Прашања и одговори поврзани со растот и развојот на децата

I oni mi go rekoa istoto

 

Реин баш затоа како што кажа, дека имаме пристап кон различни вести ни е истовремено и од помош на нас родителите. Кој сака може константно да се едуцира, точно е дека сме фул ангажирани, ама ако самите не сакаме да одвоиме време за да се едуцираме и да си помогнеме од кој да очекуваме да ни помогне?

Вина се фрла врз родителите и тоа е апсолутно точно, зашто ако го слушаш човекот тој кажува дека за развој на мозокот и интелегенцијата на децата се најбитни првите 5 години од животот, а во тој период воспитувањето е воглавно дома, од мама и тато, баба и дедо. Системот на учење во школите исто е критикуван од Ранко, меѓутоа и да е совршен, ако темелите се разнишани во првите 5 години тешко е после да се врати детето во колосек.

Кое и предавање да го изгледаш ќе научиш нешто, воглавно сите се темелат на важноста на детската игра, на движењето, на функционалното знаење...

Негови ставови кои ми го променија гледиштето:
- Родителите треба да се однесуваат кон детето до 5 години како да спремаат спортист за тренинг. До 5тата година детето треба да биде подвижно, брзо и спретно. Да трчи, да се врти, кога ќе падне веднаш да стане без да чека некој да го подигне, да стигнува до непристапни места, вешто да се качува/пентери по дрво, да прескокнува препреки.....
Наместо му чистиме терен на детето, за да може слободно да се движи и да не падне, треба да му го “отежнуваме“ движењето и да му ставаме препреки. На тој начин не само што се развива неговата моторика туку се развива и неговиот мозок.
Јас на пример по 1 месец откако детето прооди почнав да го учам да се качува и симнува сам по скали (што не би ми паднало на памет ниту случајно да не го слушав Ранко), сега е 16+ и верувале или не, сам се качува и симнува држејќи се за ограда, јас нормално стојам до него, ама веќе се прави сам па и да ми избега утре знам дека безбедно ќе се симне.
Кога сме надвор го оставам сам да се движи без да трчам нон-стоп по него. И да падне не го кревам туку го оставам сам како знае да стане (секако нели не во случај ако се повреди).

- Друго што исто ме замисли е следново: тој цело време ја потенцира играта како најважна во развојот на децата. Меѓутоа со играта треба и да го стимулираме детето да учи. Јас по прашањето за кога е најдобро децата да се научат на букви и броеви, на читање и пишување, бев - кога ќе тргне во школо тогаш.
Е тој вели дека детето после втората година има најголем капацитет да учи симболи (букви и броеви) и дека тогаш е најдобро време да се почне со тоа (не само букви и бројки, туку и разни други симболи, марки на автомобили, знамиња и сл.). И тоа учење низ игра, со асоцијации, со поврзување на работите, а не напамет.
Јас искрено сметав дека тоа е малтретирање на детето... Твоето дете е поголемо, колку што знам не оди во градинка, цело време е со тебе, каков е твојот став по тоа прашање, дали веќе почнавте со учење на букви и броеви, читање и пишување?

 

Се сложувам дека помошта е од големо значење. Ние ја имаме од свекор и свекрва и од мајка ми, па затоа може не ве сфаќам оние кои сте буквално без помош како успевате да се изорганизирате и да завршите се. За таа цел пак одам 2ра и 3та смена 6 дена во неделата, со по 5-6 часа сон и тоа на рати, па од таа страна имам потешкотии.
Нејсе не ми е намерата да се жалам, сакам да кажам дека секој е помалку или повеќе ангажиран и зафатен, меѓутоа должност наша е да работиме со своите деца, ние сме нивните први учители, ние треба да им ја дадеме основата и да ги насочиме во животот.
Жално е што гледам родители од моето опкружување што воопшто не се замараат да ги поднаучат нешто своите деца или да поиграат со нив. Му купиле лулашка на комшичево, му ја врзале, а нема кој да го лула, мајка му седи до него и виси на мобилен. Жално е навистина.
Не мора по цел ден да сме посветени, на детето и треба да му е досадно понекогаш за да му се развива фантазијата и да стане креативно, барем 2 часа дневно квалитетно поминати се доволни.

Ете тебе те читам стално и ти се восхитувам на кој начин ја воспитуваш ќерка ти и колку многу читаш и се надоградуваш во поглед на детското воспитување и детската психологија. Знам од почетоците на форумот сум те доживувала како доста избувлива и нервозна личност (sorry ), ама сега читајќи те со ќерка ти колку си трпелива и смирена, како се справуваш со тантрумите и која љубов и ја пружаш, иако не те познавам лично, те земам за пример за себеси, и многу работи научив од твоите мислења овде.

