Прво тромесечие од бременост

Здраво на сите...
Баш би сакала да добијам некоја поддршка од вас, трудна сум 8ма недела, засега е се во ред фала Богу..
мачнини имам попладне и навечер највеќе изразени, без повраќање...

Она што повеќе ме загрижува е мојата психичка состојба овие недели откако дознав, претходно едвај чекав да станам мајка, некако дали ме фати некој страв кога видов две црти или што се случи во моментот не можам да објаснам, страв веројатно како ќе биде, како ќе се снајдам, колку трајно ќе се смени животот и слично... баш не можам да се израдувам се' уште како што треба и како што мислев дека ќе се чувствувам...

Јас буквално сум плачела кога ќе добиев циклус бидејќи многу силно сакав бебе, а откако тоа се случи, баш не можам да се израдувам на тоа и многу имам грижа на совест што се чувствувам така..

Разговарав и со психолог, ми вели дека мојата состојба е нормална и дека ќе дојде и среќата за кратко, но некако од ден за ден ништо не се менува, па реков и тука да побарам совети и поддршка. Јас имам слика дека сите жени околу мене се радуваат на новата титула и мислам дека само со мене има некој проблем...

Ви благодарам

 

Mila, hormoni do plafon imas sega i normalno e se. Ne se opteretuvaj, i jas 7 godini se obiduvam, i site mi vikaat zasto sum nervozna. Srekjna sum, samo i na misla mi se 500 raboti kako ke bide, skriningot so dusa go cekam. Ke se opustis, vtor trimestar kako nova ke bides ke vidis. Ne znam kolku godini imas, i toa e razlicno, kako rasteme, taka i mozokot ni odi na razlicni mesta. Ke si bide super se

 

Благодарам многу инаку, имам скоро 29 години. Со лесно

 

Еве јас сум бремена за второ, дали е до хормони, измешани чувства или што ли е не знам. Кога се роди првото баш му реков на мажотми извини ама не те сакам веќе најмн на свет, ќерката ми беше број 1 и сеуште ми е. Е сега си велам леле како ке го сакам второто бебе, ама знам само дека љубовта не се дели, туку се множи
Со лесно да ни е на сите.

 

Со лесно и благодарам

 

Имаме срценцееее шѕо мислите за димензииве и се друго?

 

Ti kazav deka ke ima srcence. I moevo bese 3mm koga mu go slusnav srceto . Sega se topam koga ke se setam. Toa mi bese najubaviot moment vo zivotot. Isto bev 6ta nedela

 

Не ми кажа колку се отчукувањата,пишува негде на сликичкава?

 

Со лесно , кај мене на 8+ ми кажа
Посебно отвараше за отчукувања,и испадна 170. Кажа до 180 било граница но дека возбудена јас и кај него се забрзувало

 

Toa neznam kade pise ... Moze druga clenka znae da kaze.... Da ne te lazam jas

 

Здраво, дали некоја од вас имала покачен RDW на крвна слика? Мојот е 15,6 ,инаку сум 13+1. Што направивте во врска со тоа?

 

Дали некоја била приморана да лежи од премореност да и кажале дека претерала со физичка активност и после колку време сте почнале пак да функционирате нормално?

 

Јас исто едвај чекав да останам бремена, мада и од прва ни успеа фала богу ама пред тоа договори и преговори дали сме спремни, дали сега, дали е рано ме убиваа, си викав само поскоро нека биде и бидна.
Е сега јас не можам да кажам дека не сум среќна,среќна сум ама многу ми е страв да покажам среќа. Сакам од сите да скријам и да си го чекам бебето само јас, да не знаат сите околу мене, да не ме прашуваат сите, да не ми честитаат, некои се дрзнаа "мама" да ме викаат....сите жици во тој момент ми се споија. Јас мама? Тогаш уште на прв преглед немав отидено и ми се избацува една особа и ми вика ајде мама.... нозе ми се пресекоа во тој момент, не бидејќи ми е страв да станам мајка туку од тоа уште од сега да се чувствувам ко мајка, као ајде останав бремена и тоа е тоа, завршивме работа, веќе сум мајка.... не знам ни дали се објаснувам доволно, ама преку глава ми е. Свекрва ми едвај издржа срцева реакција да слушнеме за да почне да бара муштулук по роднини дека снаа и е трудна!!!! Уште и ќе ми се јавувале да ми честитаат,а јас некои од тие ги немам ни запознаено сеуште. На никој не сум кренала и нејќам никој освен моите и родителите на маж ми, да ми честитаат за 5-6 недели бременост. Поради ваквите ширења на муабетот за мојата бременост не можам сама да се израдувам на свој начин, ме фаќа страв дека премногу ќе се уфилмам дека бремена сум, ќе бидам мајка и готово, и се осеќам дека тогаш нешто лошо ќе се случи, дека во бременоста никогаш не си на сигурно(што реално е и така) ниту после прво тромесечие,ниту веќе во 9ти месец и страв ми е да бидам среќна. Престанав веќе и да му зборам и на маж ми за бебуле, дури пред да останам бремена повеќе филмови си правевме, вака ќе е,онака ќе е, сега ќутам само, единствени разговори на темата ни се како сум јас,што чувствувам.

