Мене утре ќе ми се деси првиот ден во средно.Не познавам никој што ќе биде во мојот клас, а во генерација имам едвај 5-6 деца што ги знам...Не сум нервозна, барем не толку колку што мислев дека ќе бидам Се надевам дека сите ќе личат еднакво изгубени колку мене и кога ќе бидеме во иста каша, ќе можеме полесно да се запознаеме :geek:
Конечно дојде и овој ден Мојот долгоочекуван прв ден во средно помина супер. Кога влеговме во училиштето си стоевме сите така како изгубенки, во почетокот стоевме со некој од постарите генерации ама после они отидоа на час, па ние така додека си чекавме да не викнат, полека си се запознававме. И дојде судниот момент - дали ќе ме стават во класот каде што сакав Почнаа да не читаат, и читаа, и читаа, и конечно ме прочитаа. Светол момент Најголемиот дел од децава кои не беа ставени во нашиов клас даваа коментари како „слушајте ги сеа презимињава“, „не дај боже некој од овие со мене да се падне“, „заради ваквите на П***Е класот стално е најдобар“... ама не ме обесхрабрија коментариве и имав добра надеж за соучениците И бев во право , сега за сега децава - кои сите ги сметаа за снобови итн итн испаднаа баш приземјени и дружељубиви. Скоро сите од девојчињата ги познавав од претходно, ама ете сега и нови запознав. Класниот е срцка од човек По спорт предава и веќе почнавме да си ја планирам првата екскурзија Се надевам дека и натаму се ќе остане овака убаво и ќе си се дружиме како денеска
Па и овој ден како и сите други. Разликата е само што станав бааги порано, и ти се случува една од најважните работи во животот, нема разлика, нели. Се шалам, напнатост, возбуда, трема.. Сето тоа е нормално. Се помина во најдобар ред. Имав 2 другарки кои многу ги сакам, значи не бев само и изгубено. Имав уште 2 деца од генерација. Децата си беа сосема нормални, не беа бубалици, за разлика од другите одделенија. Супер клас и класна, барем засега. За понатаму ќе видиме. Имајте убав ден.
Сите до еден бубалици не видени ... само една ја познавам и девојчево е срамежлуво со знам некако во 18 век живејт класната е ок со зна на почетокот малце трема ама помина
Добро беше Имааав маааалку треба. Малку. Се плашам од нешто, а неможам да сватам од што. Не е од средината, не е од новото школо, некако имам некое чувство дека страшно е. Фини се наставниците, ќе ми оди муабетот. Децата сите исти, некои тивки, мирни, некои зборуваат без престан. Интересно ми е Чудно, ново, нови деца, нови наставници, нови очекувања... Бев песимист, дека на лошо ќе ми тргне. Не тргна на екстра добро, ама барем добро беше. Убав почеток на сите..
Како за прв ден не беше лошо... Кога почнаа да ги кажуваат имињата се молев да сум во таа паралелка што сакам и со децата што сакам да бидам..така и беше.Сите од класот ги знам вака ми изгледаат како добри деца. Преовладува женска популација.Класната е предобра и така... За прв ден супер беше па ќе видиме натака
Катастрофа од огромни размери.Не знам никој во мојот клас...Се запознав со две девојчиња, ама излезе дека и двете се преголеми шмизли Седам до едно машко што не ми се свиѓа, другите деца се прилично срамежливи... Не знам што ќе правам-единствено класната ми е ок.Вака им е на сите на првиот ден или само јас не можам да се снајдам?
Епа ете помина и првиот ден! Веќе кажав во СДК како си поминав ама ајде и тука Преубаво си поминав, многу сум задоволна од класот и од класниот, џабе се нервирав цело лето како ќе ми биде. Не викнаа класните и отидовме во училните, седнав до мојата анјдобра другарка а до нас седнаа уште едно девојче што го знам и едно друго со коа подоцна се запознав, со другите деца од клас не се запознав, ама има време и за тоа дур се опуштиме сите. Поседовме 2 часа класниот ни кажа кој што ќе ни предава, ни го прочита куќниот ред, ни кажа за слободните и не пушти да си одиме. Искраено едвај чекам да одам утре пак ептен се радувам
Хелоууууууу....јас сум на ред да кажам?? Па ајде и јас да си кажам. Вака отиводме во 9 часот се видовме сите што ги знаев девојчината уште непочнати се запознав со 2 чупина си муабетевме,дури во 10 и 15 часот ни рекоја сите да излезиме надвор и почнаа да не викаат по смерови,не викнаа и класната почна да чита, бев радосна поради тоа што сеуште не е прочитан никој од тие девојчина што се дружевме и што ќе бидеме заедно,но во еден момент прочита две од девојчината,останавме само ние 5 да видиме дали ќе бидеме заедно,и тогаш си го слушнав моето име не разделија само 2 чупина не се со меене но побараја да се сменат и бидеќи се две од мојот клас сака уште едно да се смени па да се најде уште еден и сите заендо ќе бидеме,кога влегов во училницата си седавме 3-те и + уште едно чупе од ресен кое го запознав денес многу е фина си разменавме бореви,класната е предобрааа,само имам едни шмизли во класот 4 се па каде ги ставија и во ист клас пакк и во основно учеа заедноо и цело време се занесуваа нешто ама ќе се трпан ајдее нема гајле иту се молев да не се сомене ама ајде сега тоа е.ИИ што е најважно има машки во класот од 34 машки се 6 или 7 ама сепак добро е Првиот ден значи си го поминав препрепреубаво многу подруго чувство и да ви се пофалам по историја ќе ми предава од паркети свирачот И што е најважно одма од првиот ден на екскурзијааааааа,утре ќе одиме само ние од 1 годинаа одвај чекам
Сакам да им кажам на сите што денес првпат тргнале во средно дека е нормално да се разочарани... Сакам да им ја кажам мојата приказна за првиот средношколски ден... Изгубени 38 телиња седнавме во клупа. Не познавав никој... Бев преплашена, на забар не ми било толку страв да одам... Првите 2 недели ми беа најужасните 2 недели од мојот живот за тоа време... Со тек на време научивме да идеме на кафе у околните кафичи... Со тек на време се зближивме толку многу што секој викенд, а и невикенд искачавме заедно во град... Станавме право друштво... Беа најпрекрасните 4 години од мојот живот. Такви и ќе останат. Прво разочарување, прва љубов, прво бегање од часови, прво пијанство, првите штикли, се доживеав со тие 38 телиња од мојот клас... Ги сакам, и ден денес сме многу блиски со неколку души... И ден денес ги раскажуваме сите случки кои сме ги доживеале И ден денес се смееме како што се смеевме... Се смееме какви сме биле тогаш... пред 7 години...И ден денес се реметиме за сите утки што ги правевме... Можда бевме секое полугодие со по 38 кеца во дневник, ама за дружење имавме 38 петки. Ја преживеавме Рилкова, ја преживеавме Лујза, дочекавме матура и ги заокруживме тие прекрасни 4 години... И еве сеа се договараме да идеме заедно на Пиволенд....
