Прв детски бакнеж на 13 години, најдобар другар ми беше на времето и се "фативме". Не дека многу се сакавме, ама другарски... А, првиот вистински бакнеж беше пред 3 месеци. Не го памтам затоа што не ни го почуствував од возбуда. Но, секој следен надокнадува за тоа.
Прекрасно нешто...Кога ме бакна мислев дека срцето ќе ми излезе, толку се чувствував убаво што заборавив на стравот дека незнам да се мувам...Иначе тоа се случи кога јас имав 13 години а тој 15 и заедно бевме 8 месеци
Минатото лето,на 14 год...се муваа и на 12,13 ама јас не сакав толку да брзам и бев многу ладна..и се случи подоцна,и беше многу поубаво
епа вака треба да се мувам ама незнам како... се плашам.. дајте ми некакви искуства срам ми е да ги прашам другарките на пример зашто сите носат мастика, дали одма кога ке излезете се мувате или првин праите муабетт лелее можеби е смешно ова ама стварно ми е срам да ги прашам моите другарки па барамм помошш од вассс.... се надевам ке ми кажете
Првиот бакнеж ми се случи во забавиште, со најдобриот другар. А, инаку, првпат онака како поголема ми беше во 6то оделение
Мастика , да не ти мириса здивот нели , а тоа дали одма ќе се измувате или ќе си правите муабет , зависи од вас двајца .Ќе видиш и сама , ако толку ти е страв остави тој да ја води целата работа , нека си тече се спонтано , заш и да планираш нема да испадне по планираното ( од искуство )
Првиот бакнеж, хахаха интересна тема, сега на кратко ќе го раскажам мојот го свиѓав другар му цело лето а овој ми беше само познаник, некаде во ноември ми кажа дека ме свиѓа и дека сака да се муваме, одма прифатив, незнам ни јас зашто, иначе е две години чинам поголем од мене хаха и дојде денот... јас и мојата нај другарка отидовме на местото пола саат се баравме кога се најдовме јас цела се тресев и ми вика ајде да прошетаме ние и стануваме идеме прво не пуштав јазик ми беше чудно хахахха али после ајде пополека..не го свиѓав, а ни сакав, завршивме со добро не се испокаравме како што прават некои останавме у супер односи и буквално сега како брат го осеќам секад кога ми треба совет е тука за мене, и јас за него секако не се каам за ништо, напротив среќна сум што цел живот ќе памтам човек кој е вреден да остане во мојата меморија, но кога би можело да се врати времето не би се смувала со него, од причина што не го сакав а ни свиѓав, и сега тоа личи на некој тип на искористување сега неколку совети да дадам аххаха .. измиени заби обавезно, мастика, без трема, и немој многу да мислиш, работите ќе се одвиваат сами по себе
Првиот бакнеж Премногу чуства измешани.Неизвесност,срам,љубопитност,несигурност..се во едно-турлитава. Да ме гледаше некој од некоја страна ќе си помислеше дека одам на колење,а не на "мување".Сега се смеам на тој момент,но тогаш толку ми беше непријатно и срам. Дечкото со кој го направив тоа беше поискусен,односно веќе го имаше "вкусено" првиот бакнеж.Токму поради тоа бев напната повеќе,од самата помисла каков впечаток ќе оставам. Колку и да сакав да изгледам опуштена и безгрижна,и колку и да сакав да сокријам дека ми е прв,не ми успеваше.Кога искочивме,тропав глупости..замислете дојдов до тема за тоа како мојата другарка беше дежурна и за начинот на кој ја бришеше таблата на час. Од што премногу се отворив со зборови и глупи теми,на него му преостануваше да ме замолчи со бакнеж. Ах,во тој момент кои глупави мисли ми се вртеа во глава. Бакнежот,"француски" нели,додека траеше јас си се прашував во себе:ова јазикот му е?? Бљак! Повеќе време ми одземаше дефинирањето што му е уста,што заб,што јазик...отколку што уживав. После тоа,кога си дојдов дома мислев дека сите знаат што ми се случило,а ништо од тоа.Си правев филмови во глава,од страв дека моите ќе дознаат,мислев дека сум осомничена како човек да сум убила. Како и да е,тоа никогаш никој не го заборава.Ни прв бакнеж,ни прв дечко,ни првиот пат... Уште поубави се спомените доколку спротивната личност е правилно избрана која ја сакаме,и за која нема да се покаеме никогаш за направените работи со неа.
