Првите 40 дена со бебе - прашања, проблеми и предизвици на новите мајки

@slobodka да К витамин ставаат. Синко прими 1 мг после раѓање, а после уште 3 и пол мг кога се јави крварењето (според килажа). Јас се исплашив тогаш ама често се случувало.

 

Moeto vo Cair primi 3mg K, a posle na klinika koga lezev so nego (togas imase 7 den), mu stavija uste, no nie golem problem imavme, od krvarenje do infekcija so pokaceni leukociti. Ako krvari a ne mirisa loso, ne e strasno, pazete go da ne zagnoi i da ne zamirisa. Na klinika mu kapnuvaa 3% hidrogen, nisto drugo... Pa i jas doma taka prodolziv.. kapnuvav, pravi pena malku i se tapka so gaza, alkohol ne mi rekoa da stavam, a vo Cair takva preporaka dobiv koga ne ispustija.

 

Мислам дека не треба да се покрива со фластер папочето за да се суши. Јас на бебуш до три месеци му давав д3+к1 витамини за подобра коагулација на крвта. Првите недела дена откако падна папочето имаше малку крв, ама после тоа убаво зарасна. На педијатар со хидроген го чистеа, а дома ми рекоа само прашоче додека не престане крварењето. Ако е машко е малку потешко да се одржува суво

 

Јас имав искуство со бебе уште пред да останам бремена со првото дете. На една пријателка и помагав околу бебето. Се научив да менувам пелени, да бањам бебе, да го пресоблекувам, и сл. Не ми беше тешко. Освен тоа, имам и списанија за бебиња. Таму пишува се за негата околу бебињата. Кога останав бремена со поголемиот син, веќе знаев што ме чека.

 

Kazete mi, vasite bebinja povrakaa li cesto? Od sabajlevo 2 pati povrati. Jade normalno. Sere normalno.

 

Поголемиот повраќаше. Очекувана реакција кај деца што пијат адаптирано млеко. Помалиот не повраќаше. Он пие мајчино млеко.

 

После подој или онака без причина? Ако повраќа после подој, мислам дека е нормално, се додека не е во огромни млазови. Ако се друго е нормално и бебето добива на тежина, не е причина за грижа. Синко повраќаше (бљуцкаше) после секој подој до кај 6 месеци, после се среди.

 

Cica, ne e na ad. Povraka posle saat od cicanje, ama ne zdrignuva. Moze toa da e pricinata?

 

Тоа е, што не ждригнува. Ако кенка пред да поврати исправи го бебето може ќе ждригне тогаш. Нема врска што е по саат време.

 

Vidi dali e bljucjanje, ili povrakanje. Povrakanje e vo mlazovi, bluckanje samo tece po muceto. Ama i jas mislam deka ti bljucka radi nezdrignuvanjeto.

 