Супер беше, ми се погди класната и класот е добар. Мешан клас сме сите француски само 5-6 Германски (во кои и јас (германски) и ке се кoмбинирам со другите класови ) . Класната не прочита втора бев во списокот, не однесе во училницата ни кажа општо, во понеделник на класен час ќе се чита кодекс на однесување...... Во клас сме 19 женски и 4 машки па еден што го познавам го зафракавав. Пола и повеќе ги знам и мислам дека ќе бидеме супер клас. Денес држевме 5 часа се осеќав ко да сум во сауна ептен беше топло, држевме хемија, математика, македонски и англиски.
Бев малку како потресена. Дојдов со другарка од трета година, која што влезе во училница и јас останав сама во хол. Тотално бев изгубена, заедно со уште еден другар со кој сме во клас, ниту тој не познаваше никого и двајцата се врткавме во кругови наоколу цело време. Влегов во училница последна, бидејќи ми беше срам и останато место беше само во прва клупа, па таму седнав (се „тупнав“ до едно девојче ). Што се срамев, умирав од срам и едвај решив да прозборам и да го прашам девојчево од каде е, таа си одговори и не ми рече: „а ти?“ Види ја ... Професорката збореше ли збореше, а јас гледав низ врата во ходник каде што поминуваа ученици од поголеми класови и гледав со таков тажен поглед како да им викав: „Спасете ме, спасете ме...“ Ми дојдоа и солзи едно време, ама некако се воздржав. Милион пати праша професорката дали имаме прашања, а јас длабоко во душата посакував да ја прашам колку време ќе седиме, т.е. колку време ќе треба срамот да го трпам, ама не сакав лош впечаток да оставам. Ќе си речеше уште не дошла, сака да си оди. Ѕвонеше што ѕвонеше, одма фатив џомка накај дома. Арно ама сум се збркала и ја промаршив автобуската, па си направив еден круг (читај кругчиште ). И то...
Циркус колорадо ... Само со една другарка од основно бев и двете се тутнавме во еден ќош После часови се упознавме и дружбата остана 4 години , со оглед на тоа дека бевме од различни градови по цела Мкд искачања , пијанчења нон-стоп Многу ни беше убаво ... Еден од најубавите периоди од мојот живот .... Друштвенце ептен бевме , која уште знае да излезе заедно и да си пројде исто како и во средно А професорите ... Целиот колектив да ги бирале , па такви неможеле да ги состават
Па не беше толку лошо колку што очекував.. не ме ставиа во клас со тие деца што сакав али ипак имаше едно девојче што го знам и за несреќа во истиот клас се падна едно дете штоо многууууу ме нервира уште од дете .. хах.. а иначе се си беше супер едвај чекам утреее
Ве читам и страв ме фаќа...мене ме чека истово следната година, незнам ни кај ќе се запишувам, дали ќе има некој познат, какви ќе бидат децата... Тешко мене од другата година
Лелел и јас ве читам и готово се посраф у гаќии... Коа кје си помислам шо ме чека ледната година уххуху... Сакам да се запишам на медицина и незнам баш дали некој од моја генерација кје има таму макар и најголем душман да ми е..барем да имам некој шо го познавам.. Уфф ичч незнам како кје се справам со тоа..:///////////
Вчера беше мојот прв ден во средно...и не си поминав баш најубаво...и децата не можев убаво да ги видам оти си се скрстив на последна клупа...повеќето сме женски ама има некои шо ме нервираат оти се уфилмани Вчера здогледав едно девојче шо седеше само и ми падна жал оти од не беше од градов и никој не познаваше и еве денеска си ја прибрав во моето друштво,се запознавме си направивме муабет и така
Коа среќа ја имам. Едноставно не бев исплашена знаев што ме чека, сепак не познавам повеќе од половина од генерацијата, ама пројде како така. Во клас сум со 2те другарки како и во основно и така.. се нај нај можам да кажам.Интересно е, нови запознавања, дружби ехее