 

Бидејќи јас и мм сме родители кои сами чуваат дете, без помош и без оддишка за нас двајца, ни еден саат, а камоли подолго, ќе кажам дека веќе престанав да чувствувам грижа на совест кога ќе земам телефон во рака да пуштам мисли да олабават. Ми требаше долго време да сфатам дека не грешам, туку едноставно ми треба одмор. И ми текна дека и моите го правеа истото, мајка ми читаше книга, а татко ми решаваше крстозбор и се разбира заедно слушаа вести И беа одлични родители. Сфатив дека така собираме сила за да може да се посветиме на децата, па и не треба цело време да се зависни од нашите анимирања. Од рано малата почна да се заигрува сама, и ако порано брзав да завршам некоја работа низ дома, сега си седнувам и одмарам. Научив да живеам некогаш и со несредено, или нема да зготвам "здрав" оброк, ама 100 пати ми е поубаво мене, а со тоа не сум нервозна и сум поодморена за игрите со ќерка ми. Затоа, без грижа на совест, сепак сме луѓе, не роботи

 

Јас ако може да ти одговорам по ова прашање. Моето искуство кажува дека ова тврдење со читање букви, бројки и симболи најверојатно е точно. Син ми пред да наполни две години почна да распознава букви и многу брзо потоа и цели зборови. Сега ќе прави 4 години и успешно чита едно 80% од зборовите по сликовниците (и секаде каде што ќе забележи). Таму каде што не може да го распознае зборот прави комбинации од буквите и често тоа што ќе го каже е блиску до реалниот збор. На истата возраст ги научи марките коли, не само знаците, туку и како се читаат со букви.

Е сега, тој од мал има интерес кон овие работи. Не го форсирав туку само одговарав на неговиот интерес. За разлика од читањето никогаш не сакал да црта или пишува. Не можам да го натерам никако и со ништо. Чекам сам да пројави интерес.

Малата е две години и гледам сама научила букви и бројки од што гледа на видеа. Ама не е нешто дека има интерес кон тоа. Ако седнам да читам со неа, одма станува и не соработува. Таа пак, многу сака да црта.

Јас пак би рекла дека сигурно на двегодишна возраст имаат способност за овие работи, ама сметам дека најважен е интересот на детето. Тој е пред се'. Доколку можете да го заинтересирате детето да учи ок, но не би инсистирала доколку за нешто не покажува интерес. Ќе дојде време за се'.

 

Реин и јас сум порасната во таква фамилија и затоа сега најголема цел ми е да не ги повторам истите грешки кои ги правеле моите родители. Сакам моите деца да израснат во здрава средина, со многу љубов и внимание, сакам да можат отворено да зборуваат со нас за се, да ги познавам до толку што и при најмал проблем да увидам дека нешто не е во ред... јас се сеќавам еден период бев во страшна депресија, а никој не ме ни примети ниту ме праша како сум.
Точно е дека многу малку се обрнува внимание на емотивниот развој, впрочем има и многу разни гледишта за што е правилно, а што не, лесно е со исхраната и со физичкиот развој, таму се знае точно што и како треба да биде, ама во поглед на емоционалното воспитување е многу покомплицирано. Колку и да читаш пак ќе е малку, сепак најмногу зависи од самото дете и еден ист пристап за иста ситуација нема да даде ист ефект кај две различни деца. Моментално можам да кажам дека најтешко ми е градењето на авторитет.

Жуто браво за твоите дечиња и за твојот пристап кон нивните интереси.
И мене ми е страв да го форсирам за да не му створам одбивност кон нешто. Пратам што го интересира и со тоа си играме и тоа учиме. Многу работи знае за негова возраст и јас се трудам секој ден да го научам нешто ново. Меѓутоа за букви и бројки навистина бев во дилема од кога да се почне, зашто сум слушала родители како велат дека најубаво е детето да учи да чита и пишува кога ќе тргне во школо, бидејќи во спротивно ако веќе научил пред да тргне ќе му биде досадно во школото и ќе губи интерес за учење.

 

Во школо уште од прво одделение многу интензивно учат математика...значи треба да си запознаен со материјалите кои ги учат во прво одделение по сите предмети, па да направиш сам рамнотежа што да го научиш детето во предучилишна возраст,за да не му дојде тогаш се наеднаш и тешко, а и сепак да има и нови работи за учење. АКо оди во градинка, таму ги учат многу работи...па полесно некако им иде на тие деца. Убаво би било некој да пише доколку знае што игри или занимации имаат во градинка.

