборот на родителот па кога?
Ве молам за совет???

 

Детски Психолог

Не се работи за мое дете, туку на мои пријатели. Баш пред некој ден се сретнавме па ми расправаа. Девојче на околу 3 години, тоа им е постаро дете и сега имаат новороденче машко. Работата е во тоа што одкако се роди бебето, девојчево вика јас сум машко. Значи за фустанчиња и скуќњички веќе несака да чуе, игра само со коли и војници, стално повторува јас сум машко, дури и за во WC во кафичот прашуваше кое е машко WC. Родителите викаат дека оваа фаза се јавила по раѓањето на бебето.
Е сега како да се гледа на оваа појава? дали е толку безболна и пролазна? и како да се постапува со девојчето?дали да се игнорира или да се опоменува.
Јас секој ден имам контакт со деца од таа возраст и вакво нешто не сум сретнала до сега. Со самото тоа дека се појавува со раѓањето на братчето сигурно има некоја поврзаност. Дали е љубомора или можеби желба за внимание. Или можеби родителите и најблиските претерале со истакнување на раѓањето на машко дете (често присутна појава во нашево општество се родил син леле леле)
Како размислувате вие?

 

Детски Психолог

Odnesuvanjeto na vaseto detence mozebi proizleguva od nezadovolenata ili pak preteranata potreba za vnimanie,koga vie mozebi go nasocuvate vaseto vnimanie na nesto drugo i povekje toj ne e vo centarot togas pocnuva da se buntuva bidejki naucil deka miruvanjeto i umnoto odnesuvanje ne predizvikuvaat posebno vnimanie kaj okolinata.Koga vie go kaznuvate ili opomenuvate togas toa ja zadovoluva negovata potreba toj da e ''glaven'' i se pocesto go saka toa.
Treba vie da mu posocite kako sakate da se odnesuva toj vo dadena situacija da bidete negovi primeri a koga kje nauci togas treba da go nagradite a ako go napravi sprotivnoto togas kje treba da go naterate da ja pocustvuva posledicata od negovata nepromislenost.
Ili koga e vo opkruzuvanje na mirni deca vie falete go nivnoto odnesuvanje,delete im komplimenti,nagraduvajte gi so cokoladi na primer,za toj da svati deka i takvoto odnesuvanje privlekuva vnimanie a ne samo buntot.
Se nadevam deka kje sum vi od pomos,
Pozdrav

 

Детски Психолог

Ubavo ste kazale,
Vo nasata zemja vladeat tie stereotipi na odnesuvanje da koga nekoj kje dobie masko dete se diga tolku golema fama da prosto posakate da ste na negovo mesto
Devojceto si pomislilo deka e vsusnost mnogu kul da si momce i deka taka kje te slavat i primetuvaat povekje pa resila da si go smeni stilot
Ne e strasno i mislam deka kje e od pomos nejzinata majka da pocne postepeno da i ukazuva deka e ednakvo dobro da si zensko,da i gi ukazuva ubavini na zenstvenosta da si ja feminizira svojata kjerka na vreme bidejki e mozno toa odnesuvanje da i vleze nekade vo potsveta pa so tekot na godinite da se javi problem so seksualnosta ili da ne prerasne narodno kazano vo maskodanka

 

Детски Психолог

Слична случка имаше кај наши пријатели, ама помина.

Прво, сите се фалеа како второто е конечно машко, и машко и машко. Тоа беше главна тема на муабет, се фалеа и дичеа со машкото, па девојчето се осети отфрлено, несакано баш поради тоа што е женско.

Второ, мајката секако мораше да се грижи за бебето, па девојчето беше љубоморно, а кога бебето добиваше поклони, машки алишта и играчки, девојчето ги присвојуваше, викаше дека се нејзини и дека и таа е машко.

Најглавна улога тука има мајката, а секако и таткото.
Мора прво самите да внимаваат што зборуваат пред децата, како ги воспитуваат, како ги учат да гледаат на нештата.
И да ги заштитат од околината, бабите, дедовците, комшиите, ако се склони да им ги полнат мозоците со неадекватни муабети.

 

Детски Психолог

Ние дома се соочуваме со истиот `проблем` како што пиша погоре ирена1.

