Оваа недела моето сонценце за прв пат отиде сама на екскурзија. Дома како некој облак да влезе...се шуткаме како без компас, незнаеме што со себе. Помислувам да одам да ја видам... а длабоко во себе сакам да се воздржам. Чудно се однесувам. Не и е прв пат да биде отсутна од дома. Секое лето го поминува со баба и дедо во Охрид...но сега е поинаку. А она е среќна, пресреќна,,,дури и нема време да зборува на телефон Како се чувствувате Вие мамички кога детето не ви е пред очи?
Исто како и тебе. Лани син ми ,во прво одд.отидоа на еднодневна екскурзија,и нормално со мајките на другите деца од одд. цело време бевме во контакт.Сега се јавила една,за пола саат друга...и така бевме во тек цело време како се децата. Кога се вратија учителките ги пофалија,многу биле умни.А син ми важен-бил на екскурзија. А инаку кога не се дома,кај баба и дедо на гости беа минатиот викенд,јас и маж ми сами дома.И што е најинтересно ручаме во тишина и на ТВ.пуштен цртан филм-навика. Колку и да се бесни,немирни,кога не се дома празно е.
Како??Напната сум до крај,се нешто ми се премотува во главата,и/му досадувам по телефон,куќава ми е празна...и така во тој занес на мајчински порив,сваќам дека пиленцата излетале без мене,екскурзијата ме става и мене и нив на испит,се фаќам себе како се тешам ,и одеднаш ми светнува моите деца пораснале тие можат да водат сметка за себе барем неколку дена..и тоа ме разнежнува..и така во круг
Ааау јас на 22 години кога не сум дома подолго време моите се чувстуваат ко утки.Штуро им е и празно,па мајка ми само кисне по телефони или спие да и мине време! Татко ми машки се воздржува и последниот ден на телефон ќе ми рече,фала богу помина,едвај чекам да те видам,со мајка ти само си зборуваме е сега да беше дома,ова ќе направеше,ова ќе кажеше,она ќе истресеше! А јас шеговито,да де да,пукнавте за мене,ко на меден месец сте биле,јас само ви досаѓам! Така да мамички и татенца,навикнете се! Не само првата и втората и третата и десетата екскурзија и одмор и на деловно патување и каде и да се и кога и да е,без разлика колку години имаат,секогаш ќе ви биде баааааарем малцуцка како сега!
Во контекст на муабетите со родителиве http://www.demotivacija.mk/shto-mislat-roditelite-814.html Ова во потполност ја опишува мајка ми до ден денес. друго Лилит се си кажала, да не се повторувам јас. едит: Чекајте да се дополнам, да не речете дека сум нечувствителна заради сликата, ама смешна ми падна. Родител како родител цел живот ќе си ги мисли децата, и ќе си ги носи врз глава. Едноставно само малку можете да се опуштите и да помислите дека и вие сте биле деца А сите тие чувства се појаки од вас. Јас од првата екскурзија дома им дојдов со пукната аркада Леле мајка ми колку тагуваше ... тоа е што е. Не за џабе се родители. Тие се нешто свето, и тие се единствените кои ни го посакуваат сето добро на овој свет без ништо за возврат, освен малку љубов.
хаха леле кај мене мајка ми и кога сум излезена некаде мора да ми се јави 2-3 пати, многу пати и се имам налутено за тоа, имам правено и проблеми, не сум кревала цела вечер, а таа ко збудалена (сега се каам, ама шо полза од каење кога не сум размислила на време)...и дур не се вратам кутрата не заспива... а пак кога сум на одмор не можам да ви објаснам кој замор е...ллеееј, значи на пола саат, па јадеше ли, па се наспа ли, немој мн на сонце, немој мн сладолед знаеш каква си, немој ова немој она...ама трпам, сепак мајка е забегав од темата...
