Престанок на доењето - одбивање

Мојава е скоро 20 месеци, заспива со цицање најчесто.
Оди во градинка таму без проблем си заспива уште од почеток.
Синоќа се решив да прекинам со доење, пошо мн ми е напорно.
Вриштеше, ме тегнеше, ама после некое време виде дека не попуштам и заспа. Исто и денес за попладневна дремка, почна да хистерисвит, и пуштив музика од телефон па се смири и заспа.

Е сеа како да праам со градие, да ги стегнам со една марама? Да пијам нешо?

 

Јас само градник носам и пијам чај веројатно жалфија се вика. И ништо друго засега добро се држат ако се згрутчат ќе масирам или одмолзам малку.

 

Втора вечер уште побрзо заспа од вчера. Не ми се верува како си замислував, а како испадна. Ова искочи дека сеедно и било дали цица или не. Буквално заспа за две минути. Ритуалот ист како и вчера.

Денеска малку проблематично беше втората дремка сакав дома да ја успијам и се расплака па додека ја облечам и во количка за надвор изгубив пет минути таман да се расплаче добро за спиење. Надвор заспа веднаш.

Е сега ноќниве искочија боза. Дневните ги спие во количка надвор што ни како новороденче не сакаше. Мене ми одговара дома да заспива али си велам да помине една недела па тоа ќе го менувам ќе барам нов ритуал за денските дома.

Повеќе цицаше од левата со неа немам мака десната се направи грутки под туш се масирав два пати и пред спиење. Се надевам нема да ми се направи проблем.

Официјално 48 часа поминати. Фазата доење ја прогласувам за затворена. Доењето ќе го паметам како најинтимен момент за мене од мајчинството. Преубави емоции ми донесе, целиот развој се темелеше на тоа машала 13 кг стаса само од доење. Не ми е криво што прекинав бидејќи навистина сакав да прекинам безболно за двете страни верувам ќе успеам и јас да поминам без брза помош.

Касањата ќе ги заборавам, али ќе ги паметам галењата и погледите.

Градиве треба да спласнат за крај? Околу 10 дена макс?

 

Браво @FreeMind, баш ми е мило што лесно мина. Почасти се сега есно цигарче и чашка жестоко. Заслужено ти е

 

@FreeMind Браво
Вечерва мојава исто заспа без граа, шо не ми се вервеше, мислев пак драми ќе имат. Ама за 10 минути се предаде. Едино градиве ми се полни ама ги стегнав, не ми е тешко сеа за сеа.
Дај Боже да тераме вака. Срце ме болит, ама душа немам појќе.

 

@FreeMind браво за планот и реализацијата.Мојата да заспие без цицање-нема шанси.Мислев дека да научам да ја дојам е тешко,ама да ја одбијам ми е сто пати потешко.Да заспие сама за десет минути?Мислам дека тоа никогаш нема да се случи.Браво за сите вас што успеавте,мене сеуште ми треба уште време и некој убав план,како овој на фри.

 

Сето она што го прочитав како клише во темава дека бебињата полесно го минат ова префрлање е вистина и дека проблемот лежел само во нашите глави дека си замислуваме без цицка нема да може. Ти треба сопствен план.

Сепак за одбивање треба да се погоди моментот. Штом еднаш успееш да ја заспиеш без цицка ќе добиеш поголема самодоверба. И не, не мора од утре да е туку кога ќе биде вистинскиот момент. А ќе знаеш која вечер е таа. И карактер и спремност дека сакаш да прекинеш. Јас со месеци се подготвував за ова психички. Беба е речиси 11,5 месеци и мислам дека е иделна возраст за одбивање тргнувајќи од тоа дека во 11ти месец најчесто сами се одбиваат пред да почне жестокиот скок во 51 недела каде спијат цел ден и ноќ на града. Ако те фати скок ќе чекаш следен период. Во игра треба да одбегнеш и заби и вакцини. Затоа велам дека се треба да се поклопи ако бебето само не се откаже според мене.

Кај мене меѓу 8ми и 9ти скок и у меѓувреме 8ми заб искочи. ММР прима на 17ти. Дотогаш треба да биде скроз лабаво заспивањето и да влезе во скокот ослободена од овие нелагодности. Математички пресметано како равенка со една непозната (нејзиното однесување).

 

Која возраст му доаѓа 51 недела? Никогаш не сум рачунала скокови во развој, не сум упатена кога и што. Едно нешто знам, дека двете ми беа како пијавици кога беа 12-13 месеци и тоа траеше цел месец.

 

Баш пред роденденот паѓа. Или една недела пред терминот што бил, скоковите се рачунаат според терминот на раѓање, а не датата на раѓање.

