Презимиња за во брак

Што се однесува до јазичната страна на менувањето женските презимиња во некои без наставка -а, дали е граматички правилно? Не. Но не мора, ниту пак треба да биде.

Презимињата во словенските јазици најчесто земаат облик на придавка, и тоа присвојна.
Чиј? Марковски. Чија? Ангеловска.

Мене ова лично воопшто не ми се допаѓа и би преферирала презимето да биде како второ, т.е. нели последно име, кое нема да имплицира дека сум нечија сопственост.
Со носењето на ,,погрешниот" род во презимето делумно се наметнува таквата идентификација - презимето како втора именка, а не како придавка.

Некој можеби смета дека родовите презимиња се посимпатични. Супер, немам проблем со тоа, но ако тврдите дека секој по секоја цена мора да има презиме согласно со неговиот род, само и единствено поради традиционалната, т.е. бидејќи така било отсекогаш, ќе морам да не се согласам.
Многу традиции се погрешни и не треба да се негуваат. Оваа не е нужно погрешна, ама има аргументи за нејзино исфрлање, што значи дека сосема оправдано е жените да носат машко презиме, ако така сакаат.

 

Мене многу ме интересира по што тоа одредувате дали презимето ви одговара на името? Се мисли на различно потекло или?
Ај баш кажете ми пример кај што одговараат и кај што не одговараат.

 

Неодамна се омажив при што го задржав моето презиме на кое го додадов и презимето на сопругот. Меѓутоа сега некако чувствувам дека ми е предолго името и презимето во сите комуникации, па би сакала да го оставам само презимето на сопругот. Дали некој знае која е постапката? Дали се следи редовната процедура со барање до МВР, па поништување документи почнувајќи од училишни свидетелства или некако можам врз основа на склучен брак во матично да се смени записникот па врз основа на венчаницата да извадам само нови л.к., пасош и слично?
Претпоставувам дека ретко кој има познаник со сличен случај, но дали имате некакви сознанија?

 

Јас го зедов неговото презиме со СКА, од практични причини
И ништо не ми промени во животов, колку има побитни работи во бракот, исто така и проблеми, така да не жалам за моминското.
А и покасно децата ќе бидат со презимето на сопругот, а мајката со две презимиња...што знам, можи сум старомодна.

 

Објаснувањето ти е на место, со аргументи, со позадина, ма со се', ама мислиш дека сите размслуваат вака?

Не ми прави смешки Лела, ја би се обложила дека најголем дел од жените кои го зеле името на сопругот во машка форма го направиле тоа за помодарство, а не поради причините кои ги наведе ти.

Пример, познавам жени со презиме на мажот во машка форма, кои во дискусии околу презимињата велат "Па онака" или "Зошто да не?".

 

И тоа е сосема оправдано. Секој има право да си го смени името или презимето ако мисли дека звучи поубаво на уво без да биде осудуван од околината.

 

1. Ќе извадиш потврда од Основен суд 1 дека не си осудувана за кривично дело.
2. Таа потврда, барање и уплатница ќе однесеш во МВР (кај МТВ) на шалтерот за промена на лично име. Барањето и уплатницата ќе си ги земеш таму.
3. Кога ќе ја добиеш потврдата дека имаш дозвола да смениш презиме, со неа, барања и уплатници ќе извадиш извод од матична книга на венчани и на родени. Откако ќе ги извадиш нив, ќе извадиш лична карта.

 

Мене ми е нејасно како Марковски излезе втора именка.
Да е Ангела Марко, ќе разберам (и овој тренд е присутен, со кратење на наставката). Ама во Ангела Марковски, презимето е повторно присвојна придавка. Во погрешен род. И не значи дека припаѓаш некому, туку дека припаѓаш на семејство. Истото го означува и било кое презиме "по странски" - дека припаѓаш на семејство.

