Препорачајте книга

9ти Ноември од Колин Хувер доколку не ти е читана ти ја препорачувам

 

Може романтична комедија ако не си ја читала " Го имам твојот број" од Софи Кинсела

 

Се самоцитирам од „моментално читам“
Книгава ме воодушеви, прекрасно напишана, со историски факти, со личности кои што ја испишале француската историја... Ја препорачувам на сите кои што сакаат историски романи

 

Lel, knigava mi e na polica pa mozda 3 god.
Pod hitno ke ja procitam, posebno sto e istoriska.

Blagodaram za preporakata

 

Илузиите на суперсилата: Како митовите и лажните идеологии ја повлекоа Америка во беспаќе - и како да се врати кон реалноста

Книгата (2010) е од областа на меѓународните односи (дипломатија) напишана од Џек Метлок - Тој бил поранешен амбасадор на САД во Москва за време на Советскиот Сојуз.

Кратка содржина на англиски:

Спојлер

Former U.S. ambassador to the USSR Jack F. Matlock refutes the enduring idea that the United States forced the collapse of the Soviet Union by applying military and economic pressure—with wide-ranging implications for U.S. foreign policy. Matlock argues that Gorbachev, not Reagan, undermined Communist Party rule in the Soviet Union and that the Cold War ended in a negotiated settlement that benefited both sides. He posits that the end of the Cold War diminished rather than enhanced American power; with the removal of the Soviet threat, allies were less willing to accept American protection and leadership that seemed increasingly to ignore their interests.

Matlock shows how, during the Clinton and particularly the Bush-Cheney administrations, the belief that the United States had defeated the Soviet Union led to a conviction that it did not need allies, international organizations, or diplomacy, but could dominate and change the world by using its military power unilaterally. The result is a weakened America that has compromised its ability to lead. Matlock makes a passionate plea for the United States under Obama to reenvision its foreign policy and gives examples of how the new administration can reorient the U.S. approach to critical issues, taking advantage of lessons we should have learned from our experience in ending the Cold War.

Jack F. Matlock, Jr. served thirty-five years in the American Foreign Service, from 1956 to 1991, and was U.S. ambassador to the Soviet Union from March 1987 to August 1991. He has held academic posts since 1991, including that of George F. Kennan Professor at the Institute for Advanced Study, 1996-2001. He lives in Princeton, NJ.

 

Се извинувам ако сум офтопик, ама не можев посоодветна тема дс најдам...

Дали некој има литература околу афективни состојби, компетентност и успешност, или знае некои книги или скрипти каде можам да најдам таков материјал...? За дипломска ми треба..

Фала ви

 

Ја имам 2,3 години, ја фатив па ја пуштив,незнам зашто. Викаш сепак да дадам шанса а?

 

Секоја книга има своја убавина... „Мадам Тисо“ е прекрасна книга, прочитај ја

 

Па, добро, сепак зависи од вкусот. Фала ти

 

Дечки, препорачајте ми некоја драма каде што има добар женски монолог.

 

Снежана мора да умре, Кој тропа на прозорецот, ШумА, сите книги од Линвуд БАркли се одлични психолошки трилери

 

Кога ја имаш купено запри срце?

 

Ја изнајмив од библиотека. Не сум баш сигурна дека сè уште е во продажба.

 

Даа, не можам да ја најдам. А, од која библиотека?

 

Ако некој има читано од Винка С. Луна и Последниот чај, која е подобра која повеќе ви има оставено впечаток? Дајте и некоја препорака за некои др.книги слични на оние од Лусинда Рајли онака за одмарање на глава, лесни за читање а сепак интересни

 

Последниот чај е копија ко Eat,pray,love книгана. Ужас. А Чуна не сум ја читала

 

Кој сака интересен психолошки-трилер

 

Од Винка читав "Последниот чај", па "Понекогаш доаѓа среќа" и пред некој месец ја прочитав "Луна".
Што да кажам... "Последниот чај" ми се допадна. Можеби ми се погоди период, не знам ама знам дека емотивно ја доживеав и проживеав книгата.
Затоа и ја земав другата книга од Винка: "Понекогаш доаѓа среќа".

Спојлер: Понекогаш доаѓа среќа

Е ама таа ми беше најсморна книга којашто некогаш сум ја читала. Имам пишувано и во темата за рецензија за истата, ако добро се сеќавам.
И токму поради тоа што не знаев на што сум со авторката ја зедов и трета книга Луна.
И завршив со Винка

Што да кажам... има прекрасни описи во книгата, мисли кои сами по себе се прекрасно кажани, дури некои од нив запишував, арно ама дејствието, ликовите, депресија да те фати!
Таква една здодевна, бесмислена приказна, ама бидејќи не сакам недовршени книги, ја дочитав до крај.
(И авторката почна сериозно да ми оди на нерви што во скоро секоја реченица го користеше зборот " чинам" )

Во секој случај, знам дека за вкусовите не може да се расправа. Кој знае можеби тебе би се допаднала Луна.
Ако треба да кажам која е подобра од тие две книги јас би кажала Последниот чај, мада суштински кога подобро размислам, сите потсетуваат една на друга, ама ете Последниот чај ми се допадна тогаш.

 

Конечно наидов на истомисленик. “Луна” е првата книга од Винка која ја имав прочитано и дефнитивно приказната е толку бесмислена, има многу чудни кованици на зборови кои никогаш не сум ги слушнала, локовите се многу слабо изградени... За мене беше тотално разочарување, со оглед на тоа колку пофалби има.
Сепак, решив да и дадам шанса и на “Последниот чај”.

Спојлер: Последниот чај

На почетокот бев скептична, како читав кон средината почнав да се пронаоѓам со некои настани и мисли и навистина почна да ми се допаѓа книгата. Сѐ до моментот кога излезе од ашрамот и отиде во болницата Боже мили...Не да се изгуби приказната, почна да се граничи со научна фантастика... Едваааај со тешки маки ја завршив.

Така да, со Винка завршив