 

Баш тогаш околу роденденот почнува и трае цел 13ти месец. Од цицка нема тргање, потоа добива нов лик и станува дете. Мозочните фиуги добиваат брз развој во тој скок почнуваат дупло повеќе да разбираат и најмногу почнуваат да одат во тој период. Како резултат на се е еден од најтешките периоди за одбивање, подобро е да се чека да заврши или пред да почне.

 

Хахаха, отсабајле некако мозоков на пасење сум го пуштила, до толку не ми се размислуваше...резил

Значи кај моиве деца малкуцка покасно почнал овој период или па не сум приметила. Баш старосватицата ми се пожали пред една недела за висењево, а малата за два дена има роденден

 

Читајќи те тебе добив храброст и јас, ова веќе не се трпи, ептен ми е тешко, цели ноќи цуцла сум неможам без сон повеќе
Прво денските подои ги укинувам, вчера не цицаше дента, еве и денес заспа без цицка прва дремка, втора дремка можи нрма ни да има. За 2 месеци почнува в градинка па неможам тогаш да го одбивам многу стрес ќе му дојди, морам сега дури е дома уште, вакцина крајов на месецов ќе прима, значи сега е моментот...му кажав на сите да ме поддржат да не ми велат, ајде уште малку, оти стварно ќе ме премислат, не сум јак карактер, попустлива сум. Навистина мислам дека доста е доење 13 месеци, 14кг е вчера го мерев, ни физикчи не се издржува, се ме боли.
Жени давајте поддршка, многу ми треба

 

Само решителност и упорност. Без попуштање.
Си мислам чим јас успеав да ја одвикнам, мислам сите сте спремни. Прашалници бев целата како ќе спие во градинка, или кога ја оставам со моите. Ама све е навика.
Зависна беше мојава од градава, еве ја заспа без проблем за 5 мин стуткана во мене.

Ич да не се плашите.

 

Ајде Лаки тука сум!
Денските тргни ги и број по три дена. Ноќното презаспивање или ноќното заспивање тргни го број три дена и официјално со последниот подој дај три/седум дена. Ќе видиш дека не е така како што изгледа ќе запие како маче сам.
Мој типс е навечер за презаспивање да си спие до вас и кога ќе стане игнорирај го. Не нишкај, не пеј, не пуштај цртани. Ни а ни б. Можеш вода да понудиш ќе кемка прва вечер потоа ќе презаспива за една минута. Значи само се преправате дека спиете. Го познаваш малиот до каде му е границата и го слушаш кемкањето како се одвива. Првата вечер е тешка али ќе ја издржите втората е само 5 минути, третата е боза.

Пишувај фаза по фаза ќе има и подеми и падови и фрустрации и на раб на откажување али само напред до целта и нема откажување.

 

Море, моево има 8 кила, па кога ја носам некаде ја спуштам да оди, а не па да ја држам во раце за спиење. Сигурно имаш јак бицепс
Ајде пуштаме среќа до следна недела да спиете цела ноќ

Само сакам да поддржам дека игнорирање му е мајката. Ние спиеме скроз во темница со бели звуци. Ако стане, само ја спуштам да легне пак во креветчето. Нема земање, нема зборење, нема пеење. Едноставно време за спиење е тоа и ако нема стимулации, нема што друго да прави освен да спие. И да плаче, ќе поплаче и ќе си заспие.

И да ви пуштам едно видео да се посмеете...

 

@Sandrin4 вакво беше и твоето? На колку го одби?
@FreeMind така ќе правам, само навечер пред заспивање планирам да му дадам малку да се регулира лактација, ќе игнорирам дури се можи, не цица од потрба туку од навика. Денскиве дремки се 2, едната го заспива или мајка ми или свекрва ми дур сум на работа, другата јас со цицање.
@Spidy и бицепс и трицепс ама половината и грбот најмногу трпат бели звуци секоја ноќ пуштаме.
Фала ви женски, стварно ми значи, ептен тешко ми паѓа и психички, дури и ми се плачи

 

@lackygirl ako ti se place isplaci se jas imav takov moment so prvoto hormoni se vo praahanje se osekav kako cel svet da mi se rushi kako moeto malecko da go oddeluvam od sebe... Se vo glavata na edno mesto... So vtorovo samo se odbi pa nekako neznaev sto da pravam ama ete stegnav gradi glava gore i dete i majka srekno... Dali na 15, 16 meseci na 2 godini sepak taa faza treba da zavrshi koga dvajcata ke bidete spremni

 

Баш така се осеќам.
Едит: заспа со мм в раце, јас се изнаплакав можи ќе ми олесни, ова беше голем чекор за мене, цело време го мислев како што, немав храброст да пресечам, ама сега одам до крај, морам. Фала Карак