На 18год и не беше ни од љубов ни од љубопитство, повеќе од потреба. А и кога ќе размислам подобро, товар ми беше некако невиноста. Многу величате губење на парче кожа па и романтизирањето на сето тоа.. Јакиот ритуал и трансформација, леле леле.. I regret nothing. Не требало да е избрзано, требало прав партнер да се чека бла бла бла.. е да бе, ке чекам јас некој 100 год дури да се погоди прав калап, а у меѓувреме ке горам од желба. Зашчо бе? Па не дај боже "правиот" да се погоди од прва, па цел живот осудена со еден да го минам.. хорори бре.
Првиот пат ми беше со постара од мене и чисто онака од љубопитство(не ни бевме во врска), ама искрено не ми беше нешто нај нај.
Од љубов, бевме долго време со дечко ми и мислевме дека е време и за тоа. Но по 2-3 седмици ме остави.. Но не се каам.
Не мие. јасно што е со фамата и значењето на 'првиот пат'. Мене не ми беше битно ниту пак нешто магично, бла бла. Важно ми беше јас да сум физички и ментално спремна за тој чин. Причината беше комбинација на привлечност, чувство на сигурност, почит, но љубов ни на крај памет.
За мене љубов и секс не одат заедно така да не е од љубов, не е ни од љубопитство. Едноставно хормоните си го прават своето. Имав дечко крај себе долго време, чувствував сексуален нагон и се случи.