Веројатно сите имаме некакви бубачки во нас, сите на различен начин реагираме.

 

I jas isto se custvuvav na pocetokot, pa duri I seuste ne e celosno izceznato, se custvuvam posigurno I pobezbwdno koga ne zboruvam za toa,a na pocetokot koga dobiv pozitiven test se dogovorime so mm da ne kazuvame na nikogo do kaj TRI meseci,vsusnost me lazel toj uste vednas pocnal da zvone I da kazuva na site kako me sretnuvaa lugeto uste vo peta nedela koga se uste I nema srceva akcija me prasuvaa poloso custvo nema mislam celiot svet mi se srusi... Potpolno te razbiram Kako SE custvuvas, I pravi taka Kako sto tebe ti odgovara I te pravi bezbedna...

 

Исто исто и кај мене. Не издржа и дома кажа уште пред да отидеме на преглед ама некако успеа да ги убеди да ќутат. Стигна 6та недела, ми рекоа има срцева реакција ама јас не ја слушнав па го убедував демек дај нека не зборат и понатаму по луѓе ама штом стигнав во 8ма недела на контрола одма уште истиот ден јавување по чичковци, по братучеди... па нас ни викаа ајде јавете се. Значи не се чекаше кога ќе се слушнат па да спомнат уз муабет него специјално ко со тапани да им се јави на сите дека сум трудна. Прво не знаев одма,ми криеше додека не почна свекрва ми да раскажува како на кој му соопштуваат, со стикерчиња на вибер, па вака па онака. Мене се ми се превртување во моментот.
Не кажа никој сега периодов кога само си уморна и ти се спие, да испратат ручек, да дојдат да помогнат дома нешто него уште приговори пошто не сум се јавувала, а ја едвај на нозе стојам. Дома во 5 се прибирам, ручек,подсреди нешто и веќе во дневна сум заспала,ни до спална не можам да стигнам.
На моменти се осеќам ко за другите да сум трудна а не за нас двајцата.
Затоа не можам асално да си се радувам и да сум си среќна и да уживам.

 

Zdravo na site Jas imam edno prasanje.Vcera bev na doktor ima rana bremenost 6ta nedela Ama seuste nema srceva reakcija i seuste ne se gleda plodot Ali ima kesicka i doktorot mi kaza deka e dobro namesteno na kontrola sum za 10 dena.Nekako sum mnogu uplasena dali ke bide se kako sto treba.Dali imal nekoj slucaj vaka kako mojot da mi kaze mislenje.

 

Јас 5+5 бев немаше сеуште срцева акција и секако се гледаше само yolk бидејќи сеуште е малецко да го уловат на ултразвук, повторна контрола за 2 недели. Сосема нормално е во рана бременост да не се види чуе не се плаши, пиј витамини, фолна, здраво храни се и брзо ќе пројдат деновите на чекање, секако има случаи каде слушнале во 5та и 6та недела срценце ама и ова нашево е сосема нормално

 

Здраво девојки, после успешна инсеминациja ви се придружувам тука. Ве молам да споделите колкава ви беше вредноста на бетата кога прв пат ја испитавте и во која недела? Ви благодарам <3

 

Fala ti sekako mora da se ceka samo Se nadevam deka ke bide Se vo red piem vitamini femibion 1 dali treba plus nesto da se pie

 

Честитки за бременоста и добредојде во темава јас би ти рекла воопшто да не се заморуваш со бетата ниту да се споредуваш со други, разни случаеви, различни бети. Кај мене на 13ти ден беше 138 па за 2 дена се покачи тродупло Чекај си преглед за да ти потврдат и уживај си