Првиот бакнеж ми беше на 17 години,со еден типац најубав што го сакав бев луда по него. Бевме на роденден и он погрешка се напил од мојата чаша а јас му реков дека е мојата дека ја згрешил он ми се насмеа ја зема и ми рече да излеземе надор. Пошо беше топло седевме кај другарката славеничката у летниковец и заедно пиевме од чашката и таман ја да му ја земам ми се приближи и ме залапа. Би беше преубаво уште го памтам тој момент. Сега е женет и има дете,но се гледаме ретко кога одам кај моите
"На 17ти јули вечерта си разговаравме на скајп и бидејќи тој е од друг град се договоривме тој да дојде во скопје се договоривме за следниот ден и така јас од возбуда не можев да спијам едвај заспав и се разбудив во 7 .. Автобусот со кој што идеше тргна во 9.45 и за пола саат требаше да стаса и ај да почнам да се спремам тогаш ми се јави за да тргнам се спремив и тргнав влегов во такси и 10сек пред да стасам ми се јави -_- и кога стасав работата беше како да се најдеме кај си кај си јас од позади на железничката се испикав не знаев каде треба ни каде одам и еден човек ми вика девојче ти имаш карта ? јас му велам извинете ќе искочам ..абе резили и се најдовме и се држевме за рака отидовме во веро и горе седнавме и ај почнавме да се муваме, ни дојде обезбедување ни рече немојте овде вака има деца јавно место е и си заминавме отидовме в парк и таму се мувавме потоа в гаражи па пак в парк па пак в гаражи и дојде време да си оди го испратив и тоа беше крајот потоа пораки на телефонот цела вечер и потоа ме фати мајка ми ги прочита пораките но ај да не раскажувам не е за раскажување" еве ја случката на другарка ми од скопје не дај боже да дознае дека овде сум напишала инаку јас ќе пишам кога ќе се случи .. може сега брзо , а може за неколку години
Јас ја бакнав на натпревар фудбалски и го пропуштивме голот, а она ногу сака да гледа фудабл и тогаш се смешкаше и ме грицкаше а по една година ми рече дека сум бил сељак што не сум ја викнал нанекое асално место
На 15 год, летото после 1ва година во средно... И не мислам дека закаснив, таман ми беше, да можеше и покасно ќе беше... ете, незрела сум си А иначе ми остана во многу убав спомен, иако не бев многу долго со него... бевме млади, незрели... ама ако никогаш повеке не ги почувствував тие пеперутки и тоа треперење, трема, нервоза, абе детска љубов
На 15 години,после 1ва година средно. И јас како малкуте верувам, покасно го искусив ова чувство но не се каам. Само што немам убави спомени со човекот што го направив тоа,денеска го презирам,беше невиден женкар тогаш..абе незрел човек што да правиш..сеа не знам ништо за него и несакам да знам. Иначе не знаеше дека ми е прв,мислам не ни осети..имав трема на почетокот додека на сила не ме баци, па после тргна работата..кога си дојдов дома бев цела збунета , не можев да спијам..и така после со тек на време се усовшував се повеќе.
Беше пред скоро една година...имав 14. Со машко кое не го познавав мн добро но сепак беше супер...на почетокот малку повеќе смешно Кога се доближи првиот пат за да ме бакне јас незнаев како да изреагирам па и јас се доближив до него но незнаев што да правам и ја отворив недоволно устата и го удрив со забите тој носеше протези >.< ..сепак беше супер како за прв пат....и секако не се заборава беше 21 декември оној ден "крај на светот"
Ах леле колку си се смеам на ова леле Бев 2 средно и сега јас го свиѓав него и ми кажаа дека и он мене ме свиѓал и јас постојано го избегавав зошто се немав мувано и ми беше срам и он ме пречека и ме застана Он беше 4 средно и беше поискусен од мене и кога ми рече дека ме сакал леле незнаев што да му кажам и ме бакна леле луѓе во облаци летнав чуството е неопишливо никогаш ама баш никогаш нема да го заборавам и после бевме во врска 3 месеци и он заврши 4 год и секој по свој пат