Нашето девојче, кое има 4 години, во последно време сака само да си игра со момчиња, да игра со машки играчки ( да, сите играчки се за деца, но таа ги игнорира сосема куклите и барбиките), сака да носи маички како нејзините другари од градинка, вели дека таа е iron man, spiderman, никогаш не се гледала себе си како принцеза и сл. А е преубаво мало девојче, со долга коса која секогаш јас и ја средувам со плетенки, кикички, ја дотерувам (кога ќе ми дозволи нормално), ама ете таа се гледа како момче.
Кога ја прашуваме што сака да биде кога ќе порасне, одговара: сликар, нинџа, спајдермен, не вика сликарка или нешто во женски род.
И она што најмногу ме загрижува е што пред некој ден ме праша зошто не сум ја родила како машко? Прво се збунив, малце чудно ја погледав и и одговорив дека таа е убаво девојче исто како мама..ме запрепасти и изненади и не бев спремна ич за вакво прашање. Ја прашав зошто би сакала да е машко, ни она не знаше да одговори, рече дека они само се шуткале и биле интересни
Мене ич не ми е додуша до смеење, ме загрижува ова и не знам што да правам.

Сите ми викаат дека и е фаза, дека ќе помине, ама некако цела година ова се случува, па сега и прашањево зошто не е како машко родена ме загрижи ептен. Не знам дали да се консултирам со прихолог, додуша и не знам каде точно да ја однесам. Совет некој?

 

Детски Психолог

Јас имам 7,5 годишно момче и 3 годишно девојче,е сега прво за него,тој е многу нервозен дури и премногу за таа возраст па тој е само детенце,како ке оди напред со таа нервоза како ке порасне во здраво дете многу се плашам конкретно што сакам да прашам за него е кога ке дојдат другарчина да играат со него да напоменам и нема многу деца во нашето мало 3 се само,тој прави се како што ке посакаат тие па и некои работи што знае дека несмее да ги прави само за да не му заминат децата дома а тие па го научиле и намерно знаат за што го карам и ај вака да направиме,тој ке рече не мама ке ме кара,а тие му велат епа ние ке си одиме дома и тој одма прави така.Кога ке го викнам дома тој е нервозен плачи,и ништо не кажаува се црвенее цел исамо прета,и све збира на срце.
А девојчево друга приказна таа сите комшии ги вика на име,и чека момент да се завртам и да замине некаде ако ја оставам ги посетува сите ама не е само еднаш тоа е секој ден ме фаќа страм колку многу и зборам несака да ме разбере почнав да ги врзувам вратите од дворот ама не е ова решение ке плаче ке се дрецка и ке вика по сите што ке поминат да и отворат.

 

Детски Психолог

Добар одговор ти даде yokoono, јас само од лично искуство ќе додадам за делот за викањето и надвикувањето:
Во тие моменти, вие како родители, НЕ СМЕЕТЕ ДА ГО ПОВИШЕТЕ ГЛАСОТ. Нормално, зборам за ситуации кога на детето не му се заканува некаква опасност. Значи, седите и двајцата мртви ладни, и смирено му зборувате. Тој сигурно ќе продолжи со викање и плачење, зошто знае дека тој е начинот со кој провоцира реакција од вас. Смирено ќе клекнеш пред него, ќе го гледаш во очи, и тивко ќе му кажеш: Не те разбирам ништо кога викаш вака.
Сигурно пак ќе вришти, и можеби ќе се треска од земја, ама вие упорно држете се до смиреноста и упорно повторувајте дека не можете да го разберете кога така вика, па следствено не знаете што (не)сака. Ќе се смири, верувај! И кога ќе биде во состојба да може да ве разбере, ќе седните пак мирно и ќе го ислушате. Ако му има логика барањето - исполнете му го, ќе се осети горд и полн со себе, дека и тој нешто паметно побарал и тоа се усвоило од неговите најбитни. Ако нема логика, објасни му со убаво дека тоа не може во моментот (или никогаш) и предложи му замена, или едноставно пренасочи му го вниманието кон нешто друго (тогаш ќе можеш, зошто ќе е смирен).

Ова ти го пишувам од искуство, како мајка на 2.5 годишно девојче Ги поминавме овие ситуации (и уште од време на време ги поминуваме) и јас само на овој начин го решив проблемот. Секогаш кога ќерка ми ќе вриска, вришти, вика и бара нешто, јас сум мртва ладна и само што ќе и`кажам: „Не те разбирам што сакаш, многу викаш“, намалува тон и ми кажува со убаво Ама тоа го научивме со тренинг, со зборење дека само неумните деца вриштат, а дека умните со убаво бараат и полесно добиваат се`.
Сега сме во фаза кога нешто сака, да вика силно „Дај ми гоооооооо!“, и нормално не и` го давам додека не каже „Те молам мамо дај ми го.....“. Се научи дете сега како треба, затоа што секое вриштење го игнорирав, а на секое „Те молам“ и` ја исполнував желбата, ама и за тоа ми требаше тренинг од неколку пати објаснувања. Кај неа функционира игнорирањето, значи секое недозволено однесување јас го игнорирам, ама смирено и` објаснувам зошто, за да знае да се поправи. Нема дете кое нема да попушти кад тад, поентата е само во карактерот, кое колку го држи инаетот и тврдоглавоста, а и стабилноста и константноста на родителите.