 

@Lella
Секое презиме, во било каква форма, освен ако ти сама не си го одбереш и смениш, означува припадност на една фамилија. Некој дедо, прадедедо или прапрапрадедо се викал Марко, или прекарот му бил Марко или бил калајџија па неговите потомци го носат неговото име/прекар/дејност како презиме. Дали ќе бидеш Маркова или Марков, пак припаѓаш на "племето" Маркови (или Калајџиеви). Разликата е дали ќе си во машка или женска форма. Таа е Маркова куќа. Тој(или тоа?) е Марков коњ. Припадност, како и да е. Па и да си без наставка, само Емилија Марко, штом стои некој непознат Марко до тебе кажува дека си некако поврзана со него, што значи припадност не можеш да избегнеш.

 

Да, останува придавка, ама бидејќи не соодветствува со именката добива призвук на второ име. Нешто слично како кога Американците изговараат некое руско презиме. (Знам дека и Русите имаат родови презимиња, друга е поентата.)

Припадност означува само присвојна придавка. Сè додека презимињата имаат форма на присвојна придавка, значи дека дека личноста е нечија.
Кажав, ова може да се избегне само ако презимето престане да биде придавка, туку второ име како Katie Diggle или Rebecca Smith. Веројатно е дека и овие презимиња имаат историја, ама не звучи како презимето да ти е опис на името, туку како второ име.
Тоа кај нас засега доволно добро се постигнува со користење на погрешниот род, презимето веќе не звучи како придавка, бидејќи не одговара како таква, туку како именка (второ име).

 

Ааааммм, не.
Може на Американец да му има призвук на второ име, а на човек што разбира македонски сигурно не.
На Американецот, всушност, и Марковска не му има призвук на присвојна придавка, бидејќи не разбира македонски.

Патем, и Smith е припадност кон семејство. Енџела од семејството Smith.

Ова веќе скроз нема врска. Било каде во светот жената може да си го задржи своето презиме и да има различно презиме од мажот. Нема ништо чудно во тоа. Во Грција, ако не се лажам, од неодамна не се менуваат презимињата на жените. Си го задржува своето и нема никаков избор и процедури.
Ако во странство ви бараат доказ дека сте во брак, сигурно нема да го земат презимето ко доказ, туку ќе треба документ.

 

Јас разбирам македонски и мене ми има призвук на второ име. Ана Илиевски. Анастасија Наумовски. Тоа е логична фонетска реакција на презиме во машка форма на женско име. Некомпатибилноста со именката го прави зборот да не биде придавка, туку збир на букви, кој во функција на презиме станува второ име.

Марковска од друга страна е еднакво на на Марко, придавка е.

Да бидеме на чисто, не велам дека овој е правилниот начин за носење презиме. Тоа е поентата - нема правилен начин на носење презиме.
Само велам дека јас би преферирала презимето да не искажува директно дека некој е нечија сопственост и дека до тоа поблиску е Ана Марковски отколку Ана Марковска.

Од друга страна, да се потсетиме дека дури и да не го сменила некоја презимето од овие причини, туку само бидејќи мисли дека звучи кул, тоа е сосема оправдано и не гледам зошто би му пречело на некој.

 

Извини Лела, ама ова нема никаква логика. Збир на букви, кој во функција на презиме станува второ име? Please! Ни по призвук, ни по ништо.
Исто ко да речеш маж охридска - ти звучи охридска ко втора именка, или едноставно ко придавка во погрешен род?

Марковска не значи на Марко, туку на фамилијата на некојси Марко од дамнешни времиња. Тука ти е грешката во перцепција.
И Марковска воопшто не значи дека дотичната е во нечија сопственост. Ни по призвук, ни по логика.

И не е дека некому би му пречеле жени со презимиња во машки род. Тука едноставно споделуваме мислења. Граматички, не е во ред. Не може да се оправда со призвуци.
Исто ко Даниел Марковска, не? Не сака човекот да припаѓа на некој Марко, па ќе го смени во женски род за презимето да добие призвук на второ име? Please.