Мене многу работи ми покажаа во болница и тоа многу ми ја олесни работата.Имав проблем со градите,рамни пупки и почеток на мастит па ми рекоа да ги тегнам дур не ги извлечам нанадвор (многу болно ама успешно извлечени) па малата почна од старт да цица.Почнав да качувам температура а градите цели со грутки,камен па сестрите ми покажаа како рачно да се измолзувам штом ги осетам тврди и тоа многу ми помогна (ме советуваа пумпа за измолзување да не користам зошто може да ми ги разрани пупките и ги послушав) После тоа ми се разранија пупките од што цело време на града ми беше малата а пупките суви,барут па ајде земав ланолин и постојано се мачкав па и тоа помина некако.Пошто бев со царски неможев да дојам седеечки па лежев и така ја доев малата.Незнаев дека треба да ја кренам после секој подој да ждригне и нормално а цица се надвор идеше,млазови.Па ајде и тоа ми го кажаа,почнав да ја дигам после доење одма и ќе ждригнеше ама пошто беше лакомо бебе и после некое време знаеше да бљуцне ама не беше многу количински.За пресоблакањето немав некоја посебна мака,освен што ми беше малку страв зошто беше мала ама после првото пресоблакање веќе немав гајле,ми помина стравот.За пелени мењање бев испраксирана од внуката па немав гајле во тој поглед Само пелената ми кажаа да не е над пупачето дур не падне целосно а кај неа падна после 10-ти ден,ми рекоа дур ја бањам да го покривам со стерилна газичка и да не влага вода а после бањање да и ставам алкохол 70% и добро поминавме со тоа.Ми кажаа да не спие на перница,туку на рамно во креветчето и да не ја преоблекувам многу.Со жолтицата имавме мака,затоа и не задржаа 6 дена во болница пошто примаше терапија а и кога ја однесовме дома уште беше со жолтица па ми рекоа да ја изнесувам на сонце,среќа беше лето а и дома да има светлина од надвор и да и давам почесто да цица,да не спие многу долго време без цицање.Немав помош од бабите туку само од мм па со него ја бањав,он ја држеше а јас ја поливав со водичка и со Еуцерин сапунче.И да,малата кога и да ја соблечев цело тело и се шараше,како кругови модри и бев преплашена ама педијатарот ми рече дека е нормално,да не се грижам,а кога беше облечена немавме таков проблем.И за облакањето ми рекоа да не ја трупам со облека зошто и на бебињата им е исто како и на нас,да се водам по мене па гледав телото да и е нормална топлина,да не е ладна и така сметав дека и е добро.Имав среќа што немаше грчеви ниту еден ден и не беше плачливо бебе,кенкаше само кога е гладна инаку незнаеше да плаче па беше многу смешна.
Имав тежок период на опоравување,постојано плачев откако стигнавме дома па цели две недели.Постојано се прашував дали се правам правилно,дур спиеше одев да ја слушам дали дише,ја пипкав цело време да не и е ладно,топло ама помина и после уживав во се што правам за и со неа.
Почетокот е најтежок,што од самиот пораѓај што од тоа што незнаеме што носи бебето,цел живот се менува од корен и треба време за адаптација ама среќа тој период е краток па после се оди како песна
Сега за кратко време пак ќе поминувам низ истите работи па ќе видам дали е полесно,иако искрено сега имам поголем страв што неможам никако да си го објаснам.Можеби зошто ќе бидам сама со две дечиња и освен од мм пак нема да имам помош од никој ама се надевам ќе успеам да бидам добра мама,да им посветам на двете подеднакво внимание и дека се ќе биде добро

 

Знaчи нoрмaлнo е дa пoврaќa...пoштo тoa е лaкoмo и не знaј кoлку му е дoстa и плус желудничетo му требa време дa се привикни
Сaмo гo исфрлa вишoкoт
Мoевo пoврaќaше пo некoлку пaти нa ден aли беше мнoгу лaкoмo и негде нa 5 месеци преќинa дa пoврaќa

 

Правилно не научив да дојам ми се чини. Цело време мачев мака со лактација. Или пак можеби употребатњ на силиконски брадавици си го направи своето. Најголема депресија ме фаќаше од идејата да не ја дојам.
Ама еве давам ад и дел мајчино и не било страшно.

За пресоблакање прво поварав помош од свеки. Кога видов дека незнае, си ја земав малата во раце и полека се опуштив со облакањето. За ден два нев експерт.
Бањањето, со помош на мм ни стана најзабавниот дел од денот.
Кога цицаше легната од лакомост се засркнуваше, или пак во носето и се слеваше млеко и ќе почнеше да и капе. Таа си заспала. Брзав целата во паника со усно аспираторче да го извадам млекцето пред да го повлече во белите дробови.
Потоа усниот аспиратор ми се најде за мрсулчиња при првата настинка.

Депресија ме маваше дефинитивно. Дали сум добра мајка, дали ќе ме сака ќерка ми итн . Колку повеќе ми помагаа толку полошо се чувствував. После извесен период кога закрепнав физички избркав се. Така се вратив во нормалата.