Не се плашете да бидете строги со него, на децата им треба дисциплина, во нивниот ум тоа значи дека се грижиме за нив и дека ги штитиме. Не зборам за строгост кога нема ништо да се дозволува без да се праша претходно, туку една комуникација каде секогаш ќе се знае кој е авторитетот во ситуацијата.
И играјте со нив АКТИВНО, ќе видите како ќе се подобри однесувањето. Внатрешната исполнетост од времето поминато квалитетно со мама и тато одма ќе се осети и во меѓусебниот однос

 

Малиот мој додека спие шкрипи со забите. Имав забележано уште пред некој месец, ама летово на одмор спиевме во иста соба, па забележав дека се случува прилично редовно и по неколку пати во ноќта.

На интернет не најдов баш нешто многу информации, само дека се носеле некои заштитни гуми, а тоа можам само да замислам колку е гадно, ама ако мора и ќе носи кога ќе му излезат трајните заби (сега само единиците доле му се сменети).

Друго, пишуваше дека ако детето е под стрес може да се случува, ама баш и не беше нешто под стрес на одмор, а и не е дете што се потресува многу за било што.

Има ли некој вакво искуство и има ли начин да се влијае на оваа појава?

 

Ариел искрено, не знам како би можело да се спречи, но ке ти кажам со сигурност дека причината не е стрес, многу луге прават така и возрасни и дечина, тоа е несвесно во сонот, мажот ми често прави така, а сум слушала и за други луге, само кога ке го слушнам го подмрднувам или ке му зборнам нешто, така ако го чуеш погали го, мада тоа е нешто што трае неколку секунди, еве на мм не му се одронати забите , ниту пак има некакви промени, во глобала не е ништо страшно, не се секирај
Поздрав

 

Има ли некој скок у развој во 21-22 месец? Ме полуде малата еве веќе две недели.
И излегуваат 3ки тоа ок, ќе сфатам да е малку поплачлива но немаше некој голем проблем со другите заби а и да имало траело ден два. Сега не се трпи, плаче за секоја ситница, се притресува, се плаши од глупости.
Бара да се држи за рака за мене па макар и дома да треба да оди од едно место до друго да земе нешто и најстрашно од се сака да е нон стоп со мене. Ај кога сме сами разбирам да иде по мене секаде, ама и мм кога е дома не сака да седи со него во соба, дури напротив тогаш уште повеќе плаче по мене и трча. Вчера ја однесов до кај моите на гости не сакаше да се симне од раце, никогаш не го правела тоа, обожава да оди кај нив.
Помагајте, утешетеме дека е фаза инаку се мрднав

 

Фаза е, која кај мојава, 30 месеци, е се` уште присутна, ама со намален интензитет Не бери гајле, полека ќе почне да се опушта, само немој да ја форсираш. Немој со оние глупави муабети „Аууу, па ти се срамиш, за срамота, зошто така, нема потреба, ајде не се глупирај“ и слично, туку прифати дека ќе се срами, ќе се крие, ќе те бара само тебе зошто си и` главна и најјака поткрепа, и за неколку месеци ќе исчезне тоа однесување. Ти само полека полека охрабрувај ја да прави работи што ги одбива сега, прво со тебе, после сама, па со тато, баба, дедо, и ќе и` премине во навика.
Ако бега така од татко и`, тогаш голема е веројатноста дека не и` обрнува доволно АКТИВНО внимание (со играње, со разговори во 4 очи иако не зборува,читање сликовници пред спиење, градење со коцки) па нека проба тоа да го направи, ќе се опушти за брзо време со него....

Ако е таква сега, не знам колку безболна ќе ви биде адаптацијата во градинка.....затоа јас одложив до после 3 години, мада и тогаш не знам што ќе ме задеси

 

Пробав јас со градинка во јуни и сега пак ќе оди од септември ама од сегашна перспектива гледам дека овојпат ќе е попроблематично. Искача дека од 9 месеци најдобро е у градинка кога сеуште помалку разбираат.

 

http://www.femina.mk/здравје/заболувања/бруксизам-чкрипење-со-забите

 

Ќерка ми додека спие муца(она што го прават деца кога имаат температура) ке ја погалам и престанува,после неколку минутки пак почнува.Ја пипкам да не има темпаратура нема,од што може да е ?

 

Мојата ќеркичка има 2 и пол години и последно време почна да се разбудува со плачење навечер, поточно со вриштење. Станува хистерична и не дава да ја допреш, само станува од кревет и шпчнува да шета напред- назад , од една соба во друга. Сношти на пример, викаше дека ја боли ножето...Некогаш мислам дека сонува лошо, некогаш мислам дека се работи за грч...Имал некој ваков или сличен проблем?