Seto toa mi e nekako neubavo....vo red e za nesto bitno da pobaras nekoj da ti zavrsi raboya ama na sekoe ne biduva.....jas gledam praam toa kaj mene da go nema(iako moze da go ima i voopsto da ne se sekiram ama bukvalno za nisto) i do sega sum dobra...ne sakam nekoj da mi poprava ocenki kolku sto.znam tolku i ocenkata da mi e zasluzena pa makar i 2 da imam....toa e toa....ne planirav da pisuvam na temava ama deneska epten se izrevoltirav so eden od nas klas sto cela godina taka sedi i si go prci i deka strina mu e profesorka kaj nas na skolo i si pominuva so lesnoi zamislete za edna dvojka edna profesorka site gi tera po 2lekcii od tema da naucat a toj si pomina samo so o edna lekcija od tema koi pola gi procita i mu vika eve 3 i biznis planot donesi go i moze ke ti pisam 4 a nie onde za edna 4 se pritresuvame ko mentalni nad kniga......tolku od mene
Во секој случај, фино е да имаш контакти кои би ти помогнале ако си ептен во небрано. Ама ако се фатиш себе како се потпираш само на врски, а никогаш на сопствениот труд и способности, е тогаш има проблем. А што збориме тука, кога оние „знаеш ли мене кој ми е татко“ дечишта се најгласни, па и на 20-30 години.
Не можам да кажам дека сум против бидејќи и јас кога би имала за нешто сигурно би ги искористила. И јас да сум способна односно јака личност сигурно би помогнала на сите што можам.
Немам врски, не ми требаат. Немам ни лептир машни. Sorry I had to. Шала на страна, мајка ми е наставничка и цело школо мисли дека за сè што сум постигнала досега е заслужна мајка ми. Тоа нема врска. (see what I did there?) Но, не ми е важно, сè додека јас знам дека тоа не е точно. А ако дојде ред мајка ми да е заслужна за моите оценки, тогаш јас сама ќе се запрашам што не е во ред со мене. Врски и секаков вид корупција ќе одбегнувам колку што можам во животот. Велам колку што можам, бидејќи сепак се работи за Македонија.
За жал во нашава државичка фантазија е да се вработиш без врски па и да завршиш некоја работа за нормален временски период. Порано мислев дека ако имаш во главата не ти требаат врски но сега гледам колку сум грешела.
Работам во јавна администрација , вршам работа на многу луѓе . Претежно на луѓе на кои им е навистина битно , никогаш не сум ги вратила по недела две кога можам да го завршам за две минути. Греота е и не човечки да земеш да шеташ некој по милион пати за едно та исто ! Јас сум чекала и ме моткале по месеци , не недели ...затоа што се однесува за моите работи ги извршувам веднаш! Има луѓе кои живеат на стара слава и се перчат враќаат странки , се караат и сл . ама така им е дозволено . Инаку да, има институции каде имам врски за да ми ја завршат работата истиот ден .
Во сооднос со колку влијателни луѓе познавам, контраиндикација партиски неопределена ( најреално можно ! ) мислам дека релативно доцна се освестив како функционира системот во пола пареа. Накратко, сум била жртва на неправда по повеќе наврати заради тие врски. Уште не размислувам да го искористам потенцијалот кој го имам на така расипан начин и да се втурнам онаму каде никогаш не би добила шанса макар и заслужена. Пред некое време, од куртоазија, решив на најбезболен начин да се испробам со врски на некои места. Ефектот беше неверојатен. Не би знаеле освен ако не сте обичен смртник кој се бори сам за себе. Апсолутно се фукционира преку врски, од административни / правни служби, до земање кредити, работни места, купување имот и останато. Побогу, преглед не можеш да закажеш испод 3 месеци ако немаш врски. Поверојатно дека ќе умреш во меѓувреме. Како и да е не мислам дека е правилно што функционира така, како и за многу работи тука ама тоа е што е. Популарно и ефективно е само тука, токму затоа непотизмот е застапен. Ако немате пријатели и врски, можно е да си купите. Ќе се искеширате квалитетно. Ме иритираат луѓе кои го злоупотребуваат, употребуваат воопшто ваквиот начин на функционирање.
Нашето опшество така функционира со врски и за најмали ситници мораш врски да бараш, а не пак за нешто сериозно. Досега за се сама сум се снаоѓала за во школо, за оценки, за работа за секаде. Немам роднини ниту познаници што ете да кажам можат врски да ми бидат, да ми средат за некоја работа. Ама сум се нагледала многу каде што на некои воопшто ништо не разбираат, а имаат убави оценки, си завршуваат школо без гајле, па и подоцна работа им најдат се им средат. Некои имаат само средно а ете работат на некое работно место каде што мораш да имаш повисоко образование т.е факултет, ама си имаат врски им средиле работа што ги е гајле. Ама ете никако не можеме да го спречиме тоа, така функционира тоа кај нас, се помирив веќе.
На крај на основно, дознав дека мајка ми била кај класната да разговара за математика пошто не сакал да ми пише 5ка за да имам 5,00 просек. Цврста 4ка имав, ама мислев дека ајде, ја поправил ради да не руши просек. Бев ужасно лута и се осеќав страшно неспособно. Тогаш го запознав и замразив поимот „врски“. Во средно веќе ми стана јасно кој и какви врски има, кој се фаворизира, кој веќе ги има прашањата за тест, итн, итн. На факултет па... мислиш високообразовна установа, има некои правила, оно шуто и рогато дипломира за 3 години место 4, втор иде уверение за положени да земе, прашува може ли латиница оти не знаел кирилица, трети со гордост дури кажуваат кој професор прима мито „Ајде бе, будалче, без мака ќе си пројдеш“, не се ни појавиле на испит, ги има на список ко положени. Па, шта речи... Сфаќам, оправдувам и користам „врски“ да речеме да не дремеш на шалтер и да те враќа 500 пати некоја уфурана теткица за еден документ, да однесеш или да ти однесе и заврши работа друг кајшто се може, мооожеби за работа, ама под услов да си свесен за своите можности, а не те стават теле, па им пропаѓа после бизнисот пошто си себичен и ТИ мора да ја имаш таа работа (а и газдите толку писмени). Како сега, еве роднини имаат ресторан, и јас да им се втурев да сум менаџер, кога врска немам? Ми нудеа еднаш па од моја струка, жената директорка била, под услов да гласам за тогашната владејачка партија. И утре и јас со неа да летам. Кои квалификации, кои дипломи, давај го газот, проститутко. А, за преку ред да ме протнува некој у болници, ни имам, ни би користела. Ако е болката за умирање, ваљда (оти никад се не зна) сами ќе ме внесат преку ред, а да се правам нешто побитна од луѓе кои поштено си чекаат, нема резон. Посебно ме иритира за нешто едноставно ко давање крв, па трча, па ги протнува од друг влез или ајде, лошо ѝ/му е. Ок, со среќа проверката на нафтата што другиве ја испивме.
Мрзам нешто да должам некому ама уште појќе мрзам некој да се изживува врз мене така да веќе одамна не одам никаква работа да завршам без претходно број-два да се свртат, зш луѓиштава покварени се ептен.