 

Сите ги имаме истите стравови и дилеми околу одгледувањето кои стануваат се поголеми како што се приближува денот со големо Д и јас се прашував како ќе научам за истите прашања што ги постави @Cka а потоа видов дека ништо од тоа не се учи едноставно ние мајките сме предодредени за тоа сите сме со вроден талент за правилно одгледување на дете ама се дури не си го земиме ангелчето во раците ни е неоткриен талент
Морам да редактирам @Cka лакомо е машала ништо страшно и синко мој и мајчино и ад го повраќаше го кревав и ќе иждригнеше и пак ќе повратеше еднаш реков помалку ќе му давам плачеше пиштеше како гладен да е

 

Jas koga se porodiv so sinot , bidejki se porodiv u 25 do 2 noke , ne mi go donesoa vecerta voopsto , duri utre denta posle vizitata mi go donesoa . Mleko od samiot start nemav dovolno , i kolku i da se trudev da izmolzam , ne doagjase nikako . Vo bolnica nisto ne mi pokazaa , nitu doenje , nitu presoblekuvanje nitu banjanje . A i rano ne pustija mene i sinko , vecerta koga se porodiv i slednata lezevme vo bolnica ( 2 nokja i eden den ) veke vtoriot den ne pustija doma . Papoceto mu padna na sestiot den . Svekrva mi vikna sestra sto raboti vo patronazna sluzba vednas po doagjanjeto od bolnica , za da ni pokaze kako treba da go banjame i sto treba da se stava na papoceto . Sestrata ni rece deka moze da go banjame so bekutan shampon , za osetliva koza do 40 dena , a potoa i so bekutan za normalna koza ako nema nikakov problem . Na papoceto mu stavi tetra pelena i taka go banjase , a potoa go isbrisa so pamukce i mu stavi spirt i hidrogen , go pokri pamukceto so pampersot i go prepovi . Ni preporaca da mu stavame na sekoe prepovivanje ili eventualno na sekoe vtoro . Mene mi pokaza kako treba da dojam i se toa , ama dzabe , mlekoto nikako ne mi doagjase , pa taka na kraj zavrsiv so razni penzionirani sestri koi mesto da mi kazat da odam da si zemam sto treba za da ne dojde do mastitis od kolostrumot , me izmacuvaa so razni vlecenja , tegnenja i ispumpuvanja , pa na kraj podebeliot kraj go izvlekov jas so toa sto dobiv mastitis i morav na operacija . Sinko posekako od start bese povekje na AD otkolku na majcino mleko pa taka i ne mu bese nesto smeneto , so grcevi nemavme mnogu problemi , isto i so zdrignuvanjeto , posle sekoe hranenje si zdrignuvase . So postporodilna depresija nemav vreme da se raspravam , doma sekoj den lugje imav , nitu da se odmoram kako covek nitu za nesto drugo imav vreme . Kapak na seto ova mi bese i grizata sto ja custvuvav deka nemozam da si go dojam deteto , i postojanoto zboruvanje od sveki deka MORAM da go dojam . Na kraj ja obvinija majka mi deka me tera da ne go dojam deteto ( a taa sirota sosem sprotivnoto go pravese , bas sakase da dojam i se raduvase i mi pomagase kolku moze , bidejki i ona ne doela , nemala mleko ) , na sto mi pukna filmot i i rekov na sveki : majkami ne ne doela nas , nemala mleko , ti si gi doela decata , zosto majka mi koja ne doela se trudi poveke da mi pomogne okolu deteto , da go zadojam , otkolku ti koja imas iskustvo , kolku tolku pomnis nesto neli , ke mi pokazes sto i kako ide , ama ne , pobiten e izletot po povod prvi maj otkolku moeto neiskustvo i neznaenjeto na bebeto , pa posle koj e kriv ? Majka mi , e nece moci . Resiv , za vtorovo koga ke se porodam zdravje , ako od start imam dve kapki kolostrum , i ne dojde za edna nedela , da ne se izmacuvam po babi , strini i tetki u penzija , vednas ke si zemam AD mleko za kerkata i apcinja za prekinuvanje na kolostrumot i resena rabota . I nema da se zamaram koj sto ke misli . Nas majki ne ne pravi poroduvanjeto ili doenjeto . Majki sme od koga ke doznaeme deka vo nas raste edno covece .
Malku otidnav off topik , ama ova e edno neprijatno iskustvo , od koe nemav vreme da mu se iznaraduvam od prviot mig na moeto bebence . Ne mi dozvolija drugite . Zatoa sega nema da dozvolam nikoj da mi se mesa . Ako ima mleko ke cica , ako nema , AD ke pie . Eve sin mi si napreduva odlicno masala , imunitet si ima zimava ednas ako fatil nastinka koja traela 3-4 dena , a bil povekje nadvor od doma .