 

Jas planiram po sekoja cena da si go zadrzam mominskoto prezime

 

Презиме кое не е придавка е второ (последно) име. Last name. Сопствените имиња се именки.
Објективно гледано, секоја именка е збир од букви, па така и презимето кое не е придавка.

Тоа е субјективно, што значи дека не може да има грешка во перцепцијата. Сите перцепции на присвојната именка Марковска се точни. Секако дека не мислам дека ако се презиваш со -а на крај си нечија сопственост. Неколкупати нагласив дека не ги напаѓам тие што имаат -а презиме. Јас имам -а презиме и не планирам да го менувам поради ова. Кажувам само причина зошто некој би сакал да го промени, и зошто тоа е сосема во ред.

Не, презимињата не се работа на граматиката. Единствената граматичка работа овде е поклопувањето на родот на придавското презиме (придавка) со името (именката).

Кога презимето не е придавка, што во поглед на граматиката е сосема во ред, тогаш нема проблем со родови, бидејќи и двете се именки.
Не сфаќам каде е целиот проблем.

Да. Ако Даниел реши да се презива Марковска, Марковска не звучи како придавка веќе, бидејќи не одговара до именката. (Мислам дека ова ми е третпат како го кажувам).
За да имаш поголема претстава како звучи, пробај да го изговориш како Маркóвска, акцент на о. Можеби уште ти звучи тебе ridiculous, ама на некој, вклучувајки ме и мене, воопшто не му звучи така, само не звучи како придавка. А јас не мислам дека тоа е ridiculous.

Во ред е тебе да не ти звучи правило и лесно на јазик и компатибилно и сето тоа, ама ако некому му звучи така, треба да прифатите, а не да велите нема никаква логика, не звучи коректно итн. Како што кажав, субјективно е тоа.

 

Другарка имам Стојановска, дечко и' Стојановски.
Прашањето на матичарот... ќе го скока или?

 

Маркова звучи како придавка, Марковска -не. Марко има топка. Чија е? Маркова. Како и да е, значењето е исто а звучноста и помодарството е она што ги тера на менување. Нивно право, секако, како и наше да мрчиме ако ни се сака за тоа оти лозата се прекинува Жени се откорнале од раѓање порано да се задржи име, меѓудругото нели, сега не им се свиѓало и крај на лоза -Ќерамидови
@CameliaMiller Може двојно ќе земе -Стојановска Стојановски

 

Целиот проблем е што Марковски е придавка. Не знам како го произведе во второ име (именка), не ми е јасен логичкиот тек.

Ај ти пробај изговори "маж охри'дска" со акцент на и. Ridiculous, right? Ко Американец што се труди да зборува македонски ама не му оди баш, па излегува смешка.
И сега ако го речеме маж охридски, мажов припаѓа на општина Охрид?

 

А ме интересира оние што го земаат презимето во машки род, кога им се раѓаат женски деца и тие го добиваат презимето во машки род?

 

Така ли? Ами ако Марковска не е придавка ни Марковски не е. Придавки се и двете.

Океј, тебе ти звучи смешно. Мене не ми звучи смешно. Ти кажав дека како звучи некое презиме е целосно субјективна работа, од каде потребата за тоа не бе, не одговара и точка?

Ај вака. Има два вида презимиња. Оние во вид на придавка и оние во вид на рандом име.
За да биде презимето придавско логично треба да биде ист род како именката.
Ако тоа не е случајот, тогаш презимето е рандом име.

Сфаќам дека е дискутабилно, ама реално нема начин на кој може некој да се мршти на овие презимиња како да се прекршува некое свето правило. Она што се прекршува е само традицијата на придавски презимиња. Дали ќе е Марковски, дали Мајмунко, во случајов е избор на таа што решила да менува презиме.

Да, всушност ова е случај кај мојот професор по македонски, кој планирам да го прашам за ова утре, па ќе видиме зошто тој се согласил да се прекрши светото граматичко правило.