леле незнам како ќе реагирам кога ќе дојде време(за едно 2 години) сигурно ќе бидам повозбудена од ќерка ми,видно ќе паничам,и ќе досаѓам по телефони незнам никогаш се нема одвоено од мене,па макар и на една ноќ,тешко ќе биде,но секако сакам да оди,да се дружи исл.Па јас немам пропуштено ниту една екскурзија од 1 одд па се до апсолвентската екскурзија сакам да и овозможам и таа да ја осети убавината на училишните патувања
Леле сега ме потсетивте на мојот т.н прв одмор. Абре тогаш бев прво одделение и ајде живи радости со братучетка и другарки ке одиме на организиран камп преку кошарка, ама во куќи престојувавме. Требаше да седиме десет дена. Многу бев среќна дека прв одмор без родители, со другарки. Многу беше убаво првите два дена, вриштења, прскање со шишиња, неспиени ноќи и се заврши со доаѓањето на моите родители третиот ден . Вие не знаете само колку се радуваа кога ме видоа, како да му отишла отаде Австралија па не ме виделе со години, а мене можете да ме замислите кога им ја видов колата пред куќата како останав . Па де бре, сите имаа родители па не ги посетија само моиве најпаметни . Може отидов оф топик, ама само сакав да го доловам моето или родителското искуство со екскурзииве/одмориве.
Денес ќерка ми прв пат отиде сама на екскурзија. Жива возбуда, не се опишува. Веројатно затоа што ја имам пуштано одамна по одмори со бабите и дедовците и не ми беше нешто тешко, чудно и невообичаено. Четврто одделение е, па рано е за глупости, што ми е многу мило. Повеќе ќе ја мислам кога ќе има бубачки во глава и кога потешко ќе се контролира. Многу одговорно дете е, па затоа некако знам дека се ќе биде ок. А секогаш може да се случи нешто што не треба, без разлика дали е со мене или со наставничките. Наставничките рекле дека е подобро да не носат мобилни, па не и пратив. Не сакам да ја оптеретувам со јавување, ниту да има обврска да се грижи за него. Ако не дај боже има потреба да се чуеме, наставничките го имаат мојот број. И кажав само да ужива колку што може повеќе, да ги слуша наставничките и да си го чува здравјето. И да изгуби нешто, да не се секира. За метеријални работи не вреди човек да се нервира. А таа ми рече дека сум најдобрата мајка на светот
Ќерка ми се врати од екскурзија. Додека беше таму се слушнавме неколку пати. Ми кажа дека сум и недостасувала. Искрено, мислев дека само така вика, затоа што веројатно со другите деца разговарале дека им недостасуваат родителите. Секое лето сме разделени по еден месец, па и повеќе, и навикнати се да бидат без нас. Но излезе дека навистина сум и недостасувала. Друго било тоа кога е на одмор со баба и дедо. Ме изненади реакцијата, мислев дека ќе нема гајле. Додека беше отсутна најмногу му недостасуваше на син ми. Кога се дома заедно како маче и куче се, а сега едвај издржаа 4 дена еден без друг. Еве ги сега, втор ден не се двојат еден од друг.
Moјата прва екскурзија т.е. сама без мама и тато, беше во 2 одд. само еден ден. Тогаш немав телефон да и ѕвонам да мама и на секоии 5 мин. да и се јавувам . Беше добра екскурзија сеуште се сеќавам на неа.Бевме во некое село во близина на градчето. Бевме на една фарма за крави.Ни кажуваја како се одгледуваат,како се молзат и што ли не за кравите. И некое време седевме во дворот на фармерите .Потоа отидовме во Жито Битола.Таму ни кажуваја за како се прави брашното,како се меле житото. И после тоа ни даваа пакерче брашно од 1 kg и една кифла .После тоа домче.Убава беше таа екскурзија. Спојлер A бре поубаво е без телефони .Рајат си,никој не ти досадава.Оти вие мајките да знајте жива досада сте,кога сме на екскурзија
Јас на мојата прва екскурзија во 2 одд. имав телефон, но моите само два пати ми се јавија, бидејќи знаат дека школските ќе ми се смеат (па да, тие немаа телефони, нема кој да им ѕвони). Тогаш во Скопје бевме, и како и обично, Лајтнинг срамежливата не си играше во Луна Паркот, туку се шеташе со таа жената што ни беше водич. Ужас екскурзија ми беше, само на вовчето се возев. Да го сменев времето, јас самата би била тој водич и не би дозволила моето минато детенце да си го помине така првиот ден без мама и тато...