 

Јас го дојам моето дете и се си тече добро, си напредува, си бара на 2 - 3 часа доење и тн. Ама не знам јас како да се справам со тоа што ми тече млекото само. Влошки за гради не помагаат бидејќи многу тече па по цел ден крпи носам под маица. Ми велат до 6 недели ќе престанело ама не знам. Вие како се справувате со овој проблем? Вчера кога се истуширав приметив дека млекото не капи туку прска и тоа само без да стискам. Не знам дали има решение за ова

 

Ќе се нормализира после неколку недели.Решение е само да ставаш влошки или крпи и тоа е тоа.

 

Јас имав лошо искуство во Чаир ни ми покажаа како се бања а имаше услови ни како да го дојам а млеко тогаш ич немав барем да ми покажеа како се држи ми ја тупнаа цела вечер кај мене детето живо гладно вришти мене срце ме боли ми се плаче ја викнав сестрата да ја земе,од двај чекав да си одам

 

Niedna kniga,ni internet ni babi ni svekrvi ne se poglemi od majciniot instinkt. Stravot trae nedela dve dodeka da se osvestite Taka da bez grizi

 

За жал тоа е вистината за нашето здравство, не секогаш е се до техниката, понекогаш човечкиот однос е многу позначаен отколку тие технички апарати. Се надевам дека еден ден како одминуваат годните и доагаат некои нови генерации во здравството дека и односот кон пациентите ќе се промени.
Односот на лекарите и медицинскиот персонал е воглавном лош со чесни исклучоци и тоа треба да се промени, за тоа што не се променил до сега најголеми виновници сме ние пациентите кои молчиме и трпиме. Колку од нас пријавиле лош однос на персонал? Многу мал дел, затоа што или се плашиме или си викаме, како не баш јас ќе променам нешто. Епа ако е така тогаш ни останува да трпиме, барем додека можеме

Не секогаш е доволен само инстинктот, порано мајките сами се порагале, сами по свое наогање ги одгледувале децата ама и затоа смртноста била огромна, ското 50% секое второ преживувало. Голем дел умирале од болести, но добар дел и од несодветна грижа.
Сега во време кога мајките едвај се решаваат да родат 1-2 еца не можеме да си дозволиме таков луксуз да импровизираме. Инстинктот на денешниве мајки е по мое мислење истапен како инстинктот на лавовите за лов кои се одгледани во заробеништво. Денес на добар дел од мајките им помагаат свекрвите, мајките, сопрузите.... и пак се уморни,тешко им е да им зготват него купуваат готва храна, тешко им е да ги паткаат па купуваат разни каиши, едвај чекаат да го одвикнат од доење за да не и виснеле градите, да не и се упропастеле брадавиците..... Ова се работи кои секојдневно ги слушам и ми се крева коса од нив.
Така да во секој случај потребно е на мајките на кои ова им е прв пород да се обрне малку пвеке внимание од страна на здравствените работници, не смееме да изгубиме ниту едно бебе поради неукост на мајката, затоа што и така секој ден н има се помалку.
Критиката за мајките и нивната размазеност не бее за сите тука за добар дел од нив, секско постојат и мајки кои ги поседуваат сите оние квалитети кои ги критикував погоре,