 

Здраво мајки... имам девојче од 1 годинка... уште кога се роди имаше изразени гради.... во текот на оваа година ги снимавме и на ехо каде што ни кажаа дека се хормони... но сега е веќе друг проблем... едната града е значително поголема од другата... на допир се осеќа дека и таа жлезда е поголема... дали има некоја од вас вакво искуство? Имам закажано на педијатар но место не ме држи дури дојди терминот

 

Немам искуство, стручно лице би ви дало најсоодветен одговор. Јас само би додала дека во исхраната кај децата треба исклучиво ( поготово кај девојчињата ) да се дава пилешко, мисиркино и јајца проверени ( домашни ). Све тоа од маркети, пазари, пиљари и фарми се наклукани со хормони и концентрати кој кај децата допринесуваат до хормонален дизбаланс. Ако даваш купечки ( од горе спомнатите продажни места ) одма да прекинеш и да почнеш од луѓе да зимаш кој ти се проверени, кој чуваат домашни и им шеткаат по двор.
Верувам дека со тек на растењето ќе се среди све кај ќеркичката и ќе се нормализираат жлездите и градите. Не се секирај све ќе биде во ред и ќе средите со доктор кој ќе ви даде инструкции и совети.
Со лесно мајка и верувам за брзо ќе биде све во ред.

 

Не не.. се што јади малата е домашно од кај роднини... и иако пилешкото е домашно го укинавме ... ќе видам што ќе кажат ...фала

 

Мајки каква четка за заби користите за најмалите. Јас мислев дека до две год не треба да се мијат ама читам мислења дека и многу порано некои од вас им ги мијат. Ние сме скоро две години и се мислам дали да ја купам електричната четка или да почнам со обична. Дали некој од вас користи таква? Ако имате повеќе време и слика да ми пратите ке сум благодарна. Исто која паста ја препорачувате за почеток?

 

Curaprox.
Od kaj toa deka do 2 godini ne se mijat?

 

Ние користиме Colgate детска четка за заби. Претходно имавме некоја друга.
Паста купувам без флуор. Кај нас такви има на Chicco и на Alverde.
Не знам од каде е информацијата дека до две години не се мијат заби, ама ако до сег ане сте ги миеле време ви е да почнете.

 

Mi smo svi bili ubeđeni da su naše škole najbolje, da su naša deca najbolja. Međutim kada su počela PISA testiranja (Međunarodni program procene učeničkih postignuća) naša deca su među poslednjim u Evropi. Naša deca se ne snalaze kada je reč o povezivanju informacija. A to je upotrebno, odnosno funkcionalno znanje. A upravo od tog znanja zavisi bruto nacionalni dohodak. Pa čemu da se nadamo za 20 godina?! Ako naša deca od 15 godina su ispod proseka Evrope. Jedino je Slovenija u boljoj poziciji, ona je iznad proseka i među prvih pet država Evrope. A onda su ispod proseka Srbija i Hrvatska, jako daleko su BiH i Crna Gora i na poslednjem mestu, ne u Evropi nego u svetu je Makedonija."


Ако сами не си ги учиме децата, тешко дека друг ќе ги научи. Мора дома да им читаме, страшно многу. Мора да ги развиваме нивните мозоци, оти нема кој друг. Сепак, некои работи се учат и во група. Не може да ги научи дете ако е само дома со родители.
Затоа мора и градинка. Да научи дека има ред, дека има други карактери, дека треба дапочека после некое дете, да научи да се бори за да се докаже, да научи да помага на друг и да му биде помогнато, па дури и да биде турнато и да знае да возврати.

Ама пак, мора сами дома да даваме се. факт е дека работиме сите многу, не можеме дома да седиме и да ги учиме, ама пак, барем 3 саати на дете да се посветат на ден. Додека јадеме, ги учиме како да јадат, па читаме книги, па редимекоцки, па боиме, па играме на песни, па учиме како да се вртат, па нови чекори, па скокање у кревет пред спиење... и дете заспива у 9 саат и до 12 мораме да переме, да миеме, да чистиме, се полека и тивко... и не е лесно, ама нема кој друг.

И како? Сериозно, како? умор, здравје? а на школо ич.

 

Jas mijam uste od prvo zapce.Bez pasta go mievme, samo so onoj naprstokot so e. Sega ima poveke zapcinja pa so cetka Na colgate i pasta isto

 

Majki imame doma problem so decata, sestra mi preporaca da najdam licen trener za rabota so nas i so decata tamu toa vekje bilo sekojdnevie ve molam dali imate iskustva so ova i dali ima takvi treneri vo